คิดอย่างไรกับการที่ผู้ชายที่ไม่เคยคุยกันจะส่งผู้ใหญ่มาขอคะ

เกริ่นก่อนนะคะ เราอายุ 30 แล้ว ไม่เคยคิดจะแต่งงาน เพราะมีแฟนเป็นเพศเดียวกันคะ ซึ่งพ่อแม่ก็พอจะรู้ว่าคนนี้เป็นมากกว่าเพื่อนคะ

ก่อนหน้านี้ก็ปล่อยให้ไปมาหาสู่กันตลอด ไปไหนมีธุระอะไรก็เรียกแฟนเราไปด้วยเสมอ เค้าเข้ากับที่บ้านเราได้ดีคะ

เมื่อเร็วๆนี้ พ่อมาพูดกับเราคะว่าเมื่อไรจะแต่งงาน ไม่คิดจะหาใครเหรอ มีคนเค้าจะมาขอนะ เราก็ ห่ะ---- อะไรนะ ใคร เคยเห็นกันเหรอ รู้จักกันเหรอ

พ่อพูดแค่นี้คะ แล้วจบประโยคว่า หนูควรจะตอบรับเค้านะ เราก็เงียบคะ ใครก็ไม่รู้ จะให้ตอบยังไงอะ

สองวันผ่านไปมีจังหวะคุยอีกคะ คราวนี้ลากแม่มาด้วย พูดต่อหน้าแม่เลย แม่ก็ซักต่อว่าใคร ลูกใครอะไรงี้คะ พ่อก็ไม่ตอบสักที

สุดท้ายอ้อมแอ้มมาว่า เป็นลูกบ้านนั้น------ เราเคยเจอคะ เคยไปซื้อของที่บ้านเค้าแค่ครั้งเดียว เราก็ ห่ะ เค้าไม่ได้รุ่นเดียวกันนะ

นึกว่าเค้ามีลูกไปแล้วด้วย อายุแก่กว่ากันมาก พ่อบอกว่าผู้ชายเค้าก็พลัดผ่อนมานานแล้วคะ จังหวะว่าเห็นเราทำตัวเหมือนจะไม่มีแฟน

พ่อผู้ชายเค้าก็เลยเล็งเราไว้ ไม่รู้ว่าผู้ชายเค้ารู้เรื่องด้วยมั้ยนะ เรื่องนี้เราไม่เกรงฝ่ายชายนะ พอบอกมาว่าเค้าเองก็พลัดผ่อนพ่อแม่เค้า เค้าคงชอบชีวิตโสด

แต่ตอนนี้ที่กลุ้มใจคือจะปฏิเสธพ่อเรายังไง เอาแบบเลิกถามกันไปเลยเนี้ย เราเข้าใจนะว่าพ่อแม่กลัวเราจะลำบากเมื่อมีอายุ เมื่อเค้าไม่อยู่แล้ว

แต่เราชอบชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนนี้นะ ชอบที่ได้อยู่กับแฟนเรา ได้เที่ยว อยากไปไหนก็ได้ไป ไม่มีหน้าที่ในครอบครัวมาผูกมัด ไม่มีลูกเด็กๆให้ดูแล

ก่อนนี้เราไม่ได้เงียบนะ แค่บอกว่าไม่รู้จักกันจะไปตอบตกลงได้ไง พ่อว่าตกลงไปก่อนไปคุยกับเค้า ไม่ชอบค่อยว่ากัน ได้แต่คิดในใจว่า จะบ้าเหรอ

ตอบที่บ้านไงดี ไม่ให้ดราม่าใส่คะ