มันเป็นเรื่องที่น่าเบื่อมากเลยกับการที่ พอเราคิดจะเปิดใจให้โอกาสใครสักคนเข้ามาศึกษาลองดูใจกันทีไรเค้าก็หายไปทุกที เรื่องของเรื่องคือ เราโสดมา 2 ปีกว่าละ ไม่ใช่ว่าเราปิดโอกาสใครเข้ามาหรือเรื่องมากเลือกเยอะเลยนะ แต่เรามีคนที่ชอบอยู่แล้วชอบเค้ามานานแตคนที่เราชอบเค้าก็ไม่ได้ชอบเราแล้วก็เลิกชอบเค้าไม่ได้ด้วยสิ ในช่วงเวลาที่ผ่านมามีคนเข้ามาเรื่อยๆค่ะ ที่ทั้งเข้ามาจีบจิงจังและเข้ามาหม้อ เราพยายามจะตัดใจจากคนที่เราชอบแล้วลองเปิดใจให้กับคนใหม่ๆที่เข้ามานะ แต่เข้าใจใช่มั้ยว่าก่อนที่เราจะคบใครหรือตกลงปลงใจกับใครเราก็ควรศึกษาหรือดูใจกันก่อนจนกว่าจะแน่ใจ เราไม่รู้ว่าเพราะเราเป็นคนหัวโบราณหรือป่าวที่คิดแบบนี้ถึงทำให้ผู้ชายส่วนใหญ่ที่เข้ามาพากันหายไปหมด อาจเป็นเพราะเราเคยมีปมเรื่องความรักเลยต้องสร้างเกาะป้องกันตัวเอง ทุกคนที่เข้ามาเราให้สถานะเพื่อนก่อนทุกคนแต่ก็ไม่ได้ปิดโอกาสนะก็อยากให้ศึกษากันแบบเพื่อนกันไปก่อนแต่คนที่เข้ามาส่วนใหญ่จะรู้ว่าเรามีคนที่ชอบอยู่แล้วแต่เราก็พร้อมจะให้โอกาสและเปิดใจให้กับทุกคนที่เข้ามานะแต่ไม่รู้ทำไม พอทุกครั้งที่เราคิดว่าเรารู้สึกดีหรือคิดอยากจะเปิดใจให้โอกาสเค้าเข้ามาศึกษาเราแบบจิงๆจังๆเค้าก็กับหายไป เปลี่ยนใจไปชอบคนอื่นบ้าง หายไปดื้อๆบ้าง หนักสุดขึ้นสถานะมีแฟนเลยจ้า ทั้งๆที่พึ่งบอกชอบเราจะเอาชนะใจเราให้ได้อยู่เลยหายไป 2 อาทิตย์มีแฟนสะงั้น แต่ก็ดีที่เรายังไม่ได้ให้ใจไปเต็มๆแต่มันก็รู้สึกนอยด์นะ ล้าสุดค่ะมีคนหนึ่งคนนี้เป็นคนที่ไกล้ชิดนี่แหละคะเค้าเป็นเพื่อนในสาขาที่เราก็ไม่ได้สนิทหรือรู้จักกันมาก่อน อยู่ๆเค้าก็มาบอกชอบเราแรกเลยเราปฎิเสธทันทีคะ ก็แบบเราเพื่อนกันนะจะคบกันแล้วเจอกันทุกวันตัวติดกันตลอดเราคิดว่าไม่โอเค แต่เค้าก็ไม่ละความพยายามนะตามจีบเรามาเป็นปีเลยเค้ารู้ทั้งรู้ว่าในใจเราชอบใครอยู่แต่เค้าก็ไม่เคยเลิกชอบเราเลย เค้าเป็นคนดีคะเรียนก็เก่งเพื่อนในกลุ่มเราก็เชียร์เค้ากัน เพราะว่าเค้าเป็นคนดีจิงๆเอาจิงๆเราคุยกับเค้ามาแรกๆก็ไม่ได้รู้สึกอะไรก็แค่เพื่อนแต่หลังๆมายอมรับเลยค่ะว่าหวั่นไหวใจอ่อนเหมือนกันรู้สึกว่าเค้าก็ไม่ได้แย่นะเราดูเข้ากันได้ดีกว่าที่คิด ทุกอย่างมันเหมือนเริ่มะลงตัวละเราตัดสินใจจะเปิดใจเปิดโอกาสให้เค้าเข้ามาละ ตัดคำว่าเพื่อนออกไปแต่พอเราเปิดใจเท่านั้นแหละเหมือนโดนหักอกเลยคะ อยู่ๆเค้าก็หายไปแล้วเหมือนว่าเค้าจะมีคนที่ชอบใหม่แล้วเราทักเค้าไปเค้าก็ดูเหมือนไม่สนใจเราเหมือนเดิมไม่ค่อยคุยเหมือนเดิมออกแนวเมินๆเราด้วยซ้ำ สรุปคือเราช้าไปอีกแล้วใช่มั้ย คิดถึงคำนี้ขึ้นมาเลย โดนคาบไป-อีกแล้ว เป็นต่อไปอย่างนี้เห็นคานนั้นมั้ย คนสมัยนี้ทำไมเค้าเปลี่ยนใจกันง่ายๆจังแล้วเราต้องทำยังไงเพื่อต่อไปที่เข้ามาเค้าจะไม่หายจากเราไปอีก แล้วสิ่งที่เราทำมันถูกมั้ยยังไงช่วยแนะนำทีไม่อยากอยู่บนคานแล้ว