เคยมีแฟนนะตอนสมัยเรียนเค้าอยู๋ปี3ผมก็ปวช3แต่เรื่องเล่าได้เกิดขึ้นตอนที่ผมไปอยู่กรุงเทพ(ผมเป็นคนเชียงใหม่)ตอนคบกันผมยอมทุกยังนะซื้อให้ทุกยังถึงมันจะแพงผมก็ยอมอ่ะเพราะรักเค้าไงแต่บางทีผมก็บอกไปนะว่ามันจำเป็นต่อชีวิตประจำวันไหมบางที่ผมก็ไม่ซื้อให้นะเพราะผมไม่มีตังอ่ะผมก็อยากเก็บตังไปเที่ยวกับเพื่อนๆอ่ะแล้วเรื่องนี้ก็เกิดขึ้นเค้าเริ่มเปลี่ยนแอบคุยกับผู้ชายเฟสหาไลน์หาจนผมทักไปไม่เคยตอบพอเวลานัดกันไปกินข้าวเค้าก็ติดโทรศัพท์เล่นโทรศัพท์ยังเดียวจนไม่สนใจผมก็หึงนะเลยถามคุยกับใครคุยอะไรหนักหน้าเค้าก็อารมณ์เสียใส่ผมอีกผมนี้เงิบเลยครับเหมื่อนจะผิดน้อนัดกันมากินแต่กลับมานั่งคุยกับผู้ชาบแล้วบอกว่าแค่เพื่อนจนเรื่องเล่นผ่านไปนานขึ้นนานขึ้นเค้าเริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้นแล้วข้าวของที่ใช่มีคนซื้อให้พอเวลาถามก็บอกพ่อซื้อให้แม่ซื้อจะบ้าหรอตัวเองของเกือบ7000-8000บาทนะจนถึงวันเกิดผมคือวันที่เสียใจมากที่สุขไหนโลกและอยากฆ่าคุณผู้ชายคนนั้นด้วยวันนั้นผมโทรไปเค้าบอกไม่ว่างทำงานอยู่แต่จริงๆแล้วเค้านั่งอยู่ไหนรถกับผู้ชายคนใหม่ของเค้าแล้วอ่างว่าเป็นเพื่อนแล้วผมกับเค้าก็ได้ทะเลาะกันและแล้วก็สิ้นสุดกับผู้หญิงที่ผมรักเค้าหลอกผมมาด้วยตลอดทั่งๆที่ผมยอมทุกสิ่งทุกยังเพียงแค่เรื่องเงินเห็นเงินดีกว่าตัวผมแต่ต้องนี้ผมสบายใจมีความสุขไมได้คิดถึงอะไรเค้าแล้วครับ
ขอบคุณนะครับที่อ่านเรื่องไรสระของผมแต่ผมอยากให้คนที่มีความรักคิดสะว่าคนเรารักกันดูที่ใจไม่ใช่เงินทองนะครับ
กราบขอบพระคุณครับ...
เงินทำไมได้ทุกยัง!!!
ขอบคุณนะครับที่อ่านเรื่องไรสระของผมแต่ผมอยากให้คนที่มีความรักคิดสะว่าคนเรารักกันดูที่ใจไม่ใช่เงินทองนะครับ
กราบขอบพระคุณครับ...