สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
ลองฟังความเห็นผมนะครับ
ผมคิดเห็นด้วยกับ คุณแม่น้อง
เอาออกเถอะครับ
** สำหรับเพื่อน ๆ ที่เข้ามาโพส ดราม่ากันว่า บาป / เป็นเวรกรรม / ไม่เจริญ / ผิดศีล
** งั้นลองตอบคำถามผมต่อไปนี้ ให้ได้เหตุผลที่ดีกว่าคำว่า บาป / เป็นเวรกรรม / ไม่เจริญ / ผิดศีล กันหน่อยครับ
1. คนเราต้องเจริญกันตามวัยอันควรจะเป็น
ประสพการณ์ชีวิต ต้องได้รับในช่วงอายุแต่ละวัยที่ต่างกัน
หากน้องปล่อยให้มีลูกในวัยเพียง 17 นี้
** เท่ากับชีวิตน้อง ขาดหายไป 1 ช่วงของระยะชีวิต
นั้นคือ น้องเป็นเด็ก / แล้วก้อผู้ใหญ่เลย ระยะช่วงชีวิตวัยรุ่น น้องไม่ได้เป็นอิสระ เมือครั้นน้องเหนื่อยกับการเล่นบท ภรรยา / แม่
น้องก้อหวนนึกถึง ช่วงระยะชีวิตวัยรุ่นที่น้อง หายไป
** และเมือน้องคิดแบบนี้ ขึ้นมาเมื่อไหร เมื่อนั้นจะเริ่มเข้าระยะของความทุกข์
2. วัยน้องและแฟนน้อง เป็นวัยเพียงไม่ถึง 20 ปี รูปร่างของน้องสองคนยังโตไม่เต็มวัย ยังคงมีการเปลียนแปลงทางกายภาพได้อีก
เมือน้องให้มีลูกในวัยนี้ จะมีผลต่อกายวิภาพของการเจริญเปลี่ยนรูปร่างด้วย
2.1 วัยน้องและแฟนน้อง เป็นวัยเพียงไม่ถึง 20 ปี ด้านความคิดอ่าน และ อุดมคติแล้ว ยังไม่มีจุดยืน นั้นคือ วันนี้ชอบอะไร ในวัยหน้าหรือวันหน้า น้องสองคนจะเปลี่ยนความคิดได้เมือวัยโตขึ้น
** กล่าวคือ น้องน้องมาคิดได้อีกที น้องสองคนจะบอกว่า ตอนนั้นหนูเด็กไปเลยคิดแบบนั้น
3. น้องเคยดูหนังเรื่องเกียวกับการย้อนเวลาไหมครับ เช่น ไทม์แมทชีน
หากน้องปล่อยให้วัยเพียงแค่ไม่ถึง 20 แต่ต้องมาเล่นบทเลี้ยงลูก และบทภรรยา ที่ต้องคอยตามดูพฤติกรรมสามีวัยรุ่น
พี่อยากถามน้องว่า น้องพร้อมหรือยังครับ ที่จะเป็น ด.ญ. แล้วต่อด้วยบทชีวิต แบบนี้เลย โดยทิ้งช่วงหนึ่งของชีวิตไป
*************
เพื่อน ๆ ที่จะเข้ามาโพสต่อจากผม แล้วเข้ามาดราม่า บาปกรรม ผมขอถามหน่อยนะครับ ว่า :
3.1 เมือถึงวันที่ น้องทั้งสองคน ไม่ว่า ญ หรือ ช เกิดความรู้สึกถวินหา ช่วงชีวิตวัยรุ่นสนุกสนาน ที่หายไป น้องสองคน จะทำอย่างไร
3.2 การตัดสินใจ มีลูกในวัยที่ควรไปทำหน้าทีอย่างอื่น จะมีผลกับชีวิตอีกหลายเรื่องครับ เช่น :
- อนาคตหนูจะเปลี่ยนจากแปลนที่ควรจะเป็นอย่างทันที
- อนาคต หรือ โอกาส ที่น้องจะได้พบกับสิ่งที่ดีกว่านี้ หรือ เหมาะสมกว่านี้ จะจบลงทันที
- ความรู้และสามารถ ที่จะเกิดขึ้นจากการเรียนรู้ในช่วงชีวิตวัยรุ่น จะหายไป ซึ่งจะส่งผลกับการเปลี่ยนแปลงในชีวิตอนาคด อีกด้วย
และเมื่อนั้นมาถึง น้องจะอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขกับชีวิต ทีผ่านมาแบบ ช่วงหนึ่งของชีวิตที่หายไป
4 ความคิดอ่านของ ญ และ ช จะต่างกัน ผู้เป็น ญ จะคิดไกลกว่าและเป็นห่วงลูกมากว่า
ถ้าสามีวัยรุ่นนี้ เกิดพบสาวงามที่ตรงกับใจเข้าเมื่อชีวิตวัยรุ่นเค้ามาถึง ?
****************
เรื่องบาปกรรม น้องไม่ต้องห่วง เพราะการปฎิสนธิยังไม่ได้ถือกำเหนิด
ถ้าเปรียบไปแล้ว ยังคงเรียกว่ายังไม่ถือกำเหนิดด้วยซ้ำไป ทักษาราศรี โชคชตา ยังไม่ถูกกำหนดขึ้น
****************
สุดท้าย พี่อยากจะบอกน้องว่า
การตัดสินใจของน้องในวันนี้ จะมีผลต่อชีวิตที่น้องน้องต้องรับผิดชอบในวันข้างหน้า
** ถ้าแฟนน้องเกิดโตขึ้น แล้วความคิดเกิดเปลี่ยนตามวัย
** เมื่อนั้น น้องจะร้องว่า นี่คือเวรกรรม
ผมคิดเห็นด้วยกับ คุณแม่น้อง
เอาออกเถอะครับ
** สำหรับเพื่อน ๆ ที่เข้ามาโพส ดราม่ากันว่า บาป / เป็นเวรกรรม / ไม่เจริญ / ผิดศีล
** งั้นลองตอบคำถามผมต่อไปนี้ ให้ได้เหตุผลที่ดีกว่าคำว่า บาป / เป็นเวรกรรม / ไม่เจริญ / ผิดศีล กันหน่อยครับ
1. คนเราต้องเจริญกันตามวัยอันควรจะเป็น
ประสพการณ์ชีวิต ต้องได้รับในช่วงอายุแต่ละวัยที่ต่างกัน
หากน้องปล่อยให้มีลูกในวัยเพียง 17 นี้
** เท่ากับชีวิตน้อง ขาดหายไป 1 ช่วงของระยะชีวิต
นั้นคือ น้องเป็นเด็ก / แล้วก้อผู้ใหญ่เลย ระยะช่วงชีวิตวัยรุ่น น้องไม่ได้เป็นอิสระ เมือครั้นน้องเหนื่อยกับการเล่นบท ภรรยา / แม่
น้องก้อหวนนึกถึง ช่วงระยะชีวิตวัยรุ่นที่น้อง หายไป
** และเมือน้องคิดแบบนี้ ขึ้นมาเมื่อไหร เมื่อนั้นจะเริ่มเข้าระยะของความทุกข์
2. วัยน้องและแฟนน้อง เป็นวัยเพียงไม่ถึง 20 ปี รูปร่างของน้องสองคนยังโตไม่เต็มวัย ยังคงมีการเปลียนแปลงทางกายภาพได้อีก
เมือน้องให้มีลูกในวัยนี้ จะมีผลต่อกายวิภาพของการเจริญเปลี่ยนรูปร่างด้วย
2.1 วัยน้องและแฟนน้อง เป็นวัยเพียงไม่ถึง 20 ปี ด้านความคิดอ่าน และ อุดมคติแล้ว ยังไม่มีจุดยืน นั้นคือ วันนี้ชอบอะไร ในวัยหน้าหรือวันหน้า น้องสองคนจะเปลี่ยนความคิดได้เมือวัยโตขึ้น
** กล่าวคือ น้องน้องมาคิดได้อีกที น้องสองคนจะบอกว่า ตอนนั้นหนูเด็กไปเลยคิดแบบนั้น
3. น้องเคยดูหนังเรื่องเกียวกับการย้อนเวลาไหมครับ เช่น ไทม์แมทชีน
หากน้องปล่อยให้วัยเพียงแค่ไม่ถึง 20 แต่ต้องมาเล่นบทเลี้ยงลูก และบทภรรยา ที่ต้องคอยตามดูพฤติกรรมสามีวัยรุ่น
พี่อยากถามน้องว่า น้องพร้อมหรือยังครับ ที่จะเป็น ด.ญ. แล้วต่อด้วยบทชีวิต แบบนี้เลย โดยทิ้งช่วงหนึ่งของชีวิตไป
*************
เพื่อน ๆ ที่จะเข้ามาโพสต่อจากผม แล้วเข้ามาดราม่า บาปกรรม ผมขอถามหน่อยนะครับ ว่า :
3.1 เมือถึงวันที่ น้องทั้งสองคน ไม่ว่า ญ หรือ ช เกิดความรู้สึกถวินหา ช่วงชีวิตวัยรุ่นสนุกสนาน ที่หายไป น้องสองคน จะทำอย่างไร
3.2 การตัดสินใจ มีลูกในวัยที่ควรไปทำหน้าทีอย่างอื่น จะมีผลกับชีวิตอีกหลายเรื่องครับ เช่น :
- อนาคตหนูจะเปลี่ยนจากแปลนที่ควรจะเป็นอย่างทันที
- อนาคต หรือ โอกาส ที่น้องจะได้พบกับสิ่งที่ดีกว่านี้ หรือ เหมาะสมกว่านี้ จะจบลงทันที
- ความรู้และสามารถ ที่จะเกิดขึ้นจากการเรียนรู้ในช่วงชีวิตวัยรุ่น จะหายไป ซึ่งจะส่งผลกับการเปลี่ยนแปลงในชีวิตอนาคด อีกด้วย
และเมื่อนั้นมาถึง น้องจะอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขกับชีวิต ทีผ่านมาแบบ ช่วงหนึ่งของชีวิตที่หายไป
4 ความคิดอ่านของ ญ และ ช จะต่างกัน ผู้เป็น ญ จะคิดไกลกว่าและเป็นห่วงลูกมากว่า
ถ้าสามีวัยรุ่นนี้ เกิดพบสาวงามที่ตรงกับใจเข้าเมื่อชีวิตวัยรุ่นเค้ามาถึง ?
****************
เรื่องบาปกรรม น้องไม่ต้องห่วง เพราะการปฎิสนธิยังไม่ได้ถือกำเหนิด
ถ้าเปรียบไปแล้ว ยังคงเรียกว่ายังไม่ถือกำเหนิดด้วยซ้ำไป ทักษาราศรี โชคชตา ยังไม่ถูกกำหนดขึ้น
****************
สุดท้าย พี่อยากจะบอกน้องว่า
การตัดสินใจของน้องในวันนี้ จะมีผลต่อชีวิตที่น้องน้องต้องรับผิดชอบในวันข้างหน้า
** ถ้าแฟนน้องเกิดโตขึ้น แล้วความคิดเกิดเปลี่ยนตามวัย
** เมื่อนั้น น้องจะร้องว่า นี่คือเวรกรรม
แสดงความคิดเห็น
ท้องในวัยเรียน แต่แม่ไม่อยากให้เก็บไว้
แต่ปัญหามันอยู่ที่แม่เราไม่อยากให้เราเอาลูกไว้ ตลอดเวลาแม่เราพยายามเกลี่ยกล่อมเราให้เอาออก เรารู้ค่ะว่ามันผิดและมันไม่ดี แต่เราก็รู้ตัวเองดีว่าเรายังไม่พร้อม อีกอย่างครอบครัวเราค่อนข้างมีหน้ามีตาในสังคมค่ะ แล้วแม่เราแกคงรับไม่ได้ที่จะต้องมีหลาน เพราะเราเป็นคนเรียนดี เป็นเด็กดีในสายตาของคนทั่วๆไป
แล้วตอนนี้คือเรามาแลกเปลี่ยนอยู่ต่างประเทศ #เราเพิ่งมาได้ไม่ถึงเดือน แล้วจะต้องถูกส่งตัวกลับไปที่ไทยอีกไม่กี่วันนี้ ตอนแรกเราก็ไม่ทราบค่ะว่าเราท้อง เราก็รอประจำเดือนมา ก็ไม่มาสักทีเลยขอร้องโฮสมัมให้ซื้อที่ตรวจครรภ์ให้ พอเราเอามาตรวจแล้วมันขึ้น สอง ขีด นั้นแหละค่ะ เราว่าเราคงท้องไม่ผิดแน่ เราตัดสินใจบอกแฟนเราเป็นคนแรก เพราะตอนนั้นอึ้งมากจริงๆทำอะไรไม่ถูก แฟนเราก็รับค่ะดูเค้าแบบดีใจที่เรามีลูก ส่วนเรา เราบอกไม่ถูกค่ะไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี แบ้วเราก็บอกแม่เราเป็นคนถัดมาค่ะ เค้าแบบบอกให้เราบอกโฮสให้พาไปเอาออก แล้วอยู่ต่างประเทศต่อ นาทีนั้นเราคิดเลยว่าทำไมแม่เราถึงจิตใจโหดร้ายขนาดนี้ ทั้งๆที่ทางบ้านเราค่อนข้างมีฐานะพอสมควรค่ะ จากนั้นเราก็บอกแฟน
แฟนเราก็ไปปรึกษาพ่อแม่เค้าซึ่งพ่อแม่เค้าไม่อยากให้เราเอาออก เค้าบอกว่าเค้ายินดีให้เราย้ายไปอยู่ที่บ้านเค้า เพราะพ่อน้า(เรามีพ่อน้าตอนนี้เขาแต่งงานกับแม่เรา ซึ่งไม่ใช่พ่อของเราจริงๆ)บอกว่าถ้าเรามีลูก เค้าจะไล่เราออกจากบ้าน เราแบบซึ้งในน้ำใจเขาเลย แต่ทางบ้านแฟนเราฐานะไม่ค่อยดี ค่อนข้างขัดสน พ่อกับแม่แฟนเราก็แยกกันอยู่ แล้วคือตอนนี้แฟนเราก็เพิ่งอายุ 19 เค้าก็ยังเรียนปี 1 อยู่ เขาบอกว่าเขาจะออกมาทำงานหาเลี้ยงเรากับลูก แต่เรามีความรู้สึกไม่มั่นใจในตัวแฟนเราเลย เพราะเค้าเป็นคนรักสบาย จ่ายเงินค่อนข้างเก่ง เพราะตอนเราอยู่กับเค้า. เราเป็นคนเลี้ยงเค้าเกือบตลอด อย่างที่บอกที่บ้านเราค่อยข้างมีฐานะ คือเราไม่มั่นใจในตัวแฟนเราว่าจะสามารถเลี้ยงดูเรากับลูกได้เพราะนั้นหมายถึง 3 ชีวิต
ตลอดเวลาที่เราคบกับแฟนมา เค้าก้ไม่ค่อยขอเงินที่บ้านเค้าเท่าไหร่ ค่าหอ ค่ากิน ค่าอยู่ เราก็ออกให้เขา บางทีเค้าก้ทำงานจ่ายเอง คือถ้าเราออกมาจากบ้านเรา แน่นอนค่ะ เราต้องมาลำบาก อีกอย่างเรากลัวเราเลี้ยงลูกกันไม่ไหว เราไม่อยากเอาลูกมาลำบากค่ะ
สุดท้าย อยากถามว่าเราจะหาทางออกยังไงดีค่ะ เราอยากเก็บไว้เเต่ถ้าเราเก็บไว้แล้วเรากลัวไม่มีปัญญาเลี้ยงเค้า จะพึ่งครอบครัวแฟนก็ไม่ได้เพราะเค้าไม่มีเงินกันจริงๆ ส่วนครอบครัวเราเค้าก็จะให้เราเอาออกอย่างเดียว