ปีนี้เราก็อายุ 22 แล้ว เราอยากขอพ่อกับแม่ไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนบ้าง
เราไม่รู้ว่าจะขอเค้ายังไง เคยพูดเกริ่นๆ ไปก็โดนว่ากลับมา
เราเคยแย๊บๆ ถามเค้าด้วยค่ะ ว่าจะอนุญาตเราเมื่อไร
เค้าก็บอกว่าเมื่อแต่งงาน (เรานี่ โหหหหห TT_TT)
เราเข้าใจนะคะว่าเค้าเป็นห่วง กลัวไปทำอะไรไม่ดี กลัวออกนอกลู่นอกทาง
และไม่ว่าเราจะโตแค่ไหนเราก็เป็นเด็กในสายตาเค้าเสมอ
แต่บางทีเราก็อยากไปเที่ยวบ้าง บางทีเพื่อนๆ มีทริปไปตจว.กันกลุ่มใหญ่ๆ
เราก็ไม่ได้ไป เพราะพ่อกับแม่ไม่อนุญาต เราไม่เคยมีประวัติเสียหายให้พ่อแม่ลำบากใจเลยนะ
เราเคยบอกเค้าว่า ทำไมไม่ไว้ใจเรา เค้าบอกไว้ใจแต่เป็นห่วง
ตอนเราขออยู่หอรวม นี่ถึงขั้นน้ำหูน้ำตาไหลกันเลย ขอนานมากกว่าจะได้ TT^TT
เราอยากเป็นลูกที่ทำอะไร ไปไหนก็บอกพ่อกับแม่ได้
เราอยากให้เค้ารู้ทั้งเรื่องที่ดีและไม่ดีที่เราทำ เราไม่อยากปิดบังอะไรเค้าเลย
เรายอมรับค่ะว่าเราก็มีกินเหล้าบ้าง (แค่วันสอบเสร็จเท่านั้น ฉลองๆ นอกนั้นไม่เคยไป)
เราอยากบอกพ่อกับแม่ว่าเรากินเหล้านะ อยากให้เค้ารับรู้ไว้ว่าชีวิตเรา เราทำอะไรบ้าง
เพื่อนเราบอกพ่อกับแม่ได้ทุกอย่างเลยค่ะ เวลาไปกินเหล้าแม่เพื่อนก็บอกกินได้นะ แต่ต้องดูแลตัวเองด้วย
พ่อเราเคยกินเบียร์ในบ้าน เราบอกพ่อขอชิมได้มั้ย พ่อบอกไม่ได้ ห้ามแตะเด็ดขาด
เราเคยถามพ่อกับแม่ว่า ถึงหนูกินในบ้านก็ไม่ได้เหรอ กินให้อยู่ในความดูแลของพ่อกับแม่ก็ไม่ได้เหรอ
เค้าก็บอกว่าไม่ได้ค่ะ
เรายอมรับนะคะว่าเรามีแฟน (คบมา4ปีกว่าแล้วค่ะ) แต่เราไม่คยทำอะไรเสียหายหรือชิงสุกก่อนห่ามเลยค่ะ
เราพาแฟนมาให้พ่อกับแม่รู้จัก เข้านอกออกในบ้านเราอยู่ในสายตาผู้ใหญ่เสมอ
เวลาอยู่หอเราอยู่กับรูมเมตเรา แฟนเราอยู่บ้านค่ะ เราไม่ได้อยู่หอกับแฟน
แต่จะมีแฟนมานอนค้างบ้างเฉพาะช่วงสอบที่ติวหนังสือกันดึกดื่น แต่ไม่ได้มีแค่แฟนเรานะคะ
เพื่อนเราอีกหลายชีวิตก็มานอนค่ะ5555555 (เรากับแฟนเรามีเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เรียนสาขาเดียวกัน)
ฉะนั้นโอกาสที่เราจะได้อยู่กับแฟนเราสองต่อสองคือน้อยนิดมากค่ะเรียกว่าแทบจะไม่มี
เพราะเราก็จะอยู่กับเพื่อนเราอีกคนตลอดเวลา (เพื่อนโสดเราต้องอยู่กับเพื่อนไม่ให้เพื่อนเหงาค่ะ5555)
แต่พ่อกับแม่ก็ยังไม่ไว้ใจเรา คอยจับผิดเสมอๆ เลย
เรามีใบขับขี่นะคะ เราทำมาจนจะได้เวลาต่ออายุอยู่แล้ว
แต่เชื่อมั้ยคะ เราได้แตะรถที่บ้านไม่ถึง 5 ครั้งเลยค่ะ
พ่อกับแม่บอกเราว่า เราขับยังไม่แข็งไม่ให้ขับ
เราเลยถามกลับไปว่า ถ้าไม่ให้หนูขับหนูจะขับเก่งขึ้นได้ยังไง
เค้าก็เงียบค่ะ เวลาเราขอขับทีไร เค้าก็จะทำหน้าเครียดแล้วบอกไม่เอาๆ ให้พ่อขับแหละดีแล้ว
เราก็ได้แต่นิ่งค่ะ เราไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากมีปัญหาค่ะ
เราพอจะเข้าใจว่าเรากับเค้ามีอายุห่างกันมาก พ่อกับแม่เรามีลูกช้าค่ะ
มีตอนอายุเยอะแล้ว (พ่อเราเกิดปี 2494 แม่เราเกิดปี 2503 ค่ะ)
เราพยายามคุยเรื่องพวกนี้หลายรอบแล้วค่ะ แต่มันจบลงด้วยการไม่พูดกันทุกทีเลยค่ะ
เพราะพอเราพูดเค้าก็จะโมโหใส่เราเลย พอเราอยากอธิบาย เค้าจะหาว่าเราเถียง
พอเป็นแบบนี้ บ้านก็เงียบเป็นอาทิตย์เลยค่ะ
เอาล่ะค่ะ บ่นมามากกกกกแล้ว ยังไงก็ขอความเห็นจากเพื่อนๆ ด้วยค่ะ
ว่าเราควรทำยังไงดี มีวิธีคุยกับท่านยังไงคะ?
ปล.ขอโทษที่กระทู้ยาวไปหน่อยค่ะ และอาจพิมพ์งงๆ ไปบ้าง (เราเป็นคนพูดไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ5555)
ปล2.กระทู้นี้อาจไม่ถูกใจคนที่ไม่เห็นด้วยกับการกินเหล้าในวัยเรียนนะคะ ขออภัยด้วยค่ะ
เรารู้ค่ะว่ามันเป็นเรื่องไม่ดี แต่เราแค่อยากบอกเรื่องของเราทุกมุมเท่านั้นค่ะ
เราอยากเป็นลูกที่คุยกับพ่อแม่ได้ทุกเรื่องค่ะ เราอยากบอกเค้าว่าเราทำอะไรบ้าง ไม่อยากปิดบัง ขอคำแนะนำด้วยด้วยค่ะ
เราไม่รู้ว่าจะขอเค้ายังไง เคยพูดเกริ่นๆ ไปก็โดนว่ากลับมา
เราเคยแย๊บๆ ถามเค้าด้วยค่ะ ว่าจะอนุญาตเราเมื่อไร
เค้าก็บอกว่าเมื่อแต่งงาน (เรานี่ โหหหหห TT_TT)
เราเข้าใจนะคะว่าเค้าเป็นห่วง กลัวไปทำอะไรไม่ดี กลัวออกนอกลู่นอกทาง
และไม่ว่าเราจะโตแค่ไหนเราก็เป็นเด็กในสายตาเค้าเสมอ
แต่บางทีเราก็อยากไปเที่ยวบ้าง บางทีเพื่อนๆ มีทริปไปตจว.กันกลุ่มใหญ่ๆ
เราก็ไม่ได้ไป เพราะพ่อกับแม่ไม่อนุญาต เราไม่เคยมีประวัติเสียหายให้พ่อแม่ลำบากใจเลยนะ
เราเคยบอกเค้าว่า ทำไมไม่ไว้ใจเรา เค้าบอกไว้ใจแต่เป็นห่วง
ตอนเราขออยู่หอรวม นี่ถึงขั้นน้ำหูน้ำตาไหลกันเลย ขอนานมากกว่าจะได้ TT^TT
เราอยากเป็นลูกที่ทำอะไร ไปไหนก็บอกพ่อกับแม่ได้
เราอยากให้เค้ารู้ทั้งเรื่องที่ดีและไม่ดีที่เราทำ เราไม่อยากปิดบังอะไรเค้าเลย
เรายอมรับค่ะว่าเราก็มีกินเหล้าบ้าง (แค่วันสอบเสร็จเท่านั้น ฉลองๆ นอกนั้นไม่เคยไป)
เราอยากบอกพ่อกับแม่ว่าเรากินเหล้านะ อยากให้เค้ารับรู้ไว้ว่าชีวิตเรา เราทำอะไรบ้าง
เพื่อนเราบอกพ่อกับแม่ได้ทุกอย่างเลยค่ะ เวลาไปกินเหล้าแม่เพื่อนก็บอกกินได้นะ แต่ต้องดูแลตัวเองด้วย
พ่อเราเคยกินเบียร์ในบ้าน เราบอกพ่อขอชิมได้มั้ย พ่อบอกไม่ได้ ห้ามแตะเด็ดขาด
เราเคยถามพ่อกับแม่ว่า ถึงหนูกินในบ้านก็ไม่ได้เหรอ กินให้อยู่ในความดูแลของพ่อกับแม่ก็ไม่ได้เหรอ
เค้าก็บอกว่าไม่ได้ค่ะ
เรายอมรับนะคะว่าเรามีแฟน (คบมา4ปีกว่าแล้วค่ะ) แต่เราไม่คยทำอะไรเสียหายหรือชิงสุกก่อนห่ามเลยค่ะ
เราพาแฟนมาให้พ่อกับแม่รู้จัก เข้านอกออกในบ้านเราอยู่ในสายตาผู้ใหญ่เสมอ
เวลาอยู่หอเราอยู่กับรูมเมตเรา แฟนเราอยู่บ้านค่ะ เราไม่ได้อยู่หอกับแฟน
แต่จะมีแฟนมานอนค้างบ้างเฉพาะช่วงสอบที่ติวหนังสือกันดึกดื่น แต่ไม่ได้มีแค่แฟนเรานะคะ
เพื่อนเราอีกหลายชีวิตก็มานอนค่ะ5555555 (เรากับแฟนเรามีเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เรียนสาขาเดียวกัน)
ฉะนั้นโอกาสที่เราจะได้อยู่กับแฟนเราสองต่อสองคือน้อยนิดมากค่ะเรียกว่าแทบจะไม่มี
เพราะเราก็จะอยู่กับเพื่อนเราอีกคนตลอดเวลา (เพื่อนโสดเราต้องอยู่กับเพื่อนไม่ให้เพื่อนเหงาค่ะ5555)
แต่พ่อกับแม่ก็ยังไม่ไว้ใจเรา คอยจับผิดเสมอๆ เลย
เรามีใบขับขี่นะคะ เราทำมาจนจะได้เวลาต่ออายุอยู่แล้ว
แต่เชื่อมั้ยคะ เราได้แตะรถที่บ้านไม่ถึง 5 ครั้งเลยค่ะ
พ่อกับแม่บอกเราว่า เราขับยังไม่แข็งไม่ให้ขับ
เราเลยถามกลับไปว่า ถ้าไม่ให้หนูขับหนูจะขับเก่งขึ้นได้ยังไง
เค้าก็เงียบค่ะ เวลาเราขอขับทีไร เค้าก็จะทำหน้าเครียดแล้วบอกไม่เอาๆ ให้พ่อขับแหละดีแล้ว
เราก็ได้แต่นิ่งค่ะ เราไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากมีปัญหาค่ะ
เราพอจะเข้าใจว่าเรากับเค้ามีอายุห่างกันมาก พ่อกับแม่เรามีลูกช้าค่ะ
มีตอนอายุเยอะแล้ว (พ่อเราเกิดปี 2494 แม่เราเกิดปี 2503 ค่ะ)
เราพยายามคุยเรื่องพวกนี้หลายรอบแล้วค่ะ แต่มันจบลงด้วยการไม่พูดกันทุกทีเลยค่ะ
เพราะพอเราพูดเค้าก็จะโมโหใส่เราเลย พอเราอยากอธิบาย เค้าจะหาว่าเราเถียง
พอเป็นแบบนี้ บ้านก็เงียบเป็นอาทิตย์เลยค่ะ
เอาล่ะค่ะ บ่นมามากกกกกแล้ว ยังไงก็ขอความเห็นจากเพื่อนๆ ด้วยค่ะ
ว่าเราควรทำยังไงดี มีวิธีคุยกับท่านยังไงคะ?
ปล.ขอโทษที่กระทู้ยาวไปหน่อยค่ะ และอาจพิมพ์งงๆ ไปบ้าง (เราเป็นคนพูดไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ5555)
ปล2.กระทู้นี้อาจไม่ถูกใจคนที่ไม่เห็นด้วยกับการกินเหล้าในวัยเรียนนะคะ ขออภัยด้วยค่ะ
เรารู้ค่ะว่ามันเป็นเรื่องไม่ดี แต่เราแค่อยากบอกเรื่องของเราทุกมุมเท่านั้นค่ะ