ขอเล่าก่อนนะครับ
พอดีซีรี่เรื่องนี้เหมือนเรื่องของผมมากเพราะแฟนผมตอนนี้กำลังฝึกงานอยู่ที่ต่างประเทศเหมือนกัน ทำให้ผมอินมากๆครับเวลาดู ผมก็คิดว่าเรื่องนี้อาจจะสอนอะไรบางอย่างสำหรับคนที่อยู่ไกลกัน แต่ประเทศที่แฟนผมอยู่มันค่อนข้างลำบากมากในการติดต่อสื่อสารกันเพราะไม่สามารถใช้ Facebook และ Line ได้ ส่วนมากผมติดต่อกับแฟนทาง Skype ใช้พิมข้อความคุยกัน เวลาที่เราจะมีโอกาส VDO CALL คุยกันน้อยมากครับ เพราะเธอไม่ค่อยว่าง กว่าจะโทรมาก็ 4-5 ทุ่ม คุยกันได้แค่ 2 3 นาที่เค้าก็นอนละ บางวันผมว่างๆก็มานั่งเฝ้าหน้าคอมฯเพื่อรอเค้าโทรมา ฟังดูบ้าๆ นะครับ แต่หลังจากการทำงานเนื่อยๆในแต่ละวันของผม สิ่งที่ทำให้หายเหนื่อยได้ก็มีแค่เสียงแฟน 2-3 นาทีนี่แหละครับ

มาพูดถึงซี่รี่เลยนะครับ
ฉากตอนที่แฟนจุก(เก้า) ไปส่งที่สนามบิน ฉากนี้ผมเข้าใจความรู้สึกของผู้ชายมากๆ คนที่เคยไปส่งแฟนผมคิดว่าคงเข้าใจความรู้สึกนี้ดี ผมแทบไม่มีแรงน้ำตาก็จะไหลออกมาง่ายๆ แต่แฟนก็บอกว่ายังไงเดี๋ยวก็ได้คุยกันไม่ต้องเศร้าไปหรอก "ไม่ใช่ว่าเธอจะรอเราคนเดียวนะ เราก็รอวันที่จะกลับมาหาเธอ" แต่หัวใจของคนรอมันเปราะบางมากๆ เลย คนไม่เคยรอใครไม่มีทางเข้าหรอก...

ฉากที่จุกทะเลาะกันกับแฟนผ่าน VDO CALL
ฉากนี้ก็เป็นอีกฉากที่โดนใจผมมากๆเลยครับ ตอนที่คุยกันผ่าน VDO CALL จุกก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้แฟนฟังว่าไปเจอไรมาบ้าง เล่าอย่างมีความสุขเลย แล้วแฟนจุกก็พูดว่า "ท่าทางสนุกมากเลยสินะ คงไม่เหงาใช่มั๊ย" เฮ้ยยยยย นี่มันเป็นประโยคเดียวกันที่ผมเคยพูดกับแฟนครับ สุดท้ายมันก็ทำให้เราทะเลาะกัน ผมก็ยอมรับนะว่าผมผิด แต่หัวใจของคนรอมันเปราะบางมากๆ โดนไรสะกิดมันก็พร้อมจะระเบิดแล้ว

ฉากที่จุกแอบชอบพี่หมี
เป็นฉากที่สะเทือนใจคนรออย่างผมมากๆเลยครับ อีกคนมีแฟนแล้ว อีกคนก็กำลังจะแต่งงาน ถึงแม้จะมีน้องของทั้ง 2 คนมาคอยขัดขวางไม่ให้ทั้งคู่ชอบกันแต่สุดท้ายก็มาถึงฉากที่ทั้งสองคนจูบกัน ผมนี่รับไม่ได้มากๆเลยครับ คำถามแรกที่ลอกมาในหัวผมคือ แฟนเราจะเป็นแบบนี้รึป่าววะ ? ผมไม่เข้าว่าหนังจะสื่อสารว่าอะไร รักแท้แพ้ไกล้ชิดงั้นเหรอ พอถึงถึงฉากที่จุกจูบกับพี่หมี ผมสั่นไปทั้งตัวแล้วก็รีบปิดจนไม่ได้ดูตอนจบเลย ...


สิ่งที่อยากถามนะครับ
-คนที่รอแฟนอยู่มาดูหนังเรื่องนี้จะคิดยังไงกัน
-คนทำหนังเรื่องนี้คิดอะไรอยู่ครับ ผมไม่ใช่ไม่ชอบหนังของพี่นะ แต่พี่ทำแบบนี้เห็นใจคนรอแบบผมบ้างรึป่าว (อาจเพราะพวกพี่ ชอบสร้างหนังจากความจริงมากๆ เหมือนเรื่อฮอโมน ที่มีทั้งคนรับได้ รับไม่ได้ เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องจริงที่พี่เคยเห็นมาแล้วเอามาสร้าง) แต่ต้องขอบคุณนะครับที่สร้างหนังดีดีแบบนี้ออกมาให้ชมกัน
-อยากแชร์ความรู้สึกของแต่ละคนที่รอแฟนไปเรียนไปฝึกงาน ไปทำงาน ที่ต่างประเทศบ้าง ว่ามีวิธีการดูแลความรู้สึกกันยังไง

สุดท้ายนะครับ
ผมยังเชื่อว่า "ความรัก คือสงครามแห่งความซื่อสัตย์" ใครซื่อสัตย์ที่สุดคือผู้ชนะ