ตอนนั้นอายุประมาณ14ได้ ฉันไม่เคยเชื่อในความรักเลย จนกระทั่งวันนั้นฉันได้พบกับรุ่นพี่คนหนึ่งในรร. เขาเป็นที่น่ารักมากๆ ฉันแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย ฉันรีบขยี้ลูกตาตัวเองเพื่อมองรุ่นพี่คนนั้นอีกครั้ง มองไปกี่รอบหัวใจของฉันมันเต้นตึกๆ ฉันไม่เคยรู้สึกว่าฉันอยากมองใครสักคนทุกๆครั้งที่ฉันเปลี่ยนคาบเรียน ตอนกลางวัน ตอนเย็น จนฉันมาเจอรุ่นพี่คนนี้ ฉันได้ไปสืบหาเฟชเค้าจากรุ่นพี่ที่ฉันรู้จักหาไปหามาฉันก็เจอ ฉันไม่เคยรู้เลยว่าฉันเป็นเพื่อนในเฟชบุ๊คกับรุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบ หัวใจของฉันมันเต้น ฉันรู้สึกว่าหัวใจวูบวาบเมื่อโดนมนสะกด รุ่นพี่คนนั้นยังไม่มีแฟน อยู่ประมาณมอปลาย เป็นคนสูง ผิวคล้ำ เรียนพอได้ หน้าตาค่อนข้างดี นิสัยก็ติ๊งต๊องบ้าๆบอๆ แต่ไม่รู้ทไๆมฉันถึงได้ชอบรุ่นพี่คนนั้นกันนะ วันนั้นเป็นวันที่ฉันมารร.เช้าที่สุดที่เคยมา รุ่นพี่คนนั้นมารร.พร้อมฉัน เขายิ้มให้ฉัน ฉันเขินมากหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เขาเดินใกล้มาหาฉันแล้วถามว่าน้องชื่อไรหรอครับ ฉันตอบไปอย่างไม่ลีลา (ขอใช้นามสมมุติ) ชื่อสาค่ะ แล้วพี่ล่ะค่ะ (นามสมมุติ) ชื่อฟลุ๊คครับ พี่เขาถามฉันว่าน้องเป็นไรหน้าแดงจังไม่สบายหรือเปล่าเขาจับมาที่หน้าผากฉัน ตอนนั้นฉันเหมือนโลกกำลังหมุน ฉันเอามือของฉันจับมือพี่เขาที่จับหน้าผากฉัน เขาและฉันมองตากัน เรามองกันเป็นเวลา 1 นาที พอดีเพื่อนของพี่ฟลุ๊คเขามองแล้วแอบแซวเขาว่าทำไรกันอ่ะ ฉันกับพี่ฟลุ๊คเริ่มมีสติกลับมา เลยแยกกันเข้ารร. พอตอนกลางวันฉันไม่กล้าแม้แต่จะสบตาพี่เขา พี่เขาฝากเพื่อนฉันมาบอกว่า น้องไม่สบายใช่ไหมพี่เอายามาให้พร้อมกับโน้ตที่เขียนว่า ถ้าเริ่มหายดีแล้วเดี๋ยวพี่ไปเลี้ยงไอติมนะครับ ฉันกรี๊ดลั่นโรงอาหารทุกคนหันมามองฉัน พี่ฟลุ๊คและเพื่อนเค้าก็หัวเราะกันเสียงดัง ฉันหันไปมองพี่ฟลุ๊คพี่ฟลุ๊คยิ้มให้ฉันแบบโครตตน่ารักเลย ตอนนั้นใกล้ถึงวาเลนไทน์ ฉันแอบเอาช่อดอกไม้จะเอาไปให้พี่ฟลุ๊ค ฉันไม่รู้จะฝห้เขายังไง กะจะไปให้ที่ห้องเลยแต่ว่ามันโจงแจ้งไป ฉันเขิน พอดีพี่เขาลงมาจากห้องเขามาตามครู ฉันเลยเรียกเขา ฉันลีลาไม่กล้าเอาไปให้ ส่วนพี่เขาก็เขินไม่กล้าเดินมา ฉันเลยตัดสินใจเดินไปหา แล้วบอกพี่เขาว่า พี่ค่ะหนูชอบพี่ค่ะ พี่เขาบอกว่าอ้อครับ พี่รู้แล้วครับ ฉันถามพี่เขาว่าพี่รู้ได้ไงเขาบอกว่าพี่ร็จากเพื่อนน้องอ่ะ หลังจากวันนั้นฉันคุยไลน์กับพี่เขาทุกวัน จนพี่เขาขอฉันเป็นแฟน ฉันก็ตอบตกลง
ฉันไม่เคยเชื่อในรักจนมาเจอเขา