เรื่องเกิดขึ้นเมื่อวานที่เรานัดเจอกัน อยู่ๆเค้าก็บอกว่าอึดอัดไม่ไหวแล้ว แล้วก็ร้องไห้ออกมา 
ตอนแรกเราก็งงว่าเค้าเป็นอะไร เครียดเรื่องงานหรือเปล่า แล้วเค้าก็พูดขึ้นมาว่า..
เค้า: เรามาเป็นเพื่อนกันได้ไหม?
เรา: ทำไม เป็นอะไรเนี่ย??
เค้า: เค้าเคยไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น
เรา: .............
เค้า: เค้าขอโทษ..
เรา: นานแค่ไหนแล้ว
เค้า: ซักพักแล้ว แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
เรา: กี่ครั้ง กับใคร
เค้า: ก็หลายครั้ง กับพี่ที่ทำงาน
เราสั่นทำอะไรไม่ถูก สับสนไปหมด ได้แต่ร้องไห้ เค้าเองก็ร้องไห้ และก็คุยกันต่อไป
เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่ ม.5 พอเข้ามหาวิทยาลัยเราก็ไปเรียนที่ต่างจังหวัดส่วนเค้าเรียนอยู่ในกรุงเทพ 
ตอนนี้ก็คบกันมาได้ 7 ปีกว่าๆแล้ว คิดจะสร้างอนาคตร่วมกันมาตลอด ตัวเค้าเองก็พยายามมากๆที่จะสร้างเนื้อสร้างตัวเพื่อที่จะมีอนาคตร่วมกับเรา และเค้าเองก็บอกอยู่เสมอว่า ถ้าไม่มีเราเป็นแรงผลักดัน ก็คงไม่มีเค้าในวันนี้
เค้าเป็นคนเพื่อนเยอะทั้งญและช เป็นคนอัธยาศัยดี จิตใจดี หน้าตารูปร่างไม่ได้ดีมากแต่เรารักที่นิสัยเค้า เค้าไม่เคยทำไม่ดีกับเรา ไม่เคยด่า ว่า หรือพูดให้เสียใจ มีแต่เราที่ชอบเอาแต่ใจ ทำนิสัยไม่ดี เราก็เป็นคนเพื่อนเยอะ ดูดีระดับหนึ่ง มีคนเข้ามาตลอด คุยบ้างแต่ไม่เคยรักคนอื่นนอกจากเค้าและที่ผ่านมาเค้าเองก็ไม่เคยนอกใจ เคยคุยกับผญนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้อะไร อาจเป็นเพราะที่ๆเค้าเรียนมีแต่ผชและมีผญน้อยมาก เค้าไม่เคยปิดบังหรือเก็บความลับกับเราได้เลยสักครั้ง สุดท้ายแล้วเค้าจะต้องสารภาพออกมาเพราะทนไม่ไหว แม้แต่ตอนจะเซอร์ไพรเราก็ไม่เคยปิดเราได้เลย 
พอเค้าเรียนจบก็เริ่มทำงาน แต่เรายังเรียนอยู่(เราเรียน 6 ปีค่ะ) 
แฟนทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งตั้งแต่ต้นปี 57 แล้วเริ่มมีเรื่องแบบนี้ตอนประมาณกลางปี 57 ตอนนั้นเราฝึกงานยุ่งๆอยู่ แฟนเล่าว่าไม่เคยคิดจะทำแบบนี้เลย ครั้งแรกไปส่งพี่เค้าที่บ้านตามมารยาท แล้วเค้าก็ชวนไปโรงแรม ด้วยอารมชั่ววูบิยากรู้อยากลองก็เลยพากันไป พอมีครั้งแรกกลับมาที่บ้าน(เค้าอยู่บ้านกับพ่อแม่ในกรุงเทพ)ก็ร้องไห้เสียใจมากที่ทำผิดต่อเรา ครั้งต่อมาพี่คนนั้นชวนก็ไปบ้างปฏิเสธบ้าง และยอมรับผิดว่าตัวเองแย่จริงๆที่ทำลงไป มันผ่านมาแล้วแก้อะไรไม่ได้ และเค้าเองก็ไม่มีหน้ามาคบกับเราแล้ว
เรากับแฟนไม่เคยมีอะไรกัน และยังไม่เคยด้วยกันทั้งคู่ ก็มีนัวเนียบ้างแต่เราขอไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าจะไม่ทำแบบนี้ ที่บ้านดุไม่ให้มีแฟนและถือเรื่องนี้มาก ทำให้เรารู้สึกว่าเพราะเราเองหรือเปล่าที่ทำหน้าที่ได้ไม่ดี ให้สิ่งนี้กับเค้าไม่ได้ เค้าถึงเป็นแบบนี้
ปลายปี 57 เรามาทำงานที่กรุงเทพ(ตอนนั่นเรายังไม่รู้) เค้าทำดีกับเรามาก รับส่ง กินข้าว พาไปเที่ยว ครั้งนึงเคยไปกับบริษัทเจอพี่คนนั้น เราก็รู้สึกแปลก พี่คนนั้นไม่กล้าสบตาเรา แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร แฟนเราดูแลเราดีมาก พาไปกินข้าวกับที่บ้าน จะยุ่งแค่ไหนก็พยายามมาหา และยังคงเป็นเหมือนเดิมไม่ล่วงเกินหรือทำอะไรไม่ดีกับเรา(ทั้งๆที่ทำได้) ตอนหลังพอเรารู้เรื่องเราถามแฟนว่า ตอนนั้นทำไมไม่ทำ ก็ทำเป็นแล้วไม่ใช่หรอ? แฟนเราตอบว่าไม่อยากทำร้ายและที่รักเราไม่ใช่เพราะต้องการอะไรแบบนี้ และหลังจากเรามากรุงเทพก็ไม่เคยมีอะไรอีกเลย
ตอนนี้ความคิดในหัวสับสนวนเวียนไปหมด สลับกันไปมาแบบนี้.. 
- เราดูออกว่าเค้าเสียใจจริงๆและเค้าก็ไม่อยากปิดเราทั้งๆที่ไม่บอกเราเราก็ไม่มีทางรู้ 
/ แต่เค้าก็ทำหลายครั้งมันไม่ใช่การพลาดแค่ครั้งเดียว มันหลายครั้งเกือบสิบครั้ง
- เราเองก็ผิดอยู่ส่วนหนึ่งที่เราให้เค้าไม่ได้
/ แต่ถ้ารักกันจริงก็ไม่ควรจะทำแบบนี้ เราเคยตกลงกันไว้แล้วว่าถ้าจะมีคนอื่นก็เลิกกันก่อน อย่างน้อยมาบอกเลิกกันก่อนก็ยังดี
- เราดูออกว่าผญคนนั้นเป็นยังไง ดูดี คนจีบเยอะเจ้าชู้ ที่แฟนบอกว่าผญชวนเราคิดว่าจริงนะ เราว่าเราดูคนออกระดับหนึ่ง ผญคนนั้นมีลักษณะนี้จริงๆตอนนั้นพี่คนนี้ไม่มีแฟน ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นแฟนเรา แต่ก็อยากได้ อยากเอาชนะ
/ ถึงแฟนเราจะไม่เคยเป็นคนชวนก่อน ถึงจะบอกว่าอารมณ์ชั่ววูบ แต่มันก็หลายครั้งเกินไปไหม เพราะอยาก ต้องการ เพราะเป็นของฟรีใครๆก็ต้องเอางั้นหรอ ผชเป็นแบบนี้กันหมดเลยหรอ ถึงไม่รักไม่ชอบก็ทำได้หรอ
- เรารู้สึกได้ว่าที่แฟนเราไม่ทำกับเรา ทั้งๆที่ทำได้ เพราะให้เกียรติและอยากทะนุถนอมเรา มันเป็นแบบนี้มาตลอด ทั้งๆที่เค้าอยากทำแต่เค้าจะหยุดและพยายามยับยั้งมันได้ทุกครั้ง
/ หรือเพราะเค้าไม่อยากมีปัญหา ไม่อยากรับผิดชอบ ไม่ให้ก็ไม่เอา อะไรประมาณนั้น
- ตอนนี้เค้าหยุดแล้วตั้งแต่เรามากรุงเทพและกำลังลาออกจากงาน ส่วนหนึ่งเพราะเรื่องนี้ เค้าอยากจะหยุดเรื่องนี้และเริ่มต้นใหม่
/ แต่ที่เค้าหยุดก็อาจเป็นเพราะพี่คนนั้นไปมีแฟนหรือเปล่า เราจะรู้ได้ยังไงว่ามันเป็นยังไงกันแน่
- เค้าพยายามจะสร้างอนาคตกับเรามาตลอด พยายามพัฒนาตัวเองให้รับผิดชอบเราได้ทั้งๆที่เมื่อก่อนเค้าทำอะไรไม่เป็นเลย ตั้งแต่เค้าทำงานก็เป็นคนจ่ายและซื้อของให้เราเยอะแยะ ถามตลอดว่าเงินพอใช้ไหม (เมื่อก่อนตอนเรียนเราไม่เคยยอมให้เค้าออกให้เพราะเราถือว่าอายุเท่ากัน เงินก็มาจากพ่อแม่เหมือนกัน) เค้าไม่เคยหวงหรือเกี่ยงเราเลยซักครั้ง ทั้งๆที่เค้าเองก็ไม่ได้มีเงินมาก
/ ถึงจะบอกว่าพยายามสร้างอนาคตกับเรายังไง แต่ถ้าทำแบบนี้ อนาคตที่คิดไว้มันจะมีจริงหรอ คิดว่าเราจะรับได้หรอ
.......
.........
คือคิดวนเวียนแบบนี้ทั้งคืนนอนไม่ได้เลย เราไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี จะให้อภัย ลืมให้หมดทุกอย่างเพราะมันผ่านมาแล้วทำอะไรไม่ได้ แล้วมาเริ่มต้นกันใหม่ หรือ ตัดเค้าออกไปจากชีวิต รอใครสักคนที่รักและจริงใจกับเราจริงๆ แต่ก็ไม่รู้ว่ามีจริงไหมนะ..
ตอนนี้สับสนมากตัดสินใจไม่ได้เลย ขอความคิดเห็นทั้งหญิงและชายเลยนะคะ ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ																															
						 
												
						
					
แฟนสารภาพว่าเคยมีอะไรกับผู้หญิงอื่นระหว่างที่คบกัน..
ตอนแรกเราก็งงว่าเค้าเป็นอะไร เครียดเรื่องงานหรือเปล่า แล้วเค้าก็พูดขึ้นมาว่า..
เค้า: เรามาเป็นเพื่อนกันได้ไหม?
เรา: ทำไม เป็นอะไรเนี่ย??
เค้า: เค้าเคยไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น
เรา: .............
เค้า: เค้าขอโทษ..
เรา: นานแค่ไหนแล้ว
เค้า: ซักพักแล้ว แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
เรา: กี่ครั้ง กับใคร
เค้า: ก็หลายครั้ง กับพี่ที่ทำงาน
เราสั่นทำอะไรไม่ถูก สับสนไปหมด ได้แต่ร้องไห้ เค้าเองก็ร้องไห้ และก็คุยกันต่อไป
เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่ ม.5 พอเข้ามหาวิทยาลัยเราก็ไปเรียนที่ต่างจังหวัดส่วนเค้าเรียนอยู่ในกรุงเทพ
ตอนนี้ก็คบกันมาได้ 7 ปีกว่าๆแล้ว คิดจะสร้างอนาคตร่วมกันมาตลอด ตัวเค้าเองก็พยายามมากๆที่จะสร้างเนื้อสร้างตัวเพื่อที่จะมีอนาคตร่วมกับเรา และเค้าเองก็บอกอยู่เสมอว่า ถ้าไม่มีเราเป็นแรงผลักดัน ก็คงไม่มีเค้าในวันนี้
เค้าเป็นคนเพื่อนเยอะทั้งญและช เป็นคนอัธยาศัยดี จิตใจดี หน้าตารูปร่างไม่ได้ดีมากแต่เรารักที่นิสัยเค้า เค้าไม่เคยทำไม่ดีกับเรา ไม่เคยด่า ว่า หรือพูดให้เสียใจ มีแต่เราที่ชอบเอาแต่ใจ ทำนิสัยไม่ดี เราก็เป็นคนเพื่อนเยอะ ดูดีระดับหนึ่ง มีคนเข้ามาตลอด คุยบ้างแต่ไม่เคยรักคนอื่นนอกจากเค้าและที่ผ่านมาเค้าเองก็ไม่เคยนอกใจ เคยคุยกับผญนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้อะไร อาจเป็นเพราะที่ๆเค้าเรียนมีแต่ผชและมีผญน้อยมาก เค้าไม่เคยปิดบังหรือเก็บความลับกับเราได้เลยสักครั้ง สุดท้ายแล้วเค้าจะต้องสารภาพออกมาเพราะทนไม่ไหว แม้แต่ตอนจะเซอร์ไพรเราก็ไม่เคยปิดเราได้เลย
พอเค้าเรียนจบก็เริ่มทำงาน แต่เรายังเรียนอยู่(เราเรียน 6 ปีค่ะ)
แฟนทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งตั้งแต่ต้นปี 57 แล้วเริ่มมีเรื่องแบบนี้ตอนประมาณกลางปี 57 ตอนนั้นเราฝึกงานยุ่งๆอยู่ แฟนเล่าว่าไม่เคยคิดจะทำแบบนี้เลย ครั้งแรกไปส่งพี่เค้าที่บ้านตามมารยาท แล้วเค้าก็ชวนไปโรงแรม ด้วยอารมชั่ววูบิยากรู้อยากลองก็เลยพากันไป พอมีครั้งแรกกลับมาที่บ้าน(เค้าอยู่บ้านกับพ่อแม่ในกรุงเทพ)ก็ร้องไห้เสียใจมากที่ทำผิดต่อเรา ครั้งต่อมาพี่คนนั้นชวนก็ไปบ้างปฏิเสธบ้าง และยอมรับผิดว่าตัวเองแย่จริงๆที่ทำลงไป มันผ่านมาแล้วแก้อะไรไม่ได้ และเค้าเองก็ไม่มีหน้ามาคบกับเราแล้ว
เรากับแฟนไม่เคยมีอะไรกัน และยังไม่เคยด้วยกันทั้งคู่ ก็มีนัวเนียบ้างแต่เราขอไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าจะไม่ทำแบบนี้ ที่บ้านดุไม่ให้มีแฟนและถือเรื่องนี้มาก ทำให้เรารู้สึกว่าเพราะเราเองหรือเปล่าที่ทำหน้าที่ได้ไม่ดี ให้สิ่งนี้กับเค้าไม่ได้ เค้าถึงเป็นแบบนี้
ปลายปี 57 เรามาทำงานที่กรุงเทพ(ตอนนั่นเรายังไม่รู้) เค้าทำดีกับเรามาก รับส่ง กินข้าว พาไปเที่ยว ครั้งนึงเคยไปกับบริษัทเจอพี่คนนั้น เราก็รู้สึกแปลก พี่คนนั้นไม่กล้าสบตาเรา แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร แฟนเราดูแลเราดีมาก พาไปกินข้าวกับที่บ้าน จะยุ่งแค่ไหนก็พยายามมาหา และยังคงเป็นเหมือนเดิมไม่ล่วงเกินหรือทำอะไรไม่ดีกับเรา(ทั้งๆที่ทำได้) ตอนหลังพอเรารู้เรื่องเราถามแฟนว่า ตอนนั้นทำไมไม่ทำ ก็ทำเป็นแล้วไม่ใช่หรอ? แฟนเราตอบว่าไม่อยากทำร้ายและที่รักเราไม่ใช่เพราะต้องการอะไรแบบนี้ และหลังจากเรามากรุงเทพก็ไม่เคยมีอะไรอีกเลย
ตอนนี้ความคิดในหัวสับสนวนเวียนไปหมด สลับกันไปมาแบบนี้..
- เราดูออกว่าเค้าเสียใจจริงๆและเค้าก็ไม่อยากปิดเราทั้งๆที่ไม่บอกเราเราก็ไม่มีทางรู้
/ แต่เค้าก็ทำหลายครั้งมันไม่ใช่การพลาดแค่ครั้งเดียว มันหลายครั้งเกือบสิบครั้ง
- เราเองก็ผิดอยู่ส่วนหนึ่งที่เราให้เค้าไม่ได้
/ แต่ถ้ารักกันจริงก็ไม่ควรจะทำแบบนี้ เราเคยตกลงกันไว้แล้วว่าถ้าจะมีคนอื่นก็เลิกกันก่อน อย่างน้อยมาบอกเลิกกันก่อนก็ยังดี
- เราดูออกว่าผญคนนั้นเป็นยังไง ดูดี คนจีบเยอะเจ้าชู้ ที่แฟนบอกว่าผญชวนเราคิดว่าจริงนะ เราว่าเราดูคนออกระดับหนึ่ง ผญคนนั้นมีลักษณะนี้จริงๆตอนนั้นพี่คนนี้ไม่มีแฟน ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นแฟนเรา แต่ก็อยากได้ อยากเอาชนะ
/ ถึงแฟนเราจะไม่เคยเป็นคนชวนก่อน ถึงจะบอกว่าอารมณ์ชั่ววูบ แต่มันก็หลายครั้งเกินไปไหม เพราะอยาก ต้องการ เพราะเป็นของฟรีใครๆก็ต้องเอางั้นหรอ ผชเป็นแบบนี้กันหมดเลยหรอ ถึงไม่รักไม่ชอบก็ทำได้หรอ
- เรารู้สึกได้ว่าที่แฟนเราไม่ทำกับเรา ทั้งๆที่ทำได้ เพราะให้เกียรติและอยากทะนุถนอมเรา มันเป็นแบบนี้มาตลอด ทั้งๆที่เค้าอยากทำแต่เค้าจะหยุดและพยายามยับยั้งมันได้ทุกครั้ง
/ หรือเพราะเค้าไม่อยากมีปัญหา ไม่อยากรับผิดชอบ ไม่ให้ก็ไม่เอา อะไรประมาณนั้น
- ตอนนี้เค้าหยุดแล้วตั้งแต่เรามากรุงเทพและกำลังลาออกจากงาน ส่วนหนึ่งเพราะเรื่องนี้ เค้าอยากจะหยุดเรื่องนี้และเริ่มต้นใหม่
/ แต่ที่เค้าหยุดก็อาจเป็นเพราะพี่คนนั้นไปมีแฟนหรือเปล่า เราจะรู้ได้ยังไงว่ามันเป็นยังไงกันแน่
- เค้าพยายามจะสร้างอนาคตกับเรามาตลอด พยายามพัฒนาตัวเองให้รับผิดชอบเราได้ทั้งๆที่เมื่อก่อนเค้าทำอะไรไม่เป็นเลย ตั้งแต่เค้าทำงานก็เป็นคนจ่ายและซื้อของให้เราเยอะแยะ ถามตลอดว่าเงินพอใช้ไหม (เมื่อก่อนตอนเรียนเราไม่เคยยอมให้เค้าออกให้เพราะเราถือว่าอายุเท่ากัน เงินก็มาจากพ่อแม่เหมือนกัน) เค้าไม่เคยหวงหรือเกี่ยงเราเลยซักครั้ง ทั้งๆที่เค้าเองก็ไม่ได้มีเงินมาก
/ ถึงจะบอกว่าพยายามสร้างอนาคตกับเรายังไง แต่ถ้าทำแบบนี้ อนาคตที่คิดไว้มันจะมีจริงหรอ คิดว่าเราจะรับได้หรอ
.......
.........
คือคิดวนเวียนแบบนี้ทั้งคืนนอนไม่ได้เลย เราไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี จะให้อภัย ลืมให้หมดทุกอย่างเพราะมันผ่านมาแล้วทำอะไรไม่ได้ แล้วมาเริ่มต้นกันใหม่ หรือ ตัดเค้าออกไปจากชีวิต รอใครสักคนที่รักและจริงใจกับเราจริงๆ แต่ก็ไม่รู้ว่ามีจริงไหมนะ..
ตอนนี้สับสนมากตัดสินใจไม่ได้เลย ขอความคิดเห็นทั้งหญิงและชายเลยนะคะ ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหมคะ