ผมงงกับความรู้สึกของตนเองมากเลยครับทำไงดี ?

ย้อนไปสมัยอนุบาลนะครับ ผมเคยรักกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นรักแรกและเป็นคนที่ทำให้ผมอกหักเป็นครั้งแรก เนื่องด้วยนิสัยที่ขี้อาย ผมจึงไม่ค่อยได้มีความรักบ่อยนักแถมยังแห้วบ่อยอีกต่างหาก T T (ปัจจุบันก็ยังโสดสนิทอยู่เลย) ด้วยเหตุนี้คงทำให้คนรอบข้างเริ่มมองผมแปลกๆมั้ง หาว่าเป็นตุ๊ดมั่งละเป็นเกย์มั่งละ เป็นผู้ชายภาษาอะไรไม่มีแฟน ? เมื่อโดนล้อหนักๆเข้าผมก็ต้องจำใจย้ายกลุ่มอะครับไปอยู่กับพวกผู้หญิง หลังจากนั้นก็เลวร้ายใหญ่เลยครับ นู่นนี้นั่นสาระพัด นานวันเข้าผมชักเริ่มสงสัยในตัวเองว่าผมเป็นอย่างนั่นจิงหรอ มันจะมาล้อว่าเราเป็นอย่างนั้นทำไมวะ ? ประมานป.2นะครับก็ชอบมีเพื่อนผู้ชายมากอดบ้างละ จับของเราบ้างละหอมแก้มบ้างละ ถ้าถามว่าตอนนั้นรู้สึกยังไงผมขอบอกว่าใจมันเต้นเเรงเเบบตกใจกลัวปะมาณนี้ ผมโดนเเกล้งเเบบนั้นมาจนปัจจุบันนะครับ ตอนนี้เวลาผมเห็นคนหล่อๆใจมันก็เต้นเเรงเฉยเลย -*- นี่เราเปลี่ยนไปเเล้วจิงๆหรอ? เวลาผมชัก...บางทีผมก็คิดถึงผู้ชายนะ พอเสร็จก็คิดได้ว่า ทำไปเพื่อไรวะเราเป็นผู้ชายนะเว้ย ไม่ได้อยากเป็นไม่ชอบ ไม่เอา ความคิดสลับไปมาอย่างงี้อะครับงงกับตัวเองมากทำไงดี ? เดะมาต่อ