ผม อายุ 18 ปี คบกับแฟนกับอายุ15 เราสองคนมีความต่างกันมาก ทั้งความคิด นิสัย และอื่นๆอีกมากมาย เขาเหมือนเด็กที่ผมต้องคอยเอาใจอยู่บ่อยๆ บางครั้งผมกำลังทำงานอยู่ผมก็ต้องสละงานมาเพื่อเธอ เธอมักจะหาว่าผมไม่ให้ความสนใจเธอ บางครั้งอะไรนิดหน่อยๆก็งอล เพราะอยากผมอ้อนผมง้อซึ่งผมก็ตามไปง้อทุกครั้ง
ผมทำอะไรเพื่อเขาหลายมาก ทั้งไปดูแลเธอตอนถือป้ายงานต่างๆ ยอมให้เขาใช้ทุกอย่าง ไปต่างหวัดเป็นเพื่อนเขาตลอด ติวหนังสือให้อีก คือว่าแต่เขาต้องการอะไรผมให้ได้ทุกอย่างครับ เท่าที่ผมทำได้นะ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เห็นค่าในสิ่งที่ทำให้ทำไว้เธอเลย หรือผมคิดไปเองก็ไม่รู้
เธอมักจะโกรธเมื่อผมไปคุยกับอื่นในแชท ซึ่งผมก็ถามถึงสุรทุกข์สุขดิบทั้งนั้นไม่ได้คิดอะไรเลย ต่อให้ผมจะอธิบายยังไง สุดท้ายผมก็ผิดอยู่ดีแล้วก็ไปขอโทษ เธออยู่เหนือผมทุกสิ่งทุกอย่าง พอผมไปดูแชทเธอ เธอคุยกับเพื่อนผู้ชายนะแต่มันเป็นเรื่องงาน ผมจึงเข้าใจไม่ติดใจอะไรเธอ แต่ทำไมเธอจึงไม่เข้าใจผมบ้าง TT เราจะเลิกกันหลายครั้งแล้ว แต่ผมมันใจอ่อนต้องรั้งไว้ไม่ให้เธอไป เพราะผมทำใจไม่ได้ที่เสียเขาไป ผมนี่มัน..... ผมทุกอย่างเพื่อให้เธอยิ้มได้ และผมจะไปมหาลัยล่ะ ถ้างอลอะไรมาผมกลัวไม่มีเวลาง้อเธอ แล้วสุดท้ายเธออาจจะต้องไปจริงๆ
ผมอยากทราบว่ามีแนวทางอะไรที่จะสามารถทำให้เราไปกันได้ดีกว่านี้ครับ?
ยอมทุกอย่างเพื่อแลกกับรอยยิ้มของเธอ
ผมทำอะไรเพื่อเขาหลายมาก ทั้งไปดูแลเธอตอนถือป้ายงานต่างๆ ยอมให้เขาใช้ทุกอย่าง ไปต่างหวัดเป็นเพื่อนเขาตลอด ติวหนังสือให้อีก คือว่าแต่เขาต้องการอะไรผมให้ได้ทุกอย่างครับ เท่าที่ผมทำได้นะ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เห็นค่าในสิ่งที่ทำให้ทำไว้เธอเลย หรือผมคิดไปเองก็ไม่รู้
เธอมักจะโกรธเมื่อผมไปคุยกับอื่นในแชท ซึ่งผมก็ถามถึงสุรทุกข์สุขดิบทั้งนั้นไม่ได้คิดอะไรเลย ต่อให้ผมจะอธิบายยังไง สุดท้ายผมก็ผิดอยู่ดีแล้วก็ไปขอโทษ เธออยู่เหนือผมทุกสิ่งทุกอย่าง พอผมไปดูแชทเธอ เธอคุยกับเพื่อนผู้ชายนะแต่มันเป็นเรื่องงาน ผมจึงเข้าใจไม่ติดใจอะไรเธอ แต่ทำไมเธอจึงไม่เข้าใจผมบ้าง TT เราจะเลิกกันหลายครั้งแล้ว แต่ผมมันใจอ่อนต้องรั้งไว้ไม่ให้เธอไป เพราะผมทำใจไม่ได้ที่เสียเขาไป ผมนี่มัน..... ผมทุกอย่างเพื่อให้เธอยิ้มได้ และผมจะไปมหาลัยล่ะ ถ้างอลอะไรมาผมกลัวไม่มีเวลาง้อเธอ แล้วสุดท้ายเธออาจจะต้องไปจริงๆ
ผมอยากทราบว่ามีแนวทางอะไรที่จะสามารถทำให้เราไปกันได้ดีกว่านี้ครับ?