สวัสดีครับ
เหตุผลที่ผมตั้งกระทู้นี้เพราะว่า เพื่อนของผมกำลังลำบากใจครับ เลยอยากขอคำแนะนำครับ
ขอแทนเพื่อนผมว่า เอ และผู้หญิงที่ทำให้เพื่อนผมลำบากใจว่า บี
ผมกับเอเรียนอยู่มหาวิทยาลัยครับ อยู่ห้องเดียวกัน สนิทกันในระดับที่ปรึกษากันได้ เอเป็นคนง่ายๆ ใครขอให้ช่วยอะไรก็ไม่ค่อยปฏิเสธ เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนถึงปี2ครับ ส่วนบีเป็นผู้หญิงประเภทฉลาด ฉลาดในเรื่องหากลุ่มรายงานที่มีแต่คนเก่งและได้คะแนนดี ผมไม่ได้ใส่ร้ายนะครับ (คนที่ผ่านชีวิตมหาวิทยาลัยต้องเคยเจอคนแบบนี้มาก่อนแน่นอน)
จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้มันอยู่ที่ว่า เทอมที่แล้วบีมาช้าเลยไม่มีกลุ่มทำรายงาน เลยมาขอเออยู่ด้วย ในตอนนั้นเอกับบียังไม่เคยคุยกันเลย ตลอดเวลาที่ทำงานกลุ่ม บีไม่เคยมาเรียนและไม่เคยช่วยงานกลุ่ม พอใกล้ถึงกำหนดส่งงานบีโผล่พร้อมเหตุผล+ข้ออ้างที่ไม่ได้ช่วยงานมากมาย ด้วยความที่เอไม่รู้จักดีเลยเชื่อแบบสนิทใจ เทอมนั้นก็ผ่านพ้นไป พอขึ้นเทอม2 คือเทอมปัจจุบันที่เกิดเรื่อง เปิดเรียนวันแรก อาจารย์ได้สั่งจับกลุ่ม5คน ปกติกลุ่มเอมี4คน งานกลุ่มในครั้งนี้มีรุ่นพี่ของเออยู่ด้วย ก็ครบ5คนพอดี ในคาบเรียนนั้นบีไม่ได้มา บีมารู้ทีหลังและถือวิสาสะบอกอาจารย์ว่าอยู่กลุ่มเดียวกับเอ อาจารย์เลยให้เกิน6คน กลุ่มเอมารู้อีกทีคือตอนเห็นรายชื่อ บีเดินมาบอกเอเป็นหมั้นเป็นเหมาะ ''มีอะไรบอกนะ เราช่วยได้ บอกเราด้วยนะ'
่
' แต่พอถึงเวลาแบ่งงาน รุ่นพี่บอกในไลน์กลุ่มว่าอาทิตย์นี้ให้ช่วยกันหาข้อมูลจะได้มาวิเคราะห์ อ่านครบ6คน แต่พอถึงตอนรวมเนื้อหา บีได้หายไป ครั้งที่2เอขอให้บีช่วยหารูปทำงาน บีรับปากและหายไปอีกเช่นเดิม(ไม่มาเรียนด้วย) ครั้งนี้เอเริ่มไม่ไหว เพราะในเทอมนี้มีรายงานทุกวิชา ทุกคนทำงานทุกคนเหนื่อย แต่บีไปเที่ยวต่างประเทศกับแฟนหนุ่ม ในขณะที่ทุกคนปั่นงานหัวหมุน ตอนที่กำลังจะรวมเล่มและพิมพ์ชื่อลงหน้าปก รุ่นพี่ไม่คุ้นชื่อบี เพราะบีไม่เคยมาช่วยงานเลย รุ่นพี่เลยตัดสินใจเด็ดขาด ไปบอกอาจารย์และอาจารย์ได้ให้กลุ่มเอตัดชื่อออก
ในอีก2อาทิตย์จะกำหนดส่งงานแล้ว แต่บียังไม่รู้ตัวว่าโดนตัดชื่อออก
1.เอเกรงใจรุ่นพี่จึงไม่คัดค้าน
2.เอรู้ว่าถ้าบอกบีไป ต้องมีสาระพัดเรื่องมาพูด จนเอลำบากใจ
3.เอยังต้องเจอกับบี ยันจบปี4
4.เอเห็นด้วยกับรุ่นพี่ เพราะตัดสินใจถูก คนทำงาน คนเหนื่อยจะเข้าใจเหตุผลนี้ดี แต่พวกที่เกาะมาตลอดจะมองเป็นเรื่องแค่นี้
5.เอรู้ว่าหลังจากนี้จะอยู่ยากขึ้น แต่เอมั่นใจว่าตัวเองไม่ผิด เพียงแต่ยังขาดความกล้า
ผมเลยอยากขอคำปรึกษา+วิธีรับมือว่า เอควรบอกบีรึป่าว หรือ ปล่อยในเรื่องนี้บีรู้จากอาจารย์เอง
ปล.เพื่อนผมไม่อยากโดนมองว่าเป็นคนรังแกผู้หญิงและไร้สาระเรื่องแค่นี้ต้องทำขนาดนั้น(ในมุมนี้พงกว่างงานจะไม่เข้าใจ)
ขอบคุณครับ
ขอคำแนะนำครับ
เหตุผลที่ผมตั้งกระทู้นี้เพราะว่า เพื่อนของผมกำลังลำบากใจครับ เลยอยากขอคำแนะนำครับ
ขอแทนเพื่อนผมว่า เอ และผู้หญิงที่ทำให้เพื่อนผมลำบากใจว่า บี
ผมกับเอเรียนอยู่มหาวิทยาลัยครับ อยู่ห้องเดียวกัน สนิทกันในระดับที่ปรึกษากันได้ เอเป็นคนง่ายๆ ใครขอให้ช่วยอะไรก็ไม่ค่อยปฏิเสธ เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนถึงปี2ครับ ส่วนบีเป็นผู้หญิงประเภทฉลาด ฉลาดในเรื่องหากลุ่มรายงานที่มีแต่คนเก่งและได้คะแนนดี ผมไม่ได้ใส่ร้ายนะครับ (คนที่ผ่านชีวิตมหาวิทยาลัยต้องเคยเจอคนแบบนี้มาก่อนแน่นอน)
จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้มันอยู่ที่ว่า เทอมที่แล้วบีมาช้าเลยไม่มีกลุ่มทำรายงาน เลยมาขอเออยู่ด้วย ในตอนนั้นเอกับบียังไม่เคยคุยกันเลย ตลอดเวลาที่ทำงานกลุ่ม บีไม่เคยมาเรียนและไม่เคยช่วยงานกลุ่ม พอใกล้ถึงกำหนดส่งงานบีโผล่พร้อมเหตุผล+ข้ออ้างที่ไม่ได้ช่วยงานมากมาย ด้วยความที่เอไม่รู้จักดีเลยเชื่อแบบสนิทใจ เทอมนั้นก็ผ่านพ้นไป พอขึ้นเทอม2 คือเทอมปัจจุบันที่เกิดเรื่อง เปิดเรียนวันแรก อาจารย์ได้สั่งจับกลุ่ม5คน ปกติกลุ่มเอมี4คน งานกลุ่มในครั้งนี้มีรุ่นพี่ของเออยู่ด้วย ก็ครบ5คนพอดี ในคาบเรียนนั้นบีไม่ได้มา บีมารู้ทีหลังและถือวิสาสะบอกอาจารย์ว่าอยู่กลุ่มเดียวกับเอ อาจารย์เลยให้เกิน6คน กลุ่มเอมารู้อีกทีคือตอนเห็นรายชื่อ บีเดินมาบอกเอเป็นหมั้นเป็นเหมาะ ''มีอะไรบอกนะ เราช่วยได้ บอกเราด้วยนะ'
ในอีก2อาทิตย์จะกำหนดส่งงานแล้ว แต่บียังไม่รู้ตัวว่าโดนตัดชื่อออก
1.เอเกรงใจรุ่นพี่จึงไม่คัดค้าน
2.เอรู้ว่าถ้าบอกบีไป ต้องมีสาระพัดเรื่องมาพูด จนเอลำบากใจ
3.เอยังต้องเจอกับบี ยันจบปี4
4.เอเห็นด้วยกับรุ่นพี่ เพราะตัดสินใจถูก คนทำงาน คนเหนื่อยจะเข้าใจเหตุผลนี้ดี แต่พวกที่เกาะมาตลอดจะมองเป็นเรื่องแค่นี้
5.เอรู้ว่าหลังจากนี้จะอยู่ยากขึ้น แต่เอมั่นใจว่าตัวเองไม่ผิด เพียงแต่ยังขาดความกล้า
ผมเลยอยากขอคำปรึกษา+วิธีรับมือว่า เอควรบอกบีรึป่าว หรือ ปล่อยในเรื่องนี้บีรู้จากอาจารย์เอง
ปล.เพื่อนผมไม่อยากโดนมองว่าเป็นคนรังแกผู้หญิงและไร้สาระเรื่องแค่นี้ต้องทำขนาดนั้น(ในมุมนี้พงกว่างงานจะไม่เข้าใจ)
ขอบคุณครับ