สวัสดีค่ะ เพื่อนๆพี่ๆพันทิปทุกๆคน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(เรายืมidเพื่อนมานะคะ เพราะตอนเราสมัคร มันให้ยืนยันตัวตนโดยการส่งรูปและบัตรประชาชนไป เราก็ถ่ายส่งไปแล้วมันก็ยืนยันตัวตนไม่ได้ เพื่อนเลยไปสมัครสมาชิกพันทิปมาให้ยืมค่ะ)
เราอยากจะเล่าประสบการณ์ที่เราเพิ่งเจอกับตัวค่ะ มันอาจจะเป็นประสบการณ์ที่เราจำฝังใจไปเลยก็ว่าได้
ขอแนะนำตัวละครเป็นนามสมมตินะคะ
พอร์ท (ช) - แฟนเก่าเรา
กิ๊บ (ญ) - เคยเป็นแฟนเก่า พอร์ท ค่ะคบกันประมาณ5-6เดือน
ซัน (ช) - เป็นแฟนใหม่ของ กิ๊บ ที่หลังจาก กิ๊บ เลิกกับ พอร์ท
เข้าเรื่องกันดีกว่า
คือเรากับพอร์ทเนี่ยเริ่มคุยๆกันในช่วงเดือนกันยายนของปีที่แล้วเราก็คุยๆกันประมาณเดือนนึงจากนั้นพอร์ทก็ขอเราเป็นแฟน พอหลังจากที่เราคบกับพอร์ทได้ 2 เดือน พอร์ท ก็เริ่มมีอาการแปลกๆอย่างเช่น เวลาเราคุยโทรศัพท์กับพอร์ท จะเรียกชื่อเราผิด ประเด็นอยู่ที่ว่า เค้าพูดชื่อเราเป็นชื่อแฟนเก่าเค้าค่ะ ตอนนั้นเราก็ไม่ได้เอะใจอะไร เราก็คุยๆกับเค้าต่อไป ไปๆมาๆมีรอบสอง เค้าเรียกชื่อแฟนเก่าของเค้าอีก เราเลยกดปิดไมค์ แล้วก็หันไปบอกเพื่อนที่พักอยู่กับเรา เพื่อนเราก็บอกเอาแล้วๆ555 เราก็เลยตัดสินใจบอกให้พอร์ท แคปแชท messenger มาให้เราดู ผลปรากฏว่าเค้าก็ไม่ได้คุยกับแฟนเก่า เราก็นึกในใจว่าคุยในไลน์รึป่าว แต่เราก็ไม่อยากให้เค้าแคปมาให้เราค่ะ เพราะไม่อยากมีปัญหา จากนั้นเราก็แยกย้ายกันเข้านอนบอกฝันดีกันปกติ
วันต่อมาค่ะ ลืมบอกไปว่าช่วงนั้นเป็นช่วงสอบเลยมีการจัดติวรวมของสายค่ะ พอเรากับเพื่อนเดินเข้ามาถึงห้องติวพวกเราก็รีบจองที่นั่งกัน พอสักพักพอร์ทเพิ่งขึ้นมาแต่พอร์ทไม่มีที่นั่งพอร์ทเลยเอาเก้าอี้มานั่งตรงหัวโต๊ะเราค่ะ คือโต๊ะมันจะเป็นโต๊ะยาวเหมือนโต๊ะโรงอาหารค่ะ หลังจากนั้นได้สักพักพอร์ทก็หยิบก้อนยางลบขว้างใส่คนที่นั่งโต๊ะแถวเดียวกับเราค่ะ เราก็มองไม่เห็นว่าใครเพราะเราสายตาสั้นมากแล้ววันนั้นก็ลืมเอาแว่นมา เราก็เลยถามเพื่อนเราว่าใคร เพื่อนเราก็บอกไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกแฟนเก่าของพอร์ทเอง ตามประสาคนหึงแฟน เราก็เลยโกรธพอร์ทไม่มองหน้าไม่คุยด้วย พอร์ทก็ถามว่าเป็นอะไร เราก็บอกป่าว (แต่ในใจนี่เป็นมากกก-*-) พอหลังจากนั้นพอร์ทก็ยังขว้างยางลบเล่นกับกิ๊บ เหมือนเดิม เราก็ทนไม่ไหวเลยสลับที่กับเพื่อนข้างๆไปนั่งข้างเพื่อนของพอร์ท(เพื่อนพอร์ทเป็นผู้ชาย) เพื่อให้พอร์ทหึงเราบ้าง
ตำแหน่งที่นั่ง>> เพื่อนเรา เรา เพื่อนของพอร์ท
แล้วมันก็เป็นไปตามที่เราคิดไว้พอร์ทไม่มองหน้าเราเลยทำเป็นโกรธด้วยซ้ำ เราก็เฉยๆเพราะพอร์ททำกับเราก่อน พอช่วงบ่ายพอร์ทก็มาง้อเรา เราก็ไม่หาย อยู่ๆพอร์ทก็โมโหแล้วก็หันไปคุยกับเพื่อนโต๊ะข้างหลัง เราก็พยายามฟังนะแต่ก็ฟังไม่รู้เรื่องเพราะเสียงในห้องติวมันดังมากพอสมควร แต่เราก็พอๆได้ยินเหมือนพอร์ทคุยเรื่องกิ๊บ เราเลยหันไปพอร์ทก็หันมามองเรา เราก็ทำหน้าไม่พอใจใส่ เพื่อนของพอร์ทเลยเปลี่ยนเรื่องคุย (เพื่อนมันก็พอๆกันจริงๆ)
พอหลังจากติวเสร็จเรากับเพื่อนก็พากันกลับหอ เราก็อารมณ์เสียมากๆในวันนั้น ก็ได้แต่บ่นๆให้เพื่อนฟัง พอสักพักพอร์ทก็ทักไลน์เรามาถามว่าทำไมต้องไปนั่งข้างเพื่อนของพอร์ท เราก็ตอบไปว่าก็แค่เห็นพอร์ทเล่นกับกิ๊บ เราเลยอยากทำบ้าง พอพอร์ทก็รู้สาเหตุที่เราโกรธ พอร์ทก็ง้อเราแบบเหมือนเขียนเรียงความ2-3หน้าเลยค่ะคือมันยาวมากกกก เอาใจความสั้นๆเลยก็คือ พอร์ทบอกว่า จะไม่ไปเล่นกับกิ๊บอีกแล้ว บลาๆๆๆ เราก็ใจอ่อนหายโกรธพอร์ท แล้วพอร์ทยังบอกอีกว่าวันอาทิตย์จะมาหา เราก็เคๆ
พอถึงวันอาทิตย์พอร์ทก็มาหาเราตามที่บอก พอร์ทเล่นๆหยอกๆกับเราเหมือนคนรักทั่วไป อยู่ดีๆเราก็เปิดประเด็นเรื่องที่พอร์ทจะย้ายที่เรียน คือเราไม่อยากให้พอร์ทไปมาก แต่ทำไงได้ล่ะมันเป็นอนาคตของพอร์ท พอร์ทบอกว่าดูรอบแรกก่อนถ้าไม่ติดก็ไม่ไป แต่ถ้าติดก็ค่อยว่ากันอีกที(ประกาศผลสอบวันพุธ) เราก็อื้มๆ นอยยยสิคะรออะไร5555 พอมาถึงวันอังคารก่อนนอนเราก็คุยกันเหมือนปกติ แล้วอยู่ๆพอร์ทก็ถามว่า ถ้าวันนึงไม่มีพอร์ทแล้วจะอยู่ได้ไหม เราจำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นตอบไปว่าอะไร แล้วเรากับพอร์ทก็ทะเลาะกันเรื่องนี้ค่ะ คือเราพยายามอธิบายคำตอบของเรา แต่พอร์ทโมโหใส่เราแล้วบอกให้เราไปนอนเราก็เคๆ
วันต่อมา วันนี้เป็นพุธเป็นวันที่ต้องประกาศผลสอบเราลุ้นมากๆ ใจนึงคือเราอยากให้พอร์ทติดอีกใจนึงก็ไม่อยากให้ติด -.- และแล้วผลสอบก็ออกมาปรากฏว่า พอร์ทสอบไม่ติดเราดีใจมากกก(แอบเห็นแก่ตัวไปนิดนึง555) แต่พอร์ทนี่สิหน้าบูดเหมือนตุ่นปากเป็ด และเย็นของวันนั้นเอง พอร์ทก็ได้โพสต์บทสนทนาใช้ตัวนำหน้าชื่อ ซึ่งเราก็ตีความไปว่าคงเป็นชื่อพอร์ทกับกิ๊บแหละมั้ง จนกระทั่งพอร์ททักเฟสมา...
พอร์ท: ...(ชื่อเรา)...ลืมแฟนเก่าได้ยัง?
เรา: พอร์ทยังลืมกิ๊บไม่ได้เหรอ?
พอร์ท: อืม
สักพักพอร์ทก็ส่งข้อความมาว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า ตอนนั้นเราพยายามกลั้นน้ำตาแล้วแต่ก็กลั้นไม่อยู่เพื่อนเราก็ถามว่าเราเป็นอะไร เราก็เลยเอาแชทให้อ่าน เพื่อนเราก็เลยคุยกับพอร์ทให้ คุยไปคุยมาพอร์ทบอกกับเพื่อนเราว่า พอร์ทเริ่มรักกิ๊บ แล้ว แล้วก็อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม ซึ่งตอนนั้น กิ๊บก็คบกับซันอยู่ เรากับเพื่อนก็งงๆกันว่า ทั้งๆที่กิ๊บ ก็มีแฟนอยู่แล้วทำไมพอร์ทถึงอยากกลับไปหากิ๊บ
เราก็เพิ่งไปรู้ตอนหลังค่ะว่ามาว่าที่กิ๊บคบกับซันมันไม่ใช่เพราะว่ารักหรอก แต่ที่กิ๊บคบกับซันก็เพราะอยากลืมพอร์ทให้ได้แต่สุดท้ายก็ลืมพอร์ทไม่ได้
หลังจากนั้น พอร์ทกับกิ๊บก็กลับมาคุยกัน แล้วคนที่เจ็บมากที่สุดก็คือเรากับซัน ซึ่งไม่รู้เรื่องอะไรกับเลย
พอมาวันที่14 ก.พ.
พอร์ทขอกิ๊บเป็นแฟน ตอนนั้นเพื่อนเราบอกไม่เราออกมาจากห้องเพราะกลัวเรามาเห็นแลัวกลัวเราเสียใจ เพื่อนเราก็เลยไปดูเหตุการณ์ข้างนอกให้
>>>พอร์ทกำลังให้ขวดโหลแก้วกิ๊บ แต่กิ๊บทำหล่นแต่มันไม่แตกค่ะเพราะมันหล่นใส่เท้า เราก็คิดในใจว่าทำไมมันไม่แตกไปเลยวะ<<<
วันนั้นเป็นอะไรที่เศร้ามาก
ตอนเย็นเราเลยชวนเพื่อนไปเดินห้าง อยู่ๆพอร์ทก็ทักมาในไลน์ว่าอยู่ไหน ไปกับใคร ไปกี่คน ไปทำอะไร เราก็งงๆว่าจะมาคุยด้วยทำไม ก็ตอบๆพอร์ท ไป แล้วเราก็ถามกลับว่า ถามทำไม? พอร์ทก็บอกว่าถามเฉยๆ
อืมมมมมม พอร์ทมันเป็นบ้าอะไรเนี่ย เพื่อนเราก็บอกจะมาสนใจทำไมวะเนี่ย (ก็จริงของมัน)
พอเรากลับถึงหอเราก็มานั่งคิดเรื่อยเปื่อย คิดไปคิดมาก็คิดถึงสัญญาที่พอร์ทเคยให้กับเราไว้
พอร์ท:
-เค้าสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกันและจะมีกันและกันตลอดไป
-เค้าทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้,
-สัญญาว่าจะมีเราคนเดียว
และอื่นๆอีกมากมาย สุดท้ายก็ทิ้งเราไปหาคนอื่นอยู่ดี...
ต่อมา ช่วงนี้เราก็เห็น พอร์ทกับกิ๊บ เดินไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ตอนแรกเราก็คิดว่าเราลืมพอร์ทได้แล้วแต่จริงๆแล้วไม่เลย พอเราเห็นสองคนนั้นเดินด้วยกันทุกครั้งเราเจ็บ อยากจะร้องไห้ออกมาแต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาไว้ ให้พอร์ทเห็นว่าเราเข้มแข็ง เราไม่เป็นไรเลยสักนิด แต่ในใจนี่แหลกละเอียดมากอ่ะ
บางคนบอกว่าเวลาเยียวยาทุกอย่าง มันก็จริงนะแต่เราก็ยังมองเห็นภาพของเมื่อก่อนที่เรากับพอร์ททำหลายสิ่งหลายอย่างด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ดูแลกันและกัน อยู่ข้างกันมาตลอด ภาพต่างๆเหล่านี้มันก็ยังวนเวียนอยู่ในหัวเราตลอดจนถึงทุกวันนี้
ตัดตอน>>>เราก็คิดว่าเรื่องมันจบแล้ว แต่จริงๆแล้วมันไม่จบค่ะ กิ๊บแล้วก็เพื่อนของกิ๊บ เริ่มมามองจิกเรา ตอนแรกเราคิดว่ากิ๊บ เป็นคนที่น่ารักมากก นิสัยดีมากก แต่พอมาวันนี้แล้วทุกอย่างเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลยค่ะ -*- คือแบบเวลาเราเดินมากับเพื่อนเรา กิ๊บก็มากับเพื่อนกลุ่มของกิ๊บจิกกันใหญ่เลยค่ะ แต่พอเวลากิ๊บอยู่กับพอร์ท ก็ทำตัวใสๆ ซื่อๆ เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพอร์ทดูไม่ออกหรอว่า กิ๊บเปลี่ยนไปแค่ไหน
แต่ก็เอาเถอะสักวันพอร์ทและกิ๊บคงจะได้รับผลกรรมที่ทำไว้กับเราและซัน แลดูแค้นมาก5555
ตอนนี้เราก็ไม่ได้อะไรกับ 2 คนนั้นแล้ว แต่เราจะรอดูค่ะถ้า 2 คนนั้นเค้าเลิกกันจะเป็นยังไง หมั่นไส้555555 แต่พอเราคิดไปคิดมา เราก็เริ่มตั้งข้อสงสัยให้กับตัวเองว่า ทำไมเราถึงไม่เอะใจอะไรเลยตั้งแต่แรก ทั้งๆที่ก็มีเพื่อนของพอร์ทมาบอกกับเราว่าระวังโดนแย่งแฟนนะ เราก็นึกว่าเค้าพูดเล่น เรื่องมันก็มาถึงนี่แล้วเราก็ได้แต่นั่งโทษตัวเองว่าดูแลเค้าไม่ดีพอเองแหละ สุดท้ายแล้วเค้าก็ทิ้งเราไปอย่างไม่ใยดีเลย
บทเรียนครั้งนี้ถือว่าเป็นบทเรียนที่มีคุณค่ากับเรามาก ถึงแม้ว่ามันจะต้องเจ็บแค่ไหนแต่เราก็สามารถผ่านพ้นมันไปได้ด้วยดีค่ะ
ขอฝากข้อคิดนะคะ เวลาเราจะตัดสินใจให้ใครคนนึงเค้าเข้ามาในชีวิตเรา ควรคิดไตร่ตรองให้ดีๆก่อน ไม่อย่างนั้นจะมาเสียใจภายหลังแบบเรานั่นเอง
ขอบคุณค่ะที่อ่าน
ปล.เราเขียนเป็นกระทู้แรก หากมีข้อผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยเจ้าค่ะ
ปล.แก้ไขคำผิด
รักแท้แพ้แฟนเก่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราอยากจะเล่าประสบการณ์ที่เราเพิ่งเจอกับตัวค่ะ มันอาจจะเป็นประสบการณ์ที่เราจำฝังใจไปเลยก็ว่าได้
ขอแนะนำตัวละครเป็นนามสมมตินะคะ
พอร์ท (ช) - แฟนเก่าเรา
กิ๊บ (ญ) - เคยเป็นแฟนเก่า พอร์ท ค่ะคบกันประมาณ5-6เดือน
ซัน (ช) - เป็นแฟนใหม่ของ กิ๊บ ที่หลังจาก กิ๊บ เลิกกับ พอร์ท
เข้าเรื่องกันดีกว่า
คือเรากับพอร์ทเนี่ยเริ่มคุยๆกันในช่วงเดือนกันยายนของปีที่แล้วเราก็คุยๆกันประมาณเดือนนึงจากนั้นพอร์ทก็ขอเราเป็นแฟน พอหลังจากที่เราคบกับพอร์ทได้ 2 เดือน พอร์ท ก็เริ่มมีอาการแปลกๆอย่างเช่น เวลาเราคุยโทรศัพท์กับพอร์ท จะเรียกชื่อเราผิด ประเด็นอยู่ที่ว่า เค้าพูดชื่อเราเป็นชื่อแฟนเก่าเค้าค่ะ ตอนนั้นเราก็ไม่ได้เอะใจอะไร เราก็คุยๆกับเค้าต่อไป ไปๆมาๆมีรอบสอง เค้าเรียกชื่อแฟนเก่าของเค้าอีก เราเลยกดปิดไมค์ แล้วก็หันไปบอกเพื่อนที่พักอยู่กับเรา เพื่อนเราก็บอกเอาแล้วๆ555 เราก็เลยตัดสินใจบอกให้พอร์ท แคปแชท messenger มาให้เราดู ผลปรากฏว่าเค้าก็ไม่ได้คุยกับแฟนเก่า เราก็นึกในใจว่าคุยในไลน์รึป่าว แต่เราก็ไม่อยากให้เค้าแคปมาให้เราค่ะ เพราะไม่อยากมีปัญหา จากนั้นเราก็แยกย้ายกันเข้านอนบอกฝันดีกันปกติ
วันต่อมาค่ะ ลืมบอกไปว่าช่วงนั้นเป็นช่วงสอบเลยมีการจัดติวรวมของสายค่ะ พอเรากับเพื่อนเดินเข้ามาถึงห้องติวพวกเราก็รีบจองที่นั่งกัน พอสักพักพอร์ทเพิ่งขึ้นมาแต่พอร์ทไม่มีที่นั่งพอร์ทเลยเอาเก้าอี้มานั่งตรงหัวโต๊ะเราค่ะ คือโต๊ะมันจะเป็นโต๊ะยาวเหมือนโต๊ะโรงอาหารค่ะ หลังจากนั้นได้สักพักพอร์ทก็หยิบก้อนยางลบขว้างใส่คนที่นั่งโต๊ะแถวเดียวกับเราค่ะ เราก็มองไม่เห็นว่าใครเพราะเราสายตาสั้นมากแล้ววันนั้นก็ลืมเอาแว่นมา เราก็เลยถามเพื่อนเราว่าใคร เพื่อนเราก็บอกไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกแฟนเก่าของพอร์ทเอง ตามประสาคนหึงแฟน เราก็เลยโกรธพอร์ทไม่มองหน้าไม่คุยด้วย พอร์ทก็ถามว่าเป็นอะไร เราก็บอกป่าว (แต่ในใจนี่เป็นมากกก-*-) พอหลังจากนั้นพอร์ทก็ยังขว้างยางลบเล่นกับกิ๊บ เหมือนเดิม เราก็ทนไม่ไหวเลยสลับที่กับเพื่อนข้างๆไปนั่งข้างเพื่อนของพอร์ท(เพื่อนพอร์ทเป็นผู้ชาย) เพื่อให้พอร์ทหึงเราบ้าง
ตำแหน่งที่นั่ง>> เพื่อนเรา เรา เพื่อนของพอร์ท
แล้วมันก็เป็นไปตามที่เราคิดไว้พอร์ทไม่มองหน้าเราเลยทำเป็นโกรธด้วยซ้ำ เราก็เฉยๆเพราะพอร์ททำกับเราก่อน พอช่วงบ่ายพอร์ทก็มาง้อเรา เราก็ไม่หาย อยู่ๆพอร์ทก็โมโหแล้วก็หันไปคุยกับเพื่อนโต๊ะข้างหลัง เราก็พยายามฟังนะแต่ก็ฟังไม่รู้เรื่องเพราะเสียงในห้องติวมันดังมากพอสมควร แต่เราก็พอๆได้ยินเหมือนพอร์ทคุยเรื่องกิ๊บ เราเลยหันไปพอร์ทก็หันมามองเรา เราก็ทำหน้าไม่พอใจใส่ เพื่อนของพอร์ทเลยเปลี่ยนเรื่องคุย (เพื่อนมันก็พอๆกันจริงๆ)
พอหลังจากติวเสร็จเรากับเพื่อนก็พากันกลับหอ เราก็อารมณ์เสียมากๆในวันนั้น ก็ได้แต่บ่นๆให้เพื่อนฟัง พอสักพักพอร์ทก็ทักไลน์เรามาถามว่าทำไมต้องไปนั่งข้างเพื่อนของพอร์ท เราก็ตอบไปว่าก็แค่เห็นพอร์ทเล่นกับกิ๊บ เราเลยอยากทำบ้าง พอพอร์ทก็รู้สาเหตุที่เราโกรธ พอร์ทก็ง้อเราแบบเหมือนเขียนเรียงความ2-3หน้าเลยค่ะคือมันยาวมากกกก เอาใจความสั้นๆเลยก็คือ พอร์ทบอกว่า จะไม่ไปเล่นกับกิ๊บอีกแล้ว บลาๆๆๆ เราก็ใจอ่อนหายโกรธพอร์ท แล้วพอร์ทยังบอกอีกว่าวันอาทิตย์จะมาหา เราก็เคๆ
พอถึงวันอาทิตย์พอร์ทก็มาหาเราตามที่บอก พอร์ทเล่นๆหยอกๆกับเราเหมือนคนรักทั่วไป อยู่ดีๆเราก็เปิดประเด็นเรื่องที่พอร์ทจะย้ายที่เรียน คือเราไม่อยากให้พอร์ทไปมาก แต่ทำไงได้ล่ะมันเป็นอนาคตของพอร์ท พอร์ทบอกว่าดูรอบแรกก่อนถ้าไม่ติดก็ไม่ไป แต่ถ้าติดก็ค่อยว่ากันอีกที(ประกาศผลสอบวันพุธ) เราก็อื้มๆ นอยยยสิคะรออะไร5555 พอมาถึงวันอังคารก่อนนอนเราก็คุยกันเหมือนปกติ แล้วอยู่ๆพอร์ทก็ถามว่า ถ้าวันนึงไม่มีพอร์ทแล้วจะอยู่ได้ไหม เราจำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นตอบไปว่าอะไร แล้วเรากับพอร์ทก็ทะเลาะกันเรื่องนี้ค่ะ คือเราพยายามอธิบายคำตอบของเรา แต่พอร์ทโมโหใส่เราแล้วบอกให้เราไปนอนเราก็เคๆ
วันต่อมา วันนี้เป็นพุธเป็นวันที่ต้องประกาศผลสอบเราลุ้นมากๆ ใจนึงคือเราอยากให้พอร์ทติดอีกใจนึงก็ไม่อยากให้ติด -.- และแล้วผลสอบก็ออกมาปรากฏว่า พอร์ทสอบไม่ติดเราดีใจมากกก(แอบเห็นแก่ตัวไปนิดนึง555) แต่พอร์ทนี่สิหน้าบูดเหมือนตุ่นปากเป็ด และเย็นของวันนั้นเอง พอร์ทก็ได้โพสต์บทสนทนาใช้ตัวนำหน้าชื่อ ซึ่งเราก็ตีความไปว่าคงเป็นชื่อพอร์ทกับกิ๊บแหละมั้ง จนกระทั่งพอร์ททักเฟสมา...
พอร์ท: ...(ชื่อเรา)...ลืมแฟนเก่าได้ยัง?
เรา: พอร์ทยังลืมกิ๊บไม่ได้เหรอ?
พอร์ท: อืม
สักพักพอร์ทก็ส่งข้อความมาว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า ตอนนั้นเราพยายามกลั้นน้ำตาแล้วแต่ก็กลั้นไม่อยู่เพื่อนเราก็ถามว่าเราเป็นอะไร เราก็เลยเอาแชทให้อ่าน เพื่อนเราก็เลยคุยกับพอร์ทให้ คุยไปคุยมาพอร์ทบอกกับเพื่อนเราว่า พอร์ทเริ่มรักกิ๊บ แล้ว แล้วก็อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม ซึ่งตอนนั้น กิ๊บก็คบกับซันอยู่ เรากับเพื่อนก็งงๆกันว่า ทั้งๆที่กิ๊บ ก็มีแฟนอยู่แล้วทำไมพอร์ทถึงอยากกลับไปหากิ๊บ
เราก็เพิ่งไปรู้ตอนหลังค่ะว่ามาว่าที่กิ๊บคบกับซันมันไม่ใช่เพราะว่ารักหรอก แต่ที่กิ๊บคบกับซันก็เพราะอยากลืมพอร์ทให้ได้แต่สุดท้ายก็ลืมพอร์ทไม่ได้
หลังจากนั้น พอร์ทกับกิ๊บก็กลับมาคุยกัน แล้วคนที่เจ็บมากที่สุดก็คือเรากับซัน ซึ่งไม่รู้เรื่องอะไรกับเลย
พอมาวันที่14 ก.พ.
พอร์ทขอกิ๊บเป็นแฟน ตอนนั้นเพื่อนเราบอกไม่เราออกมาจากห้องเพราะกลัวเรามาเห็นแลัวกลัวเราเสียใจ เพื่อนเราก็เลยไปดูเหตุการณ์ข้างนอกให้
>>>พอร์ทกำลังให้ขวดโหลแก้วกิ๊บ แต่กิ๊บทำหล่นแต่มันไม่แตกค่ะเพราะมันหล่นใส่เท้า เราก็คิดในใจว่าทำไมมันไม่แตกไปเลยวะ<<<
วันนั้นเป็นอะไรที่เศร้ามาก
ตอนเย็นเราเลยชวนเพื่อนไปเดินห้าง อยู่ๆพอร์ทก็ทักมาในไลน์ว่าอยู่ไหน ไปกับใคร ไปกี่คน ไปทำอะไร เราก็งงๆว่าจะมาคุยด้วยทำไม ก็ตอบๆพอร์ท ไป แล้วเราก็ถามกลับว่า ถามทำไม? พอร์ทก็บอกว่าถามเฉยๆ
อืมมมมมม พอร์ทมันเป็นบ้าอะไรเนี่ย เพื่อนเราก็บอกจะมาสนใจทำไมวะเนี่ย (ก็จริงของมัน)
พอเรากลับถึงหอเราก็มานั่งคิดเรื่อยเปื่อย คิดไปคิดมาก็คิดถึงสัญญาที่พอร์ทเคยให้กับเราไว้
พอร์ท:
-เค้าสัญญาว่าจะไม่ทิ้งกันและจะมีกันและกันตลอดไป
-เค้าทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้,
-สัญญาว่าจะมีเราคนเดียว
และอื่นๆอีกมากมาย สุดท้ายก็ทิ้งเราไปหาคนอื่นอยู่ดี...
ต่อมา ช่วงนี้เราก็เห็น พอร์ทกับกิ๊บ เดินไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ ตอนแรกเราก็คิดว่าเราลืมพอร์ทได้แล้วแต่จริงๆแล้วไม่เลย พอเราเห็นสองคนนั้นเดินด้วยกันทุกครั้งเราเจ็บ อยากจะร้องไห้ออกมาแต่ก็ต้องกลั้นน้ำตาไว้ ให้พอร์ทเห็นว่าเราเข้มแข็ง เราไม่เป็นไรเลยสักนิด แต่ในใจนี่แหลกละเอียดมากอ่ะ
บางคนบอกว่าเวลาเยียวยาทุกอย่าง มันก็จริงนะแต่เราก็ยังมองเห็นภาพของเมื่อก่อนที่เรากับพอร์ททำหลายสิ่งหลายอย่างด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน ดูแลกันและกัน อยู่ข้างกันมาตลอด ภาพต่างๆเหล่านี้มันก็ยังวนเวียนอยู่ในหัวเราตลอดจนถึงทุกวันนี้
ตัดตอน>>>เราก็คิดว่าเรื่องมันจบแล้ว แต่จริงๆแล้วมันไม่จบค่ะ กิ๊บแล้วก็เพื่อนของกิ๊บ เริ่มมามองจิกเรา ตอนแรกเราคิดว่ากิ๊บ เป็นคนที่น่ารักมากก นิสัยดีมากก แต่พอมาวันนี้แล้วทุกอย่างเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลยค่ะ -*- คือแบบเวลาเราเดินมากับเพื่อนเรา กิ๊บก็มากับเพื่อนกลุ่มของกิ๊บจิกกันใหญ่เลยค่ะ แต่พอเวลากิ๊บอยู่กับพอร์ท ก็ทำตัวใสๆ ซื่อๆ เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพอร์ทดูไม่ออกหรอว่า กิ๊บเปลี่ยนไปแค่ไหน
แต่ก็เอาเถอะสักวันพอร์ทและกิ๊บคงจะได้รับผลกรรมที่ทำไว้กับเราและซัน แลดูแค้นมาก5555
ตอนนี้เราก็ไม่ได้อะไรกับ 2 คนนั้นแล้ว แต่เราจะรอดูค่ะถ้า 2 คนนั้นเค้าเลิกกันจะเป็นยังไง หมั่นไส้555555 แต่พอเราคิดไปคิดมา เราก็เริ่มตั้งข้อสงสัยให้กับตัวเองว่า ทำไมเราถึงไม่เอะใจอะไรเลยตั้งแต่แรก ทั้งๆที่ก็มีเพื่อนของพอร์ทมาบอกกับเราว่าระวังโดนแย่งแฟนนะ เราก็นึกว่าเค้าพูดเล่น เรื่องมันก็มาถึงนี่แล้วเราก็ได้แต่นั่งโทษตัวเองว่าดูแลเค้าไม่ดีพอเองแหละ สุดท้ายแล้วเค้าก็ทิ้งเราไปอย่างไม่ใยดีเลย
บทเรียนครั้งนี้ถือว่าเป็นบทเรียนที่มีคุณค่ากับเรามาก ถึงแม้ว่ามันจะต้องเจ็บแค่ไหนแต่เราก็สามารถผ่านพ้นมันไปได้ด้วยดีค่ะ
ขอฝากข้อคิดนะคะ เวลาเราจะตัดสินใจให้ใครคนนึงเค้าเข้ามาในชีวิตเรา ควรคิดไตร่ตรองให้ดีๆก่อน ไม่อย่างนั้นจะมาเสียใจภายหลังแบบเรานั่นเอง
ขอบคุณค่ะที่อ่าน
ปล.เราเขียนเป็นกระทู้แรก หากมีข้อผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยเจ้าค่ะ
ปล.แก้ไขคำผิด