ขอแทนตัวเองว่า เรา นะคะ

เราเป็นคนที่เลิกกับแฟนคนนี้หลายครั้งแล้ว คบๆเลิกๆ (8ปี) คบนานสุดประมาณ3ปีค่ะ บอกก่อนเลยว่าแฟนเป็นผู้ชายที่น่ารักมากๆค่ะ ขี้เล่น ใครๆอยู่ด้วยก็ยิ้มออก(ส่วนตัวชอบผู้ชายจิตใจดีแบบนี้ค่ะ เขาเป็นได้ทุกๆอย่างสำหรับเราเลย เป็นได้ทั้งแฟน เพื่อน พี่ชาย)

แต่สาเหตุส่วนใหญ่ที่เลิกกันคือเขาจะหายค่ะ 555 หายในที่นี่คงน่าจะเบื่อเราก่อน ไปติดเกมค่ะ ติดเพื่อน อันนี้ยังพอไปรอดนะคะ แต่พอเราเริ่มตามเมื่อไหร่ แฟนจะเริ่มคิดว่าเราระแวงเขาค่ะ ถ้าเขารำคาญมากจะหายไปเลย ไม่รับโทรศัพท์ ไม่ตอบไลน์ทั้งวัน ประมาณนี้ค่ะ จนเราต้องบอกเลิกแฟน (คือเขาแอบคุยกับคนอื่นนั้นล่ะ บางทีเรายังสงสัยนะว่า แฟนแอบคุยกับคนอื่นหรือแอบคุยกับเราไม่ให้คนอื่นรู้กันแน่ 555) เรารักเขามากๆนะคะ แต่พอเขาทำกับเราแบบนี้ เราก็ตัดใจจากเขาได้เร็วขึ้น เพราะเราคิดเสมอว่าเราคงไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเขา และเขาคงไม่ใช่สำหรับเราก็ได้

เวลาที่เลิกกัน ต่างคนก็ต่างมีคนคุยใหม่ๆเข้ามาค่ะ มักจะไปกับคนใหม่ไม่รอดทั้งคู่ ซึ่งเราก็ไม่รู้ไม่ได้ถามลายละเอียดแฟนหรอกนะคะว่าเขาเลิกกันมาแบบไหน ส่วนเรามักเลิกคุยกับคนใหม่เรื่องเขาตลอด(เราบอกคนใหม่ที่เราคุยด้วยทุกคนค่ะ เรื่องเขา) เรายังลืมแฟนเราไม่ขาดจึงบอกคนใหม่ไปตรงๆ มีปัญหาทำให้หลายๆคนที่เข้ามาคุยกับเรายอมแพ้ และเรากับแฟนจะมาคิดถึงกันในที่สุด แฟนเราก็กลับมาทุกทีค่ะ แล้วเราก็กลับไปทุกทีด้วย ...มันแย่ตรงที่ทำให้คนที่เขารักแฟนเราและคนที่รักเรา ต้องผิดหวังและเสียใจ อีก ไม่รู้จะเท่าไหร่ ทุกวันนี้เราสับสนมากเลยค่ะ
มองโลกในแง่ดีไม่ไหวจริงๆ เราไม่อยากให้เป็นแบบนี้อีกแล้ว อยากให้เป็นสุดท้ายแล้วจริงๆ ใจเราไม่อยากเลิกกับเขาอีกแล้ว เพราะเรารู้ว่าเราคงลืมเขาไม่ได้ เราคงจะไม่มีวันมีคนใหม่ได้ด้วย  เราไม่เคยปิดหัวใจนะคะเคยตามหาคนที่ใช่ คนที่เขาสามารถทำให้เรารักเขาได้หมดใจ และเขาก็รักและเข้าใจเรา แต่นั้นล่ะ แล้วใครจะเป็นคนที่ใช่ที่ยอมรับตัวเราที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้จริงมั้ย

ตอนนี้เราเริ่มโตๆกันแล้ว เริ่มจะใช้ชีวิตทำงาน
ถ้าสมมุติว่าครั้งนี้เรากับแฟนไปด้วยกันไม่รอดจริงๆ เราคิดว่าจะหยุดทุกอย่างไว้เท่านี้ค่ะ เราเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แบบ พ่อเรามีลูกคนล่ะแม่หลายคน ตอนเด็กๆเราคิดว่าไม่มีปัญหานะคะ แต่ว่าชีวิตจริงมันค่อนข้างเป็นปมของเราเลย เราทุกข์กับเรื่องครอบครัวมากค่ะ เราอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น เราวางอนาคตไว้ว่าถ้าเราจะแต่งงานหรือมีลูก จะต้องไม่มีชีวิตแบบเราค่ะ เรากลัวมากเลย กลัวที่ชีวิตตัวเองต้องมากเจอแบบแม่ เราไม่อยากให้มันเกิดขึ้น แม้ถ้าแฟนเราจะเลิกกับเราไปแล้วแต่งงานใหม่มีลูก เราจะไม่โกรธไม่แค้นหรือเสียใจเลยค่ะ เรายอมจากได้ด้วยดี แล้วตัดขาดจากกัน แต่เราทนให้เขากลับมาหาเราคงไม่ได้ เพราะมันเหมือนตายทั้งเป็น

เลยอยากรู้ว่า มีใคร ที่ยอมเลิกกับแฟนแล้วเป็นโสดไม่มีใครจนถึงทุกวันนี้มั้ยคะ แล้วนานแค่ไหนแล้ว คิดว่าจะเป็นไปแบบนี้นานแค่ไหน คุณมีชีวิตที่มีความสุขมั้ยคะ คิดถึงเขา เจอเขาบ้างรึป่าว  คุณใช้ชีวิตเหงาๆกันยังไงบ้างคะ