...เริ่มเล่าเลยนะ วันสอบGAT PAT1 วันเสาร์ที่ผ่านมา หลังจากสอบGATเสร็จเราก็มากินข้าวร้านอาหารตรงหน้ามอ ช่วงเวลาประมาณเที่ยง ถ้าเดินมาจากในมอ ร้านจะอยู่ฝั่งขวามือ ฝั่งตรงข้ามจะมีคลองและมีสะพานเชื่อมต่อกับถนน (คือเราก็ไม่รู้นะว่าทางเข้ามหาลัยมีกี่ทาง)
เราก็ไปนั่งกินข้าวร้านๆนึง จำชื่อร้านไม่ได้ แต่ผ้าปูโต๊ะกินข้าวเป็นสีน้ำเงิน เราก็นั่งกินไปได้ซักพัก คนก็เริ่มเยอะขึ้น เราก็เห็นมีคนนึงเป็นผู้ชายหน้าตาน่ารัก ใส่เสื้อนิสิต กางเกงจำไม่ได้ มากับผู้ชายหนึ่งคน กับผู้หญิงอีกหนึ่งคน (สงสัยเป็นแฟน) เราก็ไม่ได้อะไร เขาก็เดินไปนั่งโต๊ะตัวในสุดของร้าน เขานั่งหันหน้าออกนอกร้าน ขวามือของเขาก็เป็นร้านตามสั่ง
แต่มีจังหวะนึงที่เรามองไปแล้วสบตากับผู้ชายน่ารักคนนั้นพอดี เขายิ้มด้วย แต่คงยิ้มกับเพื่อนเขา เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนแรกเลยที่ยิ้มแล้วเรารู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุน (เว่อร์มากกกกก) และนั่นเป็นเหตุผลที่เราอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร ไม่ได้มีเจตนาอะไรเเอบแฝง เหมือนเขาเป็นความทรงจำที่ดี แค่นั้นเอง
ปล.1 อยากได้เฟสของผู้ชายคนนี้เราจะได้จำหน้าเขาได้ ตอนนี้เราจำได้แต่รอยยิ้ม
ปล.2 เราไม่รู้ว่าเขาจะผ่านมาเห็นรึเปล่า ใครที่พอจะรู้จักเขาช่วยบอกเราทีนะ
ปล.3 เราตั้งกระทู้แบบเดียวกันในเด็กดีด้วย
ตามหาคนที่เจอ @มอธุรกิจบัณฑิตย์
เราก็ไปนั่งกินข้าวร้านๆนึง จำชื่อร้านไม่ได้ แต่ผ้าปูโต๊ะกินข้าวเป็นสีน้ำเงิน เราก็นั่งกินไปได้ซักพัก คนก็เริ่มเยอะขึ้น เราก็เห็นมีคนนึงเป็นผู้ชายหน้าตาน่ารัก ใส่เสื้อนิสิต กางเกงจำไม่ได้ มากับผู้ชายหนึ่งคน กับผู้หญิงอีกหนึ่งคน (สงสัยเป็นแฟน) เราก็ไม่ได้อะไร เขาก็เดินไปนั่งโต๊ะตัวในสุดของร้าน เขานั่งหันหน้าออกนอกร้าน ขวามือของเขาก็เป็นร้านตามสั่ง
แต่มีจังหวะนึงที่เรามองไปแล้วสบตากับผู้ชายน่ารักคนนั้นพอดี เขายิ้มด้วย แต่คงยิ้มกับเพื่อนเขา เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนแรกเลยที่ยิ้มแล้วเรารู้สึกเหมือนโลกหยุดหมุน (เว่อร์มากกกกก) และนั่นเป็นเหตุผลที่เราอยากรู้ว่าเขาเป็นใคร ไม่ได้มีเจตนาอะไรเเอบแฝง เหมือนเขาเป็นความทรงจำที่ดี แค่นั้นเอง
ปล.1 อยากได้เฟสของผู้ชายคนนี้เราจะได้จำหน้าเขาได้ ตอนนี้เราจำได้แต่รอยยิ้ม
ปล.2 เราไม่รู้ว่าเขาจะผ่านมาเห็นรึเปล่า ใครที่พอจะรู้จักเขาช่วยบอกเราทีนะ
ปล.3 เราตั้งกระทู้แบบเดียวกันในเด็กดีด้วย