สวัสดีค่ะ
ขอท้าวความสั้นๆ เราเป็นเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานเล็กๆที่มีผู้หญิง 4 คน คนนึงเป็นหัวหน้าธุรการค่ะ นอกนั้นก็เป็นพี่ๆผู้ชายหมด
โดยผู้หญิงที่เป็นพี่หัวหน้าเราเนี่ย ซึ่งก็ไม่ค่อยจะข้องเกี่ยวกับพวกเราเท่าไหร่เพราะเขาเป็นหัวหน้าธุรการมักมีการติดต่ออะไรตลอดเวลา
ไม่ค่อยอยู่ออฟฟิศ
ตลอด 3 เดือนหลังมานี้ เรามีน้องฝึกงานมาทำงาน 6 คนจากคณะที่เกี่ยวข้องด้านภาษาอังกฤษ จากสถาบันในจังหวัด
(เราอยุ่ตจว.ค่ะ)เพราะส่วนใหญ่เราจะเจองานด้านฝรั่ง ชาวต่างชาติมาขอฝึกงานด้วย
คือออฟฟิซเราก็เหมือนบ้าน เราเป็นคนที่นั่งรับแขกอยู่ข้างนอก ส่วนเพื่อนร่วมงานก็จะนั่งในออฟฟิซข้างในก็จะเป็นห้องอ่ะค่ะ
ตอนแรก พี่หัวหน้าธุรการวางแผนไว้ว่า ให้น้อง 2 คนมานั่งช่วยเรา 4 คนทำข้างใน เป็นเวรสลับกันตลอด ช่วงแรกๆก็ทำ แต่หลังๆก็ไม่ทำเขาไม่มานั่งเป็นเพื่อนช่วยทำงานเลย
มาเข้าเรื่องดีกว่า
ปัญหาเราก็คือ เด็กฝึกงาน มีความสนิทกับน้องในห้องธุรการมาก ดูสนิทมากแบบเพื่อน พอว่างก็นั่งดูหนังกัน หัวเราะเฮฮา
สำหรับเราแล้ว อายุธุรการก็ใกล้เคียงกับเรานะคะ ในบรรดาทั้งหมด เราอาวุโสสุด (26 ปีค่ะ)
แล้วน้องธุรการก็ 25ปี เวลาไปไหนมาไหนตอนแรกก็ชวนเราไป แล้วก็ไปกับน้องๆฝึกงานตลอด พาไปกินข้าว ไปนั่งกินด้วยกัน
แต่พอหลังๆ เริ่มไม่ชวนเราไปทานข้าว หายไปทานข้าวเลย บางครั้งก็ไปทานข้าวเที่ยงกว่าๆ เราก็หิวไส้กิ่ว จนเราต้องไปทานข้าวคนเดียว
พอกลับมา เขาก็ไปกินข้าวด้วยกันหมด เราก็ถามคนในที่ทำงานว่าห้องธุรการไปไหนกัน จนเรามาทราบทีหลัง
จนสุดท้ายการทานข้าว เราต้องเป็นคนถามว่าไปกินข้าวที่ไหน ขอไปด้วยสิ แต่เขาบางทีก็บ่ายเบี่ยงว่ายังไม่หิวบ้าง ไม่รู้
อยากทานอะไรพี่ สารพัดจะคำตอบ แต่บางวันก็ได้ไปทานด้วยกันค่ะ
จนมาถึงเหตุการณ์ที่ทางที่ทำงานจะมีกิจกรรมเตะฟุตบอล ซึ่งที่ทำงานก็จะมีไลน์คุยกันว่าใครจะสั่งเสื้อไซส์ไหน
เราก็คิดว่าเฉพาะนักเตะที่ต้องสั่งก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ก็ไม่ได้มีการคอนเฟิร์ม อย่างมีเอกสารอะไร
จนมาถึงวันเตะ ธุรการมีเสื้อใส่ นักเตะมีเสื้อใส่ เด็กฝึกงานคนนึงมีเสื้อใส่ ยกเว้นเรา เรารู้สึกแย่มากค่ะ
และเมื่อวาน ทางเด็กฝึกงานและธุรการสองคนนั้นก็ทำเสื้อยืดมากันเองคือสกรีนเสื้อข้างหลังเป็นชื่อสำนักงาน
ใส่มาที่ทำงานโดยที่ไม่ได้ชวนเราเลย เราแบบ รู้สึกว่า เราไม่ใช่สาวๆที่ทำงานนี้แล้ว?
อีกทั้งวันนี้ก็ยังขออนุญาตหัวหน้างาน(ตำแหน่งสูงสุด)ไปเล่นน้ำก่อนเลิกงาน อ้างว่าเลี้ยงส่งน้องๆโดยเตรียมชุดว่ายน้ำ แล้วไม่บอกเราก่อน ไม่ชวน
ไปกันหมดห้องธุรการ พร้อมกับน้องฝึกงาน ให้เรานั่งอยู่ที่ทำงาน เราก็เลยรู้สึกวั่ามันเป็นสัญญาณที่ว่า เราไม่ใช่ส่วนนึงของพวกเขาแล้ว
เราเลยรู้สึกว่า เราถูกแบนแน่ๆ ถ้าเป็นคุณสถานการณ์แบบนี้มันคืออะไรคะ?
เราก็ว่าเราไม่ได้นิสัยแย่นะ แค่ชอบดูหนัง นั่งข้างนอก ต้องรับแขก
หรือว่าการที่เราไม่เข้าไปคุยกับเขามันทำให้เขาไม่คบเราเหรอ?
ตอนนี้เรารู้สึกแย่มากกับการทำงานที่นี่ค่ะ เพราะต้องเจอทุกวัน อึดอัด
เราควรทำยังไงดีคะ......
ปล.ขอด้านสุขภาพจิตค่ะ เพราะดิฉันเป็นโรคไบโพลาร์ค่ะ
เครียดเพื่อนที่ทำงานแบนเรา แก้ยังไงดี?
ขอท้าวความสั้นๆ เราเป็นเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานเล็กๆที่มีผู้หญิง 4 คน คนนึงเป็นหัวหน้าธุรการค่ะ นอกนั้นก็เป็นพี่ๆผู้ชายหมด
โดยผู้หญิงที่เป็นพี่หัวหน้าเราเนี่ย ซึ่งก็ไม่ค่อยจะข้องเกี่ยวกับพวกเราเท่าไหร่เพราะเขาเป็นหัวหน้าธุรการมักมีการติดต่ออะไรตลอดเวลา
ไม่ค่อยอยู่ออฟฟิศ
ตลอด 3 เดือนหลังมานี้ เรามีน้องฝึกงานมาทำงาน 6 คนจากคณะที่เกี่ยวข้องด้านภาษาอังกฤษ จากสถาบันในจังหวัด
(เราอยุ่ตจว.ค่ะ)เพราะส่วนใหญ่เราจะเจองานด้านฝรั่ง ชาวต่างชาติมาขอฝึกงานด้วย
คือออฟฟิซเราก็เหมือนบ้าน เราเป็นคนที่นั่งรับแขกอยู่ข้างนอก ส่วนเพื่อนร่วมงานก็จะนั่งในออฟฟิซข้างในก็จะเป็นห้องอ่ะค่ะ
ตอนแรก พี่หัวหน้าธุรการวางแผนไว้ว่า ให้น้อง 2 คนมานั่งช่วยเรา 4 คนทำข้างใน เป็นเวรสลับกันตลอด ช่วงแรกๆก็ทำ แต่หลังๆก็ไม่ทำเขาไม่มานั่งเป็นเพื่อนช่วยทำงานเลย
มาเข้าเรื่องดีกว่า
ปัญหาเราก็คือ เด็กฝึกงาน มีความสนิทกับน้องในห้องธุรการมาก ดูสนิทมากแบบเพื่อน พอว่างก็นั่งดูหนังกัน หัวเราะเฮฮา
สำหรับเราแล้ว อายุธุรการก็ใกล้เคียงกับเรานะคะ ในบรรดาทั้งหมด เราอาวุโสสุด (26 ปีค่ะ)
แล้วน้องธุรการก็ 25ปี เวลาไปไหนมาไหนตอนแรกก็ชวนเราไป แล้วก็ไปกับน้องๆฝึกงานตลอด พาไปกินข้าว ไปนั่งกินด้วยกัน
แต่พอหลังๆ เริ่มไม่ชวนเราไปทานข้าว หายไปทานข้าวเลย บางครั้งก็ไปทานข้าวเที่ยงกว่าๆ เราก็หิวไส้กิ่ว จนเราต้องไปทานข้าวคนเดียว
พอกลับมา เขาก็ไปกินข้าวด้วยกันหมด เราก็ถามคนในที่ทำงานว่าห้องธุรการไปไหนกัน จนเรามาทราบทีหลัง
จนสุดท้ายการทานข้าว เราต้องเป็นคนถามว่าไปกินข้าวที่ไหน ขอไปด้วยสิ แต่เขาบางทีก็บ่ายเบี่ยงว่ายังไม่หิวบ้าง ไม่รู้
อยากทานอะไรพี่ สารพัดจะคำตอบ แต่บางวันก็ได้ไปทานด้วยกันค่ะ
จนมาถึงเหตุการณ์ที่ทางที่ทำงานจะมีกิจกรรมเตะฟุตบอล ซึ่งที่ทำงานก็จะมีไลน์คุยกันว่าใครจะสั่งเสื้อไซส์ไหน
เราก็คิดว่าเฉพาะนักเตะที่ต้องสั่งก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ก็ไม่ได้มีการคอนเฟิร์ม อย่างมีเอกสารอะไร
จนมาถึงวันเตะ ธุรการมีเสื้อใส่ นักเตะมีเสื้อใส่ เด็กฝึกงานคนนึงมีเสื้อใส่ ยกเว้นเรา เรารู้สึกแย่มากค่ะ
และเมื่อวาน ทางเด็กฝึกงานและธุรการสองคนนั้นก็ทำเสื้อยืดมากันเองคือสกรีนเสื้อข้างหลังเป็นชื่อสำนักงาน
ใส่มาที่ทำงานโดยที่ไม่ได้ชวนเราเลย เราแบบ รู้สึกว่า เราไม่ใช่สาวๆที่ทำงานนี้แล้ว?
อีกทั้งวันนี้ก็ยังขออนุญาตหัวหน้างาน(ตำแหน่งสูงสุด)ไปเล่นน้ำก่อนเลิกงาน อ้างว่าเลี้ยงส่งน้องๆโดยเตรียมชุดว่ายน้ำ แล้วไม่บอกเราก่อน ไม่ชวน
ไปกันหมดห้องธุรการ พร้อมกับน้องฝึกงาน ให้เรานั่งอยู่ที่ทำงาน เราก็เลยรู้สึกวั่ามันเป็นสัญญาณที่ว่า เราไม่ใช่ส่วนนึงของพวกเขาแล้ว
เราเลยรู้สึกว่า เราถูกแบนแน่ๆ ถ้าเป็นคุณสถานการณ์แบบนี้มันคืออะไรคะ?
เราก็ว่าเราไม่ได้นิสัยแย่นะ แค่ชอบดูหนัง นั่งข้างนอก ต้องรับแขก
หรือว่าการที่เราไม่เข้าไปคุยกับเขามันทำให้เขาไม่คบเราเหรอ?
ตอนนี้เรารู้สึกแย่มากกับการทำงานที่นี่ค่ะ เพราะต้องเจอทุกวัน อึดอัด
เราควรทำยังไงดีคะ......
ปล.ขอด้านสุขภาพจิตค่ะ เพราะดิฉันเป็นโรคไบโพลาร์ค่ะ