ก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะ คือตอนนี้เราทุกข์ใจจริงๆอยากได้คำแนะนำหลายๆแบบเผื่อจะได้คิดอะไรได้มากขึ้น นี้ก็เป็นการเขียนพันทิปครั้งแรกด้วยผิดอะไรก็ขอโทษด้วยนะ ขอเข้าเรื่องเลยละกัน
เดือนสี่ของปีที่แล้วเราโดนแฟนบอกเลิกเราเสียใจมากตอนนั้นยื้อยังไงเขาก็ไม่กลับมา เราฟูมฟายอยู่3วันเราก็ทักคนนึงไป ก็คุยถามชื่อคุยกันเหมือนคนที่เพิ่งรู้จักกันนี่แหละ เราเกิดอารมณ์ไรไม่รู้เลยลองขอคบไปและไม่น่าเชื่อเขาตกลงคบกับเราที่เขายอมคบกับเราเพราะประชดเพื่อนส่วนเราประชดแฟนเก่า เขาบอกเราไว้ว่าถ้าเลิกกันไปแล้วต้องคุยกันแบบพี่น้องนะเราก็โอเคเพราะคิดว่าคบกันได้ไม่นานหรอก แต่พอนานๆเข้ามันก็ต่างคนต่างหวั่นไหวกันเลยรู้สึกรักกันจริงๆขึ้นมาเราก็คบกันแบบจริงๆจังๆ เรากับเขาอยู่คนละจังหวัดแต่ก็ไม่ได้ไกลมาหรอกอยู่ติดๆกันแต่ถึงยังงั้นก็แทบจะไม่ได้เจอกันเลย เรากับเขาก็คบดันนานนะทะเลาะกันบ้างงอนกันบ้าง เขาเป็นคนเจ้าชู้ก็ทะเลาะเรื่องที่เขาชอบคนอื่นส่วนใหญ่เราชวนเขาทะเลาะตลอดแต่ก็ไม่ได้เลิกกันนะคือเราเข้าใจเรากับเขาไม่ได้เจอกันเลยก็คิดว่าเขาคงเหงาเลยทำแบบนี้(ไม่รู้เขางั้นจริงป่าว) จนมาครั้งนี้เราทะเลาะกันแรงมากเรื่องเดิมๆคือเราเราก็ไม่ชอบนะที่แฟนเราไปชอบคนอื่นมาอยากให้ใครมายุ่งและไม่อยากให้เขาไปยุ่งกับใครแล้วเราก็เป็นคนหึงแรงด้วย ครั้งนี้เราทะเลาะกันนานแต่ก็จำไม่ได้ว่ากี่วันเขาก็ขอโทษเราจะไม่ทำอีกเราก็โอเคขอโทษเรื่องก็จบ แต่ยังไม่จบไงเขาก็ชอบคนอื่นอยู่เราก็ไม่ไหวเลยเลยทะเลาะกันอีกเราก็ไม่ไหวเลยขอเลิกไปเขาก็ตกลงเลิกแต่เราเสียใจมากอะเรายังรักเขาอยู่ พอเลิกกันเรากับเขาก็ทำตามที่ตกลงดันไว้คือคุยกันแบบพี่น้องแต่เราทำไม่ได้ไงเลยเลิกคุยกันไป เราทั้งร้องไห้โพสเฟซหาเขาเพื่อนเราก็บอกให้ทำใจนะ จนมาถึงวันครบรอบ6เดือนของเรากับเขา(6เดือนนี้นานนะสำหรับรักวัยรุ่นของเรา)เขาก็โพสเฟซประมาณว่าโพสนี้จะเป็นโพสสุดท้ายของแก บลาๆๆๆ เราก็จำไม่ได้ล้ะ เราเห็นก็เลยโพสบ้างเราก็จำไม่ได้อีกแต่เนื้อกาประมาณว่ายังรักเขาอยู่ พอสายๆเลยจ้าาาเขาเห็นโพสเราเขาก็ทักเรามาคือเขาก็ยังรักเราอยู่เหมือนกัน เราเลยขอเขาคืนดีเขาก็ตอบตกลงพร้อมบอกกับเราว่าถ้าเลิกกันอีกจะไม่ยุ้งแล้วนะเราก็โอเค การกลับมาครั้งนี้ไม่ค่อยหวานชื่นแบบครั้งแรกที่คบกันแล้วก็ต่างคนต่างไม่ค่อยว่างเรากับเขาก็โอเคเข้าใจกันว่าไม่ว่างแต่ก็มีทะเลาะกันบ้างเหมือนเดิม จนมาวันนึงเขาต้องมาแข่งที่กทม.(ขอไม่บอกว่าแข่งอะไร)มันเป็นวันตรงกับวันที่เราเรียนพอดีเราก็มาดูเขาแข่งไม่ทัน(แข่งตอนเย็น)พอแข่งเสร็จเราก็ไปหาเขาเอาของที่เราทำให้เขาไปให้เขาพร้อมกับลูกอมที่เราชอบและช็อคโกแลตาี่เขาชอบพอเราให้เสร็จเราก็กลับเพราะเดี๋ยวรถจะหมดก่อนบ้านอยู่ไกล พอมาอีกวันเขาแข่งอีกเป็นรอบชิง(ครั้งที่แล้วรอบคัดเลือก)มาครั้งนี้มันแปลกไปมากเจอกันเขาก็ไม่ทักไม่ยิ้มพอแข่งเสร็จเราก็ลงไปหาเขาแต่เจอหน้าเขาก็เดินหนีเราเราก็งงเลยทีนี้เราก็โอเคไม่เป็นไรก็เลยไปหาน้องๆอีกกลุ่มที่เราเคยไปช่วย เราก็มาอีกวันเป็นวันหยุดครั้งนี้เป็นรอบชิงของถ้วยอื่นๆและจะมาประกาศผลของทุกถ้วยในวันนี้คนเยอะมากครั้งนี้เราก็มากับพวกพี่ๆน้องๆหลายคนอยู่เราก็ไปหาเขานะตอนพักแต่เขาไม่สนใจเราเลยเราก็งงอีกอะไรวะเจอกันนานๆทีแต่มาเมินกันแบบนี้ พอประกาศผลเสร็จช่วงเวลาที่รอคอยก็มาถึงทุดคนที่มาดูแข่งลงไปสนามกันหมดเลยเราก็ลงไปหาเขาเหมือนเช่นเคยเพื่อนเราก็เรียกเขาแล้วเขาก็หันมาแล้วยิ้มให้เพื่อนเราแล้วก็เดินจากไปตอนนี้เป็นอะไรที่เสียใจมากเราก็เลยเดินไปหาพวดน้องๆที่เราเคยไปช่วยแทน พอเสร็จฉันก็นั่งแท็กซี่กลับกับรุ่นพี่ระหว่างกลับนั้นแหละเขาไลน์มาบอกว่าเราเลิกกันเถอะเขาบอกว่าเขาเปลี่ยนไปเราก็โอเคเลิกเราก็มียื้อนะแต่เขาบอกอย่าเลยแล้วเราก็ไม่ได้ตอบไรเขาไปอีกเลย ตอนนั้นแบบเจ็บมากจุกไปหมดร้องจนจะร้องไม่ออกแบบช็อกๆหน่อย เราก็ใช้ชีวิตแบบเดิมปกติสันดานเดิมๆคือเจ้าชู้คุยหลายคนมากแต่ก็ลืมเขาไม่ได้เวลาใครถามก็ลืมได้แล้วแค่นี้เองทั้งๆที่โครตคิดถึงเขาเลย พอวันครบรอบเรากับเขาเราคิดถึงมากๆอะเลยไปขอเพื่อนเราขึ้นสถานะเฟซกันเพื่อนเราหน้าตาเหมือนเขามากๆ ผ่านไปไม่นานเขาก็มีแฟนใหม่เขาถ่ายรูปด้วยกันเรานร่แบบโอยยยยย!!!!ไปรักกันไกลๆไปหมั้นไส้ เราก็ถ้ายรูปกับเพื่อนแล้วลงบ้างแต่ก็มีคนคิดว่าคบกันจริงๆ(แอบขำเบาๆ)เราก็สร้างกระแสกับเพื่อนไปเรื่อยๆและเราก็โพสหาเขาเหมือนกันนะเราคิดถึงเขามากอะเรายังรักเขา จนมาเมื่อไม่กี่วันมานี้เพื่อนเขาทักเรามาว่าเขาอะยังไม่ลืมเรานะยังรักเราอยู่ เรานี้แบบโอววววว!!!ร้องไห้หนักมากดีใจมากเราก็บอกเพื่อนเขาว่าเราก็ยังไม่ลืมเขาเกมือนกันยังรักเขาอยู่แล้วคนที่ขึ้นสถานะอะคือเพื่อน พอตอนเช้าเขาก็ทักเรามาเราแบบตื่นเต้นมากอะแอบตกใจนิดๆด้วยเราก็บอกสารพัดเลยให้เขากลับมาหาเราเขาก็บอกเหตุผลที่บอกเลิกเรามานะว่าเป็นอารมณ์ชั่ววูบที่จริงไม่อยากเลิกหรอกแล้วอาการที่ทำตอนที่แข่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองทำไรลงไปเขาอยากให้เราเจอคนที่ดีกว่าเขา เราก็บอกเขาว่าเราอะเลือกคบคนที่เรารักไม่ได้เลือกคบคนดีและบอกว่าเราจะรอเขา เขาก็โอเคเข้าใจเขาก็บอกอยากกลับมาคบกับเราแต่เขาเลิกกับแฟนเขาไม่ได้เราก็เข้าใจเกตุผลที่เขาบอกว่สทำไมเลิกไม่ได้ แต่สิ่งที่ทำให้มั่นใจเลยคือเขาบอกว่าสักวันต้องดลับมาคบกันอีกแต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ มันมั่นใจเลยว่าเราต้องกลับมาคบกันเหมือนเดิมแน่ แต่พอมาวันครบรอบของเขาและแฟนเขามันทำให้เราหงุดหงิดมากมองไรก็ขวางหูขวางตาไปหมดยิ่งตอนที่เขาลงรูปนะแล้วโพสครบรอบนะเรานี่ขว้างโทรศัพท์ทิ้งเลยโมโหสุดๆแต่ทำไรไม่ได้เราไม่มีสิทธิตรงนั้น อยากให้ช่วยแนะนำหน่อยว่าเราควรรอเขาต่อหรือปล่อยเขาไปดีหรือทำไงต่อไปดีแต่เราก็รักเขามาก ยังไงๆก็ขอบคุณที่อ่านเรื่องยาวๆแบบนี้มันอาจจะน่าเบืาอแต่ก็ขอบคุณคนที่ให้คำแนะนำและทุกคนที่อ่าน
เราควรทำแบบไหนต่อดี
เดือนสี่ของปีที่แล้วเราโดนแฟนบอกเลิกเราเสียใจมากตอนนั้นยื้อยังไงเขาก็ไม่กลับมา เราฟูมฟายอยู่3วันเราก็ทักคนนึงไป ก็คุยถามชื่อคุยกันเหมือนคนที่เพิ่งรู้จักกันนี่แหละ เราเกิดอารมณ์ไรไม่รู้เลยลองขอคบไปและไม่น่าเชื่อเขาตกลงคบกับเราที่เขายอมคบกับเราเพราะประชดเพื่อนส่วนเราประชดแฟนเก่า เขาบอกเราไว้ว่าถ้าเลิกกันไปแล้วต้องคุยกันแบบพี่น้องนะเราก็โอเคเพราะคิดว่าคบกันได้ไม่นานหรอก แต่พอนานๆเข้ามันก็ต่างคนต่างหวั่นไหวกันเลยรู้สึกรักกันจริงๆขึ้นมาเราก็คบกันแบบจริงๆจังๆ เรากับเขาอยู่คนละจังหวัดแต่ก็ไม่ได้ไกลมาหรอกอยู่ติดๆกันแต่ถึงยังงั้นก็แทบจะไม่ได้เจอกันเลย เรากับเขาก็คบดันนานนะทะเลาะกันบ้างงอนกันบ้าง เขาเป็นคนเจ้าชู้ก็ทะเลาะเรื่องที่เขาชอบคนอื่นส่วนใหญ่เราชวนเขาทะเลาะตลอดแต่ก็ไม่ได้เลิกกันนะคือเราเข้าใจเรากับเขาไม่ได้เจอกันเลยก็คิดว่าเขาคงเหงาเลยทำแบบนี้(ไม่รู้เขางั้นจริงป่าว) จนมาครั้งนี้เราทะเลาะกันแรงมากเรื่องเดิมๆคือเราเราก็ไม่ชอบนะที่แฟนเราไปชอบคนอื่นมาอยากให้ใครมายุ่งและไม่อยากให้เขาไปยุ่งกับใครแล้วเราก็เป็นคนหึงแรงด้วย ครั้งนี้เราทะเลาะกันนานแต่ก็จำไม่ได้ว่ากี่วันเขาก็ขอโทษเราจะไม่ทำอีกเราก็โอเคขอโทษเรื่องก็จบ แต่ยังไม่จบไงเขาก็ชอบคนอื่นอยู่เราก็ไม่ไหวเลยเลยทะเลาะกันอีกเราก็ไม่ไหวเลยขอเลิกไปเขาก็ตกลงเลิกแต่เราเสียใจมากอะเรายังรักเขาอยู่ พอเลิกกันเรากับเขาก็ทำตามที่ตกลงดันไว้คือคุยกันแบบพี่น้องแต่เราทำไม่ได้ไงเลยเลิกคุยกันไป เราทั้งร้องไห้โพสเฟซหาเขาเพื่อนเราก็บอกให้ทำใจนะ จนมาถึงวันครบรอบ6เดือนของเรากับเขา(6เดือนนี้นานนะสำหรับรักวัยรุ่นของเรา)เขาก็โพสเฟซประมาณว่าโพสนี้จะเป็นโพสสุดท้ายของแก บลาๆๆๆ เราก็จำไม่ได้ล้ะ เราเห็นก็เลยโพสบ้างเราก็จำไม่ได้อีกแต่เนื้อกาประมาณว่ายังรักเขาอยู่ พอสายๆเลยจ้าาาเขาเห็นโพสเราเขาก็ทักเรามาคือเขาก็ยังรักเราอยู่เหมือนกัน เราเลยขอเขาคืนดีเขาก็ตอบตกลงพร้อมบอกกับเราว่าถ้าเลิกกันอีกจะไม่ยุ้งแล้วนะเราก็โอเค การกลับมาครั้งนี้ไม่ค่อยหวานชื่นแบบครั้งแรกที่คบกันแล้วก็ต่างคนต่างไม่ค่อยว่างเรากับเขาก็โอเคเข้าใจกันว่าไม่ว่างแต่ก็มีทะเลาะกันบ้างเหมือนเดิม จนมาวันนึงเขาต้องมาแข่งที่กทม.(ขอไม่บอกว่าแข่งอะไร)มันเป็นวันตรงกับวันที่เราเรียนพอดีเราก็มาดูเขาแข่งไม่ทัน(แข่งตอนเย็น)พอแข่งเสร็จเราก็ไปหาเขาเอาของที่เราทำให้เขาไปให้เขาพร้อมกับลูกอมที่เราชอบและช็อคโกแลตาี่เขาชอบพอเราให้เสร็จเราก็กลับเพราะเดี๋ยวรถจะหมดก่อนบ้านอยู่ไกล พอมาอีกวันเขาแข่งอีกเป็นรอบชิง(ครั้งที่แล้วรอบคัดเลือก)มาครั้งนี้มันแปลกไปมากเจอกันเขาก็ไม่ทักไม่ยิ้มพอแข่งเสร็จเราก็ลงไปหาเขาแต่เจอหน้าเขาก็เดินหนีเราเราก็งงเลยทีนี้เราก็โอเคไม่เป็นไรก็เลยไปหาน้องๆอีกกลุ่มที่เราเคยไปช่วย เราก็มาอีกวันเป็นวันหยุดครั้งนี้เป็นรอบชิงของถ้วยอื่นๆและจะมาประกาศผลของทุกถ้วยในวันนี้คนเยอะมากครั้งนี้เราก็มากับพวกพี่ๆน้องๆหลายคนอยู่เราก็ไปหาเขานะตอนพักแต่เขาไม่สนใจเราเลยเราก็งงอีกอะไรวะเจอกันนานๆทีแต่มาเมินกันแบบนี้ พอประกาศผลเสร็จช่วงเวลาที่รอคอยก็มาถึงทุดคนที่มาดูแข่งลงไปสนามกันหมดเลยเราก็ลงไปหาเขาเหมือนเช่นเคยเพื่อนเราก็เรียกเขาแล้วเขาก็หันมาแล้วยิ้มให้เพื่อนเราแล้วก็เดินจากไปตอนนี้เป็นอะไรที่เสียใจมากเราก็เลยเดินไปหาพวดน้องๆที่เราเคยไปช่วยแทน พอเสร็จฉันก็นั่งแท็กซี่กลับกับรุ่นพี่ระหว่างกลับนั้นแหละเขาไลน์มาบอกว่าเราเลิกกันเถอะเขาบอกว่าเขาเปลี่ยนไปเราก็โอเคเลิกเราก็มียื้อนะแต่เขาบอกอย่าเลยแล้วเราก็ไม่ได้ตอบไรเขาไปอีกเลย ตอนนั้นแบบเจ็บมากจุกไปหมดร้องจนจะร้องไม่ออกแบบช็อกๆหน่อย เราก็ใช้ชีวิตแบบเดิมปกติสันดานเดิมๆคือเจ้าชู้คุยหลายคนมากแต่ก็ลืมเขาไม่ได้เวลาใครถามก็ลืมได้แล้วแค่นี้เองทั้งๆที่โครตคิดถึงเขาเลย พอวันครบรอบเรากับเขาเราคิดถึงมากๆอะเลยไปขอเพื่อนเราขึ้นสถานะเฟซกันเพื่อนเราหน้าตาเหมือนเขามากๆ ผ่านไปไม่นานเขาก็มีแฟนใหม่เขาถ่ายรูปด้วยกันเรานร่แบบโอยยยยย!!!!ไปรักกันไกลๆไปหมั้นไส้ เราก็ถ้ายรูปกับเพื่อนแล้วลงบ้างแต่ก็มีคนคิดว่าคบกันจริงๆ(แอบขำเบาๆ)เราก็สร้างกระแสกับเพื่อนไปเรื่อยๆและเราก็โพสหาเขาเหมือนกันนะเราคิดถึงเขามากอะเรายังรักเขา จนมาเมื่อไม่กี่วันมานี้เพื่อนเขาทักเรามาว่าเขาอะยังไม่ลืมเรานะยังรักเราอยู่ เรานี้แบบโอววววว!!!ร้องไห้หนักมากดีใจมากเราก็บอกเพื่อนเขาว่าเราก็ยังไม่ลืมเขาเกมือนกันยังรักเขาอยู่แล้วคนที่ขึ้นสถานะอะคือเพื่อน พอตอนเช้าเขาก็ทักเรามาเราแบบตื่นเต้นมากอะแอบตกใจนิดๆด้วยเราก็บอกสารพัดเลยให้เขากลับมาหาเราเขาก็บอกเหตุผลที่บอกเลิกเรามานะว่าเป็นอารมณ์ชั่ววูบที่จริงไม่อยากเลิกหรอกแล้วอาการที่ทำตอนที่แข่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองทำไรลงไปเขาอยากให้เราเจอคนที่ดีกว่าเขา เราก็บอกเขาว่าเราอะเลือกคบคนที่เรารักไม่ได้เลือกคบคนดีและบอกว่าเราจะรอเขา เขาก็โอเคเข้าใจเขาก็บอกอยากกลับมาคบกับเราแต่เขาเลิกกับแฟนเขาไม่ได้เราก็เข้าใจเกตุผลที่เขาบอกว่สทำไมเลิกไม่ได้ แต่สิ่งที่ทำให้มั่นใจเลยคือเขาบอกว่าสักวันต้องดลับมาคบกันอีกแต่มันยังไม่ใช่ตอนนี้ มันมั่นใจเลยว่าเราต้องกลับมาคบกันเหมือนเดิมแน่ แต่พอมาวันครบรอบของเขาและแฟนเขามันทำให้เราหงุดหงิดมากมองไรก็ขวางหูขวางตาไปหมดยิ่งตอนที่เขาลงรูปนะแล้วโพสครบรอบนะเรานี่ขว้างโทรศัพท์ทิ้งเลยโมโหสุดๆแต่ทำไรไม่ได้เราไม่มีสิทธิตรงนั้น อยากให้ช่วยแนะนำหน่อยว่าเราควรรอเขาต่อหรือปล่อยเขาไปดีหรือทำไงต่อไปดีแต่เราก็รักเขามาก ยังไงๆก็ขอบคุณที่อ่านเรื่องยาวๆแบบนี้มันอาจจะน่าเบืาอแต่ก็ขอบคุณคนที่ให้คำแนะนำและทุกคนที่อ่าน