การแอบชอบรุ่นพี่จะผิดไหม ตอนเวลาผ่านไปกลัวเสียเธอ
เวลาเจอหน้าก็ไม่กล้าทัก เวลาอยากจะคุยด้วยเเต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเริ่มคุยกันในเฟสกับเค้าได้ประมัน 4-5 เดือนกว่าๆล่ะ ก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง ตอนที่คุยกันเเรกๆ พี่เขาก็คุยปกตินะครับ หาเรื่องคุยไปเรื่อยๆ แต่พอหลังๆ เริ่มไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกัน บางทีทักไปทักมา จนผมเป็นคนที่ทักไป พี่คเ้าอยู่ ม.6 ผมอยู่ ม.3 ตอนเเรกๆผมก็คิดว่าผมอายุน้อยกว่าเขาคงไม่ชอบหลอก เเต่ตอนนี้ผมไม่เคยคิดเลยว่าทำไมพี่เขาอายุมากกว่า พี่เขาเป็นคนร่าเริง แต่ผมชอบเขามากเลยครับ ผมยอมทำทุกสิ่งเพื่อพี่เขา เเละตอนที่ผมเจอหน้าเขาอ้ะ ผมชอบนะที่เขายิ้มให้ผมเเต่ผมไม่กล้าเข้าไปทักพี่เขาเลยผมอายเพื่อนของพี่เขาครับ ตอนนั้นผมอยากจะบอกรักเขามากเพราะกลัวว่าจะไม่ได้บอก แต่ผมก็บอกไม่ได้เพราะตอนนั้นผมไม่กล้าพอ ผมเลยจะหาโอกาสบอกเขา ตอนผมเจอหน้าเขาที่ไรผมก็ชอบแอบมองโดยเขาไม่รู้ แต่ที่ผมเห็นเหมือนว่าเขาจะเห็นผม ผมก็เลยไม่กล้ามอง เวลาช่วงนั้นเหมือนผมจะสายเกินไปที่เจอพี่เขาช้าหรอกมั้ง เพราะช่วงนั้นมันใกล้ถึงวัน ปัจฉิม ผมก็เลยมีเวลาไม่มาก ที่จะบอกหรือถามเขาทุกอย่าง มีอยู่ครังนึงผมถามเขว่าพี่มีแฟนไหม เขาก็ตอบกลับมาว่า "ไม่มี" ผมก็เลยคิดว่าผมจะมีโอกาสปล่าวนะที่จะรักเขาได้
พอถึงช่วงวันวาเลนไทน์ ผมก็ขอนัดเขาที่โรงเรียนตอนเช้า ผมบอกเขาว่า มีอะไรจะให้วันวาเลนไทน์ เเละพี่เขาก็มา พอมาถึงวันนั้น ผมเจอหน้าเขาผมรู้สึกเขินมากๆครับ ทำตัวไม่ถูกเลยครับ ผมก็พูดได้เเค่นิดเดียวเเต่ไม่ได้บอกรักเขาเลย เลยให้ช็อกโกเเลตเขาไปเเล้วรีบวิ่งกลับเลย เพราะผมเขินเขามากครับ
ผมเคยถามเขาว่าพี่จบนี่ไปพี่จะไปเรียนไหน เขาบอกว่า ไม่เเน่ใจ ว่าจะเรียนที่ชลบุรีต่อปล่าว หรือไม่เเน่ก็ไปเรียนโคราช ผมตกใจมากถ้าพี่เขาไปเรียนโคราชผมก็จะไม่มีวันเห็นเขาอีกเลย
เเล้วตอนนั้นผมก็บอกเขาว่า ถ้าผมขอคุยด้วยจะได้ไหม คุยกันเเบบทางโทรศัพท์อ่ะครับ พี่เขาก็ให้ผมมาน้ะ พอผมได้มาผมก็คิดว่าผมเป็นคนพิเศษหรือปล่าว หรือว่าพี่เขาไม่อยากปฏิเสธผม ผมก็เลยคิดอันนี้มานานเเล้ว ผมก็โทรหาเขาเกือบจะทุกวัน บางครั้งเขาก็ไม่รับผมเลย ผมก็คิดไปเองมั้งว่า พี่เขาอาจจะเบื่อผมก็ได้ คุยกันทางโทรศัพท์ มันกล้าพูดนะครับ แต่พอเห็นหน้าจิงๆ คุณจะรู้เลยว่ามันไม่ง่ายนะที่จะพูดออกมาเเต่ละคำได้ต่อหน้าคนที่ชอบ
ผมเคยถามเขาว่าถ้าผมชวนไปดูหนังพี่จะไปไหน พี่เขาบอกว่า "ไว้ช่วงปิดเทอมนะ ว่าพี่ว่างวันไหน" ตอนนั้นผมดีใจมากครับ
เเล้วก็ช่วงนั้นจะปัจฉิมเเล้ว ก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆจนถึงวันจิง เขาให้ ม.3 กับ ม.6 ไปชั้นบนสุดของตึก ผมเห็นพี่เขา พี่เขาก็ยิมให้ผมตลอด ผมรู้สึกดีครับ
พอเขาจัดดนตรี ผมเห็นพี่เขาร้องเพลงกับพวกเพื่อนๆเขาสนุกมาก ผมก็ดีใจครับ ผมมองเขาตลอดเวลาเขาทำไร เเล้วพี่เขาก็น่าจะรู้น้ะว่าผมแอบมองเขาอยู่ บอกเลยครับวันนั้นผมมีความสุขครับ ผมไม่อยากจากพี่เขาไปเลย ผมกลัวว่าพี่เขาจะไปเรียนโคราช ผมลองถามเขาดูอีกที่พี่เขาบอกมาว่า พี่เขาได้เรียนโคราชครับ ตอนนั้นผมตกใจมากผมไม่อยากให้พี่เขาไปเลย
มีอยู่ครั้งนึงบางที่มันก็ดูร้ายเเรงกับผม ตอนนั้นผมคุยกับเขา เหมือนว่าผมไปว่าเขาเลย แต่ผมไม่ได้ว่าพี่นะครับ แล้วตอนนั้นพี่เขาก็เงียบ ผมเลยหาวิธีทางที่จะคุยกับเขาให้ได้ แบ้วเขาก็ยอมคุยกับผม ผมก็เลยขอโทษพี่เขาที่มายทำลงไป มายขอโทษนะพี่ จะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจก็ไม่ได้ เพราะมายเป็นคนพิมพ์ไปเองโดยไม่ทันได้คิดอะไรเลย มายขอโทษนะพี่ครับ ตอนนั้นพี่เขาก็ดีกับผมเเล้วพี่เขาดูร่าเริงเหมือนเดิม พี่เขาใจดีมากๆครับ เเล้ววันนั้นที่โรงเรียนจัดไปเที่ยวที่ดรีมเวอ ม.3 กับ ม.6 ผมก็เลยรวบรวมความกล้าเพื่อพูดทุกอยากที่ผมอยากจะพูด พอผ่านมาได้ซักครึ่งวันที่ไปเที่ยวดรีทเวอ ผมกินข้าวเสร็จผมเจอพี่เขาผมก็เลยมองเขาไปนานๆ จนกว่าเขาจะหันมามองผมให้ได้ เเล้วพี่เขาก็มองผม ผมก็เลยเรียกเขามา เเต่เขาไม่มาหรือว่าเขาอายกันเเน่ เพื่อนผมมันก็บอกว่า วันสุดท้ายเเล้ว จะไม่ได้เจอเขาอีกเเล้วนะ จะทำไรก็รีบทำ ผมก็เลยเดินเข้าไปหาพี่เขาตอนนั้นเพื่อนเขาอยู่ไม่เยอะ ผมเลยกล้าเเล้วเพื่อนเขาก็น่าจะรู้จักผมดี เขาก็เลยให้ผมไปนั่งคุยกับพี่เขา ผมก็เลยเลยเริ่มพูดต่อจากนั้นพูดว่า "พี่จะไปโคราชเเล้วผมกลัวว่าจะไม่ได้เจอพี่อีก เวลามีไม่มาก ผมก็เลยบอกพี่เขาไปว่า มายชอบพี่นะ เอาง่ายๆนะ มายรักพี่พลอย มากเลยครับ ถ้าพี่ไม่คิดอะไรพี่ก็ถือซะว่ามายไม่ได้พูดอะไรก็เเล้วกันนะคับ" เเล้วพี่เขาก็เงียบไปสักพัก พี่เขาก็บอกมาว่า เดียวพี่กลับมาเราไปเที่ยวกันนะ คำนี้เเหละที่ผมรูสึกดีเเล้วครับ ผมต้องขอบคุณเพื่นของพี่เขาที่ให้มายได้คุย เเละขอบคุณเพื่อนๆของผมที่ทำให้ผมกล้าเเละพูดในสิ่งที่อยากจะพูดกับพี่เขา ผมพูดนี้มันจะซึ้งไหมไม่รู้ เเต่ผมอยากจะให้พี่เขารู้ว่าผมรักพี่มากครับ มายจะไม่มีวันลืมครับ
การแอบรักใช่ว่าจุดจบ จะ เจ็บ เสมอไป บางทีอาจจะสมหวังก็ได้ ถ้าคนที่เราแอบชอบเค้ายังโสด และเค้าก็พร้อมที่จะเปิดใจรับเรา ซึ่งความรักของเราก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป แต่อาจจะมีอายุขึ้นมานิดนึง เพราะเราคิดว่าโตๆกันแล้ว ถ้าเราคิดที่จะคบกันจริงๆ การศึกษานิสัยใจคอ ของทั้งสองคนเป็นเรื่องสำคัญ เพราะถ้าจะคบกันก็อยากคบกันไปนานๆ
การแอบรักใช่ว่าจุดจบ จะ เจ็บ เสมอไป
เวลาเจอหน้าก็ไม่กล้าทัก เวลาอยากจะคุยด้วยเเต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเริ่มคุยกันในเฟสกับเค้าได้ประมัน 4-5 เดือนกว่าๆล่ะ ก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง ตอนที่คุยกันเเรกๆ พี่เขาก็คุยปกตินะครับ หาเรื่องคุยไปเรื่อยๆ แต่พอหลังๆ เริ่มไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกัน บางทีทักไปทักมา จนผมเป็นคนที่ทักไป พี่คเ้าอยู่ ม.6 ผมอยู่ ม.3 ตอนเเรกๆผมก็คิดว่าผมอายุน้อยกว่าเขาคงไม่ชอบหลอก เเต่ตอนนี้ผมไม่เคยคิดเลยว่าทำไมพี่เขาอายุมากกว่า พี่เขาเป็นคนร่าเริง แต่ผมชอบเขามากเลยครับ ผมยอมทำทุกสิ่งเพื่อพี่เขา เเละตอนที่ผมเจอหน้าเขาอ้ะ ผมชอบนะที่เขายิ้มให้ผมเเต่ผมไม่กล้าเข้าไปทักพี่เขาเลยผมอายเพื่อนของพี่เขาครับ ตอนนั้นผมอยากจะบอกรักเขามากเพราะกลัวว่าจะไม่ได้บอก แต่ผมก็บอกไม่ได้เพราะตอนนั้นผมไม่กล้าพอ ผมเลยจะหาโอกาสบอกเขา ตอนผมเจอหน้าเขาที่ไรผมก็ชอบแอบมองโดยเขาไม่รู้ แต่ที่ผมเห็นเหมือนว่าเขาจะเห็นผม ผมก็เลยไม่กล้ามอง เวลาช่วงนั้นเหมือนผมจะสายเกินไปที่เจอพี่เขาช้าหรอกมั้ง เพราะช่วงนั้นมันใกล้ถึงวัน ปัจฉิม ผมก็เลยมีเวลาไม่มาก ที่จะบอกหรือถามเขาทุกอย่าง มีอยู่ครังนึงผมถามเขว่าพี่มีแฟนไหม เขาก็ตอบกลับมาว่า "ไม่มี" ผมก็เลยคิดว่าผมจะมีโอกาสปล่าวนะที่จะรักเขาได้
พอถึงช่วงวันวาเลนไทน์ ผมก็ขอนัดเขาที่โรงเรียนตอนเช้า ผมบอกเขาว่า มีอะไรจะให้วันวาเลนไทน์ เเละพี่เขาก็มา พอมาถึงวันนั้น ผมเจอหน้าเขาผมรู้สึกเขินมากๆครับ ทำตัวไม่ถูกเลยครับ ผมก็พูดได้เเค่นิดเดียวเเต่ไม่ได้บอกรักเขาเลย เลยให้ช็อกโกเเลตเขาไปเเล้วรีบวิ่งกลับเลย เพราะผมเขินเขามากครับ
ผมเคยถามเขาว่าพี่จบนี่ไปพี่จะไปเรียนไหน เขาบอกว่า ไม่เเน่ใจ ว่าจะเรียนที่ชลบุรีต่อปล่าว หรือไม่เเน่ก็ไปเรียนโคราช ผมตกใจมากถ้าพี่เขาไปเรียนโคราชผมก็จะไม่มีวันเห็นเขาอีกเลย
เเล้วตอนนั้นผมก็บอกเขาว่า ถ้าผมขอคุยด้วยจะได้ไหม คุยกันเเบบทางโทรศัพท์อ่ะครับ พี่เขาก็ให้ผมมาน้ะ พอผมได้มาผมก็คิดว่าผมเป็นคนพิเศษหรือปล่าว หรือว่าพี่เขาไม่อยากปฏิเสธผม ผมก็เลยคิดอันนี้มานานเเล้ว ผมก็โทรหาเขาเกือบจะทุกวัน บางครั้งเขาก็ไม่รับผมเลย ผมก็คิดไปเองมั้งว่า พี่เขาอาจจะเบื่อผมก็ได้ คุยกันทางโทรศัพท์ มันกล้าพูดนะครับ แต่พอเห็นหน้าจิงๆ คุณจะรู้เลยว่ามันไม่ง่ายนะที่จะพูดออกมาเเต่ละคำได้ต่อหน้าคนที่ชอบ
ผมเคยถามเขาว่าถ้าผมชวนไปดูหนังพี่จะไปไหน พี่เขาบอกว่า "ไว้ช่วงปิดเทอมนะ ว่าพี่ว่างวันไหน" ตอนนั้นผมดีใจมากครับ
เเล้วก็ช่วงนั้นจะปัจฉิมเเล้ว ก็คุยกับเขาไปเรื่อยๆจนถึงวันจิง เขาให้ ม.3 กับ ม.6 ไปชั้นบนสุดของตึก ผมเห็นพี่เขา พี่เขาก็ยิมให้ผมตลอด ผมรู้สึกดีครับ
พอเขาจัดดนตรี ผมเห็นพี่เขาร้องเพลงกับพวกเพื่อนๆเขาสนุกมาก ผมก็ดีใจครับ ผมมองเขาตลอดเวลาเขาทำไร เเล้วพี่เขาก็น่าจะรู้น้ะว่าผมแอบมองเขาอยู่ บอกเลยครับวันนั้นผมมีความสุขครับ ผมไม่อยากจากพี่เขาไปเลย ผมกลัวว่าพี่เขาจะไปเรียนโคราช ผมลองถามเขาดูอีกที่พี่เขาบอกมาว่า พี่เขาได้เรียนโคราชครับ ตอนนั้นผมตกใจมากผมไม่อยากให้พี่เขาไปเลย
มีอยู่ครั้งนึงบางที่มันก็ดูร้ายเเรงกับผม ตอนนั้นผมคุยกับเขา เหมือนว่าผมไปว่าเขาเลย แต่ผมไม่ได้ว่าพี่นะครับ แล้วตอนนั้นพี่เขาก็เงียบ ผมเลยหาวิธีทางที่จะคุยกับเขาให้ได้ แบ้วเขาก็ยอมคุยกับผม ผมก็เลยขอโทษพี่เขาที่มายทำลงไป มายขอโทษนะพี่ จะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจก็ไม่ได้ เพราะมายเป็นคนพิมพ์ไปเองโดยไม่ทันได้คิดอะไรเลย มายขอโทษนะพี่ครับ ตอนนั้นพี่เขาก็ดีกับผมเเล้วพี่เขาดูร่าเริงเหมือนเดิม พี่เขาใจดีมากๆครับ เเล้ววันนั้นที่โรงเรียนจัดไปเที่ยวที่ดรีมเวอ ม.3 กับ ม.6 ผมก็เลยรวบรวมความกล้าเพื่อพูดทุกอยากที่ผมอยากจะพูด พอผ่านมาได้ซักครึ่งวันที่ไปเที่ยวดรีทเวอ ผมกินข้าวเสร็จผมเจอพี่เขาผมก็เลยมองเขาไปนานๆ จนกว่าเขาจะหันมามองผมให้ได้ เเล้วพี่เขาก็มองผม ผมก็เลยเรียกเขามา เเต่เขาไม่มาหรือว่าเขาอายกันเเน่ เพื่อนผมมันก็บอกว่า วันสุดท้ายเเล้ว จะไม่ได้เจอเขาอีกเเล้วนะ จะทำไรก็รีบทำ ผมก็เลยเดินเข้าไปหาพี่เขาตอนนั้นเพื่อนเขาอยู่ไม่เยอะ ผมเลยกล้าเเล้วเพื่อนเขาก็น่าจะรู้จักผมดี เขาก็เลยให้ผมไปนั่งคุยกับพี่เขา ผมก็เลยเลยเริ่มพูดต่อจากนั้นพูดว่า "พี่จะไปโคราชเเล้วผมกลัวว่าจะไม่ได้เจอพี่อีก เวลามีไม่มาก ผมก็เลยบอกพี่เขาไปว่า มายชอบพี่นะ เอาง่ายๆนะ มายรักพี่พลอย มากเลยครับ ถ้าพี่ไม่คิดอะไรพี่ก็ถือซะว่ามายไม่ได้พูดอะไรก็เเล้วกันนะคับ" เเล้วพี่เขาก็เงียบไปสักพัก พี่เขาก็บอกมาว่า เดียวพี่กลับมาเราไปเที่ยวกันนะ คำนี้เเหละที่ผมรูสึกดีเเล้วครับ ผมต้องขอบคุณเพื่นของพี่เขาที่ให้มายได้คุย เเละขอบคุณเพื่อนๆของผมที่ทำให้ผมกล้าเเละพูดในสิ่งที่อยากจะพูดกับพี่เขา ผมพูดนี้มันจะซึ้งไหมไม่รู้ เเต่ผมอยากจะให้พี่เขารู้ว่าผมรักพี่มากครับ มายจะไม่มีวันลืมครับ
การแอบรักใช่ว่าจุดจบ จะ เจ็บ เสมอไป บางทีอาจจะสมหวังก็ได้ ถ้าคนที่เราแอบชอบเค้ายังโสด และเค้าก็พร้อมที่จะเปิดใจรับเรา ซึ่งความรักของเราก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป แต่อาจจะมีอายุขึ้นมานิดนึง เพราะเราคิดว่าโตๆกันแล้ว ถ้าเราคิดที่จะคบกันจริงๆ การศึกษานิสัยใจคอ ของทั้งสองคนเป็นเรื่องสำคัญ เพราะถ้าจะคบกันก็อยากคบกันไปนานๆ