บ่นเปรยๆกับเพื่อนบางคนว่า ทำไมอะไรต่างๆมันถึงมาอัดแน่นอยู่ในเดือนนี้เดือนเดียวไปหมด เริ่มตั้งแต่งานเลี้ยงรุ่นแสนหรรษา ที่แม้จะเป็นวันสุดท้ายของเดือนกุมภาพันธ์ แต่ก็เชื่อมต่อกับเดือนมีนาคมราวกับเดือนเดียวกัน แม้กระทั่งงานแต่งของน้องสาวที่กำหนดเอาไว้ปลายเดือนกุมภาพันธ์ ก็ยังเปลี่ยนมาอยู่ในเดือนมีนาคม ตามมาด้วยอาการป่วยของหลานชายต้องนอนโรงพยาบาล 3 คืน ก่อนจะออกมารับใบประกาศเรียนจบอนุบาลในวันรุ่งขึ้น และตามด้วยงานแต่งงานของคนในครอบครัว
เมื่อต้นเดือนมีนาคม เพื่อนสาวฟินแลนด์ผู้มาเยือนทุกปีก็มานอนเล่นที่บ้าน1 คืน ก่อนจะบินไปกระบี่ มุ่งสู่เกาะลันตา และเราก็สัญญาว่า เดี๋ยวตามไปหลังงานแต่งน้อง...มินน่ะผู้ขี้เหงา พร่ำบ่นว่าอยู่คนเดียวบนเกาะหลายวัน ฉันจึงตามไปหลังงานแต่งน้องสาว1 วัน โดยรถไฟตู้นอน แบบไม่ได้จอง จึงแบกสัมภาระไปพร้อมความหวังว่า ขอให้มีคนคืนตั๋วเตียงล่างตู้แอร์ด้วยเถอะ ณ ขณะนี้ รู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะตะเกียกตะกายขึ้นไปนอนเตียงบน และอยากสบายเป็นที่สุด
แล้วโชคก็เป็นของฉัน เมื่อพนักงานบอกว่า มีเตียงล่างว่าง1เตียงพอดี...แน่นอน มีคนคืนตั๋วเพราะฉันโทรถามเป็นระยะก็ยังไม่มีว่าง จ่ายไปซะ 831 บาท ครั้งนี้ไปแบบจนๆจริงๆ เพราะเป็นเดือนหรรษาใช้เงินสะพัดมาก แต่ขอสบายนิดนึงนะ
พนักงานปูเตียงครั้งนี้เป็นพี่ชายชาวใต้ผู้มารยาทดีและโปรเฟสชันนั่ลมาก ขอบคุณ ขอโทษ ขออนุญาติ และพยายามช่วยเหลือทุกคนตลอดการเดินทาง สำหรับเตียงที่ฉันนอน นอกจากจะโชคดีได้นอนเตียงล่างแล้ว เตียงบนยังว่างอีกด้วย ....โชคดีที่สุด นั่งคนเดียวตลอดการเดินทาง
ถึงเวลาเปลี่ยนจากรองเท้าผ้ามาเป็นรองเท้าแตะ ...ขณะที่ถอดรองเท้าออก ก็รู้สึกว่ามีอะไรติดอยู่ที่ฝ่าเท้า ฉันหยิบมันออกมา สติ๊กเกอร์พลาสติกรูปดอกทิวลิปสีแดงที่หลานๆเล่นกันเกลื่อนพื้นบ้านติดมาด้วยนั่นเอง มันมีข้อความเขียนว่า "้happy".......โอ้ นี่ฉันก้าวออกมาจากบ้านพร้อมกับความสุขใช่ไหมนี่ เดี๋ยวจะเอามันกลับคืนด้วย "ความสุข"
บันทึกเรื่องราวการเดินทางในวันเหนื่อยๆ
เมื่อต้นเดือนมีนาคม เพื่อนสาวฟินแลนด์ผู้มาเยือนทุกปีก็มานอนเล่นที่บ้าน1 คืน ก่อนจะบินไปกระบี่ มุ่งสู่เกาะลันตา และเราก็สัญญาว่า เดี๋ยวตามไปหลังงานแต่งน้อง...มินน่ะผู้ขี้เหงา พร่ำบ่นว่าอยู่คนเดียวบนเกาะหลายวัน ฉันจึงตามไปหลังงานแต่งน้องสาว1 วัน โดยรถไฟตู้นอน แบบไม่ได้จอง จึงแบกสัมภาระไปพร้อมความหวังว่า ขอให้มีคนคืนตั๋วเตียงล่างตู้แอร์ด้วยเถอะ ณ ขณะนี้ รู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะตะเกียกตะกายขึ้นไปนอนเตียงบน และอยากสบายเป็นที่สุด
แล้วโชคก็เป็นของฉัน เมื่อพนักงานบอกว่า มีเตียงล่างว่าง1เตียงพอดี...แน่นอน มีคนคืนตั๋วเพราะฉันโทรถามเป็นระยะก็ยังไม่มีว่าง จ่ายไปซะ 831 บาท ครั้งนี้ไปแบบจนๆจริงๆ เพราะเป็นเดือนหรรษาใช้เงินสะพัดมาก แต่ขอสบายนิดนึงนะ
พนักงานปูเตียงครั้งนี้เป็นพี่ชายชาวใต้ผู้มารยาทดีและโปรเฟสชันนั่ลมาก ขอบคุณ ขอโทษ ขออนุญาติ และพยายามช่วยเหลือทุกคนตลอดการเดินทาง สำหรับเตียงที่ฉันนอน นอกจากจะโชคดีได้นอนเตียงล่างแล้ว เตียงบนยังว่างอีกด้วย ....โชคดีที่สุด นั่งคนเดียวตลอดการเดินทาง
ถึงเวลาเปลี่ยนจากรองเท้าผ้ามาเป็นรองเท้าแตะ ...ขณะที่ถอดรองเท้าออก ก็รู้สึกว่ามีอะไรติดอยู่ที่ฝ่าเท้า ฉันหยิบมันออกมา สติ๊กเกอร์พลาสติกรูปดอกทิวลิปสีแดงที่หลานๆเล่นกันเกลื่อนพื้นบ้านติดมาด้วยนั่นเอง มันมีข้อความเขียนว่า "้happy".......โอ้ นี่ฉันก้าวออกมาจากบ้านพร้อมกับความสุขใช่ไหมนี่ เดี๋ยวจะเอามันกลับคืนด้วย "ความสุข"