นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งนะครับ ถ้าผิดอะไรก็ติชมได้ครับ
ตามหัวข้อเลยครับ ผมแอบชอบเธอมา4ปีแล้ว ตั้งแต่ไปเที่ยวทะเลกันตอนจบม.6 จากนั้นผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย จนกระทั่งผมสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในสายคลอง ผมเจอเธออีกครั้ง อ้อ เธอเป็นเพื่อนห้องเดียวกันนะครับ ตอนที่เจอเธอคือตอนในงานปฐมนิเทศคณะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอแล้ว แบบตัดใจได้แล้ว ประมาณนั้นก็คุยกันในฐานะเพื่อน ผมก็เลย ถามว่า"เรียนสาขาไร"เธอก้ตอบมา สาขา....น่ะ ผมก็ดีใจนะเพราะเป็นสาขาเดียวกันเพียงแค่คนละsecเท่านั้นเอง แต่ก้คนละช่วงเวลาอยู่ดี เธออยู่ภาคปกติ ส่วนผมอยู่ภาคสมทบ ก็คุยกันเล่นกันปกติ เพราะตอนนั้นผมจีบเพื่อนห้องเดียวกับเธอ แต่ว่าก้อไม่สำเร็จ เธอก็บอกพยายามเข้า แล้วจากวันนั้นผมกับเธอก็คุยกันทุกวัน จนผมกลับมาชอบเธออีกครั้ง ตอนนั้นปี1 ทำกิจกรรมทุกวันจ-ศ ผมก้เข้าร่วมกิจกรรมนั้นนะเพื่อที่จะได้เจอหน้าเธอ ตอนนั้นมีการเล่นกิจกรรมจับบัดดี้ ผมจับได้ชื่อเธอ ผมเองก็ดีใจอยู่นิดนึง(มั้ง)5555 คิดในใจพรหมลิขิตป่าวหว้าาาา ก้นั่นแหละครับเรื่องมันก็จากตรงนี้แหละ ผมซื้อขนมไปฝากเธอทุกวันๆ ผ่านไปได้1ปี ช่วงนั้นจะปิดเทอมแล้ว ผมจึงรวบรวมความกล้า ย้ำความกล้าเนี่ยรวมมาเป็นอาทิตย์เลยนะ เพราะผมน่ะขี้อายถึงขี้อายมากๆ จึงพิมพ์ในไลน์ไปว่า"เป็นแฟนกันนะ" แต่ว่าเธอก็ตอบกลับมาว่า"อะไรวะ เป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้ว"ผมก้บอกไปคำเดียว"อืม" จากนั้นผมก็เงียบไปอาทิตย์นึง แล้วก็กลับมาคุยกันใหม่แต่ว่าไม่ค่อยได้คุยเหมือนเดิม แต่พอคุยกันหลังๆมาเริ่มดีขึ้นกลับมาคุยกันเหมือนเดิม คุยกันจนผมคิดว่า มันถึงเวลาแล้ว ตอนนั้นปี2นะครับ ผมจึงถามเธอไปเหมือนเดิม(พิมพ์เหมือนเดิม) เธอก้ตอบเหมือนเดิม แล้วผมก้ไม่ได้คุยกับเธอเลย6เดือนเพราะตอนนั้นปิดเทอมเข้าอาเซียน ผมกับเธอกลับมาคุยกันช่วงเปิดเทอมปี3 ช่วงจะสอบกลางภาค ตอนนั้นผมก้ออีกนั่นแหละที่ทักไปก่อน แต่ตอนนี้เธอถามคำตอบคำ แต่ว่าผมชวนไปไหนก้อไปนะ จนคิดว่ารอบนี้น่าจะใจอ่อนบ้างละน้าาเลยถามไปตรงๆเลยว่า"เป็นแฟนกันนะ" สรุปสุดท้ายก้แห้วตามละเบียบ ตอนนี้เพื่อนสนิทผมก้อถาม"...บ้ารึเปล่ารักผู้หญิงคนเดิมมา3-4ปี เค้าคิดกับ...แค่เพื่อนเท่านั้นแหละใครก้ดูออก"ผมเลยตอบกลับไปว่า"...ก้รู้อยู่แล้วหละ แต่ตอนนี้...ยังตัดใจไม่ได้" เพื่อนก้บอกเอาที่สบายใจ...เลย
คำสนทนาหลังจากผมบอกเธอไปแล้ว คุยกันในไลน์นะอันนี้
เธอ:เรายังไม่พร้อม ตอนนี้
ผม:ไม่เป็นรัยหรอก เราเข้าใจ
เธอ:อื้ม
จากวันนั้นผมก้ไม่ค่อยได้คุยกับเธอบ่อยแล้ว แต่ก้ยังคุยทุกวัน
ผมนี่บ้ารึเปล่าที่รักผู้หญิงคนแรกคนเดียวคนนี้มาตลอดโดยที่เค้าไม่ได้มองผมเลย
ขอบคุณครับที่นั่งอ่านกันจนจบ
รักผู้หญิงคนเดียวมา 4 ปีแล้ว
ตามหัวข้อเลยครับ ผมแอบชอบเธอมา4ปีแล้ว ตั้งแต่ไปเที่ยวทะเลกันตอนจบม.6 จากนั้นผมก็ไม่ได้เจอเธออีกเลย จนกระทั่งผมสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในสายคลอง ผมเจอเธออีกครั้ง อ้อ เธอเป็นเพื่อนห้องเดียวกันนะครับ ตอนที่เจอเธอคือตอนในงานปฐมนิเทศคณะ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอแล้ว แบบตัดใจได้แล้ว ประมาณนั้นก็คุยกันในฐานะเพื่อน ผมก็เลย ถามว่า"เรียนสาขาไร"เธอก้ตอบมา สาขา....น่ะ ผมก็ดีใจนะเพราะเป็นสาขาเดียวกันเพียงแค่คนละsecเท่านั้นเอง แต่ก้คนละช่วงเวลาอยู่ดี เธออยู่ภาคปกติ ส่วนผมอยู่ภาคสมทบ ก็คุยกันเล่นกันปกติ เพราะตอนนั้นผมจีบเพื่อนห้องเดียวกับเธอ แต่ว่าก้อไม่สำเร็จ เธอก็บอกพยายามเข้า แล้วจากวันนั้นผมกับเธอก็คุยกันทุกวัน จนผมกลับมาชอบเธออีกครั้ง ตอนนั้นปี1 ทำกิจกรรมทุกวันจ-ศ ผมก้เข้าร่วมกิจกรรมนั้นนะเพื่อที่จะได้เจอหน้าเธอ ตอนนั้นมีการเล่นกิจกรรมจับบัดดี้ ผมจับได้ชื่อเธอ ผมเองก็ดีใจอยู่นิดนึง(มั้ง)5555 คิดในใจพรหมลิขิตป่าวหว้าาาา ก้นั่นแหละครับเรื่องมันก็จากตรงนี้แหละ ผมซื้อขนมไปฝากเธอทุกวันๆ ผ่านไปได้1ปี ช่วงนั้นจะปิดเทอมแล้ว ผมจึงรวบรวมความกล้า ย้ำความกล้าเนี่ยรวมมาเป็นอาทิตย์เลยนะ เพราะผมน่ะขี้อายถึงขี้อายมากๆ จึงพิมพ์ในไลน์ไปว่า"เป็นแฟนกันนะ" แต่ว่าเธอก็ตอบกลับมาว่า"อะไรวะ เป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้ว"ผมก้บอกไปคำเดียว"อืม" จากนั้นผมก็เงียบไปอาทิตย์นึง แล้วก็กลับมาคุยกันใหม่แต่ว่าไม่ค่อยได้คุยเหมือนเดิม แต่พอคุยกันหลังๆมาเริ่มดีขึ้นกลับมาคุยกันเหมือนเดิม คุยกันจนผมคิดว่า มันถึงเวลาแล้ว ตอนนั้นปี2นะครับ ผมจึงถามเธอไปเหมือนเดิม(พิมพ์เหมือนเดิม) เธอก้ตอบเหมือนเดิม แล้วผมก้ไม่ได้คุยกับเธอเลย6เดือนเพราะตอนนั้นปิดเทอมเข้าอาเซียน ผมกับเธอกลับมาคุยกันช่วงเปิดเทอมปี3 ช่วงจะสอบกลางภาค ตอนนั้นผมก้ออีกนั่นแหละที่ทักไปก่อน แต่ตอนนี้เธอถามคำตอบคำ แต่ว่าผมชวนไปไหนก้อไปนะ จนคิดว่ารอบนี้น่าจะใจอ่อนบ้างละน้าาเลยถามไปตรงๆเลยว่า"เป็นแฟนกันนะ" สรุปสุดท้ายก้แห้วตามละเบียบ ตอนนี้เพื่อนสนิทผมก้อถาม"...บ้ารึเปล่ารักผู้หญิงคนเดิมมา3-4ปี เค้าคิดกับ...แค่เพื่อนเท่านั้นแหละใครก้ดูออก"ผมเลยตอบกลับไปว่า"...ก้รู้อยู่แล้วหละ แต่ตอนนี้...ยังตัดใจไม่ได้" เพื่อนก้บอกเอาที่สบายใจ...เลย
คำสนทนาหลังจากผมบอกเธอไปแล้ว คุยกันในไลน์นะอันนี้
เธอ:เรายังไม่พร้อม ตอนนี้
ผม:ไม่เป็นรัยหรอก เราเข้าใจ
เธอ:อื้ม
จากวันนั้นผมก้ไม่ค่อยได้คุยกับเธอบ่อยแล้ว แต่ก้ยังคุยทุกวัน
ผมนี่บ้ารึเปล่าที่รักผู้หญิงคนแรกคนเดียวคนนี้มาตลอดโดยที่เค้าไม่ได้มองผมเลย
ขอบคุณครับที่นั่งอ่านกันจนจบ