สวัสดีค่ะ อยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่อยู่ในพันทิปค่ะ ว่ามีความคิดเห็นอย่างไรกับรักบนโลกออนไลน์ และแชร์ประสบการณ์ด้วยนะคะ
เรื่องของเราค่ะ เราเป็นคนหนึ่งที่เกลียดรักบนโลกออนไลน์มาก ตัวจริงก็ไม่เคยเจอ นิสัยจริงๆก็ไม่รู้ จะเกิดความรักขึ้นมาได้ยังไงแค่มองรูปและข้อความ เมื่อประมาณปี้ที่แล้วค่ะ เราอยากฝึกภาษาอังกฤษเลยลองหาเพื่อนทางอินเตอร์เน็ตผ่านเว็บต่างๆ คือตั้งใจจะฝึกภาษาอังกฤษค่ะ เจอทั้งคนคุยไม่ดี อนาจาร แล้วก็คนคุยดีค่ะ (ส่วนตัวชอบคุยกับคนเอเชียค่ะไม่หื่นดี 55) แล้วเราได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งประมาณเดือนเมษายนปีที่แล้ว เขาเป็นคนอินโดนีเซียค่ะ เราสองคนคุยถูกคอ มีอะไรหลายอย่างคล้ายๆกัน แต่ว่าเขาตรงข้ามสเปคของเราเกือบทุกอย่าง (เราไม่ชอบเด็ก, ชอบคนสูง, เขาบ้านรวยมากเราไม่โอ,ที่สำคัญมาจากโลกออนไลน์)คือเขาเก่งภาษามากพูดได้ทั้งภาษาอินโด อังกฤษ จีน ญี่ปุ่น ถึงแม้ว่าเค้าจะอายุแค่ 17 ปี (เราอายุมากกว่าเขา 1 ปีค่ะ) เวลามีการบ้านภาษาอังกฤษก็ให้เขาช่วย 555 (อายจัง ><) คุยทุกวันเราก็รู้สึกเกิดอาการชอบ มีช่วงหนึ่งเขาหายไปเพราะเขาไปญี่ปุ่น เราก็เลยสงสัยว่าเขาคงไม่อยากคุยแล้วมั้ง(ตัดใจ) พอกลับมาจากญี่ปุ่นเขาก็กลับมาคุยกับเราก็บอกเหตุผลบลาๆ จนประมาณเดือนสิงหาคม เขามาบอกชอบเรา อร๊ายฟินค่ะ 555 แล้วก็ตกลงคบกัน แต่คบได้ไม่นานก็เลิกกันเขาบอกเลิกค่ะ เขาบอกว่า”เราสองคนอยู่ห่างไกลกัน เขาทำอะไรให้เราไม่ได้” คือแบบ...น้ำตาไหลเลยค่ะ เศร้ามาก แต่ก็โอเค ในเมื่อเขาอยากเลิกเราก็ไม่รั้งไว้ คือเราไม่คิดว่าจะชอบคนคนหนึ่งได้ขนาดนี้ ...“เราเป็นคนหนึ่งที่เกลียดรักบนโลกออนไลน์มาก”...เกลียดอะไรได้อย่างนั้นค่ะ 555 เราลืมเขาไม่ได้เลย พอผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆ อยู่ดีๆมาให้เราเป็นแม่สื่อให้หน่อย คือชอบสาวไทยค่ะ เดี๋ยวๆคืออะไร ตอนเลิกกับเราบอกว่า”เราสองคนอยู่ห่างไกลกัน เขาทำอะไรให้เราไม่ได้” เอิ่ม...ดีออกจริงๆ แต่เราก็คุยกับเขาเป็นแค่เพื่อนค่ะ คุยไม่เหมือนไม่รู้สึกอะไรแล้ว ทั้งที่ยังเจ็บอยู่ แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกอะไรแล้วค่ะ
ตอนนี้เรามีแฟนแล้วค่ะ เป็นคนญี่ปุ่น แต่เขาไม่เก่งภาษาเท่าไร เหมือนกับเราค่ะ ถูๆไถๆไป พิมพ์ได้ แต่ถ้าโทรคุยเมื่อไร มั่วใส่กันเลยค่ะ 555 เราก็ไม่รู้ว่าสักวันเราจะได้เจอกันไหม เพราะเราสองคนก็เพิ่งเข้ามหาลัย คงยุ่งๆ แต่ถ้ามีโอกาสก็อยากจะเจอนะคะ
***ข้อดีของเราของการมีแฟน (คนต่างประเทศ) ในโลกออนไลน์สำหรับเรา***
1.คือถ้ามีแฟนในโลกความจริง คงเป็นแฟนที่ไม่ดีแน่นอนค่ะ เพราะไม่ค่อยชอบเที่ยวเท่าไหร่ ถ้าชวนไปไหนแม่คงไม่ให้ไป คงเสียความรู้สึกทั้งคู่
2.ฟินค่ะ มีความสุขไม่ค่อยทะเลาะกัน มีงอนบ้างนิดหน่อย พอคุยกันก็หายเหนื่อย
3.เราสามารถพูดเรื่องส่วนตัวของเราได้ทุกเรื่องค่ะ
4.ได้ฝึกภาษา
ถ้าใช้ภาษาผิดพลาดหรือพิมพ์ผิดก็ขออภัยด้วยนะคะ
คุณคิดว่ารักในโลกออนไลน์เป็นอย่างไร?
เรื่องของเราค่ะ เราเป็นคนหนึ่งที่เกลียดรักบนโลกออนไลน์มาก ตัวจริงก็ไม่เคยเจอ นิสัยจริงๆก็ไม่รู้ จะเกิดความรักขึ้นมาได้ยังไงแค่มองรูปและข้อความ เมื่อประมาณปี้ที่แล้วค่ะ เราอยากฝึกภาษาอังกฤษเลยลองหาเพื่อนทางอินเตอร์เน็ตผ่านเว็บต่างๆ คือตั้งใจจะฝึกภาษาอังกฤษค่ะ เจอทั้งคนคุยไม่ดี อนาจาร แล้วก็คนคุยดีค่ะ (ส่วนตัวชอบคุยกับคนเอเชียค่ะไม่หื่นดี 55) แล้วเราได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่งประมาณเดือนเมษายนปีที่แล้ว เขาเป็นคนอินโดนีเซียค่ะ เราสองคนคุยถูกคอ มีอะไรหลายอย่างคล้ายๆกัน แต่ว่าเขาตรงข้ามสเปคของเราเกือบทุกอย่าง (เราไม่ชอบเด็ก, ชอบคนสูง, เขาบ้านรวยมากเราไม่โอ,ที่สำคัญมาจากโลกออนไลน์)คือเขาเก่งภาษามากพูดได้ทั้งภาษาอินโด อังกฤษ จีน ญี่ปุ่น ถึงแม้ว่าเค้าจะอายุแค่ 17 ปี (เราอายุมากกว่าเขา 1 ปีค่ะ) เวลามีการบ้านภาษาอังกฤษก็ให้เขาช่วย 555 (อายจัง ><) คุยทุกวันเราก็รู้สึกเกิดอาการชอบ มีช่วงหนึ่งเขาหายไปเพราะเขาไปญี่ปุ่น เราก็เลยสงสัยว่าเขาคงไม่อยากคุยแล้วมั้ง(ตัดใจ) พอกลับมาจากญี่ปุ่นเขาก็กลับมาคุยกับเราก็บอกเหตุผลบลาๆ จนประมาณเดือนสิงหาคม เขามาบอกชอบเรา อร๊ายฟินค่ะ 555 แล้วก็ตกลงคบกัน แต่คบได้ไม่นานก็เลิกกันเขาบอกเลิกค่ะ เขาบอกว่า”เราสองคนอยู่ห่างไกลกัน เขาทำอะไรให้เราไม่ได้” คือแบบ...น้ำตาไหลเลยค่ะ เศร้ามาก แต่ก็โอเค ในเมื่อเขาอยากเลิกเราก็ไม่รั้งไว้ คือเราไม่คิดว่าจะชอบคนคนหนึ่งได้ขนาดนี้ ...“เราเป็นคนหนึ่งที่เกลียดรักบนโลกออนไลน์มาก”...เกลียดอะไรได้อย่างนั้นค่ะ 555 เราลืมเขาไม่ได้เลย พอผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆ อยู่ดีๆมาให้เราเป็นแม่สื่อให้หน่อย คือชอบสาวไทยค่ะ เดี๋ยวๆคืออะไร ตอนเลิกกับเราบอกว่า”เราสองคนอยู่ห่างไกลกัน เขาทำอะไรให้เราไม่ได้” เอิ่ม...ดีออกจริงๆ แต่เราก็คุยกับเขาเป็นแค่เพื่อนค่ะ คุยไม่เหมือนไม่รู้สึกอะไรแล้ว ทั้งที่ยังเจ็บอยู่ แต่ตอนนี้ไม่รู้สึกอะไรแล้วค่ะ
ตอนนี้เรามีแฟนแล้วค่ะ เป็นคนญี่ปุ่น แต่เขาไม่เก่งภาษาเท่าไร เหมือนกับเราค่ะ ถูๆไถๆไป พิมพ์ได้ แต่ถ้าโทรคุยเมื่อไร มั่วใส่กันเลยค่ะ 555 เราก็ไม่รู้ว่าสักวันเราจะได้เจอกันไหม เพราะเราสองคนก็เพิ่งเข้ามหาลัย คงยุ่งๆ แต่ถ้ามีโอกาสก็อยากจะเจอนะคะ
***ข้อดีของเราของการมีแฟน (คนต่างประเทศ) ในโลกออนไลน์สำหรับเรา***
1.คือถ้ามีแฟนในโลกความจริง คงเป็นแฟนที่ไม่ดีแน่นอนค่ะ เพราะไม่ค่อยชอบเที่ยวเท่าไหร่ ถ้าชวนไปไหนแม่คงไม่ให้ไป คงเสียความรู้สึกทั้งคู่
2.ฟินค่ะ มีความสุขไม่ค่อยทะเลาะกัน มีงอนบ้างนิดหน่อย พอคุยกันก็หายเหนื่อย
3.เราสามารถพูดเรื่องส่วนตัวของเราได้ทุกเรื่องค่ะ
4.ได้ฝึกภาษา
ถ้าใช้ภาษาผิดพลาดหรือพิมพ์ผิดก็ขออภัยด้วยนะคะ