FAST 7 ความรู้สึกตอนนี้เหมือนถูกกีดกันไม่ให้ร่ำลาคนรัก ที่กำลังจะจากไป อย่างไม่มีวันกลับ

คือเราเติบโตมากับ the fast ไง มันคือ 14 ปีที่มีมากกว่าความรู้สึกสนุกกับหนัง แต่มันคือความผูกพันกับตัวนักแสดงและแคสทุกตัว
เข้าใจปะว่าตั้งแต่เราเป็นเด็กหัวโปกจนตอนนี้ทำงานทำการแล้ว fast ภาคแรกๆ เราแบมือขอเงินแม่หนีมาดูหนัง เพราะความชื่ชอบในความเร็วและรถยนต์

แล้ววันนึงแฟนๆ ต้องช็อคและเสียน้ำตาให้กับการจากไปของเพื่อนสมัยตั้งแต่วันเรียนคือ Paul Walker
เหตุการณ์นี้มันก็ทำร้ายจิตใจแฟนๆ ของพวกเขามากพอแล้วปะ  คือไม่มีใครคิดว่าเขาจะจากเราไปทั้งๆ ที่เรามีนัดที่ได้เจอกันปีนี้

แล้วที่ตอกย้ำความเสียใจและเศร้าใจไปมากขึ้นไปอีกคือ วันที่เราพร้อมที่จะไว้อาลัยและร่ำลาเขาเป็นครั้งสุดท้าย มันถูกทำลายลง เพียงเพราะผลประโยชน์ทางธุรกิจ
คืออะไร บรรยากาศที่เราวาดไว้ วันที่เราตั้งใจ ที่จะไปร่ำลาเพื่อนคนนึง มันได้หายไป ถึงแม้ว่าเราอาจจะได้ดู แต่ช้าหน่อย แต่บรรยากาศมันโดนทำลายไปแล้วปะ
คือเราก็โง่ๆ อะนะ ไม่ค่อยรู้เรื่องธุรกิจอะไรพวกนี้หรอก แต่การเอาหนังเรื่องนึง หรือคนคนนึง มาเป็นตัวประกันและทำร้ายความรู้สึกกันแบบนี้ มันไม่แฟร์เลย

ปล.ขออภัยถ้าฟังดูงอแงเกินไป