ไม่ใช่กระทู้คำถามนะคะ จริงๆเป็นกระทู้เล่าเรื่อง แต่เราไม่ได้เป็นสมาชิก แหะๆ - 3 -
สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาแชร์เรื่องราวประสบการณ์ที่ตัวเองได้พบเจอมา เผื่อจะเป็นข้อคิดให้ใครหลายๆคน
และได้รู้อะไรต่างๆ และเพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ เผื่อเวลาผ่านไปกลับมาเปิดอ่าน..
เริ่มเลยละกัน ...
ฉันเป็นเด็ก ม.3 กำลังจะขึ้น ม.4 หลังจากผ่านการสอบปลายภาค ก็ถึงช่วงเวลาปิดเทอมใหญ่ที่รอคอย
ถ้าเป็นที่ผ่านๆมา ฉันก็จะนอนๆๆกินๆๆเล่นๆๆ แล้วก็ผ่านไปวันนึงอย่างมีความสุข
แต่..การปิดเทอมครั้งนี้ ฉันอยากทำอะไรที่มันพิเศษ และด้วยความที่อยากรวย 555
ฉันก็เลยคิดอยากทำงานพิเศษเพื่อเป็นประสบการณ์และหาเงิน ตอนแรก..ฉันไปสมัครงานที่ร้านอาหารใกล้บ้านชื่อดังแห่งหนึ่ง
กับเพื่อนสนิทอีกคน แต่พอคิดๆแล้วมันดูไม่ค่อยคุ้ม+เพื่อนของฉันบ้านอยู่ไกล เลยไม่ได้ทำ
แต่มีร้านอาหารอีกร้านหนึ่ง ซึ่งฉันเคยไปสอบถามมาตอนอยู่ ม.2 แต่ตอนนั้นไม่ได้ทำ เป็นร้านอาหารมีชื่ออยู่แถวบ้านฉันเช่นกัน
ด้วยความที่ตอนนั้นไฟแรง อยากทำมาก เลยโทรไปสอบถามและนัดคุยรายละเอียดวันนั้นเลย
เมื่อพ่อแม่กลับมา ฉันก็ต้องหาเหตุผล 108 เพื่อบอกให้ท่านยอมให้ฉันทำ ด้วยความที่พ่อแม่ห่วงฉันมาก เลยไม่ยอมง่ายๆ
แต่ฉันก็ดื้อทำจนได้ เมื่อไปคุยรายละอียดกับเจ้าของร้าน ด้วยความที่เรายังเด็ก เจ้าของร้านเลยบอกว่า "จะดูๆไปก่อน
ค่าแรงก็ประมาณ 130-140 แต่รับรอง ไม่ให้น่าเกลียดเกินไปแน่นอน" เราก็ตกลง งานที่ต้องทำคือเมื่อลูกค้ามานั่งที่โต๊ะ
เราก็เอาเมนูไปให้ มีพี่ที่ร้านอาหารคอยรับเมนู เราก็ถามว่าจะเอาเครื่องดื่มอะไร แล้วเราก็ไปตักน้ำแข็ง หยิบน้ำตามที่สั่ง
และต้องคอยดูแลลูกค้า เวลาน้ำใกล้หมด ต้องคอยไปรินตลอดเวลา ทำตั้งแต่ 16.30-23.00 น. บางทีก็ 5 ทุ่มเกือบเที่ยงคืนถ้าลูกค้ายังไม่กลับ
การทำงานนี้มันทำให้เราได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะมากมาย
1. การร่วมงานกับคนอื่น >> ด้วยความที่เราเป็นเด็ก ที่ทำงานมีแต่พี่ๆที่เรียนมหาลัย บางคนก็เรียนจบแล้ว ทำให้เราเข้ากับเค้าไม่ได้
เวลาไปทำงานก็นั่งเงียบ ไม่พูดคุยกัน คุยกันก็แต่เรื่องแบ่งดูโต๊ะลูกค้า ซึ่งมันทำให้เราเข้าใจการอยู่ร่วมกับคนอื่นมากว่ามันไม่ได้สวยงามเสมอไป
2. การให้ทิป >> เมื่อก่อน เวลาเราเห็นพ่อให้ทิปพนักงานเสิร์ฟ เราก็คิดว่าจะให้ทำไม แต่พอได้ลองมาทำ ทำให้รู้เลย ว่าการให้น้ำใจเล็กๆน้อยๆ
มันทำให้เรามีกำลังใจทำงาน เพราะเด็กเสิร์ฟบางคน ทิปที่ได้รับ มันเป็นค่ากินค่าอยู่สำหรับเค้าเลย
3. ความอดทน >> สำคัญที่สุดเลย มันทำให้ฉันได้เรียนรู้การทำงาน ได้เรียนรู้ที่จะอดทนกับสิ่งต่างๆ
4.รู้จักค่าของเงิน >> กว่าพ่อแม่จะหาเงินมาให้แต่ละวัน ท่านต้องทำงานหนักแค่ไหน พอได้มาทำงาน ทำให้รู้จักคุณค่าของเงิน
ที่ต้องเอาหยาดเหงื่อแลก
สุดท้าย..เราทำงานได้ 1 อาทิตย์ ก็ออก เพราะด้วยความที่แม่เราไม่อยากให้ทำอยู่แล้ว เพราะงานค่อนข้างหนัก และเลิกงานดึก
ประกอบกับที่ร้านมีพนักงานเก่าที่เคยทำมาสมัครขอทำใหม่ เจ้าของร้านเลยมาคุยกับเรา หาเหตุผลสารพัดมาบอก เพราะเกรงใจที่ต้องให้เราออก
เราก็ไม่เป็นไร อยากเลิกทำอยู่แล้ว สรุป..เราถามว่าให้ค่าแรงเราวันละเท่าไร? เจ้าของร้านบอกให้ได้วันละ 120 และหักค่าของที่หายไปโดยที่เราไม่รู้เรื่อง
เอ่อ...ไหนตอนแรกบอกจะให้ 130-140 แล้วของที่หายไป เราเกี่ยวหรอ?? สุดท้ายเราก็ปล่อยไปเลย เดินออกมาจากร้าน ถือว่าจบๆกันไป
ยังดีที่เราได้ทิปบ้าง เลยไม่ขาดทุนเท่าไร
ประสบการณ์นี้ให้ทั้งเรื่องดีและไม่ดี เราก็พยายามมองเรื่องดีๆที่เราได้เรียนรู้กับมัน ตอนนี้เราก็ยังไม่หยุดนะ ก็มองหางานอื่นๆไปเรื่อยๆ
ทำงานได้เงินมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองแล้วรู้สึกภูมิใจมาก : )
{แชร์ประสบการณ์} ทำงานเสิร์ฟอาหารช่วงปิดเทอม
สวัสดีค่ะ เราอยากจะมาแชร์เรื่องราวประสบการณ์ที่ตัวเองได้พบเจอมา เผื่อจะเป็นข้อคิดให้ใครหลายๆคน
และได้รู้อะไรต่างๆ และเพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ เผื่อเวลาผ่านไปกลับมาเปิดอ่าน..
เริ่มเลยละกัน ...
ฉันเป็นเด็ก ม.3 กำลังจะขึ้น ม.4 หลังจากผ่านการสอบปลายภาค ก็ถึงช่วงเวลาปิดเทอมใหญ่ที่รอคอย
ถ้าเป็นที่ผ่านๆมา ฉันก็จะนอนๆๆกินๆๆเล่นๆๆ แล้วก็ผ่านไปวันนึงอย่างมีความสุข
แต่..การปิดเทอมครั้งนี้ ฉันอยากทำอะไรที่มันพิเศษ และด้วยความที่อยากรวย 555
ฉันก็เลยคิดอยากทำงานพิเศษเพื่อเป็นประสบการณ์และหาเงิน ตอนแรก..ฉันไปสมัครงานที่ร้านอาหารใกล้บ้านชื่อดังแห่งหนึ่ง
กับเพื่อนสนิทอีกคน แต่พอคิดๆแล้วมันดูไม่ค่อยคุ้ม+เพื่อนของฉันบ้านอยู่ไกล เลยไม่ได้ทำ
แต่มีร้านอาหารอีกร้านหนึ่ง ซึ่งฉันเคยไปสอบถามมาตอนอยู่ ม.2 แต่ตอนนั้นไม่ได้ทำ เป็นร้านอาหารมีชื่ออยู่แถวบ้านฉันเช่นกัน
ด้วยความที่ตอนนั้นไฟแรง อยากทำมาก เลยโทรไปสอบถามและนัดคุยรายละเอียดวันนั้นเลย
เมื่อพ่อแม่กลับมา ฉันก็ต้องหาเหตุผล 108 เพื่อบอกให้ท่านยอมให้ฉันทำ ด้วยความที่พ่อแม่ห่วงฉันมาก เลยไม่ยอมง่ายๆ
แต่ฉันก็ดื้อทำจนได้ เมื่อไปคุยรายละอียดกับเจ้าของร้าน ด้วยความที่เรายังเด็ก เจ้าของร้านเลยบอกว่า "จะดูๆไปก่อน
ค่าแรงก็ประมาณ 130-140 แต่รับรอง ไม่ให้น่าเกลียดเกินไปแน่นอน" เราก็ตกลง งานที่ต้องทำคือเมื่อลูกค้ามานั่งที่โต๊ะ
เราก็เอาเมนูไปให้ มีพี่ที่ร้านอาหารคอยรับเมนู เราก็ถามว่าจะเอาเครื่องดื่มอะไร แล้วเราก็ไปตักน้ำแข็ง หยิบน้ำตามที่สั่ง
และต้องคอยดูแลลูกค้า เวลาน้ำใกล้หมด ต้องคอยไปรินตลอดเวลา ทำตั้งแต่ 16.30-23.00 น. บางทีก็ 5 ทุ่มเกือบเที่ยงคืนถ้าลูกค้ายังไม่กลับ
การทำงานนี้มันทำให้เราได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะมากมาย
1. การร่วมงานกับคนอื่น >> ด้วยความที่เราเป็นเด็ก ที่ทำงานมีแต่พี่ๆที่เรียนมหาลัย บางคนก็เรียนจบแล้ว ทำให้เราเข้ากับเค้าไม่ได้
เวลาไปทำงานก็นั่งเงียบ ไม่พูดคุยกัน คุยกันก็แต่เรื่องแบ่งดูโต๊ะลูกค้า ซึ่งมันทำให้เราเข้าใจการอยู่ร่วมกับคนอื่นมากว่ามันไม่ได้สวยงามเสมอไป
2. การให้ทิป >> เมื่อก่อน เวลาเราเห็นพ่อให้ทิปพนักงานเสิร์ฟ เราก็คิดว่าจะให้ทำไม แต่พอได้ลองมาทำ ทำให้รู้เลย ว่าการให้น้ำใจเล็กๆน้อยๆ
มันทำให้เรามีกำลังใจทำงาน เพราะเด็กเสิร์ฟบางคน ทิปที่ได้รับ มันเป็นค่ากินค่าอยู่สำหรับเค้าเลย
3. ความอดทน >> สำคัญที่สุดเลย มันทำให้ฉันได้เรียนรู้การทำงาน ได้เรียนรู้ที่จะอดทนกับสิ่งต่างๆ
4.รู้จักค่าของเงิน >> กว่าพ่อแม่จะหาเงินมาให้แต่ละวัน ท่านต้องทำงานหนักแค่ไหน พอได้มาทำงาน ทำให้รู้จักคุณค่าของเงิน
ที่ต้องเอาหยาดเหงื่อแลก
สุดท้าย..เราทำงานได้ 1 อาทิตย์ ก็ออก เพราะด้วยความที่แม่เราไม่อยากให้ทำอยู่แล้ว เพราะงานค่อนข้างหนัก และเลิกงานดึก
ประกอบกับที่ร้านมีพนักงานเก่าที่เคยทำมาสมัครขอทำใหม่ เจ้าของร้านเลยมาคุยกับเรา หาเหตุผลสารพัดมาบอก เพราะเกรงใจที่ต้องให้เราออก
เราก็ไม่เป็นไร อยากเลิกทำอยู่แล้ว สรุป..เราถามว่าให้ค่าแรงเราวันละเท่าไร? เจ้าของร้านบอกให้ได้วันละ 120 และหักค่าของที่หายไปโดยที่เราไม่รู้เรื่อง
เอ่อ...ไหนตอนแรกบอกจะให้ 130-140 แล้วของที่หายไป เราเกี่ยวหรอ?? สุดท้ายเราก็ปล่อยไปเลย เดินออกมาจากร้าน ถือว่าจบๆกันไป
ยังดีที่เราได้ทิปบ้าง เลยไม่ขาดทุนเท่าไร
ประสบการณ์นี้ให้ทั้งเรื่องดีและไม่ดี เราก็พยายามมองเรื่องดีๆที่เราได้เรียนรู้กับมัน ตอนนี้เราก็ยังไม่หยุดนะ ก็มองหางานอื่นๆไปเรื่อยๆ
ทำงานได้เงินมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองแล้วรู้สึกภูมิใจมาก : )