สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ตั้งเลยนะคะ ถ้าแทกผิดห้องก้ขอโทษด้วยนะคะ
แหวนหมั้น เลิกกันแล้วเก็บไว้หรือขายทิ้ง
เริ่มเลยค่ะ ...
เราคบกับแฟนมาประมาณเกือบ 4 ปี (ชาวต่างชาติ) เราเจอกันที่ต่างประเทศตอนที่ไปเรียน คบกันมาไม่เคยทะเลาะกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว สุดท้ายก็เลิกกันเพราะเค้าไปมีแฟนใหม่เป็นคนชาติเดียวกัน - -* คือที่ผ่านมาไม่เคยนออกใจ พอนอกใจทีเดียวนี่ทิ้งกันเลย แหมมมมมมมมม
แน่นอนค่ะ คบมาขนาดนี้เราก็คุยกันว่าจะแต่งเมื่อไร หมั้นเมื่อไร บลาๆๆๆ สุดท้ายก็ตกลงกันที่ว่ายังไม่แต่งนะ แต่จะให้ของแทนใจไว้ก่อน(เราไม่อยากหมั้น เพราะใจนึงก็คิดว่า 25 เอง) เปรียบได้ว่าเราหมั้นกัน(แฟนพูด) อ่ะ โอเคๆ สรุปว่าที่ให้มานี่คือประหนึ่งว่าหมั้นกัน
เป็นแหวนเพชรสีชมพูค่ะ แฟนซื้อมาจากประเทศเค้า เม็ดไม่ใหญ่โตรโหฐานหรอกค่ะ กลางๆ แต่มีค่าทางใจ เราดีใจมาก ตอนแฟนใส่ให้นี่มือไม้สั่ประดุจอยากได้อีกหลายๆวงไลงี้ 5555 ไม่ใช่ค่ะ คืออารมณ์นั้นมันตื้นตันน้ำปริ่มจมูกซิลิโคนของเรามาก พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ได้แต่แต้งกิ้วไอเลิฟยู แต้งกิ้วไอเลิฟยูๆ
ไม่นาน เอาเป็นว่า 2 สัปดาห์หลังจากสวมแหวน แฟนก็แปลกๆไป เค้ามาบอกเราว่าเค้ามีแฟนใหม่แล้ว ซอรี่นะ อื้อหือออออออออออออออออออ เมริงเพิ่งจะสวมแฟนให้ตรูนะ !!!! ปอบมาก อยากลากไส้มันสุดๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ ได้แต่ทำหน้าสนิมสร้อยแล้วบอกแฟนไปว่า Please come back to me. เราก็ง้อไปง้อมาได้เดือนกว่าๆค่ะ สรุปว่าเค้าไม่กลับมาจริงๆเพราะแฟนบอกว่า She is what I want (เอออ ! คบกันมา 4 ปีนี่ไม่ว้อนตรูเลย ไปว้อนใครที่ไหนไม่รู้ ดูเอาเถิดค่ะท่าผู้โช๊มมมมม)
ปัญหาคือทุกวันนี้มองแหวนแล้วมันเจ็บ เราควรขายทิ้งหรือเก็บไว้เป็นที่ระทึกดีคะ ?
ปล. เราไม่ได้เดือดร้อนเงินนะคะ แต่นัยน์นึงเราคิดว่ามันมีค่าทางใจค่ะ
ปล.2 เราอยากแทกห้องจตุจักร-โหมดสัตว์เลื้อยคลานมากค่ะ ตอนนี้อารมณ์เราอยากลงน้ำมากจริง ๆ
แหวนหมั้น เลิกกันแล้วเก็บไว้หรือขายทิ้ง
แหวนหมั้น เลิกกันแล้วเก็บไว้หรือขายทิ้ง
เริ่มเลยค่ะ ...
เราคบกับแฟนมาประมาณเกือบ 4 ปี (ชาวต่างชาติ) เราเจอกันที่ต่างประเทศตอนที่ไปเรียน คบกันมาไม่เคยทะเลาะกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว สุดท้ายก็เลิกกันเพราะเค้าไปมีแฟนใหม่เป็นคนชาติเดียวกัน - -* คือที่ผ่านมาไม่เคยนออกใจ พอนอกใจทีเดียวนี่ทิ้งกันเลย แหมมมมมมมมม
แน่นอนค่ะ คบมาขนาดนี้เราก็คุยกันว่าจะแต่งเมื่อไร หมั้นเมื่อไร บลาๆๆๆ สุดท้ายก็ตกลงกันที่ว่ายังไม่แต่งนะ แต่จะให้ของแทนใจไว้ก่อน(เราไม่อยากหมั้น เพราะใจนึงก็คิดว่า 25 เอง) เปรียบได้ว่าเราหมั้นกัน(แฟนพูด) อ่ะ โอเคๆ สรุปว่าที่ให้มานี่คือประหนึ่งว่าหมั้นกัน
เป็นแหวนเพชรสีชมพูค่ะ แฟนซื้อมาจากประเทศเค้า เม็ดไม่ใหญ่โตรโหฐานหรอกค่ะ กลางๆ แต่มีค่าทางใจ เราดีใจมาก ตอนแฟนใส่ให้นี่มือไม้สั่ประดุจอยากได้อีกหลายๆวงไลงี้ 5555 ไม่ใช่ค่ะ คืออารมณ์นั้นมันตื้นตันน้ำปริ่มจมูกซิลิโคนของเรามาก พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ได้แต่แต้งกิ้วไอเลิฟยู แต้งกิ้วไอเลิฟยูๆ
ไม่นาน เอาเป็นว่า 2 สัปดาห์หลังจากสวมแหวน แฟนก็แปลกๆไป เค้ามาบอกเราว่าเค้ามีแฟนใหม่แล้ว ซอรี่นะ อื้อหือออออออออออออออออออ เมริงเพิ่งจะสวมแฟนให้ตรูนะ !!!! ปอบมาก อยากลากไส้มันสุดๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ ได้แต่ทำหน้าสนิมสร้อยแล้วบอกแฟนไปว่า Please come back to me. เราก็ง้อไปง้อมาได้เดือนกว่าๆค่ะ สรุปว่าเค้าไม่กลับมาจริงๆเพราะแฟนบอกว่า She is what I want (เอออ ! คบกันมา 4 ปีนี่ไม่ว้อนตรูเลย ไปว้อนใครที่ไหนไม่รู้ ดูเอาเถิดค่ะท่าผู้โช๊มมมมม)
ปัญหาคือทุกวันนี้มองแหวนแล้วมันเจ็บ เราควรขายทิ้งหรือเก็บไว้เป็นที่ระทึกดีคะ ?
ปล. เราไม่ได้เดือดร้อนเงินนะคะ แต่นัยน์นึงเราคิดว่ามันมีค่าทางใจค่ะ
ปล.2 เราอยากแทกห้องจตุจักร-โหมดสัตว์เลื้อยคลานมากค่ะ ตอนนี้อารมณ์เราอยากลงน้ำมากจริง ๆ