ระอาเบื่อหน่ายกฎหมายห้ามวิ่งขวาและพี่ตั้มตัวดี

ผมมาทำธุระแถวพระโขนง คือมาส่งเพื่อนแถวนี้ ง่ายๆคือไม่ใช่คนแถวนี้
ขากลับผ่านหน้าโลตัส ก็เบี่ยงออกขวา เพราะหน้าโลตัสมันเป็นป้ายรถเมล
รถเมล์จอดเยอะแยะ เรามาก็ต้องเบี่ยงหลบอยู่แล้ว ใครจะไปต่อท้ายดมควัน เลยมาปุ๊บเจอด่านเรียกผมทันที

บทสนทนา
พี่ตั้ม : อนุญาตดูใบขับขี่
ผม : เรื่องอะไรครับ
พี่ตั้ม : วิ่งขวานะครับ รถมอไซค์ก็ต้องชิดซ้าย
ผม : ยังไงอ่ะครับ พี่หันไปดู รถเมล์จอดกันเต็ม (หันไปดูก็จอดกันเต็มสองเลน)
จะให้ผมทำไง ห้ามแซงเหรอ แต่ผมก็ไม่ไหวจะจอดดมควัน

จริงๆบทสนทนามีมากกว่านี้ สรุปเถียงสู้ผมไม่ไหว

พี่ตั้ม : ถ้าคุณอยากร้องเรียน คุณไปร้องเรียนให้เค้าแก้กฎหมายก่อน

เขียนใบสั่งให้ แล้วเดินหนีไปเลย ผมทำได้แค่ยืนเซง หัวเสีย

กลับมาบ้าน ก็มาหาดูว่าผมโดนจับตรงไหน สน.อยู่ตรงไหน
ขนาดภาพจากกูเกิ้ลสตรีทวิว ยังมีภาพตั้งด่านหลังป้ายรถเมล์ แสดงว่าตรงนี้ พื้นที่ทำเลทองชัดๆ
ถ้าเพื่อนๆพี่ๆคนไหน ไม่ชินทาง หากมาตรงนี้ ให้ชิดซ้ายดมควันรถเมล์ไว้ จะได้ไม่ต้องเสียเงินให้พวกนี้

ทุกวันนี้ขี่รถ มองเห็นกรวยแดงไกลๆ ผมผวาตลอด
ขออนุญาต แท็ก ปัญหาสังคม ส่วนตัวผมคิดว่าเป็นปัญหาสังคมจริงๆ เสียสุขภาพจิต