ก่อนอื่นขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้เรา
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนเราอยู่ มัธยมปลายชั้นที่ 5 ตอนนี้เราจบชั้น ม.6 ล้ะ
เราแอบชอบเพื่อนคนนึง เค้าเหมือนเป็นหนุ่มฮอตคนนึงเลยแหล้ะในโรงเรียน
เรากับเค้าเคยสนิทกันมาก คือเคยคุยกันจริงๆจังก็ตอนอยู่ ม.3 ( เด็กอีกน้อ55555555 )
แต่จำไม่ได้ว่าด้วยเพราะเหตุผลอะไรเราเลิกคุยกับเค้า หรือเพราะยังเด็กไปมั้งเลยไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่มั้ง
ตั้งแต่นั้นมา เรากับเค้าก็ไม่ได้คุยกันเลย อยู่โรงเรียนก็ไม่เคยทักทายกัน แต่เราก็ยังไม่ได้สนใจอะไรแหละ
จนเรื่องมันผ่านไปจนเราอยู่ ม.5
วันนึงเรากับเค้าก็กลับมาคุยกัน เหตุผลที่เรากลับมาคุยกันน้ะหรอ
จำได้ว่า เรากับเค้าเราบังเอิญไปเจอหน้ากันจังๆหน้าห้องเรียนคหกรรม เราได้แค่ยิ้มให้กัน
หลังจากที่เราเลิกคุยกันตอน ม.3 เราสองคนเจอกันแบบเดินผ่าน ต่างคนต่างไม่เคยยิ้มให้กันเลยอ้ะ..
คืนนั้นเค้าทักไลน์มาหาเรา เราก็คุยกันทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน ทุกวันนนนน เราแลกเบอร์กัน และคุยกันมากกว่าเดิม
เราคุยกันทุกคืน ถึงตี 1 ตี 2 บ้างก็คุยถึงเช้า
วันไหนเราไม่ได้ทักไป หรือโทรไป ด้วยเหตุเราไม่ว่าง เค้าก็จะโมโหและโกรธเรา
ว่าเราหายไปไหน ทำไมไม่โทรหา มีคนอื่นใช่มั้ย ?
คำถามเหล่านี้มันทำให้เรายิ้มไม่หุบเลยแหล้ะ
ตื่นเช้ามา ทุกเช้า จะเจอข้อความของเค้าส่งมา ทุกคืนก่อนนอนก็เหมือนกัน
เราสองคนนัดเที่ยวกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ดูหนังกันหลายๆเรื่อง
เราสองคนแฮปปี้กับสิ่งเหล่านี้มาก..จนลืมไปว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน
มาวันนึงเพื่อนฉันได้ถามคำถามนึงขึ้นมา ที่ฉันได้ยินแล้วถึงกับจุก
" เห้ยย นี่เป็นไรกับมันเหรอ แฟนหรอเพื่อนหรอหรือไรว้ะ บอกกุหน่อย "
เราได้ยินก็อดคิดไม่ได้...
คืนนั้นเค้าก็โทรมาคุยกับเราปกติ เราเลยตัดสินใจถามเค้าไปว่าที่ผ่านมาเราเป็นไรกัน?
เค้าก็ตอบเราว่า แล้วเราคิดว่าไง ก็ว่างั้นแหล้ะ เค้ากลับบอกว่าให้เชื่อใจเค้าน้ะ
เรารักเค้าน้ะ ความรู้สึกเราเหมือนกับเรารักเค้ามาก มีความสุขที่อยู่กับเค้า ชอบทุกอย่างที่เป็นเค้า
สิ่งที่เค้าทำกับเรา เราก็คิดว่าเค้าจะรู้สึกกับเราเหมือนๆกับที่เรารู้สึกกับเค้าแหล้ะ...รักไง ;)
หลังจากวันนั้นที่เราเริ่มคุยกัน โดยไม่รู้ในฐานะอะไร เราไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่เรารู้ใจกัน
เรากับเค้าคุยกันมาได้ 1 ปี 10 เดือน เค้ากับเราเหมือนเดิมตลอด ตั้งแต่วันแรกที่คุยกัน
แต่แล้ววันนี้ก็มาถึง เราตัดสินใจที่จะขอเค้าเป็นแฟน เอ่อเอาว้ะ ผู้หญิงก็ผู้หญิงยอมหน่อยล้ะกัน เพื่อคำว่าแฟน
เราตัดสินใจโทรบอกเค้าไปว่า ....คุยกันมาถึงตอนนี้แล้ว งั้นเราก็ เป็นแฟนกันน้ะ....
รู้ไหม เค้าบอกเราว่าไง ?
.
.
.
.
เค้า : ทำไมเธอเพิ่งมาบอกเราตอนนี้ เราคุยกับใครเราควรคุยคนเดียวป้ะว้ะ ?
เรา : ใช่ดิ้ คุยกับใครเราควรคุยคนเดียว ( ในใจนี้เริ่ม งง ไมเค้าพูดงี้ )
เค้า : เราแคร์เธอน้ะ แต่น้องเค้ามาก่อนเธอ...
เรา : ??????????? ( งง ดิ่ )
เค้า : เราสนใจเธอเหมือนที่เธอสนใจเราน้ะ แต่ตอนนี้เรารักกันไม่ได้ป่าวว้ะ ?
เรา : ( อ่านไม่ตอบ )
เออเอาดิ่ อารมณ์เราตอนนั้นเหมือนยืนจับมือเค้าบนหน้าผา อยู่ดีๆเค้าก็ผลักเราตกลงมาซะงั้น
ตั้งแต่นั้นมาเราก็หายไปจากเค้า ไม่โทร ไม่ทักแชท ไม่ทักไลน์
เค้าโทรหาเราไม่รับ ไม่โทรกลับ เค้าไลน์มา บอกคิดถึงเราบ้าง กลับมาได้ไหมบ้าง
เราก็ไม่ได้ตอบเค้าไป
ไม่รู้ดิ่ เราว่าเราจุกน้ะเจ็บไงไม่รู้ เราไม่อยากรู้เหตุผลหรอกว่าไมเค้าถึงพูดงั้น เราไม่อยากรับรู้ไรอีก ...
เย้ !!!!! ปีสุดท้ายแล้ว ม.6 แย้วววว ( เทอม2 )
ตั้งแต่เราเลิกคุยกับเค้าหนที่ 2 ครั้งล่าสุด เรากับเค้าก็แทบไม่ได้เจอกันอีกเลยย
ด้วยเหตุ ม.6 ไม่ค่อยมา รร กันซะส่วนใหญ่ ไปสอบนู้นบ้าง นี่บ้าง
ถ้าถามว่าเรารู้สึกไงตอนนี้ คิดถึงจ้าา เราคิดถึงเค้ามากก เราเข้าใจหัวอกคนอกหักว่าเป็นไง TT
ถามถึงน้องคนนั้นน้ะหรอ ที่เค้าบอกน้องมาก่อน
เค้าก็ไม่ได้คบหรือเป็นแฟนกันหรอก
ตอนนี้เรายังไม่มีใคร เหมือนเราจะรู้มาด้วย ว่าเค้าก็ไม่มีใครเหมือนกัน
เค้าโสด เราก็โสดว่างั้น
วันสอบวันสุดท้ายของ ม.6 ก็มาถึง...
เรานั่งสอบอยู่ในห้อง สมองนี่กำลังคิดว่าข้อนี้ตอบอารายยยยยยเนี่ย ?????
ตาเหลือบไปเห็น ใครคนนึงยืนอยู่หน้าห้อง เรานั่งข้างหน้าต่างติดกับประตูหลังห้องหน้ะ
ใครซะอีกกกก เค้าไง มายืนกระโดดโลดเต้น แลบลิ้นใส่เรา แถมยังชี้มาที่เราอีก แถมทำมือขึ้นที่หู แบบโทรศัพท์ ไรสักอย่าง ...
เราน้ะหรอ หันไปดูก็น้ะแต่เราไม่ยิ้มให้เค้า เราหน้าเฉยยยใส่เค้า
จนเค้าไป เราต้องมานั่งยิ้มคนเดียวนี้แหล้ะ5555555
ตลกตัวเองดีเนอะ รู้ทั้งรู้ว่าเค้าทำไงกับเราไว้ แทนที่เราจะโกรธนาน แต่เรากลับโกรธเค้าแค่แปปเดียว
คือช่วงเวลาแรกๆที่เราเลิกคุยกัน
คิดถึงน้ะ...คิดถึงมากกก หรือเพราะเราโครตผูกพันธ์กับเธอป้ะว้ะ เราเลยเป็นงี้ คล้ายๆคนบ้า555555
คืนนั้นเค้าโทรมาหาเรา แต่ไม่ได้คุยอะไรกันมากหรอก
เค้าแค่บอกเราว่า
"วันปัจฉิมที่จะถึงในอีก 2 วัน เที่ยงๆรับสายเค้าด้วยน้ะ เดียวเค้าโทรหา "
แค่นี้ล้ะเราก็บอกฝันดีกัน ก็วางสายไป..
วันปัจฉิมนิเทศ มาถึงแล้วเฮ้ !!!!
เที่ยงวันนั้นเค้าก็โทรมาหาเรา เราก็รับสายเค้า
เค้าถามว่าเราอยู่ไหน
เราก็บอกว่าเราอยู่หน้าเวทีที่หอประชุมอ้ะ
สักพักเค้าก็ตัดสายไป
จู่ๆเค้าก็วิ่งขึ้นมา พร้อมตุ้กตาหมีตัวนั้น... ( ตัวที่เรากับเค้าเคยไปดูกันตอนที่เรายังคุยกัน เราบอกเค้าว่ามันน่ารักน้ะ )
เค้าวิ่งมาหาเรา เค้ายื่นตุ้กตาตัวนั้นให้เรา เค้ากระซิบข้างหูเราว่า
" ขอโทษสำหรับทุกสิ่งน้ะ ถ้าตอนนั้นเราไม่พูดแบบนั้นไป ตอนนี้เรายังคถยกันเหมือนเดิม "
เค้ายิ้มให้ เราก็บอกเค้าว่า เราไม่เคยโกรธเค้าเลย อย่าลืมเราล้ะกันน้ะ
เค้าก็ยื่นนิ้วก้อยมา พร้อมพูดคำว่าสัญญา...
เราก็เกี่ยวก้อยกับเค้า พร้อมหยิบตุ้กตาหมีเหมือนกัน
เราก็มีของให้เค้าน้ะ มันเป็นหมีตัวที่เค้าบอกกับเราว่าตัวนี้น่ารักกว่า
ในวันที่เราไปดูตุ้กตาหมีด้วยกันในวันนั้น
เราไม่รู้ร้องไห้เพราะเสียใจที่วันนั้นถามคำถามนั้นไป หรือเราดีใจซะมากกว่า ;)
กลับถึงบ้านวันนั้น เค้าโทรมาหาเรา เค้าบอกให้เราดูแลตุ้กตาหมีตัวนี้ให้ดีๆ
แล้วเค้าก็ส่งลิ้งค์เพลง ใจความสำคัญ มาให้เราทางเฟส
ปัจจุบันนี้ผ่านไป 1 เดือนกว่าๆหลังปัจฉิม เราฟังเพลง ใจความสำคัญทุกวันนนนนนนนน
เค้าน้ะหรอออ ตอนนี้เค้าก็ใช้ชีวิตของเค้า เราก็ใช่ชีวิตของเรา
เราสัญญากันว่า พอเราอยู่มหาลัย เราจะกลับมาเจอกันใหม่..
ไม่รู้ว่าสัญญานี้จะเป็นจริงมั้ยน้ะ .... เราอยากบอกว่า เรารักเธอมากจริงๆ เราจะไม่ลืมเรื่องพวกนี้เลย ;)
*** ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องเค้าน่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเค้าเลย อ่านวกวนบ้าง แต่เค้าก็ได้ระบายมันลงไปในกระทู้นี้
เป็นกำลังใจให้เค้าด้วยน้ะ ขอบคุณทุกคนมากค้ะ ***
เรื่องของเราสองคนทำไมลงเอยแบบนี้ ถ้าเรื่องนี้เกิดกับคุณ คุณจะทำไง ? #ร้องไห้หนักมาก #ความรักก็เช่นกัน
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนเราอยู่ มัธยมปลายชั้นที่ 5 ตอนนี้เราจบชั้น ม.6 ล้ะ
เราแอบชอบเพื่อนคนนึง เค้าเหมือนเป็นหนุ่มฮอตคนนึงเลยแหล้ะในโรงเรียน
เรากับเค้าเคยสนิทกันมาก คือเคยคุยกันจริงๆจังก็ตอนอยู่ ม.3 ( เด็กอีกน้อ55555555 )
แต่จำไม่ได้ว่าด้วยเพราะเหตุผลอะไรเราเลิกคุยกับเค้า หรือเพราะยังเด็กไปมั้งเลยไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่มั้ง
ตั้งแต่นั้นมา เรากับเค้าก็ไม่ได้คุยกันเลย อยู่โรงเรียนก็ไม่เคยทักทายกัน แต่เราก็ยังไม่ได้สนใจอะไรแหละ
จนเรื่องมันผ่านไปจนเราอยู่ ม.5
วันนึงเรากับเค้าก็กลับมาคุยกัน เหตุผลที่เรากลับมาคุยกันน้ะหรอ
จำได้ว่า เรากับเค้าเราบังเอิญไปเจอหน้ากันจังๆหน้าห้องเรียนคหกรรม เราได้แค่ยิ้มให้กัน
หลังจากที่เราเลิกคุยกันตอน ม.3 เราสองคนเจอกันแบบเดินผ่าน ต่างคนต่างไม่เคยยิ้มให้กันเลยอ้ะ..
คืนนั้นเค้าทักไลน์มาหาเรา เราก็คุยกันทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน ทุกวันนนนน เราแลกเบอร์กัน และคุยกันมากกว่าเดิม
เราคุยกันทุกคืน ถึงตี 1 ตี 2 บ้างก็คุยถึงเช้า
วันไหนเราไม่ได้ทักไป หรือโทรไป ด้วยเหตุเราไม่ว่าง เค้าก็จะโมโหและโกรธเรา
ว่าเราหายไปไหน ทำไมไม่โทรหา มีคนอื่นใช่มั้ย ?
คำถามเหล่านี้มันทำให้เรายิ้มไม่หุบเลยแหล้ะ
ตื่นเช้ามา ทุกเช้า จะเจอข้อความของเค้าส่งมา ทุกคืนก่อนนอนก็เหมือนกัน
เราสองคนนัดเที่ยวกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ดูหนังกันหลายๆเรื่อง
เราสองคนแฮปปี้กับสิ่งเหล่านี้มาก..จนลืมไปว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน
มาวันนึงเพื่อนฉันได้ถามคำถามนึงขึ้นมา ที่ฉันได้ยินแล้วถึงกับจุก
" เห้ยย นี่เป็นไรกับมันเหรอ แฟนหรอเพื่อนหรอหรือไรว้ะ บอกกุหน่อย "
เราได้ยินก็อดคิดไม่ได้...
คืนนั้นเค้าก็โทรมาคุยกับเราปกติ เราเลยตัดสินใจถามเค้าไปว่าที่ผ่านมาเราเป็นไรกัน?
เค้าก็ตอบเราว่า แล้วเราคิดว่าไง ก็ว่างั้นแหล้ะ เค้ากลับบอกว่าให้เชื่อใจเค้าน้ะ
เรารักเค้าน้ะ ความรู้สึกเราเหมือนกับเรารักเค้ามาก มีความสุขที่อยู่กับเค้า ชอบทุกอย่างที่เป็นเค้า
สิ่งที่เค้าทำกับเรา เราก็คิดว่าเค้าจะรู้สึกกับเราเหมือนๆกับที่เรารู้สึกกับเค้าแหล้ะ...รักไง ;)
หลังจากวันนั้นที่เราเริ่มคุยกัน โดยไม่รู้ในฐานะอะไร เราไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่เรารู้ใจกัน
เรากับเค้าคุยกันมาได้ 1 ปี 10 เดือน เค้ากับเราเหมือนเดิมตลอด ตั้งแต่วันแรกที่คุยกัน
แต่แล้ววันนี้ก็มาถึง เราตัดสินใจที่จะขอเค้าเป็นแฟน เอ่อเอาว้ะ ผู้หญิงก็ผู้หญิงยอมหน่อยล้ะกัน เพื่อคำว่าแฟน
เราตัดสินใจโทรบอกเค้าไปว่า ....คุยกันมาถึงตอนนี้แล้ว งั้นเราก็ เป็นแฟนกันน้ะ....
รู้ไหม เค้าบอกเราว่าไง ?
.
.
.
.
เค้า : ทำไมเธอเพิ่งมาบอกเราตอนนี้ เราคุยกับใครเราควรคุยคนเดียวป้ะว้ะ ?
เรา : ใช่ดิ้ คุยกับใครเราควรคุยคนเดียว ( ในใจนี้เริ่ม งง ไมเค้าพูดงี้ )
เค้า : เราแคร์เธอน้ะ แต่น้องเค้ามาก่อนเธอ...
เรา : ??????????? ( งง ดิ่ )
เค้า : เราสนใจเธอเหมือนที่เธอสนใจเราน้ะ แต่ตอนนี้เรารักกันไม่ได้ป่าวว้ะ ?
เรา : ( อ่านไม่ตอบ )
เออเอาดิ่ อารมณ์เราตอนนั้นเหมือนยืนจับมือเค้าบนหน้าผา อยู่ดีๆเค้าก็ผลักเราตกลงมาซะงั้น
ตั้งแต่นั้นมาเราก็หายไปจากเค้า ไม่โทร ไม่ทักแชท ไม่ทักไลน์
เค้าโทรหาเราไม่รับ ไม่โทรกลับ เค้าไลน์มา บอกคิดถึงเราบ้าง กลับมาได้ไหมบ้าง
เราก็ไม่ได้ตอบเค้าไป
ไม่รู้ดิ่ เราว่าเราจุกน้ะเจ็บไงไม่รู้ เราไม่อยากรู้เหตุผลหรอกว่าไมเค้าถึงพูดงั้น เราไม่อยากรับรู้ไรอีก ...
เย้ !!!!! ปีสุดท้ายแล้ว ม.6 แย้วววว ( เทอม2 )
ตั้งแต่เราเลิกคุยกับเค้าหนที่ 2 ครั้งล่าสุด เรากับเค้าก็แทบไม่ได้เจอกันอีกเลยย
ด้วยเหตุ ม.6 ไม่ค่อยมา รร กันซะส่วนใหญ่ ไปสอบนู้นบ้าง นี่บ้าง
ถ้าถามว่าเรารู้สึกไงตอนนี้ คิดถึงจ้าา เราคิดถึงเค้ามากก เราเข้าใจหัวอกคนอกหักว่าเป็นไง TT
ถามถึงน้องคนนั้นน้ะหรอ ที่เค้าบอกน้องมาก่อน
เค้าก็ไม่ได้คบหรือเป็นแฟนกันหรอก
ตอนนี้เรายังไม่มีใคร เหมือนเราจะรู้มาด้วย ว่าเค้าก็ไม่มีใครเหมือนกัน
เค้าโสด เราก็โสดว่างั้น
วันสอบวันสุดท้ายของ ม.6 ก็มาถึง...
เรานั่งสอบอยู่ในห้อง สมองนี่กำลังคิดว่าข้อนี้ตอบอารายยยยยยเนี่ย ?????
ตาเหลือบไปเห็น ใครคนนึงยืนอยู่หน้าห้อง เรานั่งข้างหน้าต่างติดกับประตูหลังห้องหน้ะ
ใครซะอีกกกก เค้าไง มายืนกระโดดโลดเต้น แลบลิ้นใส่เรา แถมยังชี้มาที่เราอีก แถมทำมือขึ้นที่หู แบบโทรศัพท์ ไรสักอย่าง ...
เราน้ะหรอ หันไปดูก็น้ะแต่เราไม่ยิ้มให้เค้า เราหน้าเฉยยยใส่เค้า
จนเค้าไป เราต้องมานั่งยิ้มคนเดียวนี้แหล้ะ5555555
ตลกตัวเองดีเนอะ รู้ทั้งรู้ว่าเค้าทำไงกับเราไว้ แทนที่เราจะโกรธนาน แต่เรากลับโกรธเค้าแค่แปปเดียว
คือช่วงเวลาแรกๆที่เราเลิกคุยกัน
คิดถึงน้ะ...คิดถึงมากกก หรือเพราะเราโครตผูกพันธ์กับเธอป้ะว้ะ เราเลยเป็นงี้ คล้ายๆคนบ้า555555
คืนนั้นเค้าโทรมาหาเรา แต่ไม่ได้คุยอะไรกันมากหรอก
เค้าแค่บอกเราว่า
"วันปัจฉิมที่จะถึงในอีก 2 วัน เที่ยงๆรับสายเค้าด้วยน้ะ เดียวเค้าโทรหา "
แค่นี้ล้ะเราก็บอกฝันดีกัน ก็วางสายไป..
วันปัจฉิมนิเทศ มาถึงแล้วเฮ้ !!!!
เที่ยงวันนั้นเค้าก็โทรมาหาเรา เราก็รับสายเค้า
เค้าถามว่าเราอยู่ไหน
เราก็บอกว่าเราอยู่หน้าเวทีที่หอประชุมอ้ะ
สักพักเค้าก็ตัดสายไป
จู่ๆเค้าก็วิ่งขึ้นมา พร้อมตุ้กตาหมีตัวนั้น... ( ตัวที่เรากับเค้าเคยไปดูกันตอนที่เรายังคุยกัน เราบอกเค้าว่ามันน่ารักน้ะ )
เค้าวิ่งมาหาเรา เค้ายื่นตุ้กตาตัวนั้นให้เรา เค้ากระซิบข้างหูเราว่า
" ขอโทษสำหรับทุกสิ่งน้ะ ถ้าตอนนั้นเราไม่พูดแบบนั้นไป ตอนนี้เรายังคถยกันเหมือนเดิม "
เค้ายิ้มให้ เราก็บอกเค้าว่า เราไม่เคยโกรธเค้าเลย อย่าลืมเราล้ะกันน้ะ
เค้าก็ยื่นนิ้วก้อยมา พร้อมพูดคำว่าสัญญา...
เราก็เกี่ยวก้อยกับเค้า พร้อมหยิบตุ้กตาหมีเหมือนกัน
เราก็มีของให้เค้าน้ะ มันเป็นหมีตัวที่เค้าบอกกับเราว่าตัวนี้น่ารักกว่า
ในวันที่เราไปดูตุ้กตาหมีด้วยกันในวันนั้น
เราไม่รู้ร้องไห้เพราะเสียใจที่วันนั้นถามคำถามนั้นไป หรือเราดีใจซะมากกว่า ;)
กลับถึงบ้านวันนั้น เค้าโทรมาหาเรา เค้าบอกให้เราดูแลตุ้กตาหมีตัวนี้ให้ดีๆ
แล้วเค้าก็ส่งลิ้งค์เพลง ใจความสำคัญ มาให้เราทางเฟส
ปัจจุบันนี้ผ่านไป 1 เดือนกว่าๆหลังปัจฉิม เราฟังเพลง ใจความสำคัญทุกวันนนนนนนนน
เค้าน้ะหรอออ ตอนนี้เค้าก็ใช้ชีวิตของเค้า เราก็ใช่ชีวิตของเรา
เราสัญญากันว่า พอเราอยู่มหาลัย เราจะกลับมาเจอกันใหม่..
ไม่รู้ว่าสัญญานี้จะเป็นจริงมั้ยน้ะ .... เราอยากบอกว่า เรารักเธอมากจริงๆ เราจะไม่ลืมเรื่องพวกนี้เลย ;)
*** ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องเค้าน่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของเค้าเลย อ่านวกวนบ้าง แต่เค้าก็ได้ระบายมันลงไปในกระทู้นี้
เป็นกำลังใจให้เค้าด้วยน้ะ ขอบคุณทุกคนมากค้ะ ***