สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
ส่วนร้านนี้ ถ้าเดาไม่ผิด เป็นร้านเดียวกับที่มีคนตั้งกระทู้ในพันทิปนี้ครับ
และพอเรื่องพันทิปกำลังดัง มีลิงค์ไปอีกเว็บหนึ่งที่ผูมีเว็บบอร์ดพูดคุยเกี่ยวกับของเล่นโดยเฉพาะ (ผมจำไม่ได้แล้ว)
ในเว็บบอร์ด สมาชิกหลายคนบ่นเรื่องขายของราคาแพง มีของปลอมมาปน และเวลาของมีปัญหาไม่รับเครม
ต่อมาเจ้าของร้านมาโพสเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั้ง 2 เว็บบอร์ด คราวนี้ดราม่ามากจนทั้ง 2 เว็บบอร์ดลบกระทู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด
ผมจึงไม่ทราบตอนจบ แต่ที่แน่ๆ เจ้าของกระทู้เขาแค่เล่าให้ฟังเฉยๆ ครับ เพราะเขาปลงแล้ว...
เท่าที่ผมจำเรื่องราวได้ประมาณนี้ครับ ถ้าผมจำผิดขออภัย
มีพ่อคนหนึ่งไปที่สะพานเหล็กเพื่อซื้อของให้ลูก ไปร้านๆ หนึ่งที่ร้านชั้นที่ 2 เนี่ยแหละ
ลูกอยากได้เข็มขัดมดแดงก็ซื้อให้ พ่อเขาถามคนขายว่าซื้อแล้วมีปัญหาเอามาเครมได้ไหม คนขายก็บอกว่าได้
แม้ว่าราคาจะแพงมากเป็นหลักพัน และคนขายพูดไม่ค่อยดีก็ซื้อมาให้ลูก
แต่พอกลับมาถึงบ้าน มีปัญหาตรงที่รางถ่าน ใส่ถ่านแล้วไม่หมุน อะไรสักอย่างประมาณนี้
พอรุ่งขึ้นไปเครม คนขายบอกว่าเครมไม่ได้ แล้วเกิดโต้เถียงกัน คนขายขึ้นกูตลอด
คราวนี้คนขายเอาพรรคพวกมาทำร้ายร่างกาย แว่นของพ่อเด็กคนนั้นแตกพัง ลูกชายของเขาร้องไห้ใหญ่
พ่อของเขาเลยต้องยอมกลับบ้านพร้อมเข็มขัดมีตำหนิ และเล่าเรื่องราวในพันทิปนี้ครับ
ร้านนี้ขายของใน Facebook ด้วยนะเออ ลองไปค้นดูครับ
และพอเรื่องพันทิปกำลังดัง มีลิงค์ไปอีกเว็บหนึ่งที่ผูมีเว็บบอร์ดพูดคุยเกี่ยวกับของเล่นโดยเฉพาะ (ผมจำไม่ได้แล้ว)
ในเว็บบอร์ด สมาชิกหลายคนบ่นเรื่องขายของราคาแพง มีของปลอมมาปน และเวลาของมีปัญหาไม่รับเครม
ต่อมาเจ้าของร้านมาโพสเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั้ง 2 เว็บบอร์ด คราวนี้ดราม่ามากจนทั้ง 2 เว็บบอร์ดลบกระทู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด
ผมจึงไม่ทราบตอนจบ แต่ที่แน่ๆ เจ้าของกระทู้เขาแค่เล่าให้ฟังเฉยๆ ครับ เพราะเขาปลงแล้ว...
เท่าที่ผมจำเรื่องราวได้ประมาณนี้ครับ ถ้าผมจำผิดขออภัย
มีพ่อคนหนึ่งไปที่สะพานเหล็กเพื่อซื้อของให้ลูก ไปร้านๆ หนึ่งที่ร้านชั้นที่ 2 เนี่ยแหละ
ลูกอยากได้เข็มขัดมดแดงก็ซื้อให้ พ่อเขาถามคนขายว่าซื้อแล้วมีปัญหาเอามาเครมได้ไหม คนขายก็บอกว่าได้
แม้ว่าราคาจะแพงมากเป็นหลักพัน และคนขายพูดไม่ค่อยดีก็ซื้อมาให้ลูก
แต่พอกลับมาถึงบ้าน มีปัญหาตรงที่รางถ่าน ใส่ถ่านแล้วไม่หมุน อะไรสักอย่างประมาณนี้
พอรุ่งขึ้นไปเครม คนขายบอกว่าเครมไม่ได้ แล้วเกิดโต้เถียงกัน คนขายขึ้นกูตลอด
คราวนี้คนขายเอาพรรคพวกมาทำร้ายร่างกาย แว่นของพ่อเด็กคนนั้นแตกพัง ลูกชายของเขาร้องไห้ใหญ่
พ่อของเขาเลยต้องยอมกลับบ้านพร้อมเข็มขัดมีตำหนิ และเล่าเรื่องราวในพันทิปนี้ครับ
ร้านนี้ขายของใน Facebook ด้วยนะเออ ลองไปค้นดูครับ
สมาชิกหมายเลข 1171324 ถูกใจ, นักวิจัยความฝัน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 732294 สยอง, สมาชิกหมายเลข 3925902 ถูกใจ, tanapat31334 สยอง, shinosukeKZ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 893749 ถูกใจ, มูจังกึน~ ซึ้ง, Mister Secret สยอง, ยิ้มนะยิ้ม สยองรวมถึงอีก 50 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 3
น่าเห็นใจครับ ของแบบนี้มีอยู่แทบทุกย่าน
ไม่โดนคนค้าขายพวกเดียวกันเอง ก็โดนมาเฟียคุมถิ่น
ไม่โดนมาเฟียคุมถิ่น ก็อาจโดนคนมีสีเล่นซะเอง...
เพื่อนผมมีร้านค้าอยู่ในละแวกนั้น ร้านเก่าแก่ตั้งแต่รุ่นพ่อจนตอนนี้เพื่อนผมก็เข้าไปทำเต็มตัวได้หลายปี
เนื่องจากอยู่มานาน มีพื้นที่ร้านของัวเองชัดเจน(ตึกแถวหลายห้องอยู่) และไม่ได้ขายของสุ่มเสี่ยงอะไร จึงไม่เคยมีปัญหากับร้านอื่นละแวกนั้นหรือมาเฟียคุมถิ่น
แต่....เป็นที่รู้กันว่า ต้องมีสินน้ำใจให้ท่านสีน้ำตาลในเทศกาลพิเศษต่างๆตามวาระโอกาสที่รู้กันตามมารยาท
ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ถูกต้องหรอก แต่พ่อค้าส่วนใหญ่แถวนั้น เพื่อนผมเล่าว่าเขาก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะไม่ได้มารีดไถกันบ่อยๆหรืออะไร ก็แค่วาระพิเศษให้สินน้ำใจกันไป
แต่....มีช่วงหนึ่ง มีท่านคนใหม่ย้ายมาคุมแถวนั้น....
ลูกน้องต้องออกเดินขอความร่วมมือเพราะท่านที่ย้ายมาใหม่ ย้ายมาจากอีกแหล่งซึ่งเงินดีกว่านี้มาก เมื่อท่านย้ายมา ท่านก็ต้องการให้ได้เท่าๆเดิม ครั้นจะรอเฉพาะวาระพิเศษวันพิเศษแบบเดิม มันไม่ทันใจ มันไม่ได้ยอดที่ท่านต้องการ
ลูกน้องก็ต้องเดินมาขอเรี่ยไร เอ๊ย...ขอความร่วมมือ
เพื่อนผมก็ไม่ยอม เพราะปกติตามธรรมเนียมปฏิบัติก็มีให้กันอยู่แล้ว ของที่ขายก็ของปกติ พวกอะไหล่ พวกเครื่องไฟฟ้าอะไรเถือกๆนั้น ไม่ใช่ของผิดกม.หรือของมีปัญหาใดๆ ค้าขายก็ทำในร้านตัวเอง ไม่ได้กีดขวางทางเท้าหรืออะไร ฯลฯ
คุยกันอยู่นาน....ทางลูกน้องท่านก็จะเอาให้ได้ ทางเพื่อนผมก็ไม่ยอม....สรุปสุดท้ายว่า ทางนั้นก็ไม่รู้จะยกอะไรมาอ้าง เพราะเพื่อนผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด ฝ่ายนั้นก็เลยล่าถอยไป
แค่ไม่กี่วันถัดมา....
หลายจุดรอบๆบ้านเพื่อนผมที่ปกติเคยจอดรถได้ คุณสีน้ำตาลผู้แสนใจดี คงกลัวรถจะบังหน้าร้านเพื่อนผม...
ก็เลยเอาสีขาวแดงมาช่วยทาซะ รถที่จะเข้ามาซื้อของขนของตามปกติ จะได้ไม่ต้องมาจอดบังหน้าร้านเพื่อนผม หึหึ
และไม่ใช่แค่นี้นะ มีอื่นๆอีก เพียงแต่........ผมลืมหละ เขาเล่านานแล้ว 555
ไม่โดนคนค้าขายพวกเดียวกันเอง ก็โดนมาเฟียคุมถิ่น
ไม่โดนมาเฟียคุมถิ่น ก็อาจโดนคนมีสีเล่นซะเอง...
เพื่อนผมมีร้านค้าอยู่ในละแวกนั้น ร้านเก่าแก่ตั้งแต่รุ่นพ่อจนตอนนี้เพื่อนผมก็เข้าไปทำเต็มตัวได้หลายปี
เนื่องจากอยู่มานาน มีพื้นที่ร้านของัวเองชัดเจน(ตึกแถวหลายห้องอยู่) และไม่ได้ขายของสุ่มเสี่ยงอะไร จึงไม่เคยมีปัญหากับร้านอื่นละแวกนั้นหรือมาเฟียคุมถิ่น
แต่....เป็นที่รู้กันว่า ต้องมีสินน้ำใจให้ท่านสีน้ำตาลในเทศกาลพิเศษต่างๆตามวาระโอกาสที่รู้กันตามมารยาท
ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ถูกต้องหรอก แต่พ่อค้าส่วนใหญ่แถวนั้น เพื่อนผมเล่าว่าเขาก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะไม่ได้มารีดไถกันบ่อยๆหรืออะไร ก็แค่วาระพิเศษให้สินน้ำใจกันไป
แต่....มีช่วงหนึ่ง มีท่านคนใหม่ย้ายมาคุมแถวนั้น....
ลูกน้องต้องออกเดินขอความร่วมมือเพราะท่านที่ย้ายมาใหม่ ย้ายมาจากอีกแหล่งซึ่งเงินดีกว่านี้มาก เมื่อท่านย้ายมา ท่านก็ต้องการให้ได้เท่าๆเดิม ครั้นจะรอเฉพาะวาระพิเศษวันพิเศษแบบเดิม มันไม่ทันใจ มันไม่ได้ยอดที่ท่านต้องการ
ลูกน้องก็ต้องเดินมาขอเรี่ยไร เอ๊ย...ขอความร่วมมือ
เพื่อนผมก็ไม่ยอม เพราะปกติตามธรรมเนียมปฏิบัติก็มีให้กันอยู่แล้ว ของที่ขายก็ของปกติ พวกอะไหล่ พวกเครื่องไฟฟ้าอะไรเถือกๆนั้น ไม่ใช่ของผิดกม.หรือของมีปัญหาใดๆ ค้าขายก็ทำในร้านตัวเอง ไม่ได้กีดขวางทางเท้าหรืออะไร ฯลฯ
คุยกันอยู่นาน....ทางลูกน้องท่านก็จะเอาให้ได้ ทางเพื่อนผมก็ไม่ยอม....สรุปสุดท้ายว่า ทางนั้นก็ไม่รู้จะยกอะไรมาอ้าง เพราะเพื่อนผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด ฝ่ายนั้นก็เลยล่าถอยไป
แค่ไม่กี่วันถัดมา....
หลายจุดรอบๆบ้านเพื่อนผมที่ปกติเคยจอดรถได้ คุณสีน้ำตาลผู้แสนใจดี คงกลัวรถจะบังหน้าร้านเพื่อนผม...
ก็เลยเอาสีขาวแดงมาช่วยทาซะ รถที่จะเข้ามาซื้อของขนของตามปกติ จะได้ไม่ต้องมาจอดบังหน้าร้านเพื่อนผม หึหึ
และไม่ใช่แค่นี้นะ มีอื่นๆอีก เพียงแต่........ผมลืมหละ เขาเล่านานแล้ว 555
สมาชิกหมายเลข 1171324 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7534831 ถูกใจ, BlueLion[TH] สยอง, tanapat31334 สยอง, แล้วชื่อนี้ล่ะ สยอง, ยิ้มนะยิ้ม สยอง, joeslp ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 966129 ถูกใจ, แมวบ้าน สยอง, fukaze ทึ่งรวมถึงอีก 39 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
การค้าและมาเฟีย ก็แค่ของเล่นแต่ดันไม่เล่น สะพานเหล็กไม่แน่จริงอยู่ยาก
แต่เพิ่งจะมีโอกาสถือว่าเป็นการระบายความในใจและแชร์ประสบการณ์การทำธุรกิจที่เรียกได้ว่าซวยจริงๆ เริ่มเลยนะครับไม่รอช้า ไม่เยิ่นเย้อ
ผมก็คนนึงที่เพิ่งเรียนจบมาแต่ด้วยไม่อยากหางานประจำทำก็เลยขอทุนพ่อสักก้อนมาเปิดร้านขายของเล่นของสะสม เพราะเป็นคนที่ใจรักในด้านนี้ด้วย
ด้วยประสบการณ์น้อยบวกกับการที่ไม่มีการหาข้อมูล คิดง่ายอยากขายของเล่นก็ไปขายที่สะพานเหล็ก
เพราะตอนซื้อ ตอนสะสมก็ไปแถวนั้นประจำ ได้ทุนมาก้อนนึงจากพ่อผมไม่มาก พอได้จ่ายค่าเช่ากับซื้อของเข้าร้านนิดๆหน่อยๆ
ผมเลือกที่สะพานเหล็กสแควร์ชั้น 2 และก็มาเลยครับ ผมไม่เคยรู้เลยว่าที่นี่เจ้าที่แรง ดงอิทธิพล ใครไม่เก่งเรื่องต่อยตี อันทพาล
หรือมีผู้หลักผู้ใหญ่หนุนหลังอยู่ยาก เจ้าถิ่นเดินมาบอกเลยว่า "อย่าขายของทับเส้นเค้า" เค้ามีผู้ใหญ่หนุนหลังเป็นทหารระดับ เสธ.คนนึง
เค้าให้ขายอะไรก็ได้แต่อย่ามามีแบบเดียวกับที่เค้าขาย (เจ้าถิ่นรายนี้ผมเพิ่งมารู้ทีหลังว่าอันทพาลมากมีเรื่องกับพ่อค้าด้วยกันบ่อย ตีลูกค้าก็เอา ตบผู้หญิงมันก็ทำ) ผมก็มองแล้วเราขายแนวโมเดล เจ้าถิ่นเค้าขายของแนวเข็มขัดที่แปลงร่าง ก็ไม่ได้มีอะไรเหมือนกัน คงอยู่ร่วมกันได้
ก็ไหลไปตามนั้นผูกมิตรไว้ดีกว่า คนค้าขายไม่มีใครอยากมีเรื่องหรอกครับ ผมขายได้ไม่นานแค่ครึ่งปี ก็มีเรื่องจนได้
เจ้าถิ่นเค้าเริ่มจัดโมเดลมาขาย ผมก็ยอมให้ขายแต่สุดท้ายมาตัดราคากัน ผมก็ด้วยความว่า ถ้าผมไม่ลดราคาลงมาก็คงอยู่ยาก
เลยจำเป็นต้องลดราคาลงมา บอกตรงๆขายไม่มีกำไรเลยครับ และขายได้เฉพาะวันเสาร์อาทิตย์ วันธรรมดาเงียบยังกะป่าช้า ออกไปเดินเล่น
ออกไปสูบบุหรี่กันจนเบื่อ และแล้วที่สุดก็เริ่มมีเรื่องเริ่มเขม่นกัน จากนั้นมันก็เริ่มที่แขวะกันไปแขวะกันมา
ผมอ่ะไม่อะไรอยู่แล้วพยายามจะเงียบเพราะพวกเค้าเยอะกว่า ผมลืมเล่าไปอีกเรื่องช่วงที่ยังดีกันอยู่ ไอ้ร้านที่ว่าเนี้ยมันมีเรื่องบ่อยมาก
ถึงขนาดไปตีกับใครเค้า เจอเค้ายกพวกกับมาเล่นพวกมันหนีหัวซุกหัวซุนเข้าร้านผม กระจกร้านข้าวของเสียหาย ไม่เคยมาซ่อมให้ผมเลย
เราไม่เคยว่าคิดซะว่าขายของที่เดียวกันเราคือเพื่อนกัน สุดท้ายโดนเองครับ ข่มขู่สารพัด ท้าแฟนผมตีก็เอา ต้องระวังหลังอยู่ตลอดเวลา
ไอ้ผมก็คนไม่มีเส้นสายอะไร เจ้าหน้าที่บ้านเมืองอย่าหวังพึ่งพาครับ ขนาดร้านผมเคยเสียหายกว่าตำรวจจะมาไม่ต่ำกว่า 5 ชั่วโมง
ถ้าผมโดนทำร้ายคงกลายเป็นศพก่อนตำรวจถึงมาทำคดีทีเดียว ผมทนอยู่ได้ไม่นาน จึงต้องปิดร้านลงไปพร้อมกับความฝันที่พังทลาย
ตั้งแต่เปิดร้านมาจนถึงปิดร้านไป ไม่มีกำไรครับ เข้าเนื้อตลอด เพราะไอ้เจ้าถิ่นที่นี่มันคนรวยขายของ กำไรไม่สน ขอแค่เป็นใหญ่ในนี้สะพานเหล็กพอ
แต่ก็นะครับไม่ได้ห้ามใครไม่ให้ไปซื้อร้านนี้ แต่ระวังให้ดีด้วยเปลี่ยนของมีเรื่อง ต่อราคา ถามมากๆ เด็กหยิบจับของมั่วซั่ว มีเรื่องหมด
ผมไม่ต้องบอกชื่อร้านหรอกครับ ร้านนี้กิตติศัพท์ดังอยู่ คนที่เดินสะพานเหล็กประจำจะรู้ดี
เอาเป็นว่าไม่ว่าใครจะทำธุรกิจอะไรที่ไหน ควรจะมองเรื่องเจ้าถิ่นไว้ด้วยนะครับ เหมือนเราซื้อบ้านแล้วเจอเพื่อนบ้านเลวๆ มันก็ไม่สบายใจเป็นทุกข์
สำคัญนะครับมันถึงขั้นทำให้ธุรกิจเราเจ๊งได้เลย ขอบคุณทุกท่านที่อ่านเรื่องราวของผม พิมพ์ผิดพิมพ์พลาดประการใด ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ