คิดว่าหลักการดุลแห่งอำนาจ(ทางการทหาร)ยังเหมาะกับประเทศไทยอยู่หรือเปล่าครับ

แนวคิดดุลแห่งอำนาจทางการทหารและอาวุธใช้กันมาตั้งแต่สงครามโลกและสงครามเย็น
เป็นยุคที่รบกันด้วยปืนและระเบิด แต่ยุคนี้ที่รบกันด้วยสมอง ธุรกิจ และเงิน เน้นเรื่องปากท้อง
คิดว่าไทยยังจำเป็นที่จะต้องคงกำลังพลไว้เยอะๆยังต้องสะสมอาวุธแข่งกับเพื่อนบ้านอยู่หรือเปล่าครับ
จะมีประเทศใดอ้างเหตุผลอะไรมารุกรานหรือ ยึดประเทศเราหรือครับ ยังมีสาเหตุใดที่จะเป็นเช่นนั้นได้
ซึ่งถ้าจะเอาจริงๆที่ไทยเอาตัวรอดมาได้ตลอดก็ได้อานิสงค์จากเรื่องการทูตซะเป็นส่วนใหญ่
ถ้าเกิดวิกฤตเราถูกคุกคามขึ้นมา ผู้นำของเราส่วนใหญ่มักใช้วิธีทางการทูต หรือจิ้งจกสะบัดหางทิ้ง
ยอมเสียอวัยวะรักษาชีวิต เรามักตักตวงข่มเอาผลประโยชน์จากประเทศที่ด้อยกว่า แต่เจรจายกผลประโยชน์
และดินแดนบางส่วนให้ประเทศที่เหนือกว่า(ซึ่งมันก็ถูกกับเรื่องการเมืองระหว่างประเทศ ไม่ใช่ไม่ดี)
เอาเข้าจริงอย่างอินโด(สมมตินะๆๆๆ)ถ้าเขาประกาศสงครามหรือบุกเราเอาจริงๆ เราก็เอาเขาไม่อยู่แล้ว
สิ่งที่เราทำคงต้องไปเจรจากับอเมริกา หรือจีน ให้ไปบีบอินโดถอนทัพไป หรือส่งทหารมาช่วยเราโดยเราคงต้อง
ให้ผลประโยชน์บางอย่างทางการค้ากับเขาไป ใช่หรือเปล่าครับ  
ฉะนั้นอะไรที่ อ้างๆมั่นคงๆ แต่มาพร้อมกับผลประโยชน์แอบแฝงของคนบางกลุ่ม
เป็นสิ่งที่เวลาเกิดเหตุจริงๆแล้วเราไม่ชอบใช้ที่สุดและเราจะเลือกใช้เป็นลำดับสุดท้าย
เอางบมาเน้นที่การพัฒนาด้านอื่นไม่ดีกว่าหรือครับ โดยเฉพาะการศึกษาและเศรษฐกิจ
ในเวลาที่บ้านเรามีปัญหาด้านปากท้องอย่างนี้ด้วย