[CR] เสียความรู้สึกจากแสมสาร ... แต่ได้ความมันส์ ความรู้สึกดีๆ อย่างไม่คาดคิด!

สำหรับรีวิวนี้เป็นรีวิวแรกที่เขียนลง Pantip อยากบอกเล่าเรื่องราวที่ได้เจอะเจอกับความตั้งใจที่จะไปเกาะแสมสาร
แต่ทุกอย่างกลับหักมุม!



ด้วยความที่ใฝ่ฝันว่าอยากดำน้ำ ชมหมู่มวลปลา ปะการังแบบสวยๆ
วันหยุดก็มีเพียง 2 วัน เสาร์-อาทิตย์ จะไปดำน้ำยันภาคใต้คงไม่ไหว
เฮ้ย ! รีวิวPantipมาตรึม เกาะแสมสาร เกาะขาม ที่สำคัญ! สัตหีบนี้เองใกล้เพียงอึดใจ ด้วยระยะเวลา ไม่ถึง 3 ชั่วโมง
ว่าแล้วอย่ารอช้า เสิดหาข้อมูล .... จะแสมสาร หรือขามดี
ตกลงกับผู้ร่วมทริปครั้งนี้ว่า แสมสารละกัน เพราะเกาะขามจะมีโขดหินเยอะ มนุษย์ซุ่มซ่ามคงไม่เหมาะสักเท่าไหร่
หลังจากนั้นลองโทรไปหาที่เบอร์สำหรับสอบถามข้อมูล ได้ความว่าไม่รับจอง ต้อง Walk-in โอเค ! ว่าแล้วก็ลุย



วันเสาร์ที่ 14 มีนาคม มาถึง ...
ออกเดินทางกันโดย รถตู้ บขส. เพชรรุ่งเรือง ที่ได้เสิดหามาเป็นอย่างดีว่าขับดี สุภาพ
แพลนที่วางกันไว้คือ ขึ้นรถตู้ให้ทัน เวลา 04.40 น.
04.30 ขณะนั้นกำลังอยู่บนแท็กซี่ อีกนิดนึงจะถึงแล้ว
โทรถามท่ารถ ปรากฏว่า รถออกก่อนเวลาไปสักครู่แล้ว คนเต็มจึงออก

โอเค..ไม่เป็นไร ... เที่ยวถัดไปก็ได้
จึงให้เพื่อนที่ถึงท่ารถก่อนนั้น ซื้อตั๋วรอบถัดไปไว้ให้
ปรากฏว่า ... เพื่อนเจ้ากรรมดันมาหลอกว่า รถรอบนี้คนจะเต็มแล้ว รถจะออกแล้ว
วิ่งสิครับ เอ๋วิ่ง .... ไปก็ไม่เคยไป เน้นถามเน้นมั่วกันไป
ไปถึงท่ารถ ปรากฏว่า "อ้ายมาสี่คนค๊า"
นั่ง รอ ร๊อ รอเวลา ...ทั้งคันมีกันประมาณ 10 คน ยังไม่เต็มรถ...  
05.10 น. ตรงเวลาเป๊ะ รถเริ่มถอย มุ่งหน้าสู่สัตหีบ จุดหมายของเราทริปนี้

อย่าถามว่าระหว่างทางเป็นอย่างไร? มนุษย์ 4 คนนี้ ค่อยๆสลบไปทีละคนตั้งแต่ล้อเริ่มหมุน
แต่ในการหลับไหลครั้งนี้ สัมผัสได้ถึงพลังงานความเย็นยะเยือก เย็นมาก นี่นึกว่าตัวเองเป็นพรานทะเลแช่แข็ง
เดินทางได้สักประมาณชั่วโมง ก็ได้ยินเสียงคนขับ แจ้งผู้โดยสารว่าให้อยากเข้าห้องน้ำสามารถลงไปเข้าได้นะครับ
ซึ่ง ณ จุดนั้น เมื่อได้ยิน ก็หลับต่อ ....
และแล้ว 07.40 น. เราก็มาถึง กม.10 ประโยคยอดฮิตในเวลานั้นคือ ... ที่ไหน แล้วไปยังไงต่อ จะทันไหม ?

(เสมือน)ว่าโชคดี หันไปเจอวินมอเตอร์ไซค์ เหลืออยู่ 4 คันพอดีเป๊ะ
มอเตอร์ไซต์ชาย : ทำท่า ยกนิ้ว 1 นิ้ว สื่อความหมายว่า 1 คันใช่ไหม
มนุษย์เพื่อนสาว : ชูมืออย่างมั่นใจ จัดไป 4 นิ้ว สื่อความหมายว่า 4 คัน
2 คันแรกสตารท์เตรียมพร้อม
มนุษย์เพื่อนสาว : เขาหมาจอเท่าไหรค่ะพี่
มอเตอร์ไซต์ชาย : 120 บาท
มนุษย์เพื่อนสาว : ห่ะ ! ลดได้ไหมพี่
มอเตอร์ไซต์ชาย : เอาเท่าไหร่?
มนุษย์เพื่อนสาว : 50 บาท เห็นคนที่เคยมาบอกไว้ (ก็เคยอ่านจากพันทิปมัน 50 นี่หน่า)

และแล้ว...
ความโชคดีของจริงมา รถสองแถวมาจอดตรงหน้าได้ทันถ่วงที
มนุษย์เพื่อนชายอีกคนวิ่งไปหาคุณลุงบนรถสองแถว ลุงผ่านเขาหมาจอไหมครับ?
คุณลุงรถสองแถว : ขึ้นเลยๆ (พร้อมหันไปบ๊ายบายวินมอเตอร์ไซค์อย่างผู้ได้รับชัย 55555)



ระหว่างทางก็ค่อนข้างไกลนะ คือนั่งนึกภาพมาถ้ามามอเตอรไซค์นี่หัวไม่พันกันเป็นเกลียวเลยหรอ
นั่งไปเรื่อยๆ กลิ่นปลาสลิดเอ่ย หมูปิ้งเอย หิ๊วหิว
แต่จุดหมายอยู่ข้างหน้า ....  อดทนค่ะลูก อย่าพึ่งร้องค่ะลูก
ใช้เวลาเดินทาง จากรถสองแถวสู่ที่ซื้อตั๋วประมาณ 20 นาที

เมื่อถึงสถานที่ซื้อตั๋วเวลาก็ประมาณ08.00น. กว่าๆได้ คนก็ค่อนข้างเยอะแล้ว
ไหนจะทัวร์คณะนักศึกษาเอย คนทั่วไปเอย
เห็นแบบนั้นแล้วหญิงสาวสองคนวิ่งกันเท้าลั่น...แต่สุดท้าย หมดพลัง ส่งไม้ต่อให้ชายหนุ่มทั้งสอง
ชายหนุ่มวิ่งเร็วแรง เพื่อตั๋วที่รอคอย...
เมื่อถึงจุดหมายที่รอคอย ... คนเค้ามุ่งอะไรกันนะ
เสียงแว่วๆ ... ตั๋วหมด ห่ะ! ตั๋วหมด หมดตั้งแต่ตี 5 แล้ว
คนเอารองเท้ามาวางจอง แต่ละคนจองกันก็ไม่กี่ใบหรอก 10-20-30 ใบเอง

ความรู้สึกตอนนั้นคือแบบ พัง ! ไหนปลานีโม่ ไหนหมู่มวลปลา ไหนความงามของท้องทะเลที่วาดฝันไว้ในหัว
พร้อมกับคำถามในหัวมาว่า ... มันไม่มีวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้หรอ
แล้วคนที่มาไกลๆ ... ทุกคนตั้งใจที่จะมา ทุกคนพยายามกระตือรือร้นที่จะมาเช้าเพื่อซื้อตั๋วให้ทัน
แต่คนก่อนหน้า เอารองเท้าวางจอง ซื้อที 10 กว่าใบ
มันไม่ได้ผิดที่เค้านะ ทุกคนย่อมมีสิทธิ์ ... แต่มันน่าจะมีแก้ปัญหาที่ดีกว่ารึเปล่า
ถ้าเป็นแบบนี้สู้ให้จองผ่านโทรศัพท์ ผ่านช่องทางต่างๆเลยไม่ดีกว่าเหรอ ?
คนที่อยากไปต้องไม่เสียเวลา ไม่ต้องเสียความรู้สึกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ฝ่ายทางทหารที่รับจองไม่ต้องคอยตอบคำถามสารพัน
เชื่อเถอะ ! ว่ามันมีทางที่ดีกว่าแก้นี้
ในระหว่างที่เค้ากำลังถกเถียงกัน สายตาก็หันไปเห็นข้อความ
ตั้งแต่เมษายนนี้ ราคาจะปรับขึ้น ..