.. ทำไมถึงชอบถ่ายรูปกันครับ ..

ตั้งแต่เด็กยันแก่ไม่เคยสนใจ ไม่เคยอยู่ในสายตา คิดว่าไกลตัว ไปสนใจเรื่องอื่นๆมากกว่า
จุดเริ่มต้นผมแค่เกิดจากการไปเที่ยวที่เกาะช้าง เมื่อ 2-3 ปีก่อนกับครอบครัว
โรงแรม สวย วิว สวย ถ่ายทุกอย่างด้วยมือถือที่มีตอนนั้น กลับมาเปิดดูมันไม่ใช่
รูปความทรงจำที่สวยงามมีค่าตอนนั้น มันไม่ได้ใกล้เคียงกับที่ตาเห็นเลย

หลังจากนั้นก็คิดว่า จะซื้อกล้องใหญ่มาถ่ายรูปเวลาไปไหนมาไหนแค่นั้น
แต่ซื้อมาถ่ายก็ไม่ได้สวยเหมือนคนอื่นเค้า เลยศึกษาหาความรู้
เฉพาะหนังสือหัดถ่ายก็เป็นพันแล้ว ไปๆมาๆ ก็หลงรักการถ่ายรูปไปซะแล้ว
ถ่ายก็ธรรมดา ดีกว่ามือถือหน่อย แต่ชอบที่สุดตอนที่ได้มองภาพเหล่านั้นผ่านช่องมองภาพ
มองความสวยงามด้วยตาก่อนที่จะบันทึกมันลงไป เก็บไว้ดูในภายหลัง

ชอบบรรยากาศ ชอบแสงและเงา ชอบสีสันในทุกสิ่ง ทุกอย่าง กลายเป็นคนมองอะไรไม่เหมือนคนอื่นไปเลย
ตอนนี้มันไม่ใช่แค่การถนอมความทรงจำ เหมือนที่ใครว่าไว้ ตอนนี้มันเหมือนเป็นส่วนนึงในชีวิตไปแล้ว
มีความสุขกับทุกอย่างที่ทำ ภาพทุกภาพที่ถ่าย ไม่ว่าจะสวยหรือว่า ห่วย

จากนี้คงอยู่กับมันไปตลอดชีวิตที่เหลือ จะบอกว่าเหมือนเจอคนรักที่ถูกใจคงไม่ใช่ เมียก็มีแล้ว
เหมือนเจอเพื่อน หรือ อะไรสักอย่างในชีวิต ที่มันหายไปจากเราตั้งแต่เราเกิดมา
เพื่อนที่นั่งกินเหล้ากับเราเงียบๆ มาเจอตอนนี้คงยังไม่สายเกินไป เรายังมีเวลาอยู่ด้วยกันอีกเยอะ..

...เพื่อนเอ๋ย...