ล่องลอย

ดาวคล้อยไกลห่างทิ้ง...................มืดมน จันทร์ดับดุ่มเวียนวน.....................ไขว่คว้า เวิ้งว้างทุรายรน...........................ว้าเหว่ ยิ่งนา ซบร่างทรุดแนบหน้า.....................บ่มไห้ เจี

อยู่อย่างคนเพ้อฝันในวันเศร้า เคียงคู่เงาระทมตรมหนักหนา ขาดคนคอยห่วงใยให้พึ่งพา เปรียบเศษดินท้องนาค่าไม่มี ต้องเจ็บช้ำจำทนเหมือนคนบ้า โชคชะตาคลับคล้ายไกลหลีกหนี เฝ้าโศกศัลย์นานนับกับเดือนปี ดวงฤดีรอนร

สายพิรุณตอกย้ำ ให้ช้ำหนัก คิดถึงรัก ก่อนเคย เกยแนบหนุน ตอนนี้ห่างร้างไกล ไม่การุญ สิ้นละมุน อุ่นไอ ไร้อาวรณ์ ยากต่อต้าน หวั่นไหว ในดวงจิต ดังลิขิต ปิดไว้ ให้หลอกหลอน อัสนี ฟาดมา พาร้าวรอน ภาพสะท้อน

https://www.youtube.com/watch?v=ppRpDQqrjDY  ♫•*¨*•.¸¸♪ ♡*:･。. +ﾟ*｡:ﾟ+ หนึ่งพันกิโลจาก กทม. เส้นทางห่าง เล่าตำนานอิงอ้างต่างกล่าวขาน มีรูปนามงามเฉล

ต้องให้ทำอย่างไรใจมันช้ำ สุดระกำเจ็บจนแทบทนไหว หรือเธอสิ้นรักจบลบสายใย เธออยู่ไหน ฉันครวญคร่ำพร่ำอ้อนวอน ฉันจะอยู่อย่างไรถ้าไรัรัก มิอาจหักเหใจจากยากไถ่ถอน ฉันเคว้งคว้างคว้าไขว่ใจร้าวรอน ได้แต

เทพเจ้าแห่งกาลแม้ผ่านพ้น บันดาลดลดวงแด มิแปรผัน ตั้งแต่เริ่ม ผูกหมาย สายสัมพันธ์ ร่วมรังสรรค์เส้นทางเชื่อมหว่างใจ มีเราเรียง เคียงปอง ประคองมั่น อยู่สร้างฝัน วันชื่น คืนสดใส แม้นร้อนหนาว คราวร้าง ต้