โอ้เรืองรองแสงแดดอ่อนตอนวันเสาร์
เสียงนาฬิกามาปลุกลุกแต่เช้า              รีบคว้าเอาเสื้อผ้าหาอาบน้ำ

เตรียมตัวดีวันนี้ขี่มอไซค์                     จะรีบไปเที่ยวแว้นทั่วแคว้นคาม
และวันนี้มีกวีให้ขี่ตาม                     เรื่องลือนามตามนิราศปราชญ์สุนทร

"นิราศเมืองเพชร" ตามเสร็จนั้น             ท่านรำพันเอาไว้ในคราวก่อน
จึงอยากเยือนเหมือนดังฟังจากกลอน      อยากกราบไหว้ขอพรพระนอนใหญ่


ออกจากห้องกับกล้องเล็กสเปคแจ๋ว       มันออกแนวดราม่าราคาหมาย
X-M1(วัน)นั้นหรือแพงจะตาย               X-A1(วัน)นั้นไซ้ได้คุ้มกว่า

แต่อย่างไรอย่าสนใจให้มากนัก              เอามาหนักคิดไปให้ปวดหัว
ออกไปถ่ายให้เห็นเป็นชัวร์                    ไม่ต้องกลัวมากไปให้กังวล


ขับออกมาจากลาดพร้าวเข้าอโศก       เหมือนเป็นโรคเปลี่ยวใจให้ฉงน
ออกทางไกลอยากได้ใครสักคน              มาร่วมยนต์มาเป็นคนซ้อนท้าย

มองตามทางนางเมืองฟ้าน่าชวนเที่ยว       จะแลเหลี่ยวมามองสองล้อไหม
หรือเกลียดกันเรานั้นมันมอไซค์               อยากจอดรถลงไปถามใจดู

สบัดหัวบอกตัวอย่าฟุ้งซ่าน                     ขับเลยผ่านคลองเตยเคยหดหู่
เรื่องเก่าเก่าเล่าไปใครจะรู้                     อยากมาอยู่กลับพลันฝันสลาย

เลยขับสู่สะพานพระตากสิน                    หวนถวิลถิ่นนี้มีความหมาย
ความทรงจำแม้น้อยนิดติดตรึงใจ             ในวันเรียนสุดท้ายใครเรียนสำเร็จ

ตบเกียร์รถกดไมค์ไปพระรามสอง            วิ่งล่องล่องมองป้ายไปเมืองเพชร

……………………<<เพิ่งแต่งได้เท่านี้ไว้ติดตตามตอนต่อไป>>……………………..