อายุ 63 นอนติดเตียง แก้ไขยังไงดี

ขอบอกก่อนว่า เมือเดือน ต.ค คุณย่าท่านได้ผ่าตัดเปลี่ยนเส้นเลือดหัวใจมา ตลอดเวลาที่พักรักษาตัว และไปหาหมอตามนัด อาการท่านถือว่าดีขึ้น(มาก) แต่อันตัวเราเป็นคนที่มีหน้าที่ต้องอยู่เป็นเพื่อนท่าน  จากที่อยู่เป็นเพื่อนมานี่ สังเกตุได้เลยว่าย่านอนติดเตียงมากกกกกก  บางครั้งจะกินยังนอนกินเลยก็มี  บางทีเตรียมของกินไว้หลังบ้าน บทจะอยากกินขึ้นมาไม่ลุกนะคะ  เรียกหลาน 3  ขวบให้ไปเอามาให้ แล้ววางไว้ข้างหมอนและนอนกิน  จะลองไล่กิจวัตรประจำวันให้อ่านนะคะ

ตี  5       ตื่นนอน  ล้างหน้า แปรงฟัน กินยาก่อนอาหาร
ตี 5 ครึ่ง  นอนดูทีวี
6.30      นั่งกินข้าว
7.00      ออกไปเดิน
7.15      กลับมาถึงบ้าน กินยา เข้าห้องน้ำ นอนดูทีวี(ยาวววววว)
10.00    ลุกมากินขนม ผลไม้ (หรือบางครั้งให้หลานไปเอามาให้ นอนกินบนเตียง) และนอนดูทีวี
12.00    กินข้าวเที่ยง เข้าห้องน้ำ นอน(อันนี้จะนอนหลับคะ)
14.45    เช็ดตัว(ไม่อาบน้ำ+สระผม จะอาบอาทิตย์ละ 1 ครั้ง เพราะว่าเจ็บแผลที่หน้าอก)
15.00    กินข้าวเล็กน้อย ไม่เยอะ (รองท้องคะ เตรียมออกไปเดิน) นอนดูทีวี
16.00   ออกไปเดิน และนั่งคุยกับข้างบ้าน
17.30    กลับมาบ้าน นั่งกินข้าว กินยา เข้าห้องน้ำ นอนดูทีวี
              :      
  เวลาระหว่างนี้ ลุกเข้าห้องน้ำ ลุกหาอะไรกินบ้าง
              :
21.30    เข้านอนจนถึงเวลาตื่นคือ ตี 5


กิจวัตรประจำวันจะเป็นประมาณนี้จริงๆ  คือบอกให้ท่านนั่งบ้าง เดินบ้าง ก็จะบอกว่านั่งแล้ว ไปเดินมาแล้ว อะไรงี้ คือไม่รู้สิเรามองว่ามันนอนเยอะไปไหม ร่างกายมันจะโทรมได้นะ  บอกลูกชายแกให้ลองพูดๆ ดูบ้าง ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง  ลูกแกว่าบางวันเดินกวาดบ้านดูสิ ไม้กวาดเบาๆ ไม่หนักอะไร ค่อยๆ เดิน ค่อยๆ กวาด ให้ร่างกายได้ขยับหน่อย   แกก็เฉย  วันดีคืนดีมาบ่นว่าปวดกระดูกตรงสะโพก ก้นกบ  เราว่าก็ควรปวดหรอกนอนทับแทบทั้งวัน

คืออยากได้วิธีแก้ไขนะคะ ใครพอมีวิธีไหนบ้างไหม ช่วยแนะนำที ขอบคุณคะ

ปล.ยืมล็อกอิน คุณแม่ข้างบ้าน