ผมเองอายุใกล้ๆ เลข 3 แล้วครับ
สมัยนี้ไปไหนมาไหน ก็จะเจอแต่คนก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือ
การรู้จักกัน คุยกัน เจอกัน ก็แสนจะง่ายดาย จนบางทีแอบคิดไปว่า ไม่ได้ลุ้นเล้ยยยย มันง่ายไปหมด
นึกย้อนกลับไป ตอนสมัยผมเป็นวัยรุ่น (ม.ต้น) ตอนนั้น เพิ่งรู้จักการจีบสาว
แต่ๆ ไม่ได้มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการจีบสาวเหมือนสมัยนี้
เมื่อก่อนจำได้ว่า พอได้เบอร์สาวมาซักคน เป็นเบอร์บ้าน ตอนโทรไปต้องลุ้นว่า พ่อ แม่ เค้าจะรับรึเปล่า
บางทีอยู่บ้านโทรไม่สะดวก ต้องออกไปหยอดเหรียญโทรตู้
หลังๆพัฒนามาหน่อย มีมือถือตั้งโต๊ะ ที่โทรเป็นนาทีๆ
คิดแล้วฟินนนนนน
อยากฟังเรื่องเล่า ของคนสมัยก่อนๆ ว่าจีบกันยังไง กว่าจะได้เป็นแฟน กว่าจะได้คุย นานมั๊ย ครับ
อยากฟังเรื่องเล่า ความรัก ของคนสมัยก่อนครับ
สมัยนี้ไปไหนมาไหน ก็จะเจอแต่คนก้มหน้าเล่นโทรศัพท์มือถือ
การรู้จักกัน คุยกัน เจอกัน ก็แสนจะง่ายดาย จนบางทีแอบคิดไปว่า ไม่ได้ลุ้นเล้ยยยย มันง่ายไปหมด
นึกย้อนกลับไป ตอนสมัยผมเป็นวัยรุ่น (ม.ต้น) ตอนนั้น เพิ่งรู้จักการจีบสาว
แต่ๆ ไม่ได้มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกในการจีบสาวเหมือนสมัยนี้
เมื่อก่อนจำได้ว่า พอได้เบอร์สาวมาซักคน เป็นเบอร์บ้าน ตอนโทรไปต้องลุ้นว่า พ่อ แม่ เค้าจะรับรึเปล่า
บางทีอยู่บ้านโทรไม่สะดวก ต้องออกไปหยอดเหรียญโทรตู้
หลังๆพัฒนามาหน่อย มีมือถือตั้งโต๊ะ ที่โทรเป็นนาทีๆ
คิดแล้วฟินนนนนน
อยากฟังเรื่องเล่า ของคนสมัยก่อนๆ ว่าจีบกันยังไง กว่าจะได้เป็นแฟน กว่าจะได้คุย นานมั๊ย ครับ