เรามีประสบการณืความรักมาแชร์ให้ทุกคนได้อ่าน ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนละกันเนาะ
เราขอใช้นามสมมติแทนตัวเองว่าหนึ่งละกัน ช่วงนั้นเราอยู่ม.6 เราก็วัยรุ่นทั่วไปติดโซเชียลช่วงนั้นเค้าฮิตเล่น Bee talk เพราะมันเพิ่งเปิดตัวเราก็คนนึ่งละที่ใช้เวลาตลอดคืนในเกือบทุกๆวันเพื่อที่จะเล่นและหาคนคุยด้วยไปเรื่อยๆของเรา พูดถึงตัวเราเราเองก็เป็นคนค่อนข้างขี้เบื่อก็คุยได้เรื่อยๆมันก็เรื่องปกติของโลกโซเชียลเนาะคุยแปปๆก็หายมันอยู่ไม่ยืดเราทำแบบนี้แก้เบื่อไม่ใช่ว่าจะจริงจังอะไร บางคนขอเบอร์โทรมาเราก็คุยนะ2วันก็หายไปเราเลยไม่ได้ซีเรียสอะไร จนวันนึ่งก็ดึกแล้วแหละประมาณ5ทุ่มกว่าเราก็เล่นเหมือนทุกที เขี่ยจอไปเรื่อยๆเจอคนที่ดูโอเคเราก็แอดไป(เราแอดทั้งผู้ชายผู้หญิง)ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนมาดูว่าที่แอดไปรับรึยัง ก็มีคนนึ่งเค้าเป็นผู้ชายหน้าตาก็โอเคระดับหนึ่งเค้าชื่อว่าต้อม เค้าแก่กว่าเรา3ปีเค้าเป็นคนที่คุยด้วยแล้วแบบมันมีความสุขอะ คือเรื่องอะไรก็คุยได้เล่นมุขก็รับมุข กวนไปก็กวนกลับตอนนั้นเรามีความสุขมากไม่คิดว่าจะเจอคนแบบนี้ ตอนนั้นก็มีอีกคนคุยอยู่รุ่นเดียวกับเรานี่แหละแต่มันแบบแย่อะ เราก็เล่าให้พี่ต้อมฟังคุยกับใครก็เล่าให้ฟังตอนนั้นเลยแปลกเนาะว่าไหม ทำไมเราต้องเล่าทั้งๆทีเพิ่งรู้จัก มันเป็นความรู้สึกดีๆทั้งๆทีเพิ่งได้คุยอะ บอกไม่ถูกว่ะ วันนั้นเราใช้เวลาคุยกับพี่เค้าจนถึงตี2ไม่รู้คุยอะไรกันทั้งเรากับพี่เค้าเหมือนจะถูกชะตากันด้วยมั้ง เป็นแบบนี้ได้สักพักพี่เค้าก็ขอเบอร์เราไปแล้วเค้าก็โทรมาพอยิ่งได้คุยกันมันก็เหมือนเนื้อคู่ ความรู้สึกเหมือนเจอรักแรกพบ(โม้นิดหน่อยสร้างอารมณ์)คุยกันเกือบทุกวันจนเรารักพี่เค้า เวลาคุยกันพี่เค้าจะชอบบ่นเราเลยเรียกเค้าว่า”พ่อ”ใช่ว่าจะยอมพี่เค้าเรียกเรา”แม่”จนกลายเป็นพ่อกับแม่เวลาคุยกันต่อหน้าเพื่อนนี่ไม่ไหว(เขินจนจะมุดดิน)ความรักของเราเป็นอะไรที่ดีมาก เรามั่นใจว่าทั้งโลกต้องอิจฉาเพราะพี่เค้าทั้งสุภาพบุรุษ ใจดี มีเหตุผล เอาใจใส่ ไม่เคยโกรธเรา ง้อเราทั้งๆที่เราผิด ดูแลเราทุกอย่าง เราเคยแกล้งอยากได้นู้นนี่เค้าจะพาเราไปซื้อตอนนั้นเลยเรานี่ห้ามแทบไม่ทันเป็นอะไรที่มีความมสุขมาก(เคยนัดมาเจอกัน) เราคบกันหลายเดือน ขอนอกเรื่องนิด ฐานะทางบ้านพี่เค้าไม่คอยดีเอาตรงๆเลยปัญหาบ้านแตกทั่วไปพี่สาวท้องตั้งแต่18ทิ้งลูกไว้ให้พ่อแม่แล้วหนีออกจากบ้าน(ปัจจุบันก็ยังติดต่อไม่ได้) ช่วงนั้นพี่เค้าเรียนม.6ก็ทำทุกอย่างจนสอบติดวิศวกรรมไฟฟ้าเค้าก็เรียนจนมาปี3จะปี4ก็มารู้ว่าทางบ้านตอนนี้เป็นหนีเค้าอยู่ พี่เค้าเลยตัดสินใจลาออกแล้วไปทำงาน ตั้งแต่พี่สาวหนีไปพ่อก็ก็ติดเหล้าไม่ทำงานเป็นเหตุผลที่เป็นหนี พี่เค้าก็ทำงานๆจนมีเงินเก็บต่อเติมบ้านจนชีวิตที่บ้านดีขึ้น กลับมาต่อ พี่เค้าทำงานที่บริษัทเกี่ยวกับรถทำงานทั้งวันเลิกงานตอน5โมงกลับมาถึงบ้านเค้าจะออกกำลังกายแล้วทำข้าวเย็น(เลิศเนาะ หุ่นเซียะทำกับข้าวอร่อย ฮุฮุ) แล้วก็อาบน้ำถึงจะโทรหาเรา จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆเรารักกันมากขึ้นชีวิตดี๊ดี วันนึ่งพี่เค้าเพิ่งรู้ว่าพ่อเอาบ้านไปจำนองบ้านที่เพิ่งสร้างกำลังจะโดนเจ้าหนียึดไป พี่เค้าก็หมดปัญญาจะแก้ปัญหาที่ทำได้คือทำงานให้มากขึ้น เรื่องทุกอย่างพี่เค้าจะเล่าให้เราฟังบอกเราทุกอย่างไม่มีปิดบัง เราก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนอกจากเป็นกำลังใจให้ ช่วงนั้นเราปิดเทอม(จบม.6แล้ว)พอดีเราทำงานพิเศษเก็บเงินไว้ใช้ตอนมหาลัย พี่เค้าบอกกับเราว่าเวลาคุยของเราจะน้อยลงเพราะต้องทำงานเราก็ไม่ว่าอะไรนะเราเข้าใจ เราก็พยายามเลือกเวลาที่จะโทรไปไม่วุ่นวายเพราะเรากลัวเค้าจะไม่ได้ทำงาน
เรื่องมันเริ่มจากตรงนี้แหละ ปกติเราไม่ค่อยเล่นไลน์วันนั้นก็นึกอะไรไม่รู้เปิดไลน์(ตอนนั้นเราทำงานอยู่)แล้วไลน์พี่เค้ามันก็เด้งขึ้นมาเหมือนตอนเพื่อนแอดมาใหม่คือพี่เค้าบล็อคเราแล้วเค้าคงปลดบล็อค แล้วสิ่งที่เราเห็นคือภาพโปรที่เป็นรูปพี่เค้ากับผู้หญิง เราถึงกับทรุดทำอะไรไม่ถูกความรู้สึกมันแบบจุกในอกอะมันแน่นไปหมด แล้วอยู่ดีๆเพื่อนสนิทเราก็โทรมาบอกเราในสิ่งที่เราเพิ่งเห็น
เพื่อน:แก ไลน์พี่ต้อม แกถ่ายรู้คู่กับใครว่ะ
เรา:......ไม่รู้ว่ะ เดี๋ยวขอคุยกับพี่เค้าแปปนะ
เพื่อน:มีไรก็บอกนะ ใจเย็นๆ
หลังจากวางสายเพื่อนแล้วก็โทรหาพี่เค้า
เรา:พี่ต้อม ผู้หญิงในรูปคือใคร
พี่ต้อม:แฟนเก่าพ่อเอง
เรา:แล้วทำไม..
พี่ต้อม:พ่อคบกับเค้าเลยเอารูปคู่ขึ้น
เรา:ทำไม(น้ำตาเริ่มไหล)
พี่ต้อม:เค้าจะช่วยพี่เรื่องหนี้ พี่ไม่รู้จะทำไงเลยกลับมาคบกับเค้า
เรา:ทำไมไม่บอก ทำไมต้องโกหกหนึ่ง
พี่ต้อม:พ่อขอโทษ พี่ไม่อยากให้แม่เสียใจ (ยังจะเรียนเราแม่นะ)
เรา:คิดว่าที่ทำอยู่นี่จะไม่เสียใจหรอ (แล้วคำด่ามากมายที่เราจำไม่ได้ก็ออกมา)
พี่ต้อม:พ่อขอโทษ หวังว่าแม่จะเจอคนที่ดีกว่า
เรา:........(เราก็ตัดสายไป) ความรู้สึกทั้งหมดมันอัดๆๆๆเข้ามาจนเราทำอะไรไม่ถูกเราหมดแรง เหมือนกำลังจะตาย พอเวลาผ่านไปเราก็คิดว่าที่ผ่านมาที่เราให้กำลังใจพูดปลอกใจ ไม่โทรไปกวน ตลอดมาคือเค้าโกหกเราเค้าไปคบกับอีกคนแล้วบอกเราว่าทำงาน เราก็คิดว่าเรานี่ก็โง่เนาะเชื่อคนง่ายจริงๆ จนผ่านไป2วันเราโทรไปขอโทษที่เราด่าพี่เค้า แล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยทุกอย่างเราลบทิ้งหมดไม่มีเหลือเลย
จนมหาลัยเราเปิดเทอม วันหนึ่งมีเบอร์ที่เราไม่รู้จักโทรเข้ามาพี่ต้อมนั่นแหละ แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
เรา:ฮัลโหล
พี่ต้อม:แม่
เรา:.........อะ อ่อ ว่าไง
พี่ต้อม:พ่อขอโทษนะแม่
เรา:อ่อ เรื่องมันผ่านมาแล้วช่างมันเหอะ แล้วโทรมาแฟนไม่ว่าหรอ(ในใจเราตอนนั้นไม่คิดอะไรกับพี่เค้าแล้วนะ เราเฉยๆ)
พี่ต้อม:พ่อจะบอกแม่ว่าแฟนเก่าพ่อน่ะ ที่เค้ามาช่วยพ่อเพราะเค้าทะเลาะกับสามีเค้า(บร๊ะเจ้า
มีผัวแล้ว แอบสะใจ) ตอนนี้เค้าดีกันแล้วแล้วเค้าก็กลับไปหาสามาเค้าแล้ว
เรา:หรอ (ผมนี่สตันไป5วิ) แย่เนาะ
พี่ต้อม:ที่ผ่านมาพ่อขอโทษแม่จริงๆนะ พ่อทำไปเพราะไม่อยากให้แม่เสียใจ พ่ออยากให้แม่ให้อภัยพ่อได้ไหม
เราคิดเลยนะว่าต้องการอะไรให้กลับไปคุยหรอทั้งๆทีคุณโกหกฉันเนี่ยนะ บ้าดิ
เรา:แค่นี้นะมีธุระ(แล้วเราก็วางไป)
เค้าก็ยังพยายามติดต่อเรามาเรื่อยๆทั้งโทรทั้งไลน์ วิธีของเราก็คือจะไม่รับสายไลน์มาจะไม่อ่านไม่ตอบ
ตอนนี้เค้าก็ยังไม่ไปไหนเค้าบอกว่าเราเป็นคนที่เข้าใจเค้าให้อภัยเค้าทั้งๆที่เค้าทำผิด(เออ คือกูอาจจะพูดให้ดูดีก็ได้ป่ะ) เราไม่รู้จะทำไงก็แค่ปล่อยให้มันผ่านไป พี่เค้าคิดกับเราถึงขั้นแต่งงานมีครอบครัวด้วยกันถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงดีใจแต่ตอนนี้เราว่ามาแค่ฝันคะ มันจบไปนานแล้ว คุณทำอะไรไว้แล้วคิดว่ามาจะหายไปง่ายๆไม่ใช่คะ
ทุกวันนี้เราก็ปล่อยคะ ให้เป็นไปตามกรรม เค้าทำกรรมกับเราแล้วเค้าก็ได้ผลกรรมเลย เจ๋งดีคะ
นี่เรื่องของเรา มาแชร์ให้เราอ่านบ้างนะ เราจะรอ เรารู้ว่าเรื่องของเราอาจจะเป็นแค่เรื่องที่ไม่ได้สำคัญอะไรแต่แค่อยากเล่าให้หลายๆคนได้รู้ว่าชีวิตนี่คนเรายังต้องเจออะไรเยอะแยะไม่ใช่คุณหรือใครที่จะเจอเรื่องแย่ๆคนเดียว ยังมีเราและคนอีกเยอะแยะที่ต้องเจอเหมือนกันแล้วมันอาจจะเลวร้ายกว่าคุณด้วยซ้ำไป สู้ต่อไปนะไอ้มดแดง อิอิ
เล่าสู่กันฟัง
เราขอใช้นามสมมติแทนตัวเองว่าหนึ่งละกัน ช่วงนั้นเราอยู่ม.6 เราก็วัยรุ่นทั่วไปติดโซเชียลช่วงนั้นเค้าฮิตเล่น Bee talk เพราะมันเพิ่งเปิดตัวเราก็คนนึ่งละที่ใช้เวลาตลอดคืนในเกือบทุกๆวันเพื่อที่จะเล่นและหาคนคุยด้วยไปเรื่อยๆของเรา พูดถึงตัวเราเราเองก็เป็นคนค่อนข้างขี้เบื่อก็คุยได้เรื่อยๆมันก็เรื่องปกติของโลกโซเชียลเนาะคุยแปปๆก็หายมันอยู่ไม่ยืดเราทำแบบนี้แก้เบื่อไม่ใช่ว่าจะจริงจังอะไร บางคนขอเบอร์โทรมาเราก็คุยนะ2วันก็หายไปเราเลยไม่ได้ซีเรียสอะไร จนวันนึ่งก็ดึกแล้วแหละประมาณ5ทุ่มกว่าเราก็เล่นเหมือนทุกที เขี่ยจอไปเรื่อยๆเจอคนที่ดูโอเคเราก็แอดไป(เราแอดทั้งผู้ชายผู้หญิง)ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนมาดูว่าที่แอดไปรับรึยัง ก็มีคนนึ่งเค้าเป็นผู้ชายหน้าตาก็โอเคระดับหนึ่งเค้าชื่อว่าต้อม เค้าแก่กว่าเรา3ปีเค้าเป็นคนที่คุยด้วยแล้วแบบมันมีความสุขอะ คือเรื่องอะไรก็คุยได้เล่นมุขก็รับมุข กวนไปก็กวนกลับตอนนั้นเรามีความสุขมากไม่คิดว่าจะเจอคนแบบนี้ ตอนนั้นก็มีอีกคนคุยอยู่รุ่นเดียวกับเรานี่แหละแต่มันแบบแย่อะ เราก็เล่าให้พี่ต้อมฟังคุยกับใครก็เล่าให้ฟังตอนนั้นเลยแปลกเนาะว่าไหม ทำไมเราต้องเล่าทั้งๆทีเพิ่งรู้จัก มันเป็นความรู้สึกดีๆทั้งๆทีเพิ่งได้คุยอะ บอกไม่ถูกว่ะ วันนั้นเราใช้เวลาคุยกับพี่เค้าจนถึงตี2ไม่รู้คุยอะไรกันทั้งเรากับพี่เค้าเหมือนจะถูกชะตากันด้วยมั้ง เป็นแบบนี้ได้สักพักพี่เค้าก็ขอเบอร์เราไปแล้วเค้าก็โทรมาพอยิ่งได้คุยกันมันก็เหมือนเนื้อคู่ ความรู้สึกเหมือนเจอรักแรกพบ(โม้นิดหน่อยสร้างอารมณ์)คุยกันเกือบทุกวันจนเรารักพี่เค้า เวลาคุยกันพี่เค้าจะชอบบ่นเราเลยเรียกเค้าว่า”พ่อ”ใช่ว่าจะยอมพี่เค้าเรียกเรา”แม่”จนกลายเป็นพ่อกับแม่เวลาคุยกันต่อหน้าเพื่อนนี่ไม่ไหว(เขินจนจะมุดดิน)ความรักของเราเป็นอะไรที่ดีมาก เรามั่นใจว่าทั้งโลกต้องอิจฉาเพราะพี่เค้าทั้งสุภาพบุรุษ ใจดี มีเหตุผล เอาใจใส่ ไม่เคยโกรธเรา ง้อเราทั้งๆที่เราผิด ดูแลเราทุกอย่าง เราเคยแกล้งอยากได้นู้นนี่เค้าจะพาเราไปซื้อตอนนั้นเลยเรานี่ห้ามแทบไม่ทันเป็นอะไรที่มีความมสุขมาก(เคยนัดมาเจอกัน) เราคบกันหลายเดือน ขอนอกเรื่องนิด ฐานะทางบ้านพี่เค้าไม่คอยดีเอาตรงๆเลยปัญหาบ้านแตกทั่วไปพี่สาวท้องตั้งแต่18ทิ้งลูกไว้ให้พ่อแม่แล้วหนีออกจากบ้าน(ปัจจุบันก็ยังติดต่อไม่ได้) ช่วงนั้นพี่เค้าเรียนม.6ก็ทำทุกอย่างจนสอบติดวิศวกรรมไฟฟ้าเค้าก็เรียนจนมาปี3จะปี4ก็มารู้ว่าทางบ้านตอนนี้เป็นหนีเค้าอยู่ พี่เค้าเลยตัดสินใจลาออกแล้วไปทำงาน ตั้งแต่พี่สาวหนีไปพ่อก็ก็ติดเหล้าไม่ทำงานเป็นเหตุผลที่เป็นหนี พี่เค้าก็ทำงานๆจนมีเงินเก็บต่อเติมบ้านจนชีวิตที่บ้านดีขึ้น กลับมาต่อ พี่เค้าทำงานที่บริษัทเกี่ยวกับรถทำงานทั้งวันเลิกงานตอน5โมงกลับมาถึงบ้านเค้าจะออกกำลังกายแล้วทำข้าวเย็น(เลิศเนาะ หุ่นเซียะทำกับข้าวอร่อย ฮุฮุ) แล้วก็อาบน้ำถึงจะโทรหาเรา จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆเรารักกันมากขึ้นชีวิตดี๊ดี วันนึ่งพี่เค้าเพิ่งรู้ว่าพ่อเอาบ้านไปจำนองบ้านที่เพิ่งสร้างกำลังจะโดนเจ้าหนียึดไป พี่เค้าก็หมดปัญญาจะแก้ปัญหาที่ทำได้คือทำงานให้มากขึ้น เรื่องทุกอย่างพี่เค้าจะเล่าให้เราฟังบอกเราทุกอย่างไม่มีปิดบัง เราก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนอกจากเป็นกำลังใจให้ ช่วงนั้นเราปิดเทอม(จบม.6แล้ว)พอดีเราทำงานพิเศษเก็บเงินไว้ใช้ตอนมหาลัย พี่เค้าบอกกับเราว่าเวลาคุยของเราจะน้อยลงเพราะต้องทำงานเราก็ไม่ว่าอะไรนะเราเข้าใจ เราก็พยายามเลือกเวลาที่จะโทรไปไม่วุ่นวายเพราะเรากลัวเค้าจะไม่ได้ทำงาน
เรื่องมันเริ่มจากตรงนี้แหละ ปกติเราไม่ค่อยเล่นไลน์วันนั้นก็นึกอะไรไม่รู้เปิดไลน์(ตอนนั้นเราทำงานอยู่)แล้วไลน์พี่เค้ามันก็เด้งขึ้นมาเหมือนตอนเพื่อนแอดมาใหม่คือพี่เค้าบล็อคเราแล้วเค้าคงปลดบล็อค แล้วสิ่งที่เราเห็นคือภาพโปรที่เป็นรูปพี่เค้ากับผู้หญิง เราถึงกับทรุดทำอะไรไม่ถูกความรู้สึกมันแบบจุกในอกอะมันแน่นไปหมด แล้วอยู่ดีๆเพื่อนสนิทเราก็โทรมาบอกเราในสิ่งที่เราเพิ่งเห็น
เพื่อน:แก ไลน์พี่ต้อม แกถ่ายรู้คู่กับใครว่ะ
เรา:......ไม่รู้ว่ะ เดี๋ยวขอคุยกับพี่เค้าแปปนะ
เพื่อน:มีไรก็บอกนะ ใจเย็นๆ
หลังจากวางสายเพื่อนแล้วก็โทรหาพี่เค้า
เรา:พี่ต้อม ผู้หญิงในรูปคือใคร
พี่ต้อม:แฟนเก่าพ่อเอง
เรา:แล้วทำไม..
พี่ต้อม:พ่อคบกับเค้าเลยเอารูปคู่ขึ้น
เรา:ทำไม(น้ำตาเริ่มไหล)
พี่ต้อม:เค้าจะช่วยพี่เรื่องหนี้ พี่ไม่รู้จะทำไงเลยกลับมาคบกับเค้า
เรา:ทำไมไม่บอก ทำไมต้องโกหกหนึ่ง
พี่ต้อม:พ่อขอโทษ พี่ไม่อยากให้แม่เสียใจ (ยังจะเรียนเราแม่นะ)
เรา:คิดว่าที่ทำอยู่นี่จะไม่เสียใจหรอ (แล้วคำด่ามากมายที่เราจำไม่ได้ก็ออกมา)
พี่ต้อม:พ่อขอโทษ หวังว่าแม่จะเจอคนที่ดีกว่า
เรา:........(เราก็ตัดสายไป) ความรู้สึกทั้งหมดมันอัดๆๆๆเข้ามาจนเราทำอะไรไม่ถูกเราหมดแรง เหมือนกำลังจะตาย พอเวลาผ่านไปเราก็คิดว่าที่ผ่านมาที่เราให้กำลังใจพูดปลอกใจ ไม่โทรไปกวน ตลอดมาคือเค้าโกหกเราเค้าไปคบกับอีกคนแล้วบอกเราว่าทำงาน เราก็คิดว่าเรานี่ก็โง่เนาะเชื่อคนง่ายจริงๆ จนผ่านไป2วันเราโทรไปขอโทษที่เราด่าพี่เค้า แล้วเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยทุกอย่างเราลบทิ้งหมดไม่มีเหลือเลย
จนมหาลัยเราเปิดเทอม วันหนึ่งมีเบอร์ที่เราไม่รู้จักโทรเข้ามาพี่ต้อมนั่นแหละ แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
เรา:ฮัลโหล
พี่ต้อม:แม่
เรา:.........อะ อ่อ ว่าไง
พี่ต้อม:พ่อขอโทษนะแม่
เรา:อ่อ เรื่องมันผ่านมาแล้วช่างมันเหอะ แล้วโทรมาแฟนไม่ว่าหรอ(ในใจเราตอนนั้นไม่คิดอะไรกับพี่เค้าแล้วนะ เราเฉยๆ)
พี่ต้อม:พ่อจะบอกแม่ว่าแฟนเก่าพ่อน่ะ ที่เค้ามาช่วยพ่อเพราะเค้าทะเลาะกับสามีเค้า(บร๊ะเจ้า
เรา:หรอ (ผมนี่สตันไป5วิ) แย่เนาะ
พี่ต้อม:ที่ผ่านมาพ่อขอโทษแม่จริงๆนะ พ่อทำไปเพราะไม่อยากให้แม่เสียใจ พ่ออยากให้แม่ให้อภัยพ่อได้ไหม
เราคิดเลยนะว่าต้องการอะไรให้กลับไปคุยหรอทั้งๆทีคุณโกหกฉันเนี่ยนะ บ้าดิ
เรา:แค่นี้นะมีธุระ(แล้วเราก็วางไป)
เค้าก็ยังพยายามติดต่อเรามาเรื่อยๆทั้งโทรทั้งไลน์ วิธีของเราก็คือจะไม่รับสายไลน์มาจะไม่อ่านไม่ตอบ
ตอนนี้เค้าก็ยังไม่ไปไหนเค้าบอกว่าเราเป็นคนที่เข้าใจเค้าให้อภัยเค้าทั้งๆที่เค้าทำผิด(เออ คือกูอาจจะพูดให้ดูดีก็ได้ป่ะ) เราไม่รู้จะทำไงก็แค่ปล่อยให้มันผ่านไป พี่เค้าคิดกับเราถึงขั้นแต่งงานมีครอบครัวด้วยกันถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงดีใจแต่ตอนนี้เราว่ามาแค่ฝันคะ มันจบไปนานแล้ว คุณทำอะไรไว้แล้วคิดว่ามาจะหายไปง่ายๆไม่ใช่คะ
ทุกวันนี้เราก็ปล่อยคะ ให้เป็นไปตามกรรม เค้าทำกรรมกับเราแล้วเค้าก็ได้ผลกรรมเลย เจ๋งดีคะ
นี่เรื่องของเรา มาแชร์ให้เราอ่านบ้างนะ เราจะรอ เรารู้ว่าเรื่องของเราอาจจะเป็นแค่เรื่องที่ไม่ได้สำคัญอะไรแต่แค่อยากเล่าให้หลายๆคนได้รู้ว่าชีวิตนี่คนเรายังต้องเจออะไรเยอะแยะไม่ใช่คุณหรือใครที่จะเจอเรื่องแย่ๆคนเดียว ยังมีเราและคนอีกเยอะแยะที่ต้องเจอเหมือนกันแล้วมันอาจจะเลวร้ายกว่าคุณด้วยซ้ำไป สู้ต่อไปนะไอ้มดแดง อิอิ