เมื่อศีลบริบูรณ์แล้ว กล่าวว่า ธรรมย่อมไหลไปสู่ธรรม โดยไม่ต้องเจตนา

ปรมัตถธรรม แท้จริง เป็นเพียง อนุภาคสสาร ที่เกิดดับ ก่อสร้าง เลิกก่อสร้าง เท่านั้น เป็น ความจริงแท้ ​คือ ทุกข์เกิด และ ทุกข์ดับ เท่านั้น ไม่มีชื่อเรียกอะไรทั้งสิ้น แม้ใน อภิธรรม จะกล่าวถึง จิต เจตสิก ร

"นอบน้อมแด่ ​พุทธธรรมสงฆ์ ​อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ******** เหตุ ๘ ประการ ย่อมเป็นไปเพื่อได้ปัญญาอันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ 1.อาศัยพระศาสดา หรือเพื่อนพรหมจรรย์รูปใด รูปหนึ่งผู้ตั้งอยู

จิตเป็นสมาธิย่อมรู้เห็นตามเป็นจริง ทำไมยังต้องมีวิปัสสนาอีก วิปัสสนาเพื่อละวิปลาส4(เที่ยง,สุข,ตัวตน,งาม) หรือวิปัสสนาคือรู้ขันธ์5เป็นไตรลักษณ์ตามเป็นจริง(ไม่เที่ยง,เป็นทุกข์,มิใช่ตัวตน) วิปัสสนามีแค่ร

กฎหมายนั้นแก้กันไปแก้กันมา ผิดศีลแต่ไม่ผิดกฎหมาย แต่ผู้ที่ทรงศีล ที่บริบูรณ์ ย่อมไม่ผิดศีล และไม่ผิดกฎหมาย ธรรมวินัยนั้น ต้องนำหน้าเสมอ พระที่ดี ไม่ใช่ดูที่สอบเก่ง เป็นนักธรรมชั้นนั้นชั้นนี่ มีพัดยศสู

“ความสุข… มรรค 8… นิพพาน… แล้วความสุขของเราคืออะไร?” สวัสดีครับทุกคน 😊 ช่วงนี้ผมกำลังตั้งคำถามกับตัวเองเรื่อง “ความสุข” ว่าจริง ๆ แล้วมันคืออะไรกันแน่ ....

พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า เป็นไปไม่ได้เลยที่ภิกษุผู้ไม่บำเพ็ญสัมมาสมาธิ (ฌาน) ให้บริบูรณ์แล้วจักละสังโยชน์ ทำพระนิพพานให้แจ้งได้ บางคนเข้าใจผิดฟังธรรมพระพุทธเจ้าแล้วบรรลุเป็นพระอริยเจ้าได้ เหตุที่ท่านบรร