ท้าวความก่อนนะครับ ส่วนตัวแล้วผมไม่ได้อคติอะไรกับผู้ชายตัวเล็กนะครับ ผมเองก็สูงแค่ 160 เอง
เคยมีแฟนไม่ตัวเล็กกว่าก็สูงเท่ากันทั้งนั้นฮะ อยากถามเพื่อนๆว่า เวลาเห็นคู่รักเดินไปไหนมาไหนด้วยกันแล้วผู้ชายตัวเล็กกว่าผู้หญิง
เพื่อนๆรู้สึกกันยังไงบ้างครับ?

สำหรับผมเลยนะ ผมคิดว่ามันแปลกๆอ่ะ มันดูด้อยๆกว่าไงไม่รู้ เวลาที่ผู้ชายต้องเงยหน้าคุยกับผู้หญิงเนี่ย....
ไม่รู้เพราะผมคิดเข้าข้างเพศตัวเองเปล่านะว่า ผู้ชายต้องเป็นเพศที่แข็งแรงกว่า ต้องดูแลเพศแม่ที่อ่อนแอกว่า นั่นด้วยสรีระทางธรรมชาติที่เราได้กันมาแต่กำเนิด ทำให้ผู้ชายสูงใหญ่กว่าผู้หญิงอยู่แล้ว

แต่ด้วยสรีระของผู้ชายที่ผิดแปลกตัวเล็กกว่าผู้ชายปกติเลยดูแบบ... เอิ่ม อ่านะใช้คำว่าเตี้ยก็ได้ครับ ตัวเล็กจะดูน่ารักไป
ดูไม่น่าไปปกป้องใครได้เท่าไหร่..

เลยรู้สึกเลยว่า "เราไม่คู่ควร" กับผู้หญิงสูงๆสักเท่าไหร่

เวลาผมมองผู้หญิงสักคนเลยพยายามเลี่ยงผู้หญิงที่สูงกว่า(ส่วนสูง)ตัวเอง หรือได้เต็มที่ก็แค่ตัวเท่ากัน..
ทุกวันนี้ที่ไม่มีแฟนก็เพราะเรื่องส่วนสูงนี่แหละเลยไม่มีใครเอา แล้วก็ฝ่อกับตัวเอง ถ้าไปเจอสาวที่ชอบแต่ตัวสูงกว่าก็อัคติว่าเขาไม่ชอบแล้วล่ะ

ที่ตั้งกระทู้นี้มาก็เพื่ออยากลองอ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆ จากหลายๆเพศ หลายวัยนะครับว่า
คนส่วนใหญ่มีทัศนคติอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้างครับ หรือผมแค่คิดมากไปเองหรือเปล่า?

ขอบคุณฮะ

แต่เจ็บปวดที่สุดเลยกับคำพูดที่ว่า "หน้าได้นะ ..แต่แม่มเตี้ยว่ะ"
แสสสสสสสสส