คุณเคยคิดบ้างไหมว่าระบบเศรษฐกิจของโลกเราเหมือนไม่ได้ออกแบบให้ใช้ได้อย่างถาวร

ตั้งขอสังเกตุถึงการที่เราแปลค่าสรรพสิ่งต่างๆเป็นมูลค่าขึ้นมาและมูลค่านั้นสร้างมูลค่าให้ตัวมันเองโดยที่ไม่ได้อิงจากสรรพสิ่งที่ไปอ้างอิงมาสร้างมูลค่าเลย. ถ้าเป็นแบบนี้อัตราเงินเฟ้อ จะไปสิ้นสุดกันที่ไหนครับ ยิ่งนานวันยิ่งมีแต่มูลค่าที่สร้างมูลค่าใหม่เอง โดยในโลกใบนี้สิ่งต่างๆที่เราไปตั้งค่าก็มีเท่าเดิมหรือมีขึ้นมากกว่าเดิมไม่มากแต่มูลค่าไปไวมาก. ทิศทางแบบนี้ ทำให้เกิดกลยุธคิวอีโน่นนี่ ออีกหน่อยสูงสุดจะกลับสู่สามัญไหมครับเอาเกลือไปแลกข้าวเอามะพร้าวไปแลกแตงโม.