ผมควรทำไงดี!!! ผู้หญิงที่ผมคุยตอนนี้ กับ อุปสรรคที่มีมันลุมเล้าหัวใจเหลือเกินฮือๆ TT__TT

ผมขอเกิ่นเรื่องก่อนนะ 5555+เรื่องนี้มันมีอยู่ว่าผมคบกะผู้หญิงคนนึงคับ คบกันได้ปีนึงระหว่างที่คบกันเรื่องดีๆก็มีเยอะคับแต่เรื่องแย่ๆก็มีเยอะเหมือนกัน ...ปะปนกันไป"
ระหว่างที่เราคบกัน มีความสุขตามประสาคู่รักทั่วไปแต่มันติดที่ว่าเทอมีคนอื่นทั้งหมดสามครั้ง และครั้งสุดท้ายครั้งที่สี่ คือเทอไปเรียนที่ต่างประเทศคับ
แล้วก็มีคนไหม่เลยงื่มๆ(เล่าแบบรวบลัดมาก) ตอนที่เทอไปมีคนไหม่ผมนี่แทบดิ้นเลยคับ ทุกคนลองคิดนะแบบว่า คนเราพอแฟนมีคนอื่นเราก็เจ็บก็ทรมาน แต่เราก็ยังสามารถไปหาเขาได้ แต่ต่างกับผมดิ แม่มมเอ้ยย!!!!!ตอนนั้น เทออยู่ต่างประเทศคับ ไปแรกๆก็ดีแหละโทรมาทุ๊กวันเล้ยย แต่พอปลายๆเดือนแรกเริ่มผ่านไปเทอเริ่มไม่โทรหาผม คนอยุไกลก็ต้องคิดเป็นธรรมดาคับยิ่งเทอเคยมีคนอื่นตั้งสามครั้งแล้วไอ้สามครั้งที่ว่านี่บอกเลยว่า ไม่ได้มีธรรมดานะ มีไปหาด้วยโอ้วววแม่เจ้า ดีที่ผมตามไปเจอก่อนแล้วเรื่องก็จบไปเทอก็มาอ้อนวอนขอโทด คนมันรักก็ต้องยอมเป็นธรรมดา แหะๆๆ แต่ตอนนั้นทำเอาผมนี่นอนร้องไห้เป็นเด็กขี้แงเลยคับ ผมนี่จำขึ้นใจเลย ต่อๆนะคับ ในที่สุดผมก็กลายเป็นฝ่ายโทรหาเองในที่สุด ความรักแย่มากคับช่วงนั้นมันเริ่มลงดิ่งไปเลื่อยๆๆๆทุกครั้งที่คุยกันเทอจะพูดว่าเค้าไม่อยากเป็นตัวถ่วงเทอ บลาๆๆโน่นนี่ แล้วสุดท้ายเทอก็ส่งข้อความมาหาผมยาวมากกกก ประมานว่า ผมก็แทนชื่อตัวเองว่า ต้นแล้วกันนะแล้วแทนชื่อเทอนั้นว่า พิม อ่าๆต่อๆๆ

พิม:: ต้นเราเลิกกันเหอะ  "เราอยากมีอิสระ"

เห้ยยยย!!!!!!!!!ยังไงไม่เก็ทครัชบอกเลย ตอนแรกก็เกริ่นมาว่าเราดีงู้นงี้ ไม่อยากถ่วงเรา สุดท้ายแบบคงจะหมดหนทางจิงๆเลย บอกเลิกเรา แต่เด่วก่อนคับ มันยังไม่หมดเท่านี้ เทอหายไปเลยคับปล่อยให้ผม งง งวย กับประโยคที่เทอพิมมา ผมพิมตอบกลับไปเยอะมาก แต่เหมือนว่าเทอจะบล๊อคผม แล้วเทอก็หายไปเลยคับ ช่วงนั้น ผมเหมือนศพเดินได้มากเลยคับ นอนร้องไห้ทุ๊กวันย้ำคับว่าทุกวัน จิงๆแล้วผมอยู่หอเดียวกับเทอด้วย แล้วก็ยังเลี้ยงน้องหมาไว้อีกสองตัวด้วย แม่เจ้าบอกเลยคับว่าช่วงนั้น ผมที่มองอะไรก็เป็น พิมไปหมด แล้วเวลาก็ผ่านไปคับ วันนั้นวันไคแมคเลยก็ว่าได้ ผมลืมล็อคเอ้าแชทเฟสบุ๊ค หลายคนคงเคยคิดว่า แอพนี้ยุ่งยากน่ารำคานเยอะจะไห้ตูโหลดทำไมฟร้ะ  แต่มันมีประโยชก็วันนี้แหละคับ คือ แอพเฟสบุ้ค กะ แอพแชทของเฟสบุ้ค มันล๊อคอินแยกกัน แล้วผมก็ลืมไปเลยว่า ผมล๊อคอินแชทเฟส พิมไว้ แล้วบังเอิ้นนนนนนวันนั้นผมต้องใช้แชทเฟส ผมก็เลยต้องเข้าไป พอเข้าแอพเท่านั้นแหละคับ บร๊ะเจ้า!!!!! โดนเต็มๆเลยคับ

          เหมือนโดนเปลี่ยนสปีชี้ ตงนั้นเด่วนั้นเลยครัช กลายเป้นควายโดยไม่รุตัวเลย งื่มๆ -______-
นางคุยกะผชครัช นั่นล้าคคเลยยย เป็นผชที่เจ๊แกเคยบอกผมว่าเห้ยไม่คิดไร๊ มันน่าม่ออยุแล้ว ผมบอกเลยว่านาทีที่ผมเห็นนี่แบบ อื่ม ตูว่าแล๊ววววว บอกแล๊วววววว แม๊งงงงง ผมนี่พูดไม่ออกเลยแปลกที่ผมน้ำตาไม่ไหลเลย แล้วก็ไม่รุจะรู้สึกเสียใจที่ ผมโดนเจ๊แกสวมเขาตั้งนาน หรือ เพราะผมเลิกกะแฟนแบบจริงจัง ตอนนั้นผมนี่บอกอารมไม่ถูกเลย หลังจากที่ ผมทนอยู่คนเดียวทำโน่นนี่นั่นคนเดียวผมก็เข้มแข็งขึ้นคับจน ไม่รู้สึกอะไรกับ พิมแล้ววว และหลังจากที่พิมค้นพบว่าพ่อรูปหล่อคนนั้นเป็นแค่ของใหม่เฉยๆ เทอก็กลับมาตามง้อผมเรื่อยๆ แต่คือ คนมันเจ็บหลายรอบแล้วผมเลยคิดที่ว่าจะไม่กลับไปดีกว่า......จนแล้วจนเล่าในที่สุดผมก็ได้เจอ คนที่ผมคิดว่าจะเริ่มต้นไหม่กับคนนี้แหละ เขาเป็นรุ่นพี่ในคณะผม สวย ฉลาด คนไรแม่ม พร้อมไปหมด เพื่อนผมนี่มีแต่คนอิจฉา เราคุยกันผลคิดว่าจะคบคนนี้แหละ แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมคับ แรกๆ พี่เขาก็ดี ดีมากกกกกกกกกก ดีสุดๆๆๆ ผมรุสึกกลับมามีชีวิคชีวาอีกครั้ง แต่เป็นเวลาสั้นๆ ประมานเดือนกว่า พี่แกก็เริ่มเปลี่ยนไป จนสุดท้ายก็เลิกคนกัน เศร้าอีกแล้นนนนนนน หลังจากนั้น ผมก็เลยคิดว่าเอิ่มเครๆๆ ชีวิตมหาลัยคงต้องเจอไรอีกเยอะ งั้นก็คุยๆกะคนอื่นเยอะๆจะได้ไม่เสียใจ หลังจากช่วงนั้นคนเข้ามาคุยกะผมก็เยอะมาก (แม่มโค่ดหล่อเลยฮ่าๆๆๆๆๆๆ)

    !!!!!!จนกระทั่งงงวันนึง มีสาวคนนึงแอดเฟสบุ้คผมมา วินาทีแรก เชรดโด่ น่ารักง้าาาาา หลังจากนั้นผมกะเทอก็เริ่มได้คุยกัน ตอนแรกผมก็ว่าเทอแหละน่า คุ้นๆ เหมือนเคยเห้นที่ไหนมาก่อน แต่ก็คิดเข้าข้างตัวเอง สงสัยจะเป็นพรหมลิปลวิต เอ้ย พรมลิขิต ฮ่าๆๆๆๆ  นึกถึงตอนนั้นโค่ดฮาตตัวเองเลย คิดได้ไงว้ะ มโนมากครัช แล้วเทอผมขอเรียนแทนชื่อเทอว่า พุ้ย นะคับ

"อยุๆพุ้ยก็บอกผมว่า"
พุ้ย :: เห้ยเราเคยเจอกันมาก่อนหนิ!!!!!
ผม :: เห้ยยยยถามจิง
พุ้ย :: เอ้ยเนี้ยเทอเป็นแฟนเก่าพิมใช่ไหม?
ผม :: พระเจ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!! (โลกแม่มจะกลมไปไหนว้าาา)

คือพุ้ยกะพิมเคยรุจักกันคับแต่ก็รุจักกันห่างๆไม่ได้สนิทอะไรที่ผมเคยเจอพุ้ย ก็เพราะเคยไปเท่วด้วยกัน มีผม พิม พุ้ย แล้วก็เพื่อนพุ้ย แต่ต่างคนก็ต่างจำกันไม่ได้ ก็นะมันนานมาแล้วละก็เคยเห้นน่ากันแค่ครั้งเดียวเอง
ต่อคับ ตอนแรกเหมือนเทอจะไม่คุยกะผมเลย แต่ผมก็คุยฮ่าๆๆ ระหว่างที่คุยกัน พิมก็ยังมาง้อผมนะ แต่คือพิมมาง้อผมแต่ก็เป็นแฟนกะพ่อหนุ่มรูปหล่อคนนั้นอยุ ซึ้งผมบอกได้เลยนะจุดๆนี้ผมไม่รุสึกอะไรพิเศษกะพิมเลย แต่กับรุสึกแย่มากขึ้นไปอีกนี่คือทำร้ายกันไม่พอยังเห็นว่าเราเป็นตัวเลือกมาง้อ เห็นเราเป็นของเล่นอะไรแบบนนี้ ผมนี่ความรุสึกติดลบกะพิมมากๆเลย จิงๆผมก็ไม่ได้ไรมากหลอกกับตงนี้ แต่คือติดที่ว่าผมเล่าไห้พุ้ยฟังเรื่องพิมมาง้อ หลายๆคนอาจคิดว่าพิม อาจไม่เลวร้ายอะไร แต่ความจิงแล้วเรื่องราวมันเยอะและแย่มากคับ ผมก็อยากเล่านะคับแต่ ขก พิม ขอโทษษษษษษษษ ฮ่าๆๆๆ ผมไม่เคยเล่าเรื่องพิมให้ใครฟังแบบระเอียดๆเลย เอาแค่คล่าวๆก็พอนะคับ แฮะๆ :3 ต่อคับ พุ้ยกลัวว่าผมจะกลับไปหาพิม อื่มในใจผมนี่ บอกเลยว่าตอบแบบไม่ต้องคิดว่าไม่กลับต่อไห้ผมไม่มีใครผมก็ไม่กลับ

   ครับ!!เราคุยกันไปเลื่อยๆแล้วก็คบกันเป็นแฟน แม่เจ้าจิงๆก็แอบงง สระโสดครัช แต่แปลกที่ กับพุ้ยผมไม่หวงความโสดเลยซักกะนิด และก็ยังคุยกะพุ้ยแค่คนเดียวด้วย (ง่อววววววว พระเอกชมัดเลย)  แต่!!!!มันติดที่ว่า ผมเดาใจพุ้ยไม่ถูกว่าเทอคิดอะไรต้องการอะไรเทอชอบสิ่งที่เราทำให้ไหม เทอบอกผมว่าเราสองคนยังไม่มีคามทรงจำดีๆเลย มันก็จริงนะ คือแฟนเก่าพุ้ย พุ้ยบอกเป็นคนที่พุ้ยโอเคมาก ชอบซักผ้า ล้างจาน พ่อศรีเรือนมาก แต่ต่างกะผม ผมโค่ดเกียจการล้างจานเลย ยิ่งซักผ้ายิ่งแล้วไหย่ แต่จิงๆจะไห้ทำก็ทำได้ฮ่าๆๆ ต่อๆๆ พุ้ยบอกว่าแฟนเก่าพุ้ยมีความทรงจำดีๆมากๆประทับใจฟุดๆ (โอ้วแม่เจ้า) อกอิแป้นจะแตก จิงๆผมก็เข้าใจนะ แต่ผมแค่คิดว่าผมจะไปสู้คนเก่พุ้ยไม่ได้ แม่มทำดีไว้เยอะเหลือเกิน TT__TT  ตัดประเด็นนี้ไปก็ได้เพราะความทรงจำดีๆเดี๋ยวผมก็ทำได้แหละพอถึงเวลา ฮ่าๆ ไม่ได้แถนะ พูดจิงงงงง แง่มๆๆ ;3 ติดอีกสองอย่างที่ผมรุสึกว่ามันเป็นปัญหา จะว่าเป็นปัญหาก็ไม่ได้ดิเป็นอุปสรรค เห้ยมันเหมือนกันปะ เอิ่มชั่งเหอะ แหะๆๆๆ
    เอาเป็นว่าอย่างแรก มะกี้เลยครัช เทอบอกไปดูดวงมาก หมอดูบอกเทอว่า ผมไม่รักเทอจิงผมหลอกเทอ โอ้วววว!!!!!ม้ายยยย!!!!ก๊อตตตตตตต!!!! ในส่วนสมองอันน้อยนิดของผมผมบอกเลยว่าผมไม่เคยคิดจะหลอกเทอเลยแม้แต่ครั้งเดียวว แม่หมอเอามาจากไหนครัชชช ขนาดตัวผมเองยังไม่รุเลยเนี้ยว่าผมไม่รักเทอจิงผมจะหลอกเทอ -___- และอีกอย่างผมรุว่าความรุสึกเห่อของไหม่มันเป็นไงแต่สำหรับผมที่มีให้เทอตอนนี้มันไม่ใช่เห่อแน่นอน ยืนยันนั่งยันนอนยันก็ได้ ครัช ผมอยากจะไห้เทอมาผ่าเซลเอาที่หัวใจและก็เซลความรุสึกผมไแดูเลยครัช ว่า ผมรุสึกยังไง แหมมมมมมมมม~
  ต่อข้อสองเลยละกัน เรื่องพิมครับผมคิดว่าเรื่องนี้มันน่าจะเป็นเรื่องไหย่ของพุ้ย(มั้ง~ ปล.อย่างที่บอกผมเดาใจเทอไม่ถูก) และเรื่องนี้ผมก็คิดมาก่อนแล้วว่ามันจะเป็นยังไง และผมก็รุนิสัยพิมเป็นอย่างดี แต่ผมกลับมาคิดที่ผม เอ้า แม่มทิ้งตูแล้วยังมาหวงอะไรอีก คือมันไม่มีสิทแล้วอะ มันจะไม่เห็นแก่ตัวเกินไปหรอ ที่แบบจะมายุ่งวุ่นวายมานั่งหวงก้างทั้งๆที่ตัวเองก็ทิ้งเราไปมีคนไหม่ ผมอยากจะพิมให้มันรู้เรื่องกว่านี้นะแต่ คือความรู้สึกที่มีข้างในมัน อทิบายไม่ถูกจิงๆ

ปล.สรุปสั้นเลยครัช ผมควรทำไงดี กะความรักครั้งนี้
ปล2.บางทีผมก็อยากได้คนปรึษา บางทีก็แอบท้อเบาๆเล็กๆบ้าง