การที่นักร้อง นักดนตรี บริษัทเพลงพยายามบุกตลาดฝรั่ง ทำเพลงให้เหมือนฝรั่ง นี่ถือว่าเป้นการหลงทางหรือเปล่าครับ

เท่าที่ดู นักร้องนักดนตรีหลายๆวง จากประเทศในเอเชียหลายๆประเทศที่พยายามบุกตลาดฝรั่ง อยากจะขึ้นเป็นเมนสตรีมเต็มที่ พยายามอย่างหนักทั้งฝึกภาษา ทำเพลงภาษาอังกฤษ ออกอัลบั้มภาษาอังกฤษ จ้างโปรดิวเซอร์จ้างทีมงานฝรั่ง หลายๆคนต้องมีอันเป็นไปเก็บกระเป๋ากลับประเทศกับแทบทุกราย

มานั่งๆดูเลยชักสงสัย เอ๊ะ พวกเขากำลังหลงทางหรือเปล่าที่อยากขึ้นเป็น Mainstream กันจนตัวสั่น จะได้เอาชื่อเสียงกลับบ้านว่าพิชิตตะวันตกได้แล้ว จนลืมอะไรบางอย่างไปว่า กลุ่มแฟนในต่างแดนชอบพวกเขาเพราะอะไร คนที่เข้ามาฟังใหม่ มาฟังมาดูเพราะสนใจอะไร ทำไมถึงอยากจะทำตัวให้เหมือนขนาดนั้น ตลาดที่เล็กกว่าที่ชอบให้ตัวเราเป็นตัวเรา ฟังเอกลักษณ์เฉพาะในตัวเรา ฟังเพลงจากภาษาเราเองไม่เหลียวแลแล้วหรือ

พอพยายามจะปรับตัวเข้ากับท้องถิ่นอย่างหนักเลยกลายเป็นมาไม่มีอะไรพิเศษแตกต่างจากวงเจ้าถิ่นต่างๆเลย ไม่รู้ตัวว่าเอกลักษณ์ของตนอยูที่ไหนกันแน่ เลยชักสงสัยว่าการพยายามอยากจะเหมือนเจ้าถิ่นสุดๆนี่เดินทางถูกกันแล้วหรือ?