ล่องลอย

ดาวคล้อยไกลห่างทิ้ง...................มืดมน จันทร์ดับดุ่มเวียนวน.....................ไขว่คว้า เวิ้งว้างทุรายรน...........................ว้าเหว่ ยิ่งนา ซบร่างทรุดแนบหน้า.....................บ่มไห้ เจี

อยู่อย่างคนเพ้อฝันในวันเศร้า เคียงคู่เงาระทมตรมหนักหนา ขาดคนคอยห่วงใยให้พึ่งพา เปรียบเศษดินท้องนาค่าไม่มี ต้องเจ็บช้ำจำทนเหมือนคนบ้า โชคชะตาคลับคล้ายไกลหลีกหนี เฝ้าโศกศัลย์นานนับกับเดือนปี ดวงฤดีรอนร

สายพิรุณตอกย้ำ ให้ช้ำหนัก คิดถึงรัก ก่อนเคย เกยแนบหนุน ตอนนี้ห่างร้างไกล ไม่การุญ สิ้นละมุน อุ่นไอ ไร้อาวรณ์ ยากต่อต้าน หวั่นไหว ในดวงจิต ดังลิขิต ปิดไว้ ให้หลอกหลอน อัสนี ฟาดมา พาร้าวรอน ภาพสะท้อน

บนรางเหล็กหว่างไม้หมอนที่ทอดวาง มีช่องว่างโรยหินตรึงระยะห่าง เนิ่นนานผ่านแดดฝนกล่นกลางทาง ไม่แรมร้างชีพสีเขียวเรียวดอกใบ อยู่ตรงโน้น  ตรงนี้ อยู่ตรงนั้น อัศจรรย์เงยงอกหยอกไถง (=ดวงอาทิตย์)

0 อุษากาลทาบถิ่น .. ยามสิ้นฝน เวียนรอบดับมืดหม่นให้ป่นหาย บทเพ-ลาลมล่อง .. วันผ่องพราย เริ่มพร้อมปลายปีกวิหคที่โบกบิน 0 ทานตะวันช้อยช่อ .. ขึ้นรอแดด ที่จะแวดล้อมสู่ .. ไม่รู้สิ้น หอมเกสรเพรียกผชุมปีกภ

ต้องให้ทำอย่างไรใจมันช้ำ สุดระกำเจ็บจนแทบทนไหว หรือเธอสิ้นรักจบลบสายใย เธออยู่ไหน ฉันครวญคร่ำพร่ำอ้อนวอน ฉันจะอยู่อย่างไรถ้าไรัรัก มิอาจหักเหใจจากยากไถ่ถอน ฉันเคว้งคว้างคว้าไขว่ใจร้าวรอน ได้แต

ก็ไม่รู้ทำไมในดวงจิต ยังเฝ้าคิดคำนึงรำพึงหา แม้นเนิ่นนานผ่านผันกาลเวลา คงตรึงตราตามติดสนิททรวง เป็นอะไรนะใจทำไมหนอ คอยเคล้าคลอรอฝันอันใหญ่หลวง ทั้งที่เขาห่างหายไกลลารวง ทำให้ดวงใจเราต้องเศร้าตรม เบื

https://youtu.be/bMMVyTauB-Q?list=RDbMMVyTauB-Q&t=154 🌹ราตรีย่างคราค่ำคอยย้ำคิด ฝากดวงจิตตราตรึงคะนึงฝัน เธอหน่ายหนีฤดีช้ำเพ้อรำพัน ยามตะวันเลื่อนลาผวาทรวง 🌹กระซิบบอกจันทราฟ้ารอพบ อย่าหลีกห