มีเรื่องอยากระบายครับ
ผมอายุ 23 ย่าง 24 ครับ ทำงานที่ตัวเองใฝ่ฝันและคิดว่าชอบ มาได้สักพักใหญ่ๆครับ ตั้งแต่เริ่มงานวันแรก จนถึงวันนี้ สิ่งต่างๆภายในหัว เปลี่ยนไปอย่างมากครับ ผมกลับมาถามตัวเอง ซ้ำๆ ว่างานที่ทำอยู่ผมชอบไหม ทุกวันนี้เหมือนย่ำเท้าอยู่กับที่ครับ ไม่ได้พัฒนาตัวเองเลย บางเวลาอยากคิด
จะหยุดงานสัก10 วัน ไปพักผ่อน ค้นหาตัวเอง รุ่นพี่ที่ทำงาน บางคนดีครับ บางคนแย่ ผมคงโดนกดไว้ด้วยแหละมั้งครับ555 เลยตำแหน่งไม่ขึ้น
เคยทุ่มเทกับงานมาก ไปทำงานเช้ากว่าใคร กระตือรือร้น แต่ตอนนี้ เฉยๆครับ ทำได้เท่าที่ทำ ไม่กระตือรือร้น เริ่มคิดหางานใหม่ คิดว่าที่นี่แค่ประสบการณ์ ใจจริงอยากสมัครงานที่ กทม แต่ติดต้องดูแลแม่ เลยคิดหนัก เงินเดือนพอประมาณครับ วันหยุดเยอะงานสบาย ค่าครองชีพไม่สูงมาก แต่ก่อนผมคิดทุกวันว่าจะทำที่นี่ไปเรื่อยๆ แต่ตอนนี้พอเงยหน้ามองอนาคตแลัว มันสลัวๆครับ 555 คือ ยังพอคลำทางไปได้ แต่ไม่รู้ว่าจะล้มเมื่อไหร่ เป็นห่วงคนข้างหลังครับ
ไม่มีอะไรครับ แค่ระบาย
ขอกำลังใจจ้า
ผมอายุ 23 ย่าง 24 ครับ ทำงานที่ตัวเองใฝ่ฝันและคิดว่าชอบ มาได้สักพักใหญ่ๆครับ ตั้งแต่เริ่มงานวันแรก จนถึงวันนี้ สิ่งต่างๆภายในหัว เปลี่ยนไปอย่างมากครับ ผมกลับมาถามตัวเอง ซ้ำๆ ว่างานที่ทำอยู่ผมชอบไหม ทุกวันนี้เหมือนย่ำเท้าอยู่กับที่ครับ ไม่ได้พัฒนาตัวเองเลย บางเวลาอยากคิด
จะหยุดงานสัก10 วัน ไปพักผ่อน ค้นหาตัวเอง รุ่นพี่ที่ทำงาน บางคนดีครับ บางคนแย่ ผมคงโดนกดไว้ด้วยแหละมั้งครับ555 เลยตำแหน่งไม่ขึ้น
เคยทุ่มเทกับงานมาก ไปทำงานเช้ากว่าใคร กระตือรือร้น แต่ตอนนี้ เฉยๆครับ ทำได้เท่าที่ทำ ไม่กระตือรือร้น เริ่มคิดหางานใหม่ คิดว่าที่นี่แค่ประสบการณ์ ใจจริงอยากสมัครงานที่ กทม แต่ติดต้องดูแลแม่ เลยคิดหนัก เงินเดือนพอประมาณครับ วันหยุดเยอะงานสบาย ค่าครองชีพไม่สูงมาก แต่ก่อนผมคิดทุกวันว่าจะทำที่นี่ไปเรื่อยๆ แต่ตอนนี้พอเงยหน้ามองอนาคตแลัว มันสลัวๆครับ 555 คือ ยังพอคลำทางไปได้ แต่ไม่รู้ว่าจะล้มเมื่อไหร่ เป็นห่วงคนข้างหลังครับ
ไม่มีอะไรครับ แค่ระบาย