เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนที่ชอบดูดวงโดยเฉพาะเรื่องความรัก เมื่อปลายปี 56 เราปลิ้มพี่คนนึงที่รู้จักทางเฟสบุ๊คตอนนั้นเราอายุ 25 เราก็เข้าไปคุยกับเค้าทุกๆวันๆ คือเราชอบเค้ามากถ้าวันไหนไม่ได้คุยเราจะรู้สึกว่าชีวิตขาดอะไรไป และเราก็ไปดูดวงหมอดูบอกว่าเค้าไม่ใช่เนื้อคู่แท้เราหรอกเนื้อคู่เราอะจะเจอตอนอายุ 27 และเป็นผู้ชายผิวขาวอายุห่างกันไม่มาก แต่พี่เค้าผิวสีแทนและอายุมากกว่าเรา 10 ปี ได้ยินแค่นี้ก็ร้องไห้ และทุกๆเดือนตลอดระหว่างทางจะมีปัญหากันตลอด เราจะทำให้เค้าไม่พอใจแล้วเค้าก็หายไป เราจะเสียใจร้องไห้พร่ำเพ้อบนเฟสบุ๊คทุกวันๆ ส่งข้อความไปทางอินบีอคซึ่งเค้าไม่อ่านก็ส่งไปทุกวันๆ และทุกๆเดือนที่มีปัญหาเราก็จะไปดูดวง และหมอดูก็บอกว่าเดี๋ยวเค้าก็กลับมา ให้รออยู่เฉยๆ แต่จะคบกันได้ถึงเดือนตุลา จะหมดบุญที่เคยทำร่วมกันมา
พอถึงเดือนตุลา ก็มีปัญหากันจริงๆพี่เค้าไม่คุยกับเรา เราเฮิร์ตมาก ร้องไห้ทุกวัน เพ้อทุกวันเราไม่อยากเสียเค้าไป เพื่อนๆสงสารที่เราจมอยู่กับน้ำตาเลยชวนไปทำบุญที่เชียงใหม่ค่ะ ทุกๆครั้งที่ทำบุญเราก็จะใส่ชื่อเค้าไปด้วย และอธิฐานขอให้เราได้เจอกันได้เดินคู่กันได้ทำบุญร่วมกัน (ตอนนั้นเราเชื่อว่าคนที่เป็นเนื้อคู่กันคือคนที่เคยทำบุญร่วมกันมา) และสุดท้ายก็ไปดูดวงกับพระที่เชียงใหม่ค่ะ ท่านพูดคำแรกว่า"เคยเจอกันด้วยหรอ ไม่น่าจะได้เจอกันนะ" ..เท่านั้นแหละค่ะ เราเริ่มต้นร้องไห้อีกรอบ เริ่มสติแตกอีกรอบ ... แต่ในที่สุดเค้าก็กลับมาค่ะ ในเดือน พ.ย. เราก็เลยเล่าให้เค้าฟังว่าเราดูดวงมา พระบอกว่าเราจะไม่ได้เจอกัน พี่เค้าก็ปลอบใจเราว่า "ดวงหน่ะอาจจะมีจริงๆ แต่มันก็ไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต มันคือแผนที่ ที่เราจะเลือกเดินหรือไม่เลือกก็ได้ ไม่ใช่ว่าเค้าไม่อยากเจอ แต่เค้ายังไม่พร้อม เค้าป่วย เค้าต้องรักษาตัว ขอเวลาให้เค้าหน่อย " เราก็ดีใจขึ้นมาเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันเข้าใจมากขึ้น พี่เค้าเป็นคนปฏิบัติธรรมค่ะ เค้าก็สอนเรานั่งสมาธิ และก็บอกว่าให้แบ่งรายได้ 10% ของทุกเดือนไปทำบุญกับเด็กกำพร้า ให้อ่านหนังสือทุกวัน(คือเราเป็นคนโง่และค่อนข้างจะขี้เกียจอะคะ ชอบอ่านการ์ตูน แต่พี่เค้าเป็นคนเก่งและขยันมาก จบนอกด้วยค่ะ)
ผ่านเดือน พ.ย. ไปด้วยดี เข้าเดือน ธ.ค. ค่ะ ซึ่งเป็นเดือนเกิด อายุเราเปลี่ยน เราก็ดูดวงอีกครั้ง หมอดูบอกว่าเดือนนี้เราจะได้เจอเนื้อคู่แล้ว ถ้าผ่านเดืออนนี้ได้ และเดือน มี.ค. ที่เป็นเดือนเกิดพี่เค้า เค้าก็มีเกณฑ์เนื้อคู่มาเหมือนกัน ถ้าคบกันรอดถึงตอนนั้นก็จะเป็นเนื้อคู่แท้ของกันและกัน .. เราดีใจมากเลยค่ะ ในที่สุดพี่เค้าก็มาหา เรารู้สึกว่าการรคอยที่นานเเสนนานสิ้นสุดลงแล้ว เค้าคือเนื้อคู่ของเรา และก็รู้สึกว่าเรารักและเข้าใจกันมากขึ้น ไม่มีปัญหาทะเลาะกันอีกแล้ว จนมาถึงกลางเดือน ม.ค. ค่ะ ขึ้นต้นปีใหม่เราก็ต้องไปดูดวงประจำปี
บ้าดูดวง จนความรักต้องพัง
พอถึงเดือนตุลา ก็มีปัญหากันจริงๆพี่เค้าไม่คุยกับเรา เราเฮิร์ตมาก ร้องไห้ทุกวัน เพ้อทุกวันเราไม่อยากเสียเค้าไป เพื่อนๆสงสารที่เราจมอยู่กับน้ำตาเลยชวนไปทำบุญที่เชียงใหม่ค่ะ ทุกๆครั้งที่ทำบุญเราก็จะใส่ชื่อเค้าไปด้วย และอธิฐานขอให้เราได้เจอกันได้เดินคู่กันได้ทำบุญร่วมกัน (ตอนนั้นเราเชื่อว่าคนที่เป็นเนื้อคู่กันคือคนที่เคยทำบุญร่วมกันมา) และสุดท้ายก็ไปดูดวงกับพระที่เชียงใหม่ค่ะ ท่านพูดคำแรกว่า"เคยเจอกันด้วยหรอ ไม่น่าจะได้เจอกันนะ" ..เท่านั้นแหละค่ะ เราเริ่มต้นร้องไห้อีกรอบ เริ่มสติแตกอีกรอบ ... แต่ในที่สุดเค้าก็กลับมาค่ะ ในเดือน พ.ย. เราก็เลยเล่าให้เค้าฟังว่าเราดูดวงมา พระบอกว่าเราจะไม่ได้เจอกัน พี่เค้าก็ปลอบใจเราว่า "ดวงหน่ะอาจจะมีจริงๆ แต่มันก็ไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต มันคือแผนที่ ที่เราจะเลือกเดินหรือไม่เลือกก็ได้ ไม่ใช่ว่าเค้าไม่อยากเจอ แต่เค้ายังไม่พร้อม เค้าป่วย เค้าต้องรักษาตัว ขอเวลาให้เค้าหน่อย " เราก็ดีใจขึ้นมาเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็คุยกันเข้าใจมากขึ้น พี่เค้าเป็นคนปฏิบัติธรรมค่ะ เค้าก็สอนเรานั่งสมาธิ และก็บอกว่าให้แบ่งรายได้ 10% ของทุกเดือนไปทำบุญกับเด็กกำพร้า ให้อ่านหนังสือทุกวัน(คือเราเป็นคนโง่และค่อนข้างจะขี้เกียจอะคะ ชอบอ่านการ์ตูน แต่พี่เค้าเป็นคนเก่งและขยันมาก จบนอกด้วยค่ะ)
ผ่านเดือน พ.ย. ไปด้วยดี เข้าเดือน ธ.ค. ค่ะ ซึ่งเป็นเดือนเกิด อายุเราเปลี่ยน เราก็ดูดวงอีกครั้ง หมอดูบอกว่าเดือนนี้เราจะได้เจอเนื้อคู่แล้ว ถ้าผ่านเดืออนนี้ได้ และเดือน มี.ค. ที่เป็นเดือนเกิดพี่เค้า เค้าก็มีเกณฑ์เนื้อคู่มาเหมือนกัน ถ้าคบกันรอดถึงตอนนั้นก็จะเป็นเนื้อคู่แท้ของกันและกัน .. เราดีใจมากเลยค่ะ ในที่สุดพี่เค้าก็มาหา เรารู้สึกว่าการรคอยที่นานเเสนนานสิ้นสุดลงแล้ว เค้าคือเนื้อคู่ของเรา และก็รู้สึกว่าเรารักและเข้าใจกันมากขึ้น ไม่มีปัญหาทะเลาะกันอีกแล้ว จนมาถึงกลางเดือน ม.ค. ค่ะ ขึ้นต้นปีใหม่เราก็ต้องไปดูดวงประจำปี