เรา 3 คน ใช้เวลาเดินทางทั้งสิ้น 9 วัน 8 คืน กับ 3 เมืองใหญ่ของพม่า แผนของเราคือจะไปนมัสการ 5 มหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของพม่า
เราจึงตกลงจองขาไปลงย่างกุ้ง(นกแอร์) ขากลับมัณฑะเลย์(แอร์เอเชีย) ค่าตั๋วไปกลับ 3000 บาทต่อคน ส่วนการเดินทางระหว่างเมืองเราใช้รถบัสค่ะ
    
     พม่ายังต่อขอวีซ่าเพื่อผ่านเข้าประเทศ ส่วนขั้นตอนขอข้ามไป เนื่องจากมีหลายท่านได้อธิบายไว้อย่างชัดเจนแล้ว เอกสารที่ไม่แน่ใจว่าต้องใช้หรือ แนะนำว่าให้จัดเต็มไปเลยค่ะ ถึงที่สถานทูตแล้ว ขาดโน้น ขาดนี่เสียเวลา


วันแรกของการเดินทาง กรุงเทพฯ – ย่างกุ้ง สิเรียม (วันนี้เราโดนรับน้องทันที แบบจัดหนักจนเกือบเก็บกระเป๋าหนีกลับไทย ทั้ง ๆ ที่ไปถึงวันแรก)

     ถึงสนามบินย่างกุ้ง เราแวะแลกเงินที่สนามบินเรทอยู่ที่ 1034 จ๊าดต่อ 1 us เราใช้แบงค์ใหม่แลกนะคะ ส่วนถ้าเป็นแบงค์เก่า หรือมีรอยยับเรทจะต่ำกว่านี้

     เรามีรถของโรงแรม Ocean Perl Inn มาบริการรับที่สนามบินรวมอยู่ในค่าห้องอยู่ที่ 38 us ต่อคืน ระยะเวลาการเดินทางจากสนามบินถึงโรงแรมไกลพอสมควร และรถติดด้วย ทำให้เราถึงโรงแรมเกือบ 10 โมง



เราก็ติดต่อรถ TAXI ของโรงแรมเพื่อไปเที่ยวสิเรียมต่อค่ะ โดยค่าใช้จ่ายเหมารถ TAXI 25 us ระหว่างรอ เราก็ขอคำแนะนำจากโรงแรมเพื่อหาอาหารทานก่อนเดินทางไปสิเรียม มื้อแรกก็เปรี้ยวบอกเค้าว่า Local Food ได้ผลค่ะ ทั้งมัน ทั้งเลี่ยน ไม่อร่อยเอาซะเลย (เมนูมีภาษาอังกฤษกำกับค่ะ)





TAXI ของเราเป็นญาติ ๆ กับผู้จัดการโรงแรมเหมือนกับว่า มีรถไว้คอยรับนักท่องเที่ยวไม่ได้เป็น TAXI มืออาชีพ แต่คงพยายามผลักดันตัวเองให้ทำหน้าที่ไกด์พร้อมกับคนขับรถไปในตัว ณ จุดนี้เราบอกได้เลยว่า ถ้าต้องการราคาถูก มีคนขับรถร้องเพลงให้ฟัง แต่ไม่รู้ประวัติอะไรเกี่ยวกับสถานที่เลย คนนี้เลยค่ะ Mr.ซอ


เส้นทางไปสิเรียมคล้าย ๆ กับถนนบ้านเราเมื่อสัก 10 ปีที่แล้วขุระ ส่ายกันไปจนไส้พันกันทีเดียว แต่เพื่อนเราก็ไม่หวั่นค่ะ หลับจากการตื่นเช้า ระหว่างทาง ซอ ก็จะเปิดกระจกจ่ายค่าผ่านทาง ซึ่งง่ายกว่าบ้านเรามาก มีคนยืนเก็บ บิลก็ไม่มีให้ เอาตระกร้ามาใส่เงินกันเลยทีเดียว ซอจ่ายค่าผ่านทางบ่อยมากค่ะ กว่าจะถึงสิเรียม



ซึ่งเมื่อถึงแล้ว ซอ ก็แนะนำให้เราถอดรองเท้าไว้ในรถ เดินไปซื้อตั๋วให้เราแบบเหมาลำ ในราคาไปกลับ 5 พันจ๊าด เราก็สงสัยว่าทำไมไม่ซื้อตั๋วธรรมดาให้เรา เค้าบอกว่าเราเป็นนักท่องเที่ยวต้องจ่ายแบบเหมาเท่านั้น จากนั้นซอก็ปรับเบาะเอนกายนอนรอในรถเลย เราก็มึน ๆ งง ๆ เออเอาไงดี มาถึงแล้วนิเดินทางไปเองก็ได้

ทางไปขึ้นเรือ


เรือที่ชาวพม่าใช้งามไปเจดีย์กลางน้ำกัน ราคาเท่าไหร่เราไม่ได้ถามค่ะ


ส่วนลำนี้ของบรรดานักท่องเที่ยว 5000 จ๊าดไปกลับ แพงมากกกก


เมื่อไปถึงแล้วเราก็ต้องเสียค่าเข้าชมเจดีย์เยเลพญา 2000 จ๊าด (เยเลพญา ปาโกด้า) พม่าจะเรียกเจดีย์ว่า ปาโกด้า






เดินไปเต้นไป (พื้นมันร้อน) ไม่นานเราก็ข้ามกลับมาฝั่งที่จอดรถค่ะ ถ้าถามว่า ควรจะไปไหม คุ้มค่าหรือเปล่า เราว่ามันเป็นความรู้สึกที่ใช้วัดนะ แต่ละคนไม่เหมือนกัน สำหรับเรา เราจะไปให้เห็นกับตาว่า ไม่มีอะไรจริง ๆ เจ็บแต่จบ 555+

ฝั่งตรงข้ามข้ามก็จะมีขายของทะเลแห้ง


จากนั้น ซอ ก็พาเราไปอีกที่ค่ะ โดยเหมือนเดิมไปแล้ว บอกให้ถอดรองเท้าในรถ นอนรอ เรากับเพื่อนก็เดินไปดูเอาเอง มีหนังสือก็เปิดหาไปเรื่อย อธิบายให้ตัวเองฟัง มั่ว ๆ กันไป




ได้เวลาเราก็เดินทางกลับย่างกุ้ง ระหว่างทางเพื่อนเราก็เกิดอาการลงแดง อยากกาแฟ แถมเยอะด้วยอยากได้แบบ Local Coffee ซอก็จัดให้ค่ะ พาไปร้านกาแฟ เราขัดใจนะ ปกติกาแฟบ้านเราจะเข้มข้น และน้ำแข็งเต็มแก้ว กาแฟพม่าจะจืด ๆ น้ำแข็งใส่น้อยมาก เพื่อนเราซนมาก เมื่อกินกาแฟเรียบร้อยแล้ว เตรียมจะยกกระติกมาดูว่า มีอะไร ซอ รีบยกมือห้ามทันที เพื่อนเราต้องอธิบายว่าไม่ได้กินแต่จะเทดูว่ามีอะไร


จากนั้น ไกด์จำเป็นก็เปิดหนังสือ ได้ความว่า เมื่อถึงย่างกุ้ง เราควรจะไปนั่งจิบกาแฟกันที่โรงแรมสแตนท์ กันเราก็ตกลงกับซอว่า ให้ไปส่งที่โรงแรม พอไปถึงรูปแบบโรงแรมมันไม่มีอารมณ์ให้นั่งชิลจิบกาแฟกันเลย เหมือนต้องไปนั่งกินกาแฟที่โรงหนังเฉลิมไทย อารมณ์ไม่ได้จริง ๆ เราก็เลยคิดว่าเดินข้ามไปฝั่งตรงข้ามและจะเดินย้อนไปไหว้เทพทันใจกัน