สวัสดีอย่าพึ่งสนใจหัวข้อเลย คือเราคบกับแฟนมา 4 เดือนแล้ว มันเป็นตัวเลขน้อยแต่สำหรับเรามันคือความรู้สึกดีทั้งความรักความผูกพันธ์ เพราะเราเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อน ไม่ใช่เพื่อนสนิทและในใจผู้ชายคนนี้เราไม่เคยมองเลย ไม่ใช่เพราะหน้าตาหรืออะไรนะแต่คือเราเคยคบกับเพื่อนห้องเดียวมาแล้ว แล้วต้องมาเจออะไรซ้ำซากก็เลยบอกตัวเองมาตลอดว่าจะไม่คบเพื่อนห้องเดียวกัน เริ่มปัญหาเลยดีกว่า คือเราไม่รู้นะว่าความคิดเรางี่เง่าไปหรือเปล่า

ตั้งแต่คบมาเราไม่เคยได้อะไรจากเค้าเลยสักชิ้นเลย แม้แต่วันวาเลนไทน์ดอกไม้ไม่มีเลย แต่ก็ยังดีที่ได้ไปเที่ยวด้วยกันอยู่ เค้าบอกเราว่าเค้าทำของขวัญให้เราแต่ก็ไม่เคยเห็น ที่ผ่านมามีแต่เราที่ให้เค้า เราพยายามนะพยายามปล่อยตลอดเพื่อจะปรับหาเค้าให้ได้ เรากับเค้าทะเลาะกันบ่อยมากวันเว้นวันก็ว่าได้ ส่วนมากจะงี่เง่าหาเรื่องมาทะเลาะตลอดและก็ต้องหายเองเกือบตลอดเพราะเค้าไม่เคยมีความอดทนเลย ส่วนมากเรื่องทะเลาะก็จะเป็นพวกเรื่องไม่ใส่ใจ สำหรับเค้าการใส่ใจมันคืออะไร เค้าไม่เคยเห็นความสำคัญเราเลย ปากบอกว่ารัก บอกว่าคิดถึง ไปไหนก็เป็นห่วง เคยบอกว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราสำคัญ แล้วอะไรที่ทำให้เห็น เค้าเคขบอกว่าการกระทำสำคัญกว่าคำพูด แต่รู้มั้ยเราไม่เคยรู้สึกถึงการกระทำของเธอเลย เราไม่รู้สึกเองหรือเค้าได้แต่พูด ?? สำหรับเรารู้มั้ยเค้าสำคัญมากลยนะ เรารอเค้าได้เสมอ เราอยากคุยกับเค้า เราง่วงแค่ไหนเราก็ฝืน แต่เค้ากลับไม่รึ้สึกอะไรเลยว่าเรารอเค้า เค้าทิ้งให้เราอยู่คนเดียวตลอด หลับก่อนตลอด เค้าอยู่ใกล้เราเกือบตลอดนะแต่ทำไมเราฎังรู้สึกเหงารู้สึกว่าเราอยู่คนเดียวตลอด เค้าดูเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัวนะ แต่เรารับเค้าได้ แต่ตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆอ่ะ เราเหนื่อยแต๊เราก็ไม่อยากทิ้งเค้าไปไหน เราตัดสินใจไม่ถูก (เราอาจจะพิมงงนะ ) ในใจเราเราอยากคบกับเค้าไปนานๆแต่เราด็เหนื่อยที่จะต้องเป็นแบบนี้ต่อไป ก็รู้นะว่ายังไงวันข้างหน้าเราคงทนเค้าไม่ไหว เราอยากรู้ตอนนี้เค้ารู้สึกกับเราจริงหรือเปล่า
หัวข้อคำถามจะคบต่อหรือจะหยุด.