[Spoil] Cross Ange ตอน 25 คุยเนื้อเรื่องกันเล็กน้อย [ตอนจบ]

กระทู้สนทนา

ในที่สุดก็มาถึงตอนจบจนได้แฮะ

อนึ่ง ต่อให้จบได้ Epic แค่ไหน ผมก็ยังยืนยันคำเดิมอยู่ดีว่า "Cross Ange เป็นการ์ตูนตลก" นะครับ เจ้าคิกคัก

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เปิดตอนด้วยฉากตายของจิล (ที่โดนเอมบริโอร่างหุ่นยิงเอาเมื่อตอนที่แล้ว)

ตัดไปทางแองจ์ที่โดนพาตัวไปตอนที่แล้ว

โดยสถานที่ที่โดนพาตัวไปก็คือ...อาร์เซนอลของจริงที่เป็นต้นกำเนิดเรื่องราวทั้งหมด และอยู่ในช่องว่างระหว่างมิติของโลกทั้งสองใบ

เอมบริโอโผล่มาขอแองจ์แต่งงานอีกรอบ...แม่มโคตรสตอล์กเกอร์ของแท้เลยแฮะไอ้นี่

ย้อนอดีตเอมบริโอเล็กน้อยว่าไปไงมาไงถึงได้มาเป็นแบบนี้ได้

คือตะแกทดลองโดดข้ามมิติแล้วพลาดจนเกาะทั้งเกาะมาอยู่ในช่องว่างระหว่างมิติ เลยได้พลังมาในช่วงนั้น จากนั้นก็ใช้พลังควบคุมแร็กน่าเมลบนโลกเก่าให้ทำลายโลกทิ้ง แล้วสร้างพวกคนใช้มานาในโลกใหม่ขึ้นมานั่นแล

ด้านพวกนอร์ม่ากับพวกมังกรก็กำลังหาทางข้ามมิติไปช่วงแองจ์ในโลกต่างมิติ แต่กระทั่งพลังของออร่ามังกรต้นกำเนิดก็ยังข้ามมิติไปยังที่อยู่ของเอมบริโอไม่ได้ ต้องใช้พลังของวิลคิสช่วย

อนึ่ง ออร่าเสียงหวานจริงแฮะ นึกว่าจะเสียงแก่กว่านี้ซะอีก

แต่ตอนนี้วิลคิสไม่มีคนขับแล้ว เลยต้องให้ทัสค์ที่ผูกพันกับแองจ์มากที่สุดเป็นคนเสี่ยงลองขับแทน

แต่ไม่ว่าจะเรียกยังไง วิลคิสก็ไม่ยอมตอบสนองเสียงเรียกของทัสค์เลย

ด้านเอมบริโอก็สวมบทพระเอก 50 Shades of Grey ทั้งฉีกเสื้อ ทั้งตบจูบๆ ไม่ยั้ง แล้วจับขึงพืดเตรียมใช้กำลัง จุด จุด จุด

ชั่วขณะที่สถานการณ์จวนเจียนคับขันถึงขีดสุดนั้นเอง

วิลคิสก็ตอบสนองเสียงเพรียกของทั้งทัสค์และแองจ์จนได้...ด้วยหยดน้ำตาของทัสค์ที่ตกลงบนแหวนควบคุม

เดินเครื่องวิลคิสได้ ทัสค์ ซาเลีย ฮิลด้า กับซาล่าก็ขึ้นแรกน่าเมลโดดข้ามมิติไปยังช่องว่างระหว่างสองโลก

แล้วใช้เพลง "ตำนานนิรันดร์ - ลำนำแห่งสายลม -" ของซาล่าเพื่อตามหาแองจ์

ฝ่ายแองจ์ได้ยินเสียงเพลงของซาล่าดังมาก็ร้องเพลง "ตำนานนิรันดร์ - ลำนำแห่งแสงสว่าง" ที่เป็นเพลงคู่ตอบไป

พวกทัสค์เลยจับเสียงแองจ์จนตามมาถึงที่อยู่ของเอมบริโอจนได้

อนึ่ง เพลงซีรี่ส์ "ตำนานนิรันดร์" นี่ทำให้นึกถึงเพลง Metafalica ของเกม Ar Tonelico เลยแฮะ เอาเพลงซีรี่ส์เดียวกันสองเวอร์ชั่นมารวมเป็นเพลงใหม่เพลงเดียวได้

จะเท่จะซึ้งก็ไม่ทิ้งลายยอดนักมุดนะทัสค์เอ๊ย

ดีที่ครั้งนี้ไม่โดนด่าโดนอัดเอา

ทัสค์คืนเครื่องรางคุ้มภัยพร้อมหุ่นให้ แล้วเอาดาบของซาล่าไปบวกกับเอมบริโอร่างคนข้างล่าง ส่วนร่างหุ่นข้างบนปล่อยให้พวกแองจ์จัดการ

วิลคิสกับเกราะ Phase Shift สีใหม่ แต่ท่าเก๊กก็ยังเหมือนฟรีด้อมอยู่ดี

แต่เอมบริโอใช้พลังเรียกแรกน่าเมลที่เหลือมาช่วย พวกซาเลียเลยช่วยกันต้านแรกน่าเมลลำอื่นไว้ ปล่อยให้แองจ์เข้าไปบวกกับเอมบริโอตัวๆ

ด้านทัสค์ก็กำลังสู้กับเอมบริโอร่างมนุษย์ (ร่างหลัก) อย่างยากลำบาก เพราะอีกฝ่ายเล่นวาร์ปยิงๆ เป็นชุดๆ จนหลบแทบไม่พ้น

ลงท้ายก็หลบไม่พ้นโดนจิ้มเป็นแผลหนักที่ไหล่ แต่ก็แทงสวนจนเอมบริโอร่างคนบาดเจ็บหนักได้เช่นกัน

ด้านพวกแองจ์ก็กำลังมือไม้ปั่นป่วนเพราะโดนเอมบริโอใช้พลังควบคุมแรกน่าเมลเอา (เฉพาะหุ่นของซาเลียกับฮิลด้า เพราะเป็นหุ่นของเอมบริโอมาก่อน ส่วนหุ่นของซาล่าเป็นของสร้างเองเลยไม่โดนควบคุม)

แต่ด้วยพลังมิตรภาพ ซาเลียกับฮิลด้าก็ชนะใจแรกน่าเมลของตัวเองจนกลับมาควบคุมได้ในที่สุด

ส่วนแองจ์กับเอมบริโอก็เปิดอัลติฯ หุ่นยิงแลกกัน

แต่อัลติฯ ของแองจ์แรงกว่า เลยซัดเอมบริโอร่างหุ่นซะเละเหลือแค่ครึ่งตัว

แล้วปิดฉากครั้งสุดท้าย...โดนทัสค์กับแองจ์ช่วยกันสับขาดสองท่อนทั้งร่างหุ่นร่างคนหมดโอกาสคืนชีพอีก

พอเอมบริโอตาย อาร์เซนอลที่อยู่ในช่องว่างระหว่างมิติก็โดนดึงกลับมายังโลกที่แท้จริง (โลกฝั่งมังกร) เหมือนเดิม

คู่พระคู่นางโผเข้ากอดกันอย่างยินดี

หลังจากนั้นก็เข้าสู่ฉากจบของเรื่อง ด้วยการแพนกล้องจับไปทีตัวละครแต่ละตัว

เริ่มด้วยแองจ์กับพรรคพวกที่ตัดสินใจอยู่ที่โลกฝั่งมังกร ไม่กลับไปโลกฝั่งมานาแล้ว

น้องสาวแองจ์กลายเป็นอีถึกตามแองจ์ไปอีกคน ในโลกฝั่งมานาที่กลายเป็นนรกไปแล้ว

ชีวิตแสนสุขของเหล่านอร์ม่ากับมังกร

พิธีศพแด่เพื่อนพ้องผู้จากไป

ได้เปิดร้านกาแฟตามที่ฝันไว้จริงๆ ด้วย

ความปรองดองระหว่างสองเผ่าพันธุ์ที่เคยเข่นฆ่ากันแทบตายมาหลายสิบปี

แล้วตำนานของเทพธิดาและเหล่ามังกรก็เอวังฯ ด้วยประการฉะนี้แล

แล้วก็จบลงจนได้แฮะ สำหรับ "การ์ตูนตลก" เรื่องนี้

บอกตรงๆ ไม่นึกว่าจะเขียนกระทู้มาได้จนถึงตอนจบนี้เลยแฮะ เรียกว่าแรงขับของการเขียนคือ "ความอยากรู้อยากเห็น" ล้วนๆ เลย ว่าเรื่องตรรกะบ้าบอเรื่องนี้จะปิดฉากลงแบบไหน ซึ่งก็นับว่าปิดฉากได้ดีใช้ได้เลยล่ะครับ

หลังจากนี้งานผมคงเยอะขึ้นกว่าเดิมพอตัว เพราะงั้นต่อให้มีอนิเมถูกใจก็ไม่รู้จะหาเรื่องเขียนกระทู้บ้าเลือดได้แบบนี้อีกมั้ย

เอาเป็นว่าแล้วพบกันใหม่จนกว่าจะถึงตอนนั้นละกันครับ