ก่อนอื่นต้องของสวัสดีดีเพื่อนๆ พี่ๆ น้องชาวพันทิปก่อนนะค่ะ
ครั้งนี้มารีวิวการเดินทางไปสังขละบุรี
ซึ่งก็ไม่ไช่เรื่องแปลกถ้าเราไม่ได้ไปกับคนที่
ไม่รู้จัก
ซึ่งคิดว่าอาจมีประโยชน์กับคนที่คิดจะเดินทางไปเที่ยว คนเดี่ยวกับเพื่อน หรือกับคนที่ไม่รู้จักแบบเรา
เข้าเรื่องเลยแล้วกันเนอะ
พอดีมีช่วงหนึ่งมีโอกาศได้อ่านรีวิวของพี่คนหนึ่งในพันทิปแล้วรู้สึกว่า เห้ยๆๆๆ เจ๋งอ่ะ พี่เค้าไปกับคนไม่รู้จัก พักกับคนไม่รู้ใจ เลยอยากตามรอยพี่เค้าบ้างคะ
เราเลยเข้าร่วม กลุ่มแปกเป้เที่ยวแล้วเป็นจังหวะที่มีคนในกลุ่มประกาศหาเพื่อนไป สังขละบุรี พอดี อะไรจะโชคดีขนาดนี้คิดในใจว่ามันดีนะดีกว่าการที่เราต้องเที่ยวคนเดี่ยวลองเปลี่ยนบรรยากาศ แบบมีเพื่อนร่วมทางบ้าง และทุกคนที่ร่วมทริปกับคงมีความพร้อมที่จะเที่ยวพอตัว
และแล้วก็ไม่รอช้า ทำการลงชื่อขอ ร่วมทริปครั้งนี้อย่างไว ผลตอบรับคือ สมาชิกที่จะไปด้วยเยอะมาก เลยมีการกำหนดแยกเป็น 3 ทริปด้วยกันเราซึ่งว่างช่วงวันที่ 13-14 มี ค รวมสมาชิกตอนแรกได้ทั้งหมด 15 แต่วันไปจริงมี 9 คนคะ


สมาชิกท่านอื่นติดธุระ เราเลยลุยกันแค่เท่าที่เหลือ
มีการพูดคุย นัดแนะสถานที่เจอกัน ล่วงหน้า เดือนครึ่งได้ จนสนิดกันระดับหนึ่ง มีเรา หน่อยทุกคนให้เป็นเฮดประจำทริปแต่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลยนอกจากจองที่พักให้เที่ยวแบบนี้ต้องนอนแพเลยได้แพลุงบุญ เดี๋ยวจะมาเล่ารายละเอียดตอนต่อไปนะคะ
พี่เพ็ญ พี่สาวใจดีนักบัญชี หรืออีกชื่อหนึ่งพี่หยกคะ
พี่เจี๊ยบ นักบัญชีคงคอนเสปต์ชเที่ยวได้แต่ต้องไม่ใช่สินเดือน
พี่จิ สาวนักปั่นจักรยาน
พี่ฟากี้ พี่ชายผู้รู้ข้อมูลทุกอย่างใช้งานกันคุ้มที่เด๋วเป็นช่างภาพอีกต่างหาก
พี่โต พี่ชายที่เป็นที่ฮีโร่ทั้งผู้โดนกั่นแกล้ง
พี่กล้า พี่น้ำ คู่รักประจำทริป แอบอิจฉา

ไช่น่า น้องสาวผู้มีโลกส่วนตัวสูงมากกกกกกกกกกก
+++และแล้ววันเดินทางจริงก็มาถึง+++
เราอยู่ ตจว เลยต้องมาอาศัยนอนกับพี่ที่อยู่ กทมอีกที เพื่อความสะดวกในการเดินทางไป สถานีรถไฟธนบุรี (บางกอกน้อย) ต้องขอขอบคุณพี่เจี๊ยบที่ให้ที่พักพิงอาศัยหลับนอนเป็นอย่างสูง

ระหว่างทางเกิดปัญหาจนได้
ไชน่า : พี่หน่อยๆ หนูรู้แล้วลืมอะไร
หน่อย : อะไรอ่ะ

ไชน่า : บัตรประชาชน

หน่อย : งานเข้าแล้ว ต้องเข้าพม่าด้วย ขึ้นรถไฟก็ต้องใช้บัตร รีบปรึกษากับพี่ในทริปอย่างไว คุยกันซักพักสรุปคือให้แม่ถ่ายบัตรประชาชนแล้วส่งไลน์มาให้แก้ขัดไปก่อนแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า เสี่ยงดวงกันไป
พอถึงอนุสาวรีณ์ เวลา21.00 น 12/03/2015 .ได้ ก็รอพี่เจี๊ยบมารับ หาข้าวกินแล้วเดินทาง
ไปบ้านพี่เจี๊ยบ ทำธุระเสร็จสับก็นอนพักเอาแรง รอเวลาตื่น อิอิ ตื่นเต้นมากกกกกก
04.30 น. เตรียมตัวและได้ทำการไลน์ถามสมาชิก ว่าพร้อมหรือยัง สรุปมีพี่น้ำกับพี่กล้าคู่รักในทริปได้ไปนั้งรอที่สถานีเรียบร้อยแล้ว (ตกใจมากนัดกัน 06.30 น.) รีบกันเลยที่เดียว
05.00 น. นัดเจอสมาชิกอีกหนึ่งท่าน ช่างถ่ายรูปประจำทริป คริๆๆ พี่ฟากี้ที่ถนนสุโขทัย และเลือกนั้งแท็กซี่ไปสถานี ลงรถก็ได้มีกาทักทายกับพี่กล้าและพี่น้ำกันเล็กน้อยและซื้อตั๋วในใจตื่นเต้นมากเค้าจะขอดูบัตรประชาชนไหมนะ เค้าจะยอมให้ใช่สำเนาป่าวน่า สรุป
เจ้าหน้าที่ : ไปกี่คนคะ ขอดูบัตรประชาชนด้วยคะ
พี่ฟากี้ พี่เจี๊ยบ หน่อย : ยื่นบัตรประชาชน และสำเนา แล้วรับตั๋วมา4ใบ โลงอกกันไป เย้ๆๆๆๆๆๆ
ซื้อตั๋วค๊าฟฟฟฟ
อาหารเช้าพ่วงถึงบ่ายเลย จริงมีขนมตาลช่วยชีวิตอีก
หาของกินเสร็จถ่ายรูปกันนิสนึง ระหว่างรอสมาชิกที่เหลือ
มาอีกคนแล้วพี่เพ็ญคะ มีแอบเม้ากันเล็กน้อย
พี่เพ็ญ : หน่อยๆ ฟากี้กับโตเค้าเป็นแฟนกันป่ะ
หน่อย : นั้นจิ

ระหว่างเม้าก็นั้งโทรตามพี่จิไปด้วย รถไฟก็จะมาแล้วๆๆๆๆๆ รุ้นๆๆ พี่จิจะทันป่าวน้าาา
รถไฟช้าไป ประมาณ 15นาทีได้ พอรถไฟมาพวกเราก็รีบขึ้นกันอย่างไวจับจองที่นั้งซ้ายแดดไม่ร้อน ข้อมูลมาเต็ม
เสียววินาทีรถไฟจะออกแล้วพี่จิก็วิ้งมาทันและเราก็ถ่ายรูปกลุ่มกันเป็นรูปแรกบนรถไฟ
ยังคะสมาชิกยังขาดอยู่อีกหนึ่งคน รอขึ้นที่สถานีตลิ่งชัน
รอแปบนะคะเดี๋ยวมาพิมพ์ต่อ ยังมีเรื่องสนุกๆๆบนรถไฟอีกเยอะ รวมทั้งข้อคิด 555+++
[CR] รีวิว การเดินทางครั้งใหม่ แบกเป้ตามรอยเสน่ห์ชาวมอญสังขละบุรี บนเส้นทางรถไฟสายมรณะกับสมาชิกที่ไม่คุ้นเคย 2คืน3วัน
ครั้งนี้มารีวิวการเดินทางไปสังขละบุรี
ซึ่งก็ไม่ไช่เรื่องแปลกถ้าเราไม่ได้ไปกับคนที่ไม่รู้จัก
ซึ่งคิดว่าอาจมีประโยชน์กับคนที่คิดจะเดินทางไปเที่ยว คนเดี่ยวกับเพื่อน หรือกับคนที่ไม่รู้จักแบบเรา
เข้าเรื่องเลยแล้วกันเนอะ
พอดีมีช่วงหนึ่งมีโอกาศได้อ่านรีวิวของพี่คนหนึ่งในพันทิปแล้วรู้สึกว่า เห้ยๆๆๆ เจ๋งอ่ะ พี่เค้าไปกับคนไม่รู้จัก พักกับคนไม่รู้ใจ เลยอยากตามรอยพี่เค้าบ้างคะ
เราเลยเข้าร่วม กลุ่มแปกเป้เที่ยวแล้วเป็นจังหวะที่มีคนในกลุ่มประกาศหาเพื่อนไป สังขละบุรี พอดี อะไรจะโชคดีขนาดนี้คิดในใจว่ามันดีนะดีกว่าการที่เราต้องเที่ยวคนเดี่ยวลองเปลี่ยนบรรยากาศ แบบมีเพื่อนร่วมทางบ้าง และทุกคนที่ร่วมทริปกับคงมีความพร้อมที่จะเที่ยวพอตัว
และแล้วก็ไม่รอช้า ทำการลงชื่อขอ ร่วมทริปครั้งนี้อย่างไว ผลตอบรับคือ สมาชิกที่จะไปด้วยเยอะมาก เลยมีการกำหนดแยกเป็น 3 ทริปด้วยกันเราซึ่งว่างช่วงวันที่ 13-14 มี ค รวมสมาชิกตอนแรกได้ทั้งหมด 15 แต่วันไปจริงมี 9 คนคะ
มีการพูดคุย นัดแนะสถานที่เจอกัน ล่วงหน้า เดือนครึ่งได้ จนสนิดกันระดับหนึ่ง มีเรา หน่อยทุกคนให้เป็นเฮดประจำทริปแต่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลยนอกจากจองที่พักให้เที่ยวแบบนี้ต้องนอนแพเลยได้แพลุงบุญ เดี๋ยวจะมาเล่ารายละเอียดตอนต่อไปนะคะ
พี่เพ็ญ พี่สาวใจดีนักบัญชี หรืออีกชื่อหนึ่งพี่หยกคะ
พี่เจี๊ยบ นักบัญชีคงคอนเสปต์ชเที่ยวได้แต่ต้องไม่ใช่สินเดือน
พี่จิ สาวนักปั่นจักรยาน
พี่ฟากี้ พี่ชายผู้รู้ข้อมูลทุกอย่างใช้งานกันคุ้มที่เด๋วเป็นช่างภาพอีกต่างหาก
พี่โต พี่ชายที่เป็นที่ฮีโร่ทั้งผู้โดนกั่นแกล้ง
พี่กล้า พี่น้ำ คู่รักประจำทริป แอบอิจฉา
ไช่น่า น้องสาวผู้มีโลกส่วนตัวสูงมากกกกกกกกกกก
+++และแล้ววันเดินทางจริงก็มาถึง+++
เราอยู่ ตจว เลยต้องมาอาศัยนอนกับพี่ที่อยู่ กทมอีกที เพื่อความสะดวกในการเดินทางไป สถานีรถไฟธนบุรี (บางกอกน้อย) ต้องขอขอบคุณพี่เจี๊ยบที่ให้ที่พักพิงอาศัยหลับนอนเป็นอย่างสูง
ไชน่า : พี่หน่อยๆ หนูรู้แล้วลืมอะไร
หน่อย : อะไรอ่ะ
ไชน่า : บัตรประชาชน
หน่อย : งานเข้าแล้ว ต้องเข้าพม่าด้วย ขึ้นรถไฟก็ต้องใช้บัตร รีบปรึกษากับพี่ในทริปอย่างไว คุยกันซักพักสรุปคือให้แม่ถ่ายบัตรประชาชนแล้วส่งไลน์มาให้แก้ขัดไปก่อนแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า เสี่ยงดวงกันไป
พอถึงอนุสาวรีณ์ เวลา21.00 น 12/03/2015 .ได้ ก็รอพี่เจี๊ยบมารับ หาข้าวกินแล้วเดินทาง
ไปบ้านพี่เจี๊ยบ ทำธุระเสร็จสับก็นอนพักเอาแรง รอเวลาตื่น อิอิ ตื่นเต้นมากกกกกก
04.30 น. เตรียมตัวและได้ทำการไลน์ถามสมาชิก ว่าพร้อมหรือยัง สรุปมีพี่น้ำกับพี่กล้าคู่รักในทริปได้ไปนั้งรอที่สถานีเรียบร้อยแล้ว (ตกใจมากนัดกัน 06.30 น.) รีบกันเลยที่เดียว
05.00 น. นัดเจอสมาชิกอีกหนึ่งท่าน ช่างถ่ายรูปประจำทริป คริๆๆ พี่ฟากี้ที่ถนนสุโขทัย และเลือกนั้งแท็กซี่ไปสถานี ลงรถก็ได้มีกาทักทายกับพี่กล้าและพี่น้ำกันเล็กน้อยและซื้อตั๋วในใจตื่นเต้นมากเค้าจะขอดูบัตรประชาชนไหมนะ เค้าจะยอมให้ใช่สำเนาป่าวน่า สรุป
เจ้าหน้าที่ : ไปกี่คนคะ ขอดูบัตรประชาชนด้วยคะ
พี่ฟากี้ พี่เจี๊ยบ หน่อย : ยื่นบัตรประชาชน และสำเนา แล้วรับตั๋วมา4ใบ โลงอกกันไป เย้ๆๆๆๆๆๆ
ซื้อตั๋วค๊าฟฟฟฟ
อาหารเช้าพ่วงถึงบ่ายเลย จริงมีขนมตาลช่วยชีวิตอีก
หาของกินเสร็จถ่ายรูปกันนิสนึง ระหว่างรอสมาชิกที่เหลือ
มาอีกคนแล้วพี่เพ็ญคะ มีแอบเม้ากันเล็กน้อย
พี่เพ็ญ : หน่อยๆ ฟากี้กับโตเค้าเป็นแฟนกันป่ะ
หน่อย : นั้นจิ
ระหว่างเม้าก็นั้งโทรตามพี่จิไปด้วย รถไฟก็จะมาแล้วๆๆๆๆๆ รุ้นๆๆ พี่จิจะทันป่าวน้าาา
รถไฟช้าไป ประมาณ 15นาทีได้ พอรถไฟมาพวกเราก็รีบขึ้นกันอย่างไวจับจองที่นั้งซ้ายแดดไม่ร้อน ข้อมูลมาเต็ม
เสียววินาทีรถไฟจะออกแล้วพี่จิก็วิ้งมาทันและเราก็ถ่ายรูปกลุ่มกันเป็นรูปแรกบนรถไฟ
ยังคะสมาชิกยังขาดอยู่อีกหนึ่งคน รอขึ้นที่สถานีตลิ่งชัน
รอแปบนะคะเดี๋ยวมาพิมพ์ต่อ ยังมีเรื่องสนุกๆๆบนรถไฟอีกเยอะ รวมทั้งข้อคิด 555+++