เราก็พึ่งจะรู้นะว่าคำว่า รัก คำเดียวมันจะทำลาย มิตรภาพได้ขนาดนี้ มันทำลายทุกอย่างที่เรามีความสุข ทำลายความทรงจำดีๆ ไปแค่ชั่วข้ามคืน

หลังจากวันนั้นมา เราก็ไม่ได้คุยกับเขาเหมือนเดิมอีกเลย ถึงคุยก็คุยเป็นบางคำ คุยแบบ เกร็งๆ ..........
เรารู้จักเขามา ปีกว่าแล้ว แต่เรารู้สึกดีกับเขามาตั้งแต่วันแรกที่เจอ จนถึงวันนี้
เราอยากลืมเขานะ มันยากมาก ยากๆจริงๆ

เราลองมาหลายวิธีแล้ว มันทำไม่ได้ เพราะต้องเจอเขาทุกวัน

มันทรมารจริงๆ ตอนที่เรายังไม่ได้บอกเขาว่าเราชองเขานะ เราสนิทกันมากเลยแหละ ตัวติดกันตลอด เขาดีกับเรามาก เขาดีมากจริงๆ ดีจน เรารักเขามากขึ้นทุกวัน
แต่ถึงแม้ตอนนี้จะไม่เหมือนเดิม เราก็ยังรักเขาเหมือนเดิม ความร็สึก มันไม่ลดลงเลย มันมีแต่เพิ่มขึ้น เวลาเจอเขา

แต่ตอนนี้เราไม่ไหวแล้วจริงๆ เราต้องทนอยู๋กับความปวดร้าวแบบนี้อีกนานไหม
ถ้าเราเงียบหายไป เพื่อนๆในกลุ่มเราก็คงจะเป็นห่วง แล้วก็อาจจะไม่เข้าใจเราหรอก เพราะเรา เป็นคนที่เฮาฮา ตลก สนุกสนาน ถ้าเราเงียบไปแบบนั้น เพื่อนคงไม่ชอบแหละ แต่มันคือทางเดียว ที่เราจะลืมเขาได้ **คือเงียบ แล้วไม่ผเชิญหน้ากับใคร อยู๋ตัวคนเดียว
รอใครสักคนที่คิดว่าใช่เเดินเข้ามาหาเราเอง แต่เราไม่มีความสุขเลย มีแต่ความอึดอัด แต่ก็สบายใจในทางนี้
**กับการที่เราต้องผเชิญหน้ากับเขา เจอเขาทุกวัน แต่มันอึดอัดมากกก แต่ได้อยู๋กับเพื่อนๆที่รักเรา แต่เราไม่มีความสุขเอาตรงที่เรา พยายามตัดใจแท้ๆ แต่ต้องมา เจอเขาทุกวัน แต่ก็มีควาสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มเล็กๆ เวลาเขามีความสุข แต่ก็อึดอัดมากๆ และเสียใจมากๆ เวลาที่เขามองข้ามเรา ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน ไม่มีค่าอะไรเลย
****ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหน หรือมีทางอื่นแนะนำเราไหม เราอยากตัดใจจากเขาจริงๆ มันทรมารจริงๆนะ

แต่เราไม่รู้จะทำยังไงกับตัวเองต่อไปดี
ถ้าเราอยากลืมใครสักคน เราควรเลือกที่จะ เงียบหายไป หรือ ผเชิญหน้าต่อไปดี :( ขอคำปรึกษา
เรารู้จักเขามา ปีกว่าแล้ว แต่เรารู้สึกดีกับเขามาตั้งแต่วันแรกที่เจอ จนถึงวันนี้
เราอยากลืมเขานะ มันยากมาก ยากๆจริงๆ
แต่ถึงแม้ตอนนี้จะไม่เหมือนเดิม เราก็ยังรักเขาเหมือนเดิม ความร็สึก มันไม่ลดลงเลย มันมีแต่เพิ่มขึ้น เวลาเจอเขา
แต่ตอนนี้เราไม่ไหวแล้วจริงๆ เราต้องทนอยู๋กับความปวดร้าวแบบนี้อีกนานไหม
ถ้าเราเงียบหายไป เพื่อนๆในกลุ่มเราก็คงจะเป็นห่วง แล้วก็อาจจะไม่เข้าใจเราหรอก เพราะเรา เป็นคนที่เฮาฮา ตลก สนุกสนาน ถ้าเราเงียบไปแบบนั้น เพื่อนคงไม่ชอบแหละ แต่มันคือทางเดียว ที่เราจะลืมเขาได้ **คือเงียบ แล้วไม่ผเชิญหน้ากับใคร อยู๋ตัวคนเดียว
รอใครสักคนที่คิดว่าใช่เเดินเข้ามาหาเราเอง แต่เราไม่มีความสุขเลย มีแต่ความอึดอัด แต่ก็สบายใจในทางนี้
**กับการที่เราต้องผเชิญหน้ากับเขา เจอเขาทุกวัน แต่มันอึดอัดมากกก แต่ได้อยู๋กับเพื่อนๆที่รักเรา แต่เราไม่มีความสุขเอาตรงที่เรา พยายามตัดใจแท้ๆ แต่ต้องมา เจอเขาทุกวัน แต่ก็มีควาสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มเล็กๆ เวลาเขามีความสุข แต่ก็อึดอัดมากๆ และเสียใจมากๆ เวลาที่เขามองข้ามเรา ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน ไม่มีค่าอะไรเลย
****ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหน หรือมีทางอื่นแนะนำเราไหม เราอยากตัดใจจากเขาจริงๆ มันทรมารจริงๆนะ