ไม่ใช่ไม่อยากทัก แต่บางครั้งก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มคุยยังไง? (ตามหาเด็กจุฬาสวมผ้าปิดปาก)

ก่อนอื่นขอเท้าความก่อนครับว่าผมเคยตั้งกระทู้ตามหาผู้หญิงอย่างนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง  แต่ก็ไม่สามารถทำให้ผมได้พบกับเธอจนถึงทุกวันนี้   จนกระทั่งผมได้เจอกับผู้หญิงคนนี้  ผมเลยตัดสินใจที่จะตั้งกระทู้แบบนี้ขึ้นอีกครั้งหนึ่ง  เพื่อหวังว่าจะได้พบกับเธอและทำความรู้จักกับเธอสักครั้งหนึ่ง.....
       เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา(10/03/58) ผมได้ไปสอบสัมภาษณ์ฝึกงาน  และในขณะขากลับที่ผมกำลังจะเดินทางกลับมอผมก็ไปยืนรอป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามกับสยามพารากอนอยู่พักใหญ่  จนได้หันไปเจอกับผู้หญิงคนนึงใส่ชุดนักศึกษาจุฬาและสวมผ้าปิดปากกำลังเดินมารอที่ป้ายรถเมล์(ตอนนั้นผมก็ไม่ได้สังเกตุอะไรเธอมาก แค่มองตอนแรกว่าคนนี้น่ารัก แต่งตัวเรียบร้อยดี)   จากนั้นรถเมล์สาย 141 ก็มา เธอก็เดินไปขึ้นก่อนหน้าผม(รถเมล์ก็มีที่ว่างเป็นพันไร่  จะเดินไปนั่งข้างเขาก็กะไรอยู่) ผมเลยเลือกนั่งอยู่ข้างหน้าเธอ   จนเมื่อถึง กม9  ผมก็กดกริ่งและไปยืนเตรียมรอที่จะลง  จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ลุกมายืนรออยู่ข้างๆผม  เมื่อผมหันไปมองเธอใกล้ๆ(เพียงแค่เห็นตาคู่นั้นของเธอ  มันทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหว ไม่กล้าที่จะสบตากับเธอ  จึงรีบหันหน้ากลับทันที)  พอรถจอดผมก็ยืนรอให้เธอนั้นลงก่อน  แต่ก็เหมือนกับเธอก็ยืนรอให้ผมลงเหมือนกัน(ยืนนิ่งกันอยู่ประมาณ 3 วิได้) ผมเลยตัดสินใจเดินลงไปก่อน แล้วก็ข้ามถนนไปพร้อมกับเธอ  เธอเดินไปขึ้นรถแดงสองแถวที่จะเข้ามอ(ม.เทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี)  ซึ่งผมก็ขึ้นคันนั้นเหมือนกัน(แต่ไม่ได้นั่งข้างเธออีกตามเคย  มีคนคั่นระหว่างเราอยู่คนนึง)  จากนั้นคนขับก็เดินมาเก็บตัง  เธอก็จ่ายตังแล้วบอกกับคนขับว่า "ถึงมอจอดให้ด้วยนะค่ะ" (ว้าว! ลงมอเหมือนเราด้วย)  และก็มีฝรั่งขึ้นมา(น่าจะอยู่แถบแอฟริกาใต้) ก็เดินเข้ามาหาเธอเหมือนถามว่าต้องจ่ายเท่าไหร่  เธอก็นับเงินแยกจากมือชายฝรั่งคนนั้นให้(ตอนนั้นเธอน่ารักมาก ผมนี่หลงรักเธอเลยครับ)  ระหว่างทางที่จะถึงมอ  ผมก็ได้แต่นั่งคิดว่าจะทำความรู้จักกับเธอยังไงดี?  เลยคิดได้ว่าจะพูด "ลงมอไหมครับ? ถึงแล้ว"  เมื่อถึงมอผมก็กดกริ่งแล้วยืนขึ้น(รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี น่าจะ 0.7% ได้) จะบอกเธอถึงแล้ว  แต่ก็ไม่ทันได้บอกเธอยืนขึ้นพร้อมที่จะลงต่อผม =="  จากนั้นผมก็นึกว่ายังไงเธอก็ต้องข้ามสะพานลอยไปหน้ามอเหมือนกัน(แต่ไม่ครับ  เธอเลี้ยวเข้า 7-11 เฉย)   ผมเลยข้ามสะพานไปแอบยืนรอเธอหน้ามอ  เธอเดินออกมาจาก 7-11 เดินข้ามสะพานลอยมาหน้ามอแล้วก็เดินเข้าประตูเล็กไป(ผมก็จะเดินตามเข้าประตูเล็กตามเธอไป  ก็กลัวเขารู้ตัว หาว่าผมโรคจิต)  ก็เลยเดินอ้อมไปเข้าประตูใหญ่หน้ามอแทน  แต่เมื่อเข้าถึงมอ  ผมหาเธอไม่เจอแล้ว ทำให้ผมคาดกับเธอไป......ร้องไห้
         จนถึงทุกวันนี้ผมยังคงคิดถึงเธอและอยากทำความรู้จักเธอมากกว่านี้  ถ้าเธออ่านกระทู้นี้แล้ว  ขอให้เธอติดต่อหาผมที  หวังว่าเราคงจะได้พบกันอีก ขอบคุณครับ........
ลักษณะ
- ใส่กระโปรงทรงเอสีกรมคลุมเข่า
- สวมผ้าปิดปากสีเขียว
- กระเป๋าสพายไหล่สีดำ
- หวีสีดำ
- ใช้มือถือ samsung galaxy note
- ถือถุงหิ้ว Loft สีเหลือง
- สูงประมาณ 166 ซม.  ขาว
----------------------------------------------------------------------------------จบ---------------------------------------------------------------------------
"หลายๆครั้งที่เราเจอคนที่คิดว่า "ใช่" สำหรับเรา  แต่เรากับปล่อยโอกาสนั้นหลุดลอยไปตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มคุยกัน...."
อยากจะถามเพื่อนๆชาวพันทิปว่า  "ถ้าคุณเจอคนที่คุณชอบ  คุณจะเข้าหาหรือเริ่มคุยกับเขาคนนั้นอย่างไร?"

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่