สวัสดีครับ ชาวๆ พันทิพครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่นั่งอ่านกระทู้อกหักมาเรื่อยๆจากเพจ กระทู้เด็ดพันทิพ 55 ตอนผมอ่านก็ไม่ได้คิดว่าจะเจอเองครับ จนกระทั่งเจอกับตัวถึงรู้ขำไม่ออกเลยครับ
---------------------------------------
โอเคครับ พอดีผมได้เลิกกับแฟน ครั้งที่ 2 ผ่านมาวันนึงครับ แต่เหมือนจะตัดกันไม่ขาดเริ่มเล่ากันเลยครับ
ผม กับ แฟนผม เราห่างกัน 4 ปีครับ เขาเริ่มที่จะเข้าวัยทำงาน ส่วนผมกำลังเรียนครับ เราคบกันได้ 6 เดือนครับ ตอนบอกรักผมเป็นคนบอกครับ
วันแรกๆก็คงเป้นวันพิสูจน์ตัวเองครับว่ารักกันมากแค่ไหน ซึ่งตัวผมเองเป็นคนคิดเรื่องพวกนี้นานพอสมควรหลังจากเจอวันแรก
( ผมชอบเขามา 1 เดือนครับ ) ปกติแล้วตัวผมเวลาชอบใครก็จะเฉยๆครับ เพราะเราแค่ชอบ แต่ผมหลงรักเขาครับ ผมอยู่นิ่งๆต่อไปไม่ได้ ผมเคยทิ้งผู้หญิงที่คุยกันมา 1 ปีเพื่อรอคำตอบจากผมแต่ผมปฏิเสธมันไปเพราะผมคิดว่าตัวเองคงไม่สามารถดูแลใครได้ ตัวผมเองยังไม่ดูแลเลย นับอะไรกับคนอื่นผมคงทำไม่ได้ แต่ผมมาเจอผู้หญิงคนนี้ ผมก็กลัวเหมือนกันครับว่าจะดูแลไม่ได้ กลัวจะทำให้เสียใจ ใจผมมันจะมีข้อผูกมัดครับ คือ ถ้า ณ ช่วงเวลานี้ผมได้รักใครซักคน ผมจะไม่ทำให้เขาเสียใจ ผมจะไม่ทำให้เขาต้องมาทุกข์เพราะสิ่งที่ผมทำ ผมจะทำทุกวันของเราให้มีความสุขครับ จากนั้นผมได้ให้ "คำมั่นสัญญา"
จากวันแรกครับ ซึ่งเราเองก็รักกันครับ แล้วก็ตกลงกันว่าถ้าหากใครมีคนใหม่จะบอกเลิกโดยไม่ต้องพูด(เอาง่ายๆครับถ้ามีคนใหม่ก็ไปไหนก็ไปเลย)
ผมก็สัญญาครับ ตัวผมเองอยู่ในโลกโซเชียล ซึ่งผมกลัวที่จะชอบใครอีกซักคน ผมได้ปิดกั้นตัวโดยการไม่เล่นเฟซครับ เล่นอย่างเดียวคือไลน์
ไว้ตอบแฟนผมอย่างเดียวกับพ่อแม่ผมทำให้"เรา"ครับไม่เคยทำให้เขา เพราะผมอยากรักเขาไปนานๆ ไม่อยากให้เขาเสียใจ
IG ผมผมก็ Follow เขาคนเดียว คนอื่นไม่มี มีแค่เขาคนเดียว ผมเลิกทุกๆอย่าง ผ่านมาจากวันแรกที่ผมให้คำมั่นสัญญา ผมบอกกับเขาว่า " เราคบกันวันที่ 21 เดือน กันยายน ตอน 00.15 ครับ " เราจะมีวันครบรอบของเราทุกเดือน ทุกปีเราจะไปเที่ยวกันเมื่อครบปี และแน่นอนครับ ทุกเดือนผมให้ดอกไม้ทุกๆ 1 ช่อ วีดีโอเรื่องราวที่เคยอัด ภาพที่เคยถ่ายคู่กันก็มาทำเป้นวีดีโอครบรอบของเรา แล้วก็มีตุ๊กตา ซึ่งผมทำให้ด้วยความเต็มใจครับ ผมไม่เคยต้องการสิ่งของจากเขา
ผมแค่ต้องการให้ เรา อยู่ด้วยกันตลอดไปครับ ผมไมเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนโรแมนติกครับ แต่ผมทำเพื่อเราทั้งนั้นเลยครับ
ผมก็ขอว่า ก่อนนอน ขอบอกฝันดีครับ ขอเป้นคนสุดท้ายของคืนนั้น และตอนเช้าผมขอกล่าวคำว่า ตื่นได้แล้ว ตื่นแล้วนะ เป้นคนแรกของเธอนะครับ
ก็โอเค แต่ส่วนตัวผมเป็นคนชอบได้ยินคำว่ารักครับเลยพูดรักบ่อยๆจนเป็นใบปลิว ซึ่งผมพูดจากใจครับแล้วก็ตัวเขาเองไม่ใช่คนโรแมนติกครับ
เป้นคนเงียบๆนิ่งๆเวลาทะเลาะกันชอบให้ผมคิดเอง เขาชอบด่าครับ 555 แต่ผมทนได้ ซึ่งปกติผมทนไม่ได้ ผมยอมทุกอย่างเลยครับ
อะไรที่ทำให้เราต้องทะเลาะกัน ผมจะเลี่ยงครับ ไม่ให้ทะเลาะกันน้อยที่สุด ผมไม่อยากให้ใครซักคนต้องเสียความรู้สึกครับ
ผมไปหาเขาทุกวันครับ เพื่อไม่ให้เขาต้องเหนื่อยมาหาผม ให้เขาอยู่นิ่งๆแล้วสบายที่สุด นั้นคือสิ่งที่ผมทำได้
แม้ผมในตัวจะมีแค่ 100 ( ก็คือสุดท้ายอ่ะครับ ) นั่งรถไป 40 บาท กลับ 40 รถเมล์ 8 บาท ( สมัยนู้น ) ผมยอมอดข้าวแต่ขอให้เราได้เจอหน้ากันครับ
เหมือนผมเริ่มทำร้ายตัวเอง แต่ผมไม่แคร์ครับ ผมเหมือนตัวผมไม่รักตัวเองเลย ผมทำทุกอย่างให้เขาสบายที่สุดครับ
จนวันนึงผมคิดว่าจะทำงาน แล้วเอาตังค์แบ่งเป้น 3 ส่วน 1 ของที่บ้าน 2 ของผม 3ของเรา ครับ ซึ่งตอนนี้ผมเพิ่งจะทำงานครับ เป็นพนักงานซ่อมคอมและฮาร์ดแวร์ ลงโปรแกรมซอฟท์แวร์ ซึ่งผมอยากให้เขาเห็นความสำเร็จของผมครับแล้วผมก็อยากเห็นความสำเร็จของเขาเหมือนกัน
โชคชตามันก็เริ่มไม่เข้าใจ
ผมก็บอกรักทุกวัน เรามีวันครบรอบทุกเดือนแล้วตัวผมเองคิดถึงอนาคตอีก 2 ปีข้างหน้าครับว่าเราจะวางตัวอย่างไร ( เหมือนจะโม้นะครับ แต่มันเรื่องจริง)
ครบรอบ 1 ปีผมจะเช้าชุดมาสคอตให้ดอกไม้ครับแล้วก็ไปเที่ยว แล้วถ้าในระหว่างปีนั้นมีคอนเสิร์ต Big moutain ผมก็จะซื้อตั๋ว 2 ใบไปดูด้วยกันครับ
ผมวางทุกๆอย่างไว้แล้ว ผมมีการคิดว่าผมจะทำอะไรตั้งแต่เดือนที่ 2 แล้วสิ่งที่ผมคิดผมก็ทำมัน ผมก็เลยคิดไปถึงอนาคตข้างหน้าเลยครับ
จนกระทั้ง เราคบกันมา 4 เดือนขึ้น เดือนที่ 5 ผมต้องไปทำธุระที่ต่างจังหวัดครับ เป้นเวลา 5 วันแต่มีเวลาคุยนะครับแต่ไม่ทั้งวัน ( เพราะปกติผมจะคุยกับเขาทั้งวันครับไม่ให้อยู่คนเดียว แต่ก็มีเวลาพักนะครับ ) เขาบอกต้องไปงานแต่งงานญาติ ผมก็โอเคครับไม่ให้ไปก็ไม่ได้
แล้วผมบังเอิญกลับวันที่ 21 ครับคือวันครบรอบ แต่ เขาต้องไปงานแต่งงานวันที่ 21 พอดีครับ วันครบรอบของเราผมจึงเลื่อนไปเป็น 23 แทนเพราะเขากลับมา ซึ่งพอเขากลับมานั้น เขาไม่เป้นเหมือนเมื่อก่อนเลยครับ จากคนที่ยิ้ม ก็ไม่ยิ้ม คือทุกอย่างไม่เหมือนเดิมอ่ะครับ ผมเลยถามว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
เพราะไปหาแฟนเก่ามาใช่ไหม เขาก็บอกไม่ได้ไปหาแฟนเก่าครับ แต่ทางผู้ใหญ่ของแฟนเก่าเขาเรียกตัวครับ ( อยู่แถวบ้าน ) ซึ่งเขาก็เห็นแฟนเก่านั้นแบบกินเหล้าไม่ทำอะไรทั้งนั้น ( คือผมก็รู้เรื่องนี้ครับแต่ก็คุยกันแล้วว่าตัดใจได้ไหมแฟนผมเองก็บอกตัดได้ก็คิดว่าจะขาด ) แต่มันกลับมาทำร้าย
ทำให้เราต้องทะเลาะกันครับ ซึ่ง วันที่ 23 ก็ไม่ใช่วันครบรอบของเราอีกต่อไปครับ เพราะเขาบอกอยากอยู่คนเดียวแล้ว ... เขาเครียดมากๆที่เห็นสภาพแบบนั้น ผมไม่เคยบอกเลิกก่อนครับ เพราะว่ามันเป้นคำที่โคตรแย่ทำร้ายความรู้สึกมากๆเลยครับ แต่ผมต้องเอามาใช้เพราะเขาเองพูดอะไรก็ไม่พูดซักอย่าง
ผมก็เลยบอกเลิกครับ แต่เหมือนจะขาด ตัวผมเองก็กลับไปง้อพยายามทำร้ายตัวเองอีกครั้งเพราะมีความหวัง ผ่านมาเกือบ 1 อาทิตย์เขาบอกจะกลับมา
เพราะผมทนเขาได้ ทีนี้ พอเริ่มเดือนใหม่ก็ทำตัวปกติครับเพราะผมสัญญาว่า เรื่องที่ผ่านมาให้มันผ่านไป ผมจะทำตัวของผมเหมือนเดิม
เพราะไม่ขออะไรแค่กลับมา ทีนี้เราก็คบกันประมาณ 12 วันครับ ( วันนี้ 13 ) เขาเป้นคนบอกเลิกผมครับ เขาบอกเขาอยากอยู่คนเดียว
จริงๆ
ซึ่งผมเองพยายามยื่นข้อเสนอให้เช่น ให้อยู่คนเดียวแต่ขอผมอยู่ด้วยห่างๆ อย่างน้อยเรายังมีกันและกันนะ สุดท้ายเขาก็ไม่รับข้อเสนอนี้ครับ
แล้วเลือกที่จะทิ้งผมไป ผมทำใจไม่ได้ครับจริงๆ ผมทำทุกอย่างเพื่อเราแต่ทำไมเขาไม่เคยเห็นผมในสายตาก่อนเลิกเลยครับ
ถ้าเห้นว่าผมมีค่าจริงๆทำไมไม่ให้ผมเป้นคนอยุ่ด้วยในยามอ้างว้างแบบนี้ละครับ เขาไม่กลับมาแล้วโทษตัวเองว่าเขาแย่
ซึ่งผมเองก็บอกว่าอย่าโทษตัวเอง เพราะไม่มีใครดี ผมว่าผมก็ไม่ดีทุกคนไม่มีใครดี อย่าว่าตัวเองแย่ ทุกครั้งครับผมจะคุยด้วยเหตุผล
แต่เขาจะคุยด้วยความเงียบครับซึ่งไม่มีปัญหาครับ ถ้ามันไม่เหมือนเดิมแต่ยังรักกันผมก็ยอมครับ คือผมยอมทำทุกอย่าง
ตอนนี้ผมได้แต่ประชดตัวเองครับว่าทำไม ผมไม่ดีพอหรือผมดีเกินไปที่ผู้หญิงเขาจะไม่เลือกผมครับ
แต่หลังจากบอกเลิก ก็ไม่ขาดอีกครับ เขาก็ยังมาคุยกับผม แต่ผมก็ตอบครับ เพราะเขาจะไม่กลับมาผมทำทุกอย่างเขาก็ไม่กลับมา
แต่ผมยังมีหวังครับ ผมควรหวังต่อไหมครับ ผมควรให้โอกาสเขาอีกครั้งไหมครับ ถึงเขาจะเป้นคนไม่ดีครับ แต่ผมก็รัก ของผมใครว่าผมก็ด่าเขาทุกคนครับ
เพราะผมรัก ตอนนี้ผมเดินไม่เป็นเลยครับ ได้แต่นั่งๆนอนๆ ปวดหัวไม่หายครับ มานั่งพิพม์ยังปวดตาเลย
สุดท้ายนี้ครับ
ผมอยากฝากบอกผู้ชายทุกๆคนนะครับที่กำลังชอบใครซักคน
ผมอาจจะอายุน้อยครับ แต่ผมคิดว่าความคิดผมน่าจะสอนคนได้
คำว่า "ชอบ" นั้นหมายถึงแค่ถูกใจครับ แต่คำว่า "รัก" คุณต้องดูแลเขาได้นะครับ คุณต้องมั่นใจนะครับว่าข้อเสียของเขาจะเป้นอย่างไรคุณต้องรับมันได้
ผมไม่ไดเป็นคนดีครับผมไม่เคยบอก แต่สิ่งที่ทำไปทุกอย่างล้วนเพื่อเราทั้งนั้นครับ ผมไม่เคยทำให้แฟนครับ แต่ทำเพื่อความรู้สึกของเราทั้งนั้นครับ
แล้วก็ขอนะครับ ( เพราะคิดต้องมีคนแชร์ ) ถ้าเกิดแฟน(เก่า)ผมมาเห็น
ก็บอกก่อนนะ
#เค้าขอโทษที่มาเล่าแบบนี้เค้าไม่เหลือใครแล้วจริงๆอยากจะระบายไม่มีเลยซักคนตัวเอาแต่ใจเค้าพูดด้วยเหตุผลบอกแล้วนะว่า

โคตรเหมือนนิยายอ่ะวะ 555
ขอบคุณครับที่รับฟัง ผมไม่หล่อนะครับ ไม่ต้องหวังเลย 555 ผมไม่หาแฟนใหม่แล้วครับคงหยุดแค่นี้
ผมเลิกกับแฟน2ครั้งแล้วครับ ทำใจไม่ได้ซักที
---------------------------------------
โอเคครับ พอดีผมได้เลิกกับแฟน ครั้งที่ 2 ผ่านมาวันนึงครับ แต่เหมือนจะตัดกันไม่ขาดเริ่มเล่ากันเลยครับ
ผม กับ แฟนผม เราห่างกัน 4 ปีครับ เขาเริ่มที่จะเข้าวัยทำงาน ส่วนผมกำลังเรียนครับ เราคบกันได้ 6 เดือนครับ ตอนบอกรักผมเป็นคนบอกครับ
วันแรกๆก็คงเป้นวันพิสูจน์ตัวเองครับว่ารักกันมากแค่ไหน ซึ่งตัวผมเองเป็นคนคิดเรื่องพวกนี้นานพอสมควรหลังจากเจอวันแรก
( ผมชอบเขามา 1 เดือนครับ ) ปกติแล้วตัวผมเวลาชอบใครก็จะเฉยๆครับ เพราะเราแค่ชอบ แต่ผมหลงรักเขาครับ ผมอยู่นิ่งๆต่อไปไม่ได้ ผมเคยทิ้งผู้หญิงที่คุยกันมา 1 ปีเพื่อรอคำตอบจากผมแต่ผมปฏิเสธมันไปเพราะผมคิดว่าตัวเองคงไม่สามารถดูแลใครได้ ตัวผมเองยังไม่ดูแลเลย นับอะไรกับคนอื่นผมคงทำไม่ได้ แต่ผมมาเจอผู้หญิงคนนี้ ผมก็กลัวเหมือนกันครับว่าจะดูแลไม่ได้ กลัวจะทำให้เสียใจ ใจผมมันจะมีข้อผูกมัดครับ คือ ถ้า ณ ช่วงเวลานี้ผมได้รักใครซักคน ผมจะไม่ทำให้เขาเสียใจ ผมจะไม่ทำให้เขาต้องมาทุกข์เพราะสิ่งที่ผมทำ ผมจะทำทุกวันของเราให้มีความสุขครับ จากนั้นผมได้ให้ "คำมั่นสัญญา"
จากวันแรกครับ ซึ่งเราเองก็รักกันครับ แล้วก็ตกลงกันว่าถ้าหากใครมีคนใหม่จะบอกเลิกโดยไม่ต้องพูด(เอาง่ายๆครับถ้ามีคนใหม่ก็ไปไหนก็ไปเลย)
ผมก็สัญญาครับ ตัวผมเองอยู่ในโลกโซเชียล ซึ่งผมกลัวที่จะชอบใครอีกซักคน ผมได้ปิดกั้นตัวโดยการไม่เล่นเฟซครับ เล่นอย่างเดียวคือไลน์
ไว้ตอบแฟนผมอย่างเดียวกับพ่อแม่ผมทำให้"เรา"ครับไม่เคยทำให้เขา เพราะผมอยากรักเขาไปนานๆ ไม่อยากให้เขาเสียใจ
IG ผมผมก็ Follow เขาคนเดียว คนอื่นไม่มี มีแค่เขาคนเดียว ผมเลิกทุกๆอย่าง ผ่านมาจากวันแรกที่ผมให้คำมั่นสัญญา ผมบอกกับเขาว่า " เราคบกันวันที่ 21 เดือน กันยายน ตอน 00.15 ครับ " เราจะมีวันครบรอบของเราทุกเดือน ทุกปีเราจะไปเที่ยวกันเมื่อครบปี และแน่นอนครับ ทุกเดือนผมให้ดอกไม้ทุกๆ 1 ช่อ วีดีโอเรื่องราวที่เคยอัด ภาพที่เคยถ่ายคู่กันก็มาทำเป้นวีดีโอครบรอบของเรา แล้วก็มีตุ๊กตา ซึ่งผมทำให้ด้วยความเต็มใจครับ ผมไม่เคยต้องการสิ่งของจากเขา
ผมแค่ต้องการให้ เรา อยู่ด้วยกันตลอดไปครับ ผมไมเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนโรแมนติกครับ แต่ผมทำเพื่อเราทั้งนั้นเลยครับ
ผมก็ขอว่า ก่อนนอน ขอบอกฝันดีครับ ขอเป้นคนสุดท้ายของคืนนั้น และตอนเช้าผมขอกล่าวคำว่า ตื่นได้แล้ว ตื่นแล้วนะ เป้นคนแรกของเธอนะครับ
ก็โอเค แต่ส่วนตัวผมเป็นคนชอบได้ยินคำว่ารักครับเลยพูดรักบ่อยๆจนเป็นใบปลิว ซึ่งผมพูดจากใจครับแล้วก็ตัวเขาเองไม่ใช่คนโรแมนติกครับ
เป้นคนเงียบๆนิ่งๆเวลาทะเลาะกันชอบให้ผมคิดเอง เขาชอบด่าครับ 555 แต่ผมทนได้ ซึ่งปกติผมทนไม่ได้ ผมยอมทุกอย่างเลยครับ
อะไรที่ทำให้เราต้องทะเลาะกัน ผมจะเลี่ยงครับ ไม่ให้ทะเลาะกันน้อยที่สุด ผมไม่อยากให้ใครซักคนต้องเสียความรู้สึกครับ
ผมไปหาเขาทุกวันครับ เพื่อไม่ให้เขาต้องเหนื่อยมาหาผม ให้เขาอยู่นิ่งๆแล้วสบายที่สุด นั้นคือสิ่งที่ผมทำได้
แม้ผมในตัวจะมีแค่ 100 ( ก็คือสุดท้ายอ่ะครับ ) นั่งรถไป 40 บาท กลับ 40 รถเมล์ 8 บาท ( สมัยนู้น ) ผมยอมอดข้าวแต่ขอให้เราได้เจอหน้ากันครับ
เหมือนผมเริ่มทำร้ายตัวเอง แต่ผมไม่แคร์ครับ ผมเหมือนตัวผมไม่รักตัวเองเลย ผมทำทุกอย่างให้เขาสบายที่สุดครับ
จนวันนึงผมคิดว่าจะทำงาน แล้วเอาตังค์แบ่งเป้น 3 ส่วน 1 ของที่บ้าน 2 ของผม 3ของเรา ครับ ซึ่งตอนนี้ผมเพิ่งจะทำงานครับ เป็นพนักงานซ่อมคอมและฮาร์ดแวร์ ลงโปรแกรมซอฟท์แวร์ ซึ่งผมอยากให้เขาเห็นความสำเร็จของผมครับแล้วผมก็อยากเห็นความสำเร็จของเขาเหมือนกัน
โชคชตามันก็เริ่มไม่เข้าใจ
ผมก็บอกรักทุกวัน เรามีวันครบรอบทุกเดือนแล้วตัวผมเองคิดถึงอนาคตอีก 2 ปีข้างหน้าครับว่าเราจะวางตัวอย่างไร ( เหมือนจะโม้นะครับ แต่มันเรื่องจริง)
ครบรอบ 1 ปีผมจะเช้าชุดมาสคอตให้ดอกไม้ครับแล้วก็ไปเที่ยว แล้วถ้าในระหว่างปีนั้นมีคอนเสิร์ต Big moutain ผมก็จะซื้อตั๋ว 2 ใบไปดูด้วยกันครับ
ผมวางทุกๆอย่างไว้แล้ว ผมมีการคิดว่าผมจะทำอะไรตั้งแต่เดือนที่ 2 แล้วสิ่งที่ผมคิดผมก็ทำมัน ผมก็เลยคิดไปถึงอนาคตข้างหน้าเลยครับ
จนกระทั้ง เราคบกันมา 4 เดือนขึ้น เดือนที่ 5 ผมต้องไปทำธุระที่ต่างจังหวัดครับ เป้นเวลา 5 วันแต่มีเวลาคุยนะครับแต่ไม่ทั้งวัน ( เพราะปกติผมจะคุยกับเขาทั้งวันครับไม่ให้อยู่คนเดียว แต่ก็มีเวลาพักนะครับ ) เขาบอกต้องไปงานแต่งงานญาติ ผมก็โอเคครับไม่ให้ไปก็ไม่ได้
แล้วผมบังเอิญกลับวันที่ 21 ครับคือวันครบรอบ แต่ เขาต้องไปงานแต่งงานวันที่ 21 พอดีครับ วันครบรอบของเราผมจึงเลื่อนไปเป็น 23 แทนเพราะเขากลับมา ซึ่งพอเขากลับมานั้น เขาไม่เป้นเหมือนเมื่อก่อนเลยครับ จากคนที่ยิ้ม ก็ไม่ยิ้ม คือทุกอย่างไม่เหมือนเดิมอ่ะครับ ผมเลยถามว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
เพราะไปหาแฟนเก่ามาใช่ไหม เขาก็บอกไม่ได้ไปหาแฟนเก่าครับ แต่ทางผู้ใหญ่ของแฟนเก่าเขาเรียกตัวครับ ( อยู่แถวบ้าน ) ซึ่งเขาก็เห็นแฟนเก่านั้นแบบกินเหล้าไม่ทำอะไรทั้งนั้น ( คือผมก็รู้เรื่องนี้ครับแต่ก็คุยกันแล้วว่าตัดใจได้ไหมแฟนผมเองก็บอกตัดได้ก็คิดว่าจะขาด ) แต่มันกลับมาทำร้าย
ทำให้เราต้องทะเลาะกันครับ ซึ่ง วันที่ 23 ก็ไม่ใช่วันครบรอบของเราอีกต่อไปครับ เพราะเขาบอกอยากอยู่คนเดียวแล้ว ... เขาเครียดมากๆที่เห็นสภาพแบบนั้น ผมไม่เคยบอกเลิกก่อนครับ เพราะว่ามันเป้นคำที่โคตรแย่ทำร้ายความรู้สึกมากๆเลยครับ แต่ผมต้องเอามาใช้เพราะเขาเองพูดอะไรก็ไม่พูดซักอย่าง
ผมก็เลยบอกเลิกครับ แต่เหมือนจะขาด ตัวผมเองก็กลับไปง้อพยายามทำร้ายตัวเองอีกครั้งเพราะมีความหวัง ผ่านมาเกือบ 1 อาทิตย์เขาบอกจะกลับมา
เพราะผมทนเขาได้ ทีนี้ พอเริ่มเดือนใหม่ก็ทำตัวปกติครับเพราะผมสัญญาว่า เรื่องที่ผ่านมาให้มันผ่านไป ผมจะทำตัวของผมเหมือนเดิม
เพราะไม่ขออะไรแค่กลับมา ทีนี้เราก็คบกันประมาณ 12 วันครับ ( วันนี้ 13 ) เขาเป้นคนบอกเลิกผมครับ เขาบอกเขาอยากอยู่คนเดียว จริงๆ
ซึ่งผมเองพยายามยื่นข้อเสนอให้เช่น ให้อยู่คนเดียวแต่ขอผมอยู่ด้วยห่างๆ อย่างน้อยเรายังมีกันและกันนะ สุดท้ายเขาก็ไม่รับข้อเสนอนี้ครับ
แล้วเลือกที่จะทิ้งผมไป ผมทำใจไม่ได้ครับจริงๆ ผมทำทุกอย่างเพื่อเราแต่ทำไมเขาไม่เคยเห็นผมในสายตาก่อนเลิกเลยครับ
ถ้าเห้นว่าผมมีค่าจริงๆทำไมไม่ให้ผมเป้นคนอยุ่ด้วยในยามอ้างว้างแบบนี้ละครับ เขาไม่กลับมาแล้วโทษตัวเองว่าเขาแย่
ซึ่งผมเองก็บอกว่าอย่าโทษตัวเอง เพราะไม่มีใครดี ผมว่าผมก็ไม่ดีทุกคนไม่มีใครดี อย่าว่าตัวเองแย่ ทุกครั้งครับผมจะคุยด้วยเหตุผล
แต่เขาจะคุยด้วยความเงียบครับซึ่งไม่มีปัญหาครับ ถ้ามันไม่เหมือนเดิมแต่ยังรักกันผมก็ยอมครับ คือผมยอมทำทุกอย่าง
ตอนนี้ผมได้แต่ประชดตัวเองครับว่าทำไม ผมไม่ดีพอหรือผมดีเกินไปที่ผู้หญิงเขาจะไม่เลือกผมครับ
แต่หลังจากบอกเลิก ก็ไม่ขาดอีกครับ เขาก็ยังมาคุยกับผม แต่ผมก็ตอบครับ เพราะเขาจะไม่กลับมาผมทำทุกอย่างเขาก็ไม่กลับมา
แต่ผมยังมีหวังครับ ผมควรหวังต่อไหมครับ ผมควรให้โอกาสเขาอีกครั้งไหมครับ ถึงเขาจะเป้นคนไม่ดีครับ แต่ผมก็รัก ของผมใครว่าผมก็ด่าเขาทุกคนครับ
เพราะผมรัก ตอนนี้ผมเดินไม่เป็นเลยครับ ได้แต่นั่งๆนอนๆ ปวดหัวไม่หายครับ มานั่งพิพม์ยังปวดตาเลย
สุดท้ายนี้ครับ
ผมอยากฝากบอกผู้ชายทุกๆคนนะครับที่กำลังชอบใครซักคน
ผมอาจจะอายุน้อยครับ แต่ผมคิดว่าความคิดผมน่าจะสอนคนได้
คำว่า "ชอบ" นั้นหมายถึงแค่ถูกใจครับ แต่คำว่า "รัก" คุณต้องดูแลเขาได้นะครับ คุณต้องมั่นใจนะครับว่าข้อเสียของเขาจะเป้นอย่างไรคุณต้องรับมันได้
ผมไม่ไดเป็นคนดีครับผมไม่เคยบอก แต่สิ่งที่ทำไปทุกอย่างล้วนเพื่อเราทั้งนั้นครับ ผมไม่เคยทำให้แฟนครับ แต่ทำเพื่อความรู้สึกของเราทั้งนั้นครับ
แล้วก็ขอนะครับ ( เพราะคิดต้องมีคนแชร์ ) ถ้าเกิดแฟน(เก่า)ผมมาเห็น
ก็บอกก่อนนะ
#เค้าขอโทษที่มาเล่าแบบนี้เค้าไม่เหลือใครแล้วจริงๆอยากจะระบายไม่มีเลยซักคนตัวเอาแต่ใจเค้าพูดด้วยเหตุผลบอกแล้วนะว่า
ขอบคุณครับที่รับฟัง ผมไม่หล่อนะครับ ไม่ต้องหวังเลย 555 ผมไม่หาแฟนใหม่แล้วครับคงหยุดแค่นี้