สวัสดีค่ะเช้านี้มีเรื่องราวมากมายจะนำมาแชร์ให้เพื่อนๆได้ฟัง ตอนนี้ฟุ้งซ่านมากๆค่ะ เข้าเรื่องเลยดีกว่า
ตอนนี้อายุ19ปี กำลังศึกษาชั้นปี1 มีแฟนคบกันมาได้ปีกว่าไแล้วคือเรากับแฟนมีอะไรกันบ่อยมากไม่เคยป้องกันเลยตลอดการคบเลยค่ะเชื่อไหมว่าไม่เคยติดเลยสักครั้งเราก็คิดกับแฟนน่ะว่าต้องมีใครสักคนไม่เราก็เขาเป็นหมันแน่ๆพูดๆกันก็ขำ
แต่2สัปดาห์ก่อนเราก็มีอาการแปลกๆมีเลือดไหลจากช่องคลอดเป็นสีน้ำตาล ก่อนหน้านั้นคือเหนื่อยง่ายมากเจ็บตึงหน้าอก อาการน่าสงสัยแต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไร จนเราบอกให้แฟนลองซื้อที่ตรวจมา ขึ้นเลยค่ะ2ขีด แต่จางมากต้องพลิกหามุมกันเลยที่เดียว แฟนเลซื้ออีกอันเพื่อตรวจตอนเช้า ..ซึ่งเราไม่รอให้ถึงเช้าค่ะตรวจเลยตอนตี1 สรุป2ขีดเริ่มชัด เราดีใจค่ะที่มาน้อง เช้านั้นเราบอกแฟนเลยว่า2ขีด พวกเราก็เริ่มคิดกันแล้วว่าจะบอกครอบครัวยังไงเพราะเราก็ต่างเรียนกันทั้งคู่
หลัจากนั้นเลือดก็ไหลค่ะ ไหลไม่มากเท่าไรแต่เป็นสีชมพู แฟนรีบพาไปรพ ไม่ทราบเพื่อนๆจะรู้จักกันไหม รพ.สินแพทย์ เอกชนค่ะ(ไม่ได้โอ้อวดค่ะเพราะอ่านแล้วจะเข้าใจ) บ้านใครอยู่มีนบุรีจะทราบกันดี เราไปถีงกันช่วงเย็นๆ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรหรือเพราะดวงเราซวยเจอหมอพูดจาแย่มาก แย่สุดๆ เราก็เข้าใจน่ะค่ะว่าเราใส่ชุดนศไปแผนกนี้ก็แปลกๆอยู่แล้วแต่เราต้องการคำปรึกษาจากคุณป่ะค่ะ? เรามีเงินจ่ายน่ะทำไมพูดกับเราแบบนี้ เราเข้าไปนั่งในห้องตรวจต้องเจอกับคำถามมากมายที่ทำให้เราจุก 'จะแท้งไม่แท้งยังไม่ทราบ' 'ที่สงสัยเนี่ยสงสัยอะไร' และอีกมากมาย แฟนเรานั่งข้างๆโกรธมาก คือหมอขู่เราแทบจะ-หัว
สรุปเขาส่งเราเจาะเลือด ผลคือตั้งครรภ์ แต่%ยังต่ำ นับจาก100%ของเราแค่50% เราได้รับยาบำรุงกลับบ้าน นัดตรวจเลือดอีกอาทิตย์ถัดมา(คือเมื่อวานนี้ค่ะ)
เหตุบังเอิญหรือไม่ก็ไม่ทราบ ลูกเรามาหลุดวันที่หมอนัดตรวจพอดี ส่วนอาการนั้นคือ ตื่นเช้ามาเราปวดท้องอึ แต่พอเข้าห้องน้ำเหมือนมีอะไรไหลออกมา เป็นเลือดค่ะสีแดงเมือกๆช็อตมากเริ่มใจคอไม่ดี รีบอาบน้ำไปรพกันเลย เลือดออกมาเรื่อยๆเราเริ่มทำใจ จะเรียกว่าข่มใจก็ได้ เรารู้ตัวว่าลูกไม่อยู่แล้ว อยู่หน้าห้องตรวจเราบอกแฟนว่าลูกไม่อยู่แล้วแฟนเราก็บอกให้ใจเย็นๆ ต่างคนต่างทำอะไรไม่ถูก พอถึงคิวเรียก เข้าไปหมอบอก%น้องขึ้นเป็น133% เราดีใจมากเพราะคิดว่าขึ้นเยอะแต่ต้องเสียใจทรุดเมื่อหมอบอกปกติต้องขึ้นเป็น1000% หมอให้เราขึ้นเตียงเพื่ออุลตร้าซาวด์ ในมดลูกไม่มีอะไรหมองง แต่เราเหลือบไปเห็นแฟนเราเขาเครียดมากเอามือมากุมขมับก้มหน้าตลอด หมอบอกอาจจะหลุดแต่ให้หลุดเองไม่ขูด(ไม่รู้เพราะอะไรค่ะอยากทราบเหมือนกันว่าถ้าไม่ขูดจะอันตรายไหมค่ะ?) ตลอดการเดินทางกลับเราไม่พูดไม่คุยกับแฟนเลยในใจมันเจ็บมากว่าทำไมต้องมาเกิดกับเรา
เมื่อถึงบ้านเลือดก็ไหลออกมาเรื่อยๆปวดท้องเหมือนปเดือน จนมีก้อนยาวประมานิ้วชี้ คล้ายๆตับหมูหลุดออกมาก็ไม่ปวดท้องอีกเลยค่ะ ถึงตอนนี้ก็ยังมีเลืดไหลอยู่นิดหน่อย
ไม่รวมถึงสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ ทั้งเราและแฟนทำใจไม่ได้ ถึงเราสองคนจะเป็นแค่นศปี1 แต่เมื่อลูกเกิดมาแล้วเราพร้อมแลกทุกอย่างให้ลูกเราปลอดภัย ยอมกินจนอ้วนเพื่อให้ลูกได้กิน แต่ผลของคนพร้อมมักโหดร้ายเสมอ เราร้องไห้หนักมากค่ะร้องตลอด แฟนเราก็ปลอบสักพักก็ร้องไห้ไปด้วยกันซะเลย ทำอะไรกันไม่ถูกเสียใจมากค่ะ ตื่นมาเช้านี้ก็นอนต่อไม่หลับเลยมานั่งเขียนกระทู้ อยากมห้เรื่องราวเมื่อวานเป็นแค่ความฝัน เรา2คนรักลูกมาก เราไม่ใช่คนที่ไม่พร้อม ใจเราพร้อมมากพร้อมจะดูแลลูกให้ดีที่สุด เราคงต่างจากเด็ก19ทั่วไปที่อยากเอาเด็กออกแต่เราไม่เคยอยากให้ลูกไปเลย เราแย่มาก นอนไม่หลับ คิดถึงความรู้สึกตอนที่เขายังอยู่
ฉันอายุ19 กับการแท้งลูก อายุ4week
ตอนนี้อายุ19ปี กำลังศึกษาชั้นปี1 มีแฟนคบกันมาได้ปีกว่าไแล้วคือเรากับแฟนมีอะไรกันบ่อยมากไม่เคยป้องกันเลยตลอดการคบเลยค่ะเชื่อไหมว่าไม่เคยติดเลยสักครั้งเราก็คิดกับแฟนน่ะว่าต้องมีใครสักคนไม่เราก็เขาเป็นหมันแน่ๆพูดๆกันก็ขำ
แต่2สัปดาห์ก่อนเราก็มีอาการแปลกๆมีเลือดไหลจากช่องคลอดเป็นสีน้ำตาล ก่อนหน้านั้นคือเหนื่อยง่ายมากเจ็บตึงหน้าอก อาการน่าสงสัยแต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไร จนเราบอกให้แฟนลองซื้อที่ตรวจมา ขึ้นเลยค่ะ2ขีด แต่จางมากต้องพลิกหามุมกันเลยที่เดียว แฟนเลซื้ออีกอันเพื่อตรวจตอนเช้า ..ซึ่งเราไม่รอให้ถึงเช้าค่ะตรวจเลยตอนตี1 สรุป2ขีดเริ่มชัด เราดีใจค่ะที่มาน้อง เช้านั้นเราบอกแฟนเลยว่า2ขีด พวกเราก็เริ่มคิดกันแล้วว่าจะบอกครอบครัวยังไงเพราะเราก็ต่างเรียนกันทั้งคู่
หลัจากนั้นเลือดก็ไหลค่ะ ไหลไม่มากเท่าไรแต่เป็นสีชมพู แฟนรีบพาไปรพ ไม่ทราบเพื่อนๆจะรู้จักกันไหม รพ.สินแพทย์ เอกชนค่ะ(ไม่ได้โอ้อวดค่ะเพราะอ่านแล้วจะเข้าใจ) บ้านใครอยู่มีนบุรีจะทราบกันดี เราไปถีงกันช่วงเย็นๆ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรหรือเพราะดวงเราซวยเจอหมอพูดจาแย่มาก แย่สุดๆ เราก็เข้าใจน่ะค่ะว่าเราใส่ชุดนศไปแผนกนี้ก็แปลกๆอยู่แล้วแต่เราต้องการคำปรึกษาจากคุณป่ะค่ะ? เรามีเงินจ่ายน่ะทำไมพูดกับเราแบบนี้ เราเข้าไปนั่งในห้องตรวจต้องเจอกับคำถามมากมายที่ทำให้เราจุก 'จะแท้งไม่แท้งยังไม่ทราบ' 'ที่สงสัยเนี่ยสงสัยอะไร' และอีกมากมาย แฟนเรานั่งข้างๆโกรธมาก คือหมอขู่เราแทบจะ-หัว
สรุปเขาส่งเราเจาะเลือด ผลคือตั้งครรภ์ แต่%ยังต่ำ นับจาก100%ของเราแค่50% เราได้รับยาบำรุงกลับบ้าน นัดตรวจเลือดอีกอาทิตย์ถัดมา(คือเมื่อวานนี้ค่ะ)
เหตุบังเอิญหรือไม่ก็ไม่ทราบ ลูกเรามาหลุดวันที่หมอนัดตรวจพอดี ส่วนอาการนั้นคือ ตื่นเช้ามาเราปวดท้องอึ แต่พอเข้าห้องน้ำเหมือนมีอะไรไหลออกมา เป็นเลือดค่ะสีแดงเมือกๆช็อตมากเริ่มใจคอไม่ดี รีบอาบน้ำไปรพกันเลย เลือดออกมาเรื่อยๆเราเริ่มทำใจ จะเรียกว่าข่มใจก็ได้ เรารู้ตัวว่าลูกไม่อยู่แล้ว อยู่หน้าห้องตรวจเราบอกแฟนว่าลูกไม่อยู่แล้วแฟนเราก็บอกให้ใจเย็นๆ ต่างคนต่างทำอะไรไม่ถูก พอถึงคิวเรียก เข้าไปหมอบอก%น้องขึ้นเป็น133% เราดีใจมากเพราะคิดว่าขึ้นเยอะแต่ต้องเสียใจทรุดเมื่อหมอบอกปกติต้องขึ้นเป็น1000% หมอให้เราขึ้นเตียงเพื่ออุลตร้าซาวด์ ในมดลูกไม่มีอะไรหมองง แต่เราเหลือบไปเห็นแฟนเราเขาเครียดมากเอามือมากุมขมับก้มหน้าตลอด หมอบอกอาจจะหลุดแต่ให้หลุดเองไม่ขูด(ไม่รู้เพราะอะไรค่ะอยากทราบเหมือนกันว่าถ้าไม่ขูดจะอันตรายไหมค่ะ?) ตลอดการเดินทางกลับเราไม่พูดไม่คุยกับแฟนเลยในใจมันเจ็บมากว่าทำไมต้องมาเกิดกับเรา
เมื่อถึงบ้านเลือดก็ไหลออกมาเรื่อยๆปวดท้องเหมือนปเดือน จนมีก้อนยาวประมานิ้วชี้ คล้ายๆตับหมูหลุดออกมาก็ไม่ปวดท้องอีกเลยค่ะ ถึงตอนนี้ก็ยังมีเลืดไหลอยู่นิดหน่อย
ไม่รวมถึงสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ ทั้งเราและแฟนทำใจไม่ได้ ถึงเราสองคนจะเป็นแค่นศปี1 แต่เมื่อลูกเกิดมาแล้วเราพร้อมแลกทุกอย่างให้ลูกเราปลอดภัย ยอมกินจนอ้วนเพื่อให้ลูกได้กิน แต่ผลของคนพร้อมมักโหดร้ายเสมอ เราร้องไห้หนักมากค่ะร้องตลอด แฟนเราก็ปลอบสักพักก็ร้องไห้ไปด้วยกันซะเลย ทำอะไรกันไม่ถูกเสียใจมากค่ะ ตื่นมาเช้านี้ก็นอนต่อไม่หลับเลยมานั่งเขียนกระทู้ อยากมห้เรื่องราวเมื่อวานเป็นแค่ความฝัน เรา2คนรักลูกมาก เราไม่ใช่คนที่ไม่พร้อม ใจเราพร้อมมากพร้อมจะดูแลลูกให้ดีที่สุด เราคงต่างจากเด็ก19ทั่วไปที่อยากเอาเด็กออกแต่เราไม่เคยอยากให้ลูกไปเลย เราแย่มาก นอนไม่หลับ คิดถึงความรู้สึกตอนที่เขายังอยู่