กระทู้แรกของเราเลยน่ะ ผิดถูกยังไงขอ อภัยด้วย...
เข้าเรื่อนเลยดีกว่า.....
เราคบกับแฟนมาประมาณปีกว่าๆแล้ว แฟนเราเขาอายุมากกว่า 10ปี จบป.โท เงินเดือนประมาณ 20,000-50,000 บ.แฟนเราก็มาคุยเรื่องแต่งกับพ่อแม่เราไว้ก่อนแล้ว ก็ว่าจะช่วยกันเก็บตังสัก2-3ปีแล้วค่อยแต่ง แต่เราดันมาท้องชะก่อน เราก็บอกพ่อแม่เราน่ะ ท่านรับรู้และก็ไม่ว่าอะไรมาก แฟนเราก็บอกว่าแต่งงานเลยแต่ผมคงมีแค่พอจัดงานเล็กและค่าสินสอดประมาณ 30,000-40,000 บ.แต่แม่เราบอกว่ารอคลอดลูกก่อนแล้วค่อยแต่งงานกันก็ได้. แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่คิด พอเราท้องก็ย้ายมาอยู่กับแฟน เพราะแม่เราอยากให้แฟนรับผิดชอบเรื่องทำเราท้องนั้นแหละแฟนเราก็รับผิดชอบทุกอย่างน่ะ ฝากท้องก็ฝากพิเศษ ดูแลเราตลอด อยากกินไรก็หามาให้อีกอย่างอยู่ด้วยกันตลอดเพราะแฟนเราประกอบอาชีพอิสระน่ะ เลยมีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะเลย พ่อแม่เราจะมาเยี่ยมเดือนละ 2 ครั้ง ก็เห็นว่าทางบ้านเราคงไม่รังเกียจอะไรแฟนเราหรอก
......
......
พอเวลาผ่านไป เราคลอดลูกแล้ว ก็มาคุยกันเรื่องแต่งงาน OMG แม่เราเรียกค่าสินสอดได้....มากๆ (เงินสด 2 ล้าน ทอง 9 บ. ) ขนาดเราฟังตอนแรกนึกว่าแม่พูดเล่นใช่ป่ะ (คิดในใจ: ใครมันจะเอาตูว่ะนี้ แม่น่ะแม่เรียกค่าสินสอดกะไม่ให้มีใครมาขอหนูเลยใช่ไหมนี้) แฟนเรานี้น่าซีดไปเลย แต่ก็บอกว่าถ้าค่าสินสิดประมาณนี้ก็รออีก 3-4 ปีได้ครับ ผมคงหาได้เงินเยอะขนาดนั้น 4-5 วันไม่ทันหรอกครับ แม่เราโกรธมากที่แฟนเราพูดอย่างนั้นออกมา ก็บอกว่าไงก็อย่ามีลูกมีเมียเลยไหม ตั้งแต่วันนั้นมาเราก็อยู่บ้านแม่เลี้ยงลูก พอลูกเราได้ 1 เดือนแม่เราก็ให้เราออกไปทำงาน เดี๋ยวหลานเขาจะเลี้ยงเอง ขอบอกว่ามันทรมารยังไงก็ไม่รุ้เราผ่าคลอดลูกด้วย เดือนเดียวก็ให้ออกไปหางานทำล่ะ ยอมรับว่าแผลผ่ายังไม่หายดีเลย แต่ก็ต้องไป เผื่อว่าจะไม่เป็นภาระของแม่มาก (แต่แฟนเราก๋ยังโอนตังค่าของลูก ค่ากินอยู่ของเราอยู่น่ะ แต่เขาไม่กล้าเข้ามาที่บ้าน) ตอนอยู่บ้านก็คุยแฟนทางโทรศัพท์บ้าง Facebook บ้าง line บ้าง พอทำงานก็ไม่ค่อยได้คุย กับแฟนเท่าไรนี้คงเป็นเหตุผลที่แม่อยากให้เรามาทำงานล่ะมั่ง
....
.....
ตั้งแต่ทำงานช่วงเช้าให้นมลูกก่อนไปทำงาน พอกลับจากทำงานก็มาเลี้ยงลูก ไอ้ตอนเลี้ยงลูกก็ไม่เท่าไรหรอก พอเราคุยกะแฟนเราแค่นั้นแหละ แม่เรานี้ ด่า ด่า ด่า ด่าๆๆๆๆๆๆ ว่าโน่น ว่านี้ จนแฟนเราหยุดคุยกะเราแล้ว แม่เราก็ยังด่าๆๆๆ จนกว่าจะพอใจเขาแหละ เราก็ไม่อะไรหรอกน่ะ ก็แม่เรานี้ พอผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆเราก็ทนไม่ไหวแล้วค่ะ ไอ้ด่าเราก็เครียดอยู่แล้ว ไหนจะงานอีก งานที่เราทำมันเป็นเวร เลิกไม่เป็นเวลาแถมไม่ได้หยุดอีกต่างหาก คืนก่อนที่เราจะหนีมาอยู่กะแฟนเราก็มาโดยแม่ทั้งตบทั้งตี ด่าประจาน เลยคิดว่าหนีดีกว่า ตอนนั้นมีตังติดตัว 100 เดียวเอง (เงินเดือนออกให้แม่หมด ได้ตังไปทำงานวันละ 100) เรานัดเจอกะแฟนให้เขามารับ พ่อแม่เราไม่ได้ตามหรอกน่ะ แต่ก็ฝากคนอื่นมาด่า เราก็รู้น่ะที่เราทำมันผิดน่ะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง เราก็ไมอยากเป็นลูกเนรคุณขนาดนี้หรอก ตอนนี้ลูกเราก็ประมาณ 5 เดือนแล้ว เราก็คุยปกติกะพ่อแม่น่ะ แต่ห้ามพูดอะไรเกี่ยวกะแฟนเราเด็ดขาด เรานี้กลุ้มเลย อนาคตจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ จะทำยังไงให้พ่อแม่ยอมรับในตัวแฟนดีค่ะ ¥¥
ทำอย่างไง เมื่อแม่เราไม่ชอบแฟนเรา คนกลางอย่างเค้านี้เครียดๆ...
เข้าเรื่อนเลยดีกว่า.....
เราคบกับแฟนมาประมาณปีกว่าๆแล้ว แฟนเราเขาอายุมากกว่า 10ปี จบป.โท เงินเดือนประมาณ 20,000-50,000 บ.แฟนเราก็มาคุยเรื่องแต่งกับพ่อแม่เราไว้ก่อนแล้ว ก็ว่าจะช่วยกันเก็บตังสัก2-3ปีแล้วค่อยแต่ง แต่เราดันมาท้องชะก่อน เราก็บอกพ่อแม่เราน่ะ ท่านรับรู้และก็ไม่ว่าอะไรมาก แฟนเราก็บอกว่าแต่งงานเลยแต่ผมคงมีแค่พอจัดงานเล็กและค่าสินสอดประมาณ 30,000-40,000 บ.แต่แม่เราบอกว่ารอคลอดลูกก่อนแล้วค่อยแต่งงานกันก็ได้. แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่คิด พอเราท้องก็ย้ายมาอยู่กับแฟน เพราะแม่เราอยากให้แฟนรับผิดชอบเรื่องทำเราท้องนั้นแหละแฟนเราก็รับผิดชอบทุกอย่างน่ะ ฝากท้องก็ฝากพิเศษ ดูแลเราตลอด อยากกินไรก็หามาให้อีกอย่างอยู่ด้วยกันตลอดเพราะแฟนเราประกอบอาชีพอิสระน่ะ เลยมีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะเลย พ่อแม่เราจะมาเยี่ยมเดือนละ 2 ครั้ง ก็เห็นว่าทางบ้านเราคงไม่รังเกียจอะไรแฟนเราหรอก
......
......
พอเวลาผ่านไป เราคลอดลูกแล้ว ก็มาคุยกันเรื่องแต่งงาน OMG แม่เราเรียกค่าสินสอดได้....มากๆ (เงินสด 2 ล้าน ทอง 9 บ. ) ขนาดเราฟังตอนแรกนึกว่าแม่พูดเล่นใช่ป่ะ (คิดในใจ: ใครมันจะเอาตูว่ะนี้ แม่น่ะแม่เรียกค่าสินสอดกะไม่ให้มีใครมาขอหนูเลยใช่ไหมนี้) แฟนเรานี้น่าซีดไปเลย แต่ก็บอกว่าถ้าค่าสินสิดประมาณนี้ก็รออีก 3-4 ปีได้ครับ ผมคงหาได้เงินเยอะขนาดนั้น 4-5 วันไม่ทันหรอกครับ แม่เราโกรธมากที่แฟนเราพูดอย่างนั้นออกมา ก็บอกว่าไงก็อย่ามีลูกมีเมียเลยไหม ตั้งแต่วันนั้นมาเราก็อยู่บ้านแม่เลี้ยงลูก พอลูกเราได้ 1 เดือนแม่เราก็ให้เราออกไปทำงาน เดี๋ยวหลานเขาจะเลี้ยงเอง ขอบอกว่ามันทรมารยังไงก็ไม่รุ้เราผ่าคลอดลูกด้วย เดือนเดียวก็ให้ออกไปหางานทำล่ะ ยอมรับว่าแผลผ่ายังไม่หายดีเลย แต่ก็ต้องไป เผื่อว่าจะไม่เป็นภาระของแม่มาก (แต่แฟนเราก๋ยังโอนตังค่าของลูก ค่ากินอยู่ของเราอยู่น่ะ แต่เขาไม่กล้าเข้ามาที่บ้าน) ตอนอยู่บ้านก็คุยแฟนทางโทรศัพท์บ้าง Facebook บ้าง line บ้าง พอทำงานก็ไม่ค่อยได้คุย กับแฟนเท่าไรนี้คงเป็นเหตุผลที่แม่อยากให้เรามาทำงานล่ะมั่ง
....
.....
ตั้งแต่ทำงานช่วงเช้าให้นมลูกก่อนไปทำงาน พอกลับจากทำงานก็มาเลี้ยงลูก ไอ้ตอนเลี้ยงลูกก็ไม่เท่าไรหรอก พอเราคุยกะแฟนเราแค่นั้นแหละ แม่เรานี้ ด่า ด่า ด่า ด่าๆๆๆๆๆๆ ว่าโน่น ว่านี้ จนแฟนเราหยุดคุยกะเราแล้ว แม่เราก็ยังด่าๆๆๆ จนกว่าจะพอใจเขาแหละ เราก็ไม่อะไรหรอกน่ะ ก็แม่เรานี้ พอผ่านไปประมาณเดือนกว่าๆเราก็ทนไม่ไหวแล้วค่ะ ไอ้ด่าเราก็เครียดอยู่แล้ว ไหนจะงานอีก งานที่เราทำมันเป็นเวร เลิกไม่เป็นเวลาแถมไม่ได้หยุดอีกต่างหาก คืนก่อนที่เราจะหนีมาอยู่กะแฟนเราก็มาโดยแม่ทั้งตบทั้งตี ด่าประจาน เลยคิดว่าหนีดีกว่า ตอนนั้นมีตังติดตัว 100 เดียวเอง (เงินเดือนออกให้แม่หมด ได้ตังไปทำงานวันละ 100) เรานัดเจอกะแฟนให้เขามารับ พ่อแม่เราไม่ได้ตามหรอกน่ะ แต่ก็ฝากคนอื่นมาด่า เราก็รู้น่ะที่เราทำมันผิดน่ะ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง เราก็ไมอยากเป็นลูกเนรคุณขนาดนี้หรอก ตอนนี้ลูกเราก็ประมาณ 5 เดือนแล้ว เราก็คุยปกติกะพ่อแม่น่ะ แต่ห้ามพูดอะไรเกี่ยวกะแฟนเราเด็ดขาด เรานี้กลุ้มเลย อนาคตจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ จะทำยังไงให้พ่อแม่ยอมรับในตัวแฟนดีค่ะ ¥¥